اپک تایمز
۶ اکتبر ۲۰۱۲ آخرین بروز رسانی: ۱۱ اکتبر ۲۰۱۲
شاهدان در جلسه‌ی دادرسی کنگره مورخ ۱۲ سپتامبر، درباره‌ی "برداشت اعضای بدن مخالفین دینی و سیاسی توسط حزب کمونیست چین" شهادت دادند. (از چپ به راست) اتان گاتمن، نویسنده کتاب "از دست رفتن چین جدید"؛ دکتر چارلز لی: تمرین‌کننده‌ی زندانی‌شده‌ی فالون گونگ در چین؛ دکتر گابریل دانوویچ، سرپرست پزشکی برنامه‌ی پیوند کلیه و پانکراس در دانشکده‌ی پزشکی دیوید گفن در دانشگاه کالیفرنیا- لس‌آنجس؛ و دکتر دیمون نوتو، پزشکان مخالف برداشت اجباری اعضای بدن. در نامه‌ی دو تن از نمایندگان مجلس، اندروز و اسمیت، که به منظور جمع‌آوری امضا برای نامه‌ی خطاب به وزیر امور خارجه، کلینتون، نوشته شد به این جلسه اشاره شده است. (گری فیوئربرگ / اپک تایمز)
واشنگتن — حدود یک چهارم اعضای مجلس نمایندگان ایالات متحده، با امضای نامه‌ای خطاب به وزیر امور خارجه خواستار "انتشار هر گونه اطلاعاتی" شدند که این وزارتخانه "در ارتباط با سوءرفتارهای پیوند عضو در چین" در اختیار دارد.
دو تن از اعضای کنگره، رابرت ای. اندروز (حزب دموکرات- نیوجرسی) و کریستوفر اچ. اسمیت (حزب جمهوری‌خواه- نیوجرسی)، طی یک نامه‌ی "همکار محترم" از دیگر اعضای مجلس نمایندگان خواستند تا نامه‌ی خطاب به کلینتون را امضا کنند. آنها در نامه‌ی خود اظهار داشتند، "اتهامات جدی حاکی از وقوع اقدامات فجیع غیرقابل‌تصوری" در زمینه‌ی پیوند عضو در چین است.
اندروز و اسمیت اشاره می‌کنند به اینکه "شهادت‌ها حکایت از این دارند که بیمارستان‌ها و پزشکان چین در اقدامات برداشت اجباری عضو از بدن زندانیان شرکت داشته‌اند که از قرار معلوم شامل تمرین‌کنندگان زنده‌‌ی جنبش معنوی فالون گونگ، اویغورها، تبتی‌ها و مسیحیان خانگی می‌باشد".
نامه به کلینتون به‌ویژه خواستار انتشار مدارک مربوط به برداشت اعضای بدن است، مدارکی که گمان می‌رود وانگ لیجون، معاون سابق شهردار چونگ‌کینگ، در ۶ فوریه هنگام اقامت خود در کنسولگری آمریکا در چنگدو انتقال داده است.
در این نامه اظهار شده است که، "اگر چنین شواهدی دریافت و افشا شوند، می‌تواند اقدامی باشد تا به توقف چنین سوءرفتارهای منزجرکننده و شرم‌آوری کمک نماید".
تا روز سوم اکتبر که موضوع امضا خاتمه یافت، از ۴۳۵ عضو مجلس نمایندگان، ۱۰۶ نماینده از ۳۳ ایالت، نامه خطاب به کلینتون را امضا کردند.
در روز بعد در تجمعی که در فیرفاکس ویرجینیا برگزار شده بود، رئیس‌جمهوری، باراک اوباما، نامه‌ای را دریافت کرد که وی را در جریان محتوای نامه‌ی "همکار محترمِ" مجلس نمایندگان قرار می‌داد. این نامه را کارن گائو به نیابت از طرف انجمن فالون دافای واشنگتن دی‌سی ارائه کرد. در این نامه از رئیس جمهور خواسته شده بود تا از انتشار اسناد مهم توسط وزارت امور خارجه حمایت کند، اسنادی که بنا بر نامه‌ی مذبور، "می‌توانند ابزاری برای کمک به پایان قساوتی باشد که از آن تحت عنوان "شکل جدیدی از شرارت بر روی این سیاره" نام برده شده است".
