"تمرین‌های شما در برابر این بارش آرام برف بسیار زیبا هستند. شما خودتان هم مثل دانه‌های آرام برف هستید. هیچ گزندی نمی‌رسانید. فقط خوبی می‌کنید. من با تلاش‌های شما بسیار احساس همبستگی می‌کنم". این بخشی از اظهارات رهبر حزب سبز و نماینده مجلس، الیزابت می، به هنگام سخنرانی در دادخواهی تمرین‌کنندگان فالون گونگ کانادا در ۳۱ ژانویه ۲۰۱۲ بود. در میدان روبروی عمارت پارلمان فدرال در اتاوا، بیش از سیصد تمرین‌کننده فالون گونگ از تورنتو، مونترال، واترلو، و اتاوا زیر بارش برف یک دادخواهی صورت دادند تا به مردم کانادا یادآور شوند که به آزار و شکنجه فالون گونگ در چین، که به مدت ۱۲ سال ادامه داشته است، توجه کنند. آنها از نخست‌وزیر کانادا، استیفن هارپر، که قرار است سفری به چین داشته باشد خواستند که موضوع آزار و شکنجه را مطرح کند و از حزب کمونیست چین خواستار آزادی تمام تمرین‌کنندگان فالون گونگ تحت آزار و شکنجه شود، از جمله یازده تمرین‌کننده‌ای که بستگانی در کانادا دارند.
بیش از ۳۰۰ تمرین‌کننده فالون گونگ از شرق کانادا زیر بارش برف دست به دادخواهی زدند تا از نخست‌وزیر کانادا، هارپر، که قرار است سفری به چین داشته باشد درخواست کنند که به توقف آزار و شکنجه کمک کند.
مدیتیشن در برف
رهبر حزب سبز و نماینده مجلس "الیزابت می" (چپ) حمایت خود را از تمرین‌کنندگان فالون گونگ اعلام کرد.
تمرین‌کنندگان فالون گونگ کانادا با اطلاع یافتن از سفر نخست‌وزیر هارپر به چین، در چهار ماه گذشته بیش از ده هزار امضای کتبی و نامه دادخواهی از عموم مردم جمع کردند. یک تمرین‌کننده فالون گونگ به نام "گریس" از اتاوا بیان کرد، "همه‌ی چهار نماینده مجلسی که برای ابراز حمایت آمده بودند بسیار تحت تأثیر قرار گرفتند. برخی از آنها گریستند. آنها اعمال ما را از نزدیک دیدند و شنیدند که بر ما چه گذشته است".
در طول مسیر منتهی به عمارت پارلمان، تمرین‌کنندگان فالون گونگ بیش از ۵۰ محفظه شیشه‌ای قرار دادند، که هر یک از آنها شرح و شواهدی از تجارب آزار و شکنجه‌ی تمرین‌کنندگان فالون گونگ را به نمایش می‌گذاشتند. تعدادی از آنها شرح تمرین‌کنندگانی را بیان می‌کرد که بستگان‌شان در کانادا هستند.
در طول مسیر عمارت پارلمان، تمرین‌کنندگان فالون گونگ بیش از ۵۰ محفظه قرار دادند، که هر یک از آنها شرح‌ها و شواهدی از تجارب آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ را به نمایش می‌گذاشت.
امضای رهگذران برای اظهار حمایت از فالون گونگ
"جین" یک تمرین‌کننده فالون گونگ از تورنتو است. او گفت، "این سفر برای من یادآور خیلی چیزها بود، خصوصاً دادخواهی‌هایم در پکن همراه با هم‌تمرین‌کنندگانم در چین. چند نفر از آنها بر اثر آزار و شکنجه بی‌رحمانه کشته شده‌اند. بعضی هنوز در زندان‌اند. من تنها کسی هستم که در کانادا، کشوری آزاد و دموکراتیک، زندگی می‌کند. هر زمان که فرصتی برای گفتن تجربه‌ام دارم، حس می‌کنم که هم‌تمرین‌کننده‌هایم کنارم ایستاده‌اند. آنها برای افشای شرارت‌ها همراه من هستند. این صدا فقط صدای من نیست، صدای همه‌ی ما است".
خانم دونگ شین، استاد سابق زبان چینی که حدوداً شش ماه پیش از چین گریخت، تجربه خود در زمینه آزار و شکنجه حزب کمونیست چین را بیان کرد. او از سال ۱۹۹۸ از تمرین کردن فالون گونگ نفع برده است. وی پس از اینکه آزار و شکنجه در سال ۱۹۹۹ آغاز شد، سه بار زندانی شد و به خاطر درخواست دادخواهی در پکن، به مدت دو سال به یک اردوگاه کار اجباری انداخته شد. او به طرز وحشتناکی شکنجه شد، مجبور بود ۱۸ ساعت در روز کار کند، از خواب محروم می‌شد، مورد ضرب و شتم قرار می‌گرفت، و با باتوم‌های الکتریکی به او شوک وارد می‌کردند آن‌قدر که بدنش ورم و چرک می‌کرد. پس از اینکه او از اردوگاه کار اجباری آزاد شد، هنوز در منزل خود تحت نظر قرار داشت. تماس‌های تلفنی او و حتی تماس‌های تلفنی اعضای خانواده‌اش مورد شنود قرار داشتند. اعضای خانواده او را تهدید می‌کردند. دونگ بیان کرد که هزاران هزار تمرین‌کننده فالون گونگ در چین هنوز در زندان و تحت شکنجه قرار داشتند.
تمرین‌کننده فالون گونگ "وانگ جین‌جو" برای نجات خواهرش وانگ جین‌لیانگ از زندان زنان شان‌دونگ درخواست کمک کرد. او نامه‌ای سرگشاده برای نخست‌وزیر هارپر نوشت. در این نامه آمده است، "خواهر من وانگ جین‌لیانگ به خاطر تمرین کردن فالون گونگ چهار بار زندانی شد. خواهرم وانگ جین‌شیانگ سه بار زندانی شد و دو بار به او داروهای ناشناخته تزریق کردند که به مرگ او انجامید. از نخست‌وزیر می‌خواهم که با درخواست جدی از حکومت چین برای توقف آزار و شکنجه فالون گونگ و آزادی تمام تمرین‌کنندگان فالون گونگ، شامل خواهرم، به برقراری عدالت کمک کند."
نماینده مجلس، "راب آندرس" (چپ) تحت تأثیر روحیه تسلیم‌ناپذیر تمرین‌کنندگان فالون گونگ گریست.
یکی از نمایندگان مجلس به نام "راب آندرس" به کنفرانس مطبوعاتی آمد و تمرین‌کنندگان فالون گونگی را که در چین متحمل آزار و شکنجه شده بودند در آغوش گرفت. او بعد از شنیدن بیانات تمرین‌کنندگان درباره زجری که در چین متحمل شدند به گریه افتاد. وی به نقض حقوق بشر در چین توجه خاصی داشته است، در بسیاری از تجمع‌های تمرین‌کنندگان فالون گونگ حضور به‌هم رسانده است، و حکومت چین را برای آزار و شکنجه بی‌رحمانه فالون گونگ آشکارا محکوم کرده است.
