شکنجه‌ و شستشوی مغزی شدید در اردوگاه کار اجباری چائویانگ‌گوی چانگ‌چون

(Minghui.org) در اواسط اکتبر سال ۲۰۱۲، اردوگاه کار اجباری چائویانگ‌گوی چانگ‌چون دور جدیدی از شستشوی مغزی شدید را در مورد تمرین‌کنندگان بازداشت شده‌ی فالون گونگ آغاز کرد. در تلاش برای "تبدیل" تمرین‌کنندگان، کارکنان به‌طور مداوم آنها را تحت شکنجه قرار می‌دادند و این درحالی‌ بود که تمرین‌کنندگان برای مدت‌های طولانی از خواب محروم می‌شدند.

آقای ژو جینگ‌یون، که در دسته‌ی شماره‌ی ۳ بازداشت بود، بر اثر شکنجه دچار سکته‌ی مغزی شد. درحال حاضر قادر به راه رفتن نیست و به مراقبت‌های مداوم نیاز دارد. تمرین‌کننده‌ی دیگری از دسته‌ی شماره‌ی ۱ در نتیجه‌ی شکنجه، علائمی از بیماری قلبی را نشان داد.

دوره‌های پی در پی شکنجه

در ۲۰ ژوئیه‌ی سال ۲۰۱۲، ده‌ها تمرین‌کننده در اردوگاه کار اجباری دست به اعتصاب غذا زدند و خواستار آزادی بی‌قید و شرط همه‌ی تمرین‌کنندگان بازداشت شده شدند. نگهبانان با باتون‌های برقی به آنها شوک اعمال کرده و آنها را تحت دوره‌های متعددی از شکنجه شامل ضرب و شتم، تغذیه‌ی اجباری (وارد کردن غذا به بدن‌شان به شکلی وحشیانه) و روش‌های دیگر قرار دادند.

هی جیان‌شین، سرپرست دسته‌ی شماره‌ی ۲ و نگهبانی به نام "ما یونتائو،" تمرین‌کنندگان، آقای ژونگ ‌چنگ و آقای شویی ‌پین را مورد ضرب و شتم قرار دادند. همچنین به شکلی وحشیانه به بدن‌شان غذا وارد کرده و سپس آنها را در سلول انفرادی قرار دارند. سلول‌های انفرادی به‌شدت کوچک و بسیار مرطوب بوده و در کف آنها آب راکد بود. این سلول‌ها معمولاً برای شکنجه مورد استفاده قرار می‌گیرند.

به‌علت شکنجه‌ای که آقای ژونگ متحمل شد، تواناییش را در راه رفتن از دست داد. به‌دلیل آسیب عصبی ناشی از شوک‌های الکتریکی پای چپش فلج شد. با این حال، هنوز هم وادار می‌شد که در سلول انفرادی روی صندلی آهنی بنشیند. همچنین برای مدت زمانی طولانی، از استفاده از توالت محروم شد.

بعد از اینکه آقای ژونگ مکرراً خواستار معالجه و مراقبت‌های پزشکی شد، سرانجام در تاریخ ۷ اوت ۲۰۱۲ به بیمارستان شماره‌ی ‌دوی دانشکده‌ی پزشکی چانگ‌چون فرستاده شد. او یک بار دیگر در تاریخ ۲۷ اوت، در آنجا دیده شد. با این حال، وضعیتش به‌‌دلیل رفتار وحشیانه در اردوگاه کار اجباری، رو به وخامت گذاشت و درحال حاضر از درد زیادی رنج می‌برد. در هر وعده‌ی‌ غذایی، تنها سوپ و نصف کاسه برنج به او داده می‌شود. نگهبانان غذایی را که خانواده‌اش برای وی می‌فرستند از او دریغ می‌کنند.

بخش‌های درگیر در آزار و شکنجه

اردوگاه کار اجباری چائویانگ‌گوی چانگ‌چون:
آدرس: جاده‌ی سیتونگ، منطقه‌ی چائویانگ، چانگ‌چون، استان جیلین، چین 130031
تلفن دفتر: ‎[phone]، داخلی: 8015 و 8016

فکس:  ‎[phone]

پذیرش: ‎[phone], [phone]

دفتر سیاسی: ‎[phone]، داخلی: 8006

وانگ شیائومینگ، رئیس زندان: ‎+86-0431-13351503013, +86-0431-13814316466, +86-0431-13814316400, [phone] (منزل)، ‎[phone] (اداره)، ‎+86-0431-13904328520 (همسر)
وی گولیانگ، دبیر کمیته‌ی سیاسی: ‎+86-0431-13840099155، [phone] (اداره)
یانگ‌یی، معاون: ‎‎[phone]، داخلی: 8004، ‎ [phone]
وانگ جیان‌گانگ، معاون:‌‏ ‎+86-0431-13944166668 ، [phone]، داخلی 8003
ژو یون‌فنگ، معاون: ‎[phone]
ژائو دونگ، بخش مدیریت: ‎+86-0431-13304319476

ژو جیاهویی، بخش مدیریت

پرسنل دسته‌ی شماره‌ی ۱: ژانگ گوانگ‌فنگ، سرپرست؛ لی شوجون، مربی؛ جی لی، رئیس؛ گائو ژیلو

پرسنل دسته‌ی شماره‌ی ۲: هی جیان‌شین، سرپرست؛ وو ویگوانگ، معاون؛ لو یان‌شنگ، مربی؛ چی شینگ‌هوا، رئیس؛ کوی هونگ‌یان؛ چن لی‌هوی؛ چن بوشنگ؛ جین ونجی؛ ما یونتائو

پرسنل دسته‌ی شماره‌ی ۳: گائو جیان‌هویی، سرپرست؛ لیو شیائویو، مربی؛ جی ونکوان، رئیس؛ فان شنگلو