این مقاله اولین بار در مه 2003 منتشر شد.

(Minghui.org) چیزهای شرم‌آور زیادی هستند که هر روز در اردوگاه کار اجباری ماسانجیا اتفاق

می‌افتند و مسئولین این اردوگاه از اینکه آن چیزها فاش شوند در هراس هستند.

یک بار یک گروه بازرسی از پکن قرار بود برای بازدید از این اردوگاه بیاید و همراه آن گروه، تعدادی گزارشگر از هنگ کنگ و کشورهای دیگر نیز بودند. کل این اردوگاه کار اجباری سخت تلاش کردند تا برای این بازدید آماده شوند. برای پنهان کردنِ تعداد بسیار زیاد تمرین‌کنندگان فالون دافا که به‌طور غیرقانونی در این اردوگاه بازداشت بودند و جلوگیری از افشای اینکه شرایط زندگی در آنجا چقدر بد است، پلیس اردوگاه اکثر بازداشت‌شدگان را از آنجا خارج کرد. حدود 500 یا 600 نفر را با اتوبوس به رستوران یک اردوگاه کار اجباری جدیدتر منتقل کردند و تنها بازداشت‌شدگانی در اردوگاه ماسانجیا ماندند که موافق بودند با مسئولین اردوگاه همکاری کنند و در طول این بازدید به گزارشگران دروغ بگویند. معمولاً 8 بازداشتی باید به‌صورت مشترک از یک تخت دوطبقه استفاده کنند. مسئولین همه لحاف‌ها را برداشتند و برای هر تخت تنها یک لحاف باقی ‌گذاشتند تا نشان دهند تنها یک نفر از هر تخت استفاده می‌کند.

«نمایش» آنها موفقیت‌آمیز بود و آن گروه گزارشگران اردوگاه را ترک کردند. آن شب تمام بازداشت‌شدگان را به اردوگاه کار اجباری ماسانجیا بازگرداندند. وقتی از پلیس پرسیدیم که چرا مانند اعضای حزب دروغ گفتند، آنها پاسخی نداشتند. بعداً یکی از مأموران پلیس گفت: «آیا حزب همیشه اینگونه نیست؟»

این چیزی است که من شخصاً شاهدش بودم. بسیاری از گزارش‌های رسانه‌ها درباره اردوگاه کار اجباری ماسانجیا نتیجه دروغ‌هایی مشابه این دروغ هستند. آنها دست به هر کاری می‌زنند تا مردم را فریب دهند، مخصوصاً آنهایی را که خارج از چین هستند.