۵ نوامبر ۲۰۱۲

(Minghui.org) در حال حاضر بیش از ۱۰۰ تمرین‌کننده فالون گونگ در اردوگاه کار اجباری زنان ماسانجیا به‌طور غیرقانونی زندانی هستند. معاون سرپرست "ژانگ جن"، رهبر گروه "ژانگ هوان"، مربی "ژانگ ژوهوئی"، و رهبران گروه "ژانگ لی" و "ژانگ شیورنگ" غالباً آنها را مورد ضرب و جرح قرار می‌دهند. آنها به صورت آنان سیلی می‌زنند، موهایشان را می‌کشند و سرشان را به دیوار می‌کوبند. خانم "لی چن‌هونگ" از امضا کردن برگه‌ی "امتحان" خودداری کرد، به همین خاطر "ژانگ ژوهوئی" او را به دفترش فراخواند و در آنجا موهای او را گرفت، به صورتش سیلی زده و سپس مکرراً با لگد او را زد. سپس شروع به سرزش خانم لی کرد که باعث شده کفشش خراب شود.

بازآفرینی شکنجه: ضرب و شتم

تیم سوم در اردوگاه کار اجباری ماسانجیا به آزار و شکنجه‌ی تمرین‌کنندگان فالون گونگ معروف است، و "ژانگ هوان" رهبر گروه است. در ابتدا برای افراد تازه‌وارد دو رهبر گروه وجود داشت، اما اکنون شش نفر وجود دارد. وظیفه‌ی آنها این است که تمرین‌کنندگان فالون گونگ را آزار و شکنجه و شستشوی مغزی کنند. آنها هر روز با شروع از اول صبح به دافا و تمرین‌کنندگان فالون گونگ اهانت می‌کنند. تمرین‌کنندگان وادار می‌شوند تا ویدیوهایی در اهانت به فالون گونگ را نگاه کنند، هیچ استثنایی وجود ندارد و در هر لحظه می‌توانند مورد ضرب و شتم قرار بگیرند. آنهایی که ثابت‌قدم هستند جداگانه زندانی می‌شوند. در تیم سوم، زندانیان عادی نیز وجود دارد.

رهبران گروه برای تازه‌واردان عبارتند از: ژانگ لیلی، یو شیائوچوان، لی دان، شی های‌یان و گو. ژانگ لی همیشه تمرین‌کنندگان را با یک چوبدستی یا یک تخته‌چوب در ناحیه‌ی نزدیک چشم‌شان مورد ضرب و شتم قرار می‌دهد و کاری می‌کند که چشم‌ها دچار تورم و خون‌مردگی شوند. او این کار را بر روی خانم وانگ یونگهوا، خانم لی جینگ و خانم سونگ گوانگدی انجام داد. کره‌ی چشم خانم سونگ به‌طرز بدی متورم شده بود.

خانم ژانگ شوشیا از کای‌یوان و تمرین‌کنندگان دیگر به روشی شکنجه شدند که ماسانجیا آغازگر آن بوده است و به شکنجه‌ی کشش معروف است. قربانی را وادار می‌کنند که با بازوانی که تا سرحد خود کشیده شده است بین دو تخت بایستد و سپس در این وضعیت او را با دستبند می‌بندند. اگر او از رها کردن اعتقاد خود امتناع کند، تا زمانی که در آستانه‌ی مرگ باشد آزاد نخواهد شد. نوع دیگر شکنجه‌ی کشش، مانع از این می‌شود که قربانی چمباتمه ‌زده و یا بایستد و این در حالی است که دستانش توسط تخت‌ها تا سرحد ممکن از هم دور نگه داشته شده‌اند. خانم ژانگ جوشیانگ به این صورت شکنجه شد و شکنجه آن‌قدر ادامه پیدا کرد که وی دچار اختلالات روانی شد.

بازآفرینی شکنجه: کشش و دستبند

خانم وان شیائوهویی، ۵۷ ساله از دالیان، در تاریخ ۱۷ ژوئیه بازداشت شد و توسط اداره پلیس گان‌جینگزی و اداره پلیس هونگچی، در مرکز بازداشت یائوجیا زندانی شد. او در پایان ماه اوت به اردوگاه کار اجباری ماسانجیا فرستاده شد. این دومین باری بود که او در ماسانجیا حبس می‌شد، جایی که استخوان پایش خرد شده بود.

ژانگ لیلی مسئول افراد تازه‌وارد است. او گفت هیچ کسی واقعاً نمی‌داند که در ماسانجیا افراد چگونه ممکن است بمیرند. ژانگ جن نیز گفت، "در اینجا وقتی می‌فهمیم کسی واقعاً دیوانه است که ببینیم به خوردن مدفوع روی آورده است."

هر زندانی‌ای در اینجا، تمرین‌کننده یا غیرتمرین‌کننده، در استفاده از توالت به‌شدت محدود است. ادرار و مدفوع باید در زمان‌های جداگانه انجام شود. اگر کسی به‌موقع تمام نکند مجازات می‌شود. افراد به هنگام رفتن به سالن غذاخوری باید با صدای بلند بشمارند. اگر نگهبانان نتوانند صدایشان را بشنوند با مجازات فیزیکی روبرو می‌شوند و سپس اجازه نخواهند داشت که تا نیمه‌شب برای خواب بروند.

در ماسانجیا همیشه امتحان‌ها و تکالیفی وجود داشته است. سوالات امتحان همگی در اهانت به دافا هستند. هر امتحانی برای بررسی شستشوی مغزی آنها است. رهبران گروه پیش از امتحان به زندانی می‌گویند که فقط لازم است چیزی که فکر می‌کند را بنویسد. این دروغ است، زیرا هنگامی که تمرین‌کنندگانْ خانم وانگ یونگهوا و خانم وانگ جینگ احساسات واقعی خود را نوشتند، آنها را فراخواندند تا مورد ضرب و شتم و شکنجه قرار دهند و دوره‌ی محکومیتشان را تمدید کردند.

پیش از اینکه هر زندانی‌ای آزاد شود، ماسانجیا کسی را می‌آورد تا از هر تمرین‌کننده بپرسد که آیا مورد ضرب و شتم یا سوءرفتار قرار گرفته است و سپس فرمی را امضا کند. پیش از آن، رهبر گروه او را تهدید می‌کند که چنانچه حقیقت را بگوید آزاد نخواهد شد. آزاد نشدن در زمان مقرر، امری عادی است، و نیازمند هیچ روال خاصی نیست.

سرپرست جدید ماسانجیا پس از بازنشستگی وانگ نایمین، مردی مسن به نام یانگ است.