(Minghui.org) بسیاری از تمرین‌کنندگان فالون گونگ در اردوگاه کار اجباری شماره‌ی ۳ هنان (که به اردوگاه کار اجباری شوچانگ نیز معروف است) تحت آزار و شکنجه قرار می‌گیرند. حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) این اردوگاه را به‌عنوان "سیستمی نمونه در زمینه‌ی بازآموزی از طریق کار اجباری" و به دلیل بالا بودن نرخ تبدیلش در چند سال گذشته، به‌عنوان "الگویی در استان هنان" اعلام کرده است. به تصاویر زیر نگاهی بیندازید تا ببینید که این "سیستم نمونه" شامل چه چیزهایی است.
آزار و شکنجه‌ی دیوانه‌وار در این اردوگاه، منجر به مرگ چندین تمرین‌کننده‌ی فالون گونگ و معلولیت بسیاری از آنها شده است، از جمله لی‌جیان، وکیل جوانی از شهرستان ژنگ‌یانگ، یائو سانژونگ، معلم مدرسه‌ی هنر لوهی و ژائو گوان، کشاورزی از شهرستان وویانگ.
رئیس اردوگاه کار اجباری شماره‌ی ۳ هنان، یان ژنگیی، در به‌اصطلاح جلسه‌ی آغاز به‌کار "اقدام رعدآسای بهاری" در سال ۲۰۰۳، با صدای بلند اعلام کرد: "درخصوص آن دسته از تمرین‌کنندگان فالون گونگ که از رها کردن باورشان به حقیقت- نیکخواهی- بردباری امتناع می‌ورزند، سعی خواهیم کرد با استفاده از 'تمام انواع روش‌ها' آنها را اصلاح کنیم و کاری کنیم که آرزوی مرگ کنند." مأموران اردوگاه کار اجباری در این جلسه آشکارا اظهار می کردند که "هیچ کس در خصوص مرگ تمرین‌کنندگان فالون گونگ مسئولیتی نخواهد داشت و پاسخ‌گو نخواهد بود."
در سال ۲۰۰۳، لو گان، دبیر کمیته‌ی سیاسی و حقوقی ح.ک.چ و رئیس "اداره‌ی ۶۱۰" شخصاً از اردوگاه کار اجباری شماره‌ی ۳ هنان بازدید کرد. این بازدید به‌جهت افزایش سرکوب فالون گونگ صورت گرفته و منجر به تشدید آزار و شکنجه شد. رئیس اردوگاه کار، یان ژنگیی و معاونش، چو شوانگ‌کای، شخصاً ناظر قساوت‌های دیوانه‌واری بودند که نگهبانان شریری مانند شی بائولونگ و ما هواتینگ مرتکب می‌شدند. اقدامات مخوف سازمان‌یافته و عمدی که ذاتاً مغایر با وجدان و اصول اخلاقی جهانی بودند به‌شکلی گسترده در اردوگاه کار اجباری شماره‌ی ۳ هنان رواج یافت. هدف از آن، استفاده از شکنجه و انواع روش‌های دیگر برای وادار کردن تزکیه‌کنندگان فالون دافا به رها کردن باورشان است.
شعار مأموران پلیس این بود: "اگر شخصی اصلاح نشود او را تا سرحد مرگ کتک می‌زنیم؛ شخصی را که در اعتصاب غذا به سر می‌برد آزاد نمی‌کنیم حتی اگر از گرسنگی بمیرد." مقامات اردوگاه کار اجباری برای دادن انعام و پاداش به پرسنل مشغول به کار در هر دسته و گروه بررسی می‌کردند که آنها چه تعداد تمرین‌کننده‌ی فالون گونگ را "اصلاح" کرده‌اند. رئیس، یان ژنگییو و معاونش، چو شوانگ‌کای به آنها دستور دادند که در برخورد با "فالون گونگ" به هر روشی متوسل شوند. آنها از دستور سری جیانگ زِمین متابعت می‌کردند: "مرگ تمرین‌کنندگان فالون گونگ به‌واسطه‌ی ضرب و شتم مسئله‌ی مهمی نیست و خودکشی محسوب می‌شود."
مقاله‌ی اخیر "خروج از ماسانجیا" که در مجله‌ی لنز در چین منتشر شد و آزار و شکنجه‌ی زندانیان در اردوگاه کار اجباری ماسانجیا را افشا کرد، توجه گسترده‌ای را به خود جلب کرده و اعتراض نسبت به سیستم کار اجباری در چین را هم در داخل و هم در خارج از کشور برانگیخت و بسیاری آن را محکوم کردند. این سیاست بازآموزی از طریق کار اجباری، در مرکز توجهات قرار گرفت، با این حال حقایق در مورد آزار و شکنجه‌ی فالون گونگ تحریف شد. در واقع تحت استبداد ح.ک.چ، هر اردوگاه کار اجباری، هر زندان و هر بازداشتگاه به یک ماسانجیا یا به جهنمی زنده تبدیل شده است. قساوت فاش شده در این مقاله فقط بخشی جزئی از تصویر کلی است.
