(Minghui.org) هر تزکیه‌کننده‌ای با جستجوی درون آشنا است، اما درک‌های نادرستی درخصوص این موضوع وجود دارد. در نتیجه نتوانسته‌ایم از این گنجینه‌ی فا حقیقتاً به‌خوبی استفاده کنیم. این درک‌های نادرست به نوبه‌ی خود باعث شده‌اند برای مدت زیادی در تزکیه‌ راکد و بی‌حرکت بمانیم. موارد زیر چند نمونه از درک‌های نادرستی هستند که متوجه آنها شده‌ام:

۱. به‌طور پنهانی به بیرون نگاه کردن

اغلب در تبادل تجربه‌ها از بعضی تمرین‌کنندگان می‌شنویم، "وقتی با این مشکل مواجه شدم به درون خود نگاه کردم. بارها به درون نگاه کردم اما نتوانستم چیزی پیدا کنم. البته در خصوص این موضوع می‌بایست چیزی وجود داشته باشد که نیاز است آن را تزکیه کنم. در حالی‌که به درون نگاه می‌کردم، دریافتم که احتمالاً فلان شخص وابستگی‌هایی دارد." این رویکرد تفاوتی با نگاه به بیرون ندارد.

با اینکه در ظاهر به‌نظر می‌رسد که صادقانه به درون نگاه کرده‌اند اما به‌جای اینکه مشکل را در درون خود پیدا کنند در دیگران می‌یابند. با وجودی که آنچه آنها می‌گویند کاملاً خوب به‌نظر می‌رسد، اما بسیار شبیه لحن دیوان‌سالاری (بوروکراتیک) در فرهنگ حزب می‌باشد، مانند: "آه بله، به‌عنوان یک رئیس، می‌بایست مسئولیت را قبول کنم، اما... ..." چندین جمله‌ی بعد همگی درباره‌ی این است که چگونه دیگران درست عمل نکرده‌اند.

۲. درخواست از طرف مقابل برای نگاه به درون

اغلب در ارتباط‌های‌مان با سایر تزکیه‌کنندگان به تضادهایی برخورد می‌کنیم و بسیاری از تزکیه‌کنندگان به طرف مقابل می‌گویند که آنچه اتفاق افتاده تصادفی نیست و آنها می‌بایست به درون نگاه کنند و غیره. گویا این مشکل هیچ ارتباطی با آنها نداشته و آنها نیاز ندارند در ارتباط با این مسئله هیچ چیزی را تزکیه کنند. همه‌ چیز مربوط به تزکیه‌ی طرف مقابل است.

۳. نگاه به درون به‌صورت مشروط

چنین رفتاری به این صورت ظاهر می‌شود: اگر تو به درون نگاه نکنی، من هم به درون نگاه نخواهم کرد.

گاهی اوقات، وقتی تضادی پیش می‌آید، هیچ کدام از طرفین درگیر در تضاد تمایل ندارند برای کوتاه آمدن و نگاه به درون پیش‌قدم شوند. آنها صبر می‌کنند تا ابتدا طرف مقابل به درون نگاه کند و بعد از آن به‌یاد می‌آورند که آنها نیز می‌بایست درون را جستجو کنند. آنها به‌گونه‌ای رفتار می‌کنند که گویا هر کسی برای نگاه به درون پیش‌قدم شود، چیزی را از دست داده است. چنین رفتاری نگاه به درون به‌صورت مشروط است.

۴. با هدف حل مشکل به درون نگاه کردن

بعضی از افراد می‌گویند، "من به درون نگاه کردم و پی بردم که کجا مشکل دارم. پس چرا مشکل هنوز حل نشده است؟" به نظر می‌آید دلیل اینکه به درون نگاه می‌کنند این است که می‌خواهند برخی تضادهای مردم عادی را حل کنند به‌جای اینکه تغییری بنیادی در خود ایجاد کنند و حقیقتاً آن تضاد را به‌عنوان فرصت خوبی برای رشد و ارتقای خود در‌نظر بگیرند. آنها برای حل برخی مشکلات در جامعه‌ی مردم عادی به درون نگاه می‌کنند.

۵. نگاه به درون با لاف‌زنی و حرف‌های توخالی

وقتی در منطقه‌ی ما مشکلات یا تضادهایی به‌وجود می‌آید، اغلب بعضی از افراد در تبادل تجربه‌ی خود می‌گویند: "بگذارید ببینیم که آیا به‌عنوان یک بدن واحد مشکلاتی داریم؛ وضعیت این‌گونه است زیرا ما همگی کاستی‌هایی داریم." هنوز افرادی هستند که وضعیت تزکیه‌شان خوب نیست و اغلب می‌گویند، "ما به‌عنوان یک بدن واحد مشکلاتی داریم، در نتیجه وضعیت تزکیه‌ی من نیز خوب نیست." در ظاهر، به‌نظر می‌رسد که آنها به درون نگاه می‌کنند، اما در واقع آنچه می‌گویند بسیار سطحی و توخالی است. طبیعتاً، شخص نمی‌تواند با چنین رفتاری رشد کند.

