(Minghui.org) در ۲۵ آوریل ۱۹۹۹، حدود ۱۰۰۰۰ تمرین‌کننده به‌آرامی در پکن جمع شدند تا برای اعاده‌ی حق تمرین فالون گونگ نزد دولت مرکزی دادخواهی کنند. آنها از اقشار گوناگون جامعه و نواحی مختلف کشور آمدند تا از رژیم کمونیست چین توقف آزار و اذیت‌های فزاینده و رعایت حقوق اولیه‌ی انسانی را خواستار شوند.
این رویداد بزرگ‌ترین و صلح‌آمیزترین اعتراض در تاریخ مدرن چین بود. با این وجود، هنگامی که رژیم تبلیغات دروغین خود را آغاز کرد از آن به‌عنوان "محاصرهی" مقر مرکزی یاد کرد، و به این ترتیب، یک دادخواهی مسالمت‌آمیز را به عاملی برای تسریع سرکوبی خشونت‌بار تبدیل کرد، سرکوبی که برای ۱۴ سال ادامه داشته است.
آنچه در ادامه می‌آید خلاصه‌ای از حقایق و اهمیت دادخواهی مسالمت‌آمیز ۲۵ آوریل است.
پیش‌زمینه
در تاریخ ۲۳ و ۲۴ آوریل سال ۱۹۹۹، مأموران پلیس شهر تیانجین- که در مجاورت پکن قرار دارد- به ده‌ها تن از تمرین‌کنندگان فالون گونگ حمله‌ور شده و آنها را بازداشت کرده بودند. این افراد برای گفتگو پیرامون اشتباهات موجود در مقاله‌ای که اخیراً در حمله به فالون گونگ منتشر شده بود در خارج از دفتر مجله‌ای جمع شده بودند. همانطور که خبر این دستگیری‌ها پخش شد و تمرین‌کنندگان فالون گونگ بیشتری به پرس و جو از مقامات روی آوردند، به آنها گفته شد که باید دادخواست خود را به پکن ببرند.
روز بعد، در ۲۵ آوریل، حدود ۱۰۰۰۰ تمرین‌کننده‌ی فالون گونگ، همانطور که توسط مقامات تیانجین راهنمایی شده بودند، به‌شکلی خودجوش در محل اداره‌ی مرکزی دادخواهی و استیناف در پکن جمع شدند. این تجمع آرام و با رعایت کامل نظم بود. چندین نفر به عنوان نماینده‌ی فالون گونگ فراخوانده شدند تا با نخست‌وزیر چین، ژو رونگجی، و اعضای هیئتش دیدار کنند. آن شب، به نگرانی تمرین‌کنندگان فالون گونگ رسیدگی شد، تمرین‌کنندگان بازداشت‌شده در تیانجین آزاد شدند و همه به خانه رفتند.
مشکل
بنا بر اظهارات منابع متعددی در حکومت چین، در ماه‌های پس از تجمع ۲۵ آوریل، نزاع سیاسی شدیدی در سطوح بالای مقامات ارشد حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) در جریان بود. رئیس وقت ح.ک.چ، جیانگ زمین، خواستار این بود که دولت، فالون گونگ را "در هم بکوبد"، درحالی‌که سایر اعضای دفتر سیاسی اصلی، هیچ تهدیدی را در این روش تمرین مشاهده نمی‌کردند. تحلیلگر ارشد سی‌ان‌ان، ویلی لم، به نقل از مقامات ارشد اظهار داشت که سرکوب فالون گونگ برای جیانگ زمین موضوعی بسیار "شخصی" بود.
در ژوئیه ۱۹۹۹، جیانگ رسماً دستور سرکوب فالون گونگ را صادر کرد.
به سرعت شکل جدیدی به تجمع ۲۵ آوریل داده شد. آن را به صورت دادخواهی مسالمت‌آمیزی که در واقع بود به تصویر نکشیدند، دادخواهی‌ای که در حقیقت توسط خود مقامات تیانجین و پکن که به تمرین‌کنندگان گفتند که به اداره دادخواهی پکن بروند هماهنگی شده بود، بلکه آن را به‌صورت "محاصرهی" محوطه‌ی دولت مرکزی و به‌عنوان "مدرکی" آشکار مبنی بر تهدید بودن فالون گونگ به تصویر کشیدند.
اهمیت موضوع
نمایش خلاف واقع روز ۲۵ آوریل به‌عنوان "محاصرهی" محوطه‌ی دولت مرکزی، هم در چین و هم در خارج فالون گونگ را سیاسی جلوه داد. بنابراین، به جای اینکه این آزار و شکنجه به‌عنوان سرکوب خشونت‌آمیزی علیه یک اقلیت از مردم نگریسته شود، روایتی شروع به پخش شدن کرد که فالون گونگ و ح.ک.چ برای قدرت در رقابت بودند. علاوه بر این، برخی از تحلیلگران مسائل چین در غرب این را باور کردند که فالون گونگ با "به چالش کشیدن" حکومت در روز ۲۵ آوریل آزار و اذیت را برای خود به همراه آورد.
این روایت از شوق بسیاری از حامیان بالقوه‌ی حقوق بشر و حقوق مذاهب کاست، و به عنوان تنها عامل بزرگ در پدیده‌ی "مقصر قلمداد کردن قربانی" باقی ماند که بررسی‌ها و گزارش‌های گسترده‌تر در مورد آزار و اذیت فالون گونگ را تحت‌الشعاع قرار می‌داد.
ویدئو: ۲۵ آوریل: اعتراضی که چین را تغییر داد (نسخه انگلیسی)