در اینجا جزئیات روش‌های مختلف شکنجه و ابزار کثیف مورد استفاده در اردوگاه کار اجباری شماره‌ی ۳ هنان به‌منظور آزار و شکنجه‌ی تمرین‌کنندگان فالون گونگ را گردآوری کرده‌ایم، به امید اینکه وجدان، شفقت و شجاعت در عموم مردم برانگیخته شود. صمیمانه امیدواریم که مردم بتوانند در مقابله با این شرارت‌ها و از بین بردن کامل آنها به پا خیزند.
تصویر شکنجه: با طناب به بالا کشیده شدن
۱. با طناب به بالا کشیده شدن
شکنجه‌ی "با طناب به بالا کشیده شدن" اغلب در اردوگاه کار اجباری شماره‌ی ۳ هنان مورد استفاده قرار می‌گیرد. بسیاری از تمرین‌کنندگان فالون گونگ که در آنجا زندانی هستند متحمل این شکنجه میشوند. گفته می‌شود که این شکنجه با طناب برای اولین بار توسط اردوگاه کار اجباری شماره‌ی ۳ هنان ابداع شد و سپس به‌عنوان یک به‌اصطلاح "تجربه" به سایر اردوگاه‌های کار اجباری معرفی شد.
هر دو دست با طناب نایلونی نازک اما سفت و سختی به پشت بسته و سپس شخص به بالا کشیده می‌شود. این عمل موجب درد غیرقابل تحملی می‌شود. این شکنجه هر بار حدود نیم ساعت طول می‌کشد و در این مدت، طناب به‌طور متناوب سفت و پس از آن شل می‌گردد. هر دور از شکنجه حدود ۳۰ دقیقه زمان می‌برد.
اگر قربانی فریاد نکشد، شکنجه‌گران به روش‌های دیگری سعی می‌کنند درد را افزایش دهند. درطول هر دور شکنجه از دست‌ها خون جاری می‌شود و گوشت دست به طناب می‌چسبد. طناب می‌تواند برش عمیقی را در گوشت ایجاد کند، هر دو مچ برای مدتی طولانی بی‌حس میشوند. دست‌ها می‌توانند فلج شود.
به‌طور معمول، یک زندانی نمی‌تواند حتی یک یا دو دور از این شکنجه را تاب بیاورد، اما بسیاری از تمرین‌کنندگان فالون گونگ را بیش از ۵ بار تحت این شکنجه قرار می‌دهند.
به عنوان مثال، تمرین‌کننده‌ی فالون گونگ، آقای لی شینگ‌چنگ، از نانژائو، واقع در نانیانگ، ۷ بار با طناب بسته و به بالا کشیده شد. در نتیجه، مچ دست‌هایش شدیداً مجروح و متورم شد. آثار زخم هنوز هم به‌شدت روی مچ‌هایش وجود دارد.
از آنجا که آقای پنگ لیانگ، عضو سابق بخش آتش‌نشانی پلیس مسلح شهر جی‌یوان، در یک مهمانی سال نو با صدای بلند اظهار کرد "فالون دافا خوب است،" توسط پلیس شروری مورد ضرب و شتم قرار گرفت، بعدها او را ۷ بار با طناب بستند و بالا کشیدند هر بار ۴۰ تا ۵۰ دقیقه طول کشید. در نتیجه، دست راستش فلج شد. همچنین به مدت ۴ ماه زندانی بود.
تمرین‌کننده‌ی فالون گونگ، آقای شیائو ژنتونگ، در یک روز، بیش از ۱۰ بار به این روش شکنجه شد.
تمرین‌کننده‌ی فالون گونگ، آقای یائو سانژونگ، بیش از ده بار به این روش تحت شکنجه قرار گرفت. آقای یائو ۸ بار متوالی با طناب نایلونی آویخته شد و طناب عمیقاً گوشت دستش را برید. این عمل موجب درد غیرقابل تحملی شد. همچنین با باتوم الکتریکی با ولتاژ بالا، به وی شوک اعمال کردند، درحالی که چند نگهبان به‌طرز وحشیانه‌ای او را کتک می‌زدند.
تمرین‌کننده‌ی فالون گونگ، خانم یو کای‌یون، به دلیل عدم همکاری با مقامات زندان، متحمل شکنجه‌ی جسمی شدیدی شد. به مدت ۷ شبانهروز متوالی از خواب محروم بود. وی ۲۰ دور تحت شکنجه‌ی "بالا کشیده شدن با طناب" قرار گرفت. همچنین مأموران پلیس تمام بدنش را با باتوم الکتریکی و باتوم چوبی مورد ضرب و شتم قرار دادند.
نگهبانان تمرین‌کننده‌ی فالون گونگ، آقای وو جانچینگ، را به‌طرز وحشیانه‌ای مورد ضرب و شتم قرار دادند و چون وی از رها کردن تمرین فالون گونگ امتناع کرد، ۱۱ بار تحت شکنجه‌ی "بالا کشیده شدن با طناب" قرار گرفت. توسط