به گزارش دفتر تحقیقات کنگره (CRS)، نامه‌های "همکار محترم"، مکاتباتی رسمی هستند که در حجم زیاد بین اعضای هر دو مجلس توزیع می‌شوند. این نامه‌ها اصولاً توسط اعضا برای ترغیب دیگران به حمایت و یا مخالفت با یک لایحه مورد استفاده قرار می‌گیرند، اما می‌توان آنها را برای موارد دیگر، مانند مورد مذکور در این‌جا نیز به‌کار برد.
اطلاعات وانگ
در سال ۲۰۰۶، اپک تایمز افشا کرد که صنعت سودآور پیوند عضو در چین، توسط اعضای بدن تمرین‌کنندگان فالون گونگ که امروزه بزرگ‌ترین گروه زندانیان عقیدتی در چین هستند، تأمین می‌شود.
از آن هنگام، تحلیل‌ها و تحقیقات فراوان، که توسط گواهی شاهدان تأیید می‌شد، به انتشار دو کتاب انجامید که نتیجه‌گیری می‌کردند ده‌ها هزار تن از تمرین‌کنندگان فالون گونگ به‌خاطر اعضای بدنشان کشته شده‌اند: محصول خونین: برداشت اعضای بدن تمرین‌کنندگان فالون گونگ در چین، نوشته‌ی دیوید کیلگور و دیوید ماتاس در سال ۲۰۰۹، و اندام‌های دولتی: سوءرفتارهای پیوند عضو در چین، که توسط دیوید ماتاس و دکتر تورستن تری، در سال ۲۰۱۲ ویرایش شد.
وانگ لیجون به‌طور مستقیم در برداشت اعضای بدن شرکت داشت. وی در زمانی‌که رئیس پلیس شهر جین‌ژو واقع در استان لیائونینگ بود، یک مرکز تحقیق پیوند عضو، تأسیس کرد. این مرکز چندین هزار عمل جراحی پیوند عضو انجام داد بدون اینکه هیچ توضیحی در رابطه با منابع این اعضا ارائه کند.
بیل گرتز در ۱۰ فوریه در وب‌سایت فری بیکن گزارش داد که دو تن از مقامات ایالات متحده به او گفته‌اند که وانگ، اطلاعات مخربی را در مورد بو شیلای، رئیسِ وانگ لیجون در چونگ‌کینگ، به کنسولگری تحویل داده است.
سایت‌های خبری چینی‌زبانِ خارج از چین، به‌نقل از منابع خبری ناشناس در رژیم چین گزارش داده‌اند که اطلاعاتی که وانگ در چنگدو تحویل داده است شامل جزئیاتی درباره‌ی قساوت‌های برداشت اجباری اعضای بدن زنده می‌باشد. اپک تایمز نیز که یک منبع آشنا با این موضوع داشت چنین موضوعی را گزارش کرد.
جلسه‌ی شهادت
نامه به کلینتون، به جلسه‌ی دادرسی مجلس در ۱۲ سپتامبر اشاره می‌کرد. موضوع جلسه "برداشت اعضای بدن مخالفین مذهبی و سیاسی توسط حزب کمونیست چین" بود.
شاهدان، بیمارستان‌ها و پزشکان چینی را در عمل برداشت اجباری اعضای بدن زندانیان شریک دانسته‌اند، زندانیانی که عمدتاً از تمرین‌کنندگان جنبش معنوی فالون گونگ بودند اما اویغورها، تبتی‌ها و مسیحیان خانگی را نیز شامل می‌شدند.
دکتر دیمون نوتو، از پزشکان مخالف برداشت اجباری اعضای بدن (DAFOH)، از "تعداد فوق‌العاده زیاد اعضای بدن ]در چین[ که برای پیوند عضو در دسترس است" صحبت کرد، کالایی که در هر جای دیگری کمیاب است. او گزارش داد که بیمارستان‌های چین بر روی اینترنت آگاهی داده‌اند که می‌توانند در ظرف چند هفته اعضا را تهیه کرده و حتی از پیش برای پیوند اعضای مورد نیاز نوبت بدهند.
دکتر نوتو گفت: برای مثال، متوسط زمان انتظار برای دریافت کلیه در آمریکا بیش از سه سال است.
او افزود: "وب‌سایت برخی از بیمارستان‌ها به قدری گستاخ بودند که حتی اظهار می‌کردند می‌توانند عملکرد کلیه‌ی اهداکنندگان زنده را قبل از برداشت عضو آزمایش کرده و به همین جهت نتایج پیوندشان عالی است."
دکتر نوتو به تجربه‌ی دکتر لیوای، مدیر بخش پیوند قلب اشاره نمود. یک بیمار به دکتر لیوای گفته بود که دو هفته‌ی بعد برای پیوند قلب در چین نوبت دارد. دکتر لیوای شوکه شد هنگامی‌که فهمید این بیمار واقعاً به چین رفته و دقیقاً در روزی که نوبت داشت، قلب پیوندی را دریافت کرده است.
دکتر نوتو گفت: تجارت برداشت اعضای بدن در چین "بسیار سودآور" است. او به وب‌سایت یک مرکز پیوند عضو از شن‌‌یانگ در سال ۲۰۰۶ اشاره کرد که اینطور آگهی داده بود: پیوند کلیه ۶۲۰۰۰ دلار آمریکا، پیوند کبد ۹۸۰۰۰ تا ۱۳۰۰۰۰ دلار آمریکا، پیوند قلب ۱۳۰۰۰۰ تا ۱۶۰۰۰۰ دلار آمریکا و پیوند قرنیه ۳۰۰۰۰ دلار آمریکا.
دکتر نوتو شواهدی را ارائه داد که بر اساس آن زندانیان سیاسی و عقیدتی اهداکنندگان اصلی بودند. او گفت که تمرین‌کنندگان فالون گونگ که از چین گریخته بودند، غالباً به او گفته‌اند که از آنها آزمایش خون و ادرار گرفته می‌شد. آنها چندین بار معاینه فیزیکی و سونوگرافی شده بودند، در حالی که برای زندانیان هم‌سلولی آنها اینطور نبوده است.
بسیاری از این زندانیان متحمل اشکال مختلف شکنجه شده بودند. دکتر نوتو چنین نتیجه‌گیری کرد: "مشکل بتوان باور کرد که این آزمایشهای گران‌قیمت به خاطر سلامت زندانیان انجام شده است".
دکتر چارلز لی، یک تمرین‌کننده‌ی فالون گونگ است که به مدت سه سال در چین زندانی بود. او در دادرسی شهادت داد که به‌هنگام حبس از وی نمونه‌های خون گرفته شد، بدون اینکه دلیل آن ذکر شود. وی گفت اگر به خاطر توجه بین‌المللی به پرونده‌ی او نبود، او هم می‌توانست یک قربانی مانند هزاران تن از تمرین‌کنندگان ناشناس فالون گونگ باشد.
اتان گاتمن، محققی در زمینه‌ی اقدامات پیوند عضو در چین و نویسنده‌ی کتاب از دست رفتن چین جدید، در مورد هشت تمرین‌کننده‌ی فالون گونگ که با آنها مصاحبه کرده بود صحبت کرده و اسامی‌شان را ارائه داد.
تمرین‌کنندگان تحت آزمایشهای ویژه‌ی پزشکی قرارمی‌گرفتند، که به گفته‌ی او، "به شکل جالب توجهی مشابه بودند". کشیدن حجم زیادی از خون، رادیوگرافی از قفسه سینه، گرفتن نمونه‌ی ادرار، و اینها معمولاً توسط یک پزشک از ارتش انجام می‌شد. او سپس معاینه‌ی قرنیه را شرح داد.
"آیا پزشک از هیچ‌کدام از آنها می‌خواست که حرکت نور چراغ او را دنبال کنند؟ آیا او انگشتان خود را تکان می‌داد تا دید جانبی آنها را بررسی کند؟ نه. فقط قرنیه‌ها. نه معاینه‌ای مربوط به عملکرد مغز، نه ضربه‌ی چکش بر روی زانو، نه غدد لنفاوی، نه معاینه‌ی گوش و دهان و اندام‌های تناسلی، هیچ کدام انجام نمی‌شد – پزشکان فقط اعضای قابل فروش را بررسی می‌کردند و نه هیچ عضو دیگری را".
مجموعه برداشت اعضای بدن