موارد فوق چند نمونه از درک‌های نادرست درخصوص نگاه به درون هستند که متوجه آنها شده‌ام. خود من نیز در این زمینه کوتاهی کرده‌ام. پس‌ چگونه می‌توانیم حقیقتاً ‌درون را جستجو کنیم؟

احساس می‌کنم قبل از هر چیزی می‌بایست خود را با فا بسنجیم. اگر خودمان را با افراد دیگر مقایسه کنیم، باعث می‌شود احساس کنیم که در زمینه‌های خاصی بهتر از دیگران هستیم و بسیار سخت خواهد بود که کاستی‌های خود را پیدا کنیم. هر شخصی نقاط قوت و ضعف خود را دارد. اگر نقاط قوت خود را با نقاط ضعف دیگران مقایسه کنیم، هرگز نمی‌توانیم کاستی‌های خود را ببینیم و درنتیجه نمی‌توانیم خود را رشد دهیم. وقتی خود را با فا می‌سنجیم و از خود بر اساس الزامات فا توقع داریم، خواهیم دید تا زمانی‌که یک تزکیه‌کننده هستیم، همواره کاستی‌هایی خواهیم داشت و همواره شکاف‌هایی وجود خواهد داشت. وقتی شکاف‌های‌مان را می‌بینیم و سعی می‌کنیم عقب‌ماندگی خود را جبران کنیم، پیوسته رشد خواهیم کرد.

دوم اینکه می‌بایست با قلبی خالص و بدون هیچ شرط و شروط اضافه‌ای به درون نگاه کنیم. ‌باید بر عوامل بیرونی مانند دیگران خوب نیستند، محیط خوب نیست، این شخص منطقی نیست، تقصیر من نیست که ما به‌خوبی عمل نکردیم، دیگر تحمل ندارم، زندگی‌ام بسیار نابسامان است، در حق من بسیار بی‌انصافی شده است و غیره اهمیت خیلی زیادی ندهیم. وقتی چنین چیزهایی با ما مداخله می‌کنند، برخی از افراد نگاه به درون را متوقف می‌کنند. این درست است که عوامل بیرونی بسیاری وجود دارد، اما این عوامل وجود دارند، دقیقاً به‌خاطر اینکه ما خود را تزکیه کنیم. حتی در مواجهه با سختی‌های عظیم، می‌بایست خود را تزکیه و درون را جستجو کنیم.

جستجوی درون یک شعار یا تشریفات نیست، بلکه پیش‌شرطی برای رشد و ترفیع تزکیه‌کنندگان است. نه ‌تنها می‌بایست کاستی‌های خود را پیدا کنیم، بلکه باید مصمم باشیم تا آنها را رها کنیم و تنها آن موقع می‌توانیم بگوییم که یک عمل تزکیه را کامل و با موفقیت به پایان رسانده‌ایم.

موارد فوق برخی از درک‌های نادرست در ارتباط با جستجوی درون هستند که متوجه‌ آنها شده‌ام. همیشه مشکلات مشابهی داشتم و بعضی از تمرین‌کنندگان اطراف من هم چنین مشکلاتی داشتند. به‌ همین دلیل این مقاله را نوشتم تا بتوانیم این موضوع را به یکدیگر یادآوری کنیم.

اکنون بیایید پاراگرافی از آموزش فای استاد را با هم مطالعه کنیم،

"هر وقت با مشکلاتی مواجه می‌شوید، صرف‌نظر از اینکه شما مقصر باشید یا خیر، هر کدام از شما می‌بایست به درون نگاه کنید تا علت آن را در درون خود جستجو کنید. کلمات مرا به‌یاد داشته باشید: صرف‌نظر از اینکه آن مشکل تقصیر شما است یا خیر، باید به‌درون خود نگاه کنید، و شما مشکلی را خواهید یافت. اگر موضوع به هیچ وجه ارتباطی به شما نداشته باشد یا به هیچ کدام از وابستگی‌هایی که می‌بایست در هم شکنید مربوط نباشد، پس آن مورد به ندرت برای شما اتفاق خواهد افتاد. اگر شما وابستگی‌ای نمی‌داشتید آن مشکل اتفاق نمی‌افتاد. من باید برای تزکیه‌ی شما مسئول باشم. هر مشکلی که برای شما، اطراف شما، یا در میان شما اتفاق می‌افتد، به احتمال خیلی زیاد مربوط به شما است، و چیزی برای شما وجود دارد که باید از آن رها شوید. صرف‌نظر از اینکه تقصیر شما باشد یا خیر، وقتی بدن‌های قانون من می‌خواهند وابستگی‌های‌تان را رها کنید، اهمیتی نمی‌دهند که آیا شما مقصر هستید یا شخص دیگری مقصر است. مادامی‌که وابستگی دارید، هر کاری می‌کنند تا با مشکلاتی مواجه شوید و آن وابستگی‌ای که مانع رسیدن شما به استانداردها می‌شود را تشخیص دهید. با این وجود شما هنوز به اطراف نگاه می‌کنید، 'این تقصیر من نیست،' یا هنوز فکر می‌کنید، 'من درحال محافظت از فا هستم.' در این ضمن، شخص دیگر [نیز] فکر می‌کند، 'من فا را محافظت می‌کنم.' در واقع، تضاد به این علت پیش می‌‌آید که احتمالاً هر کدام از شما اشتباهات خود را دارید." ("سخنرانی در کنفرانس در اروپا" ۳۰ و ۳۱ می ‌۱۹۹۸، در فرانکفورت آلمان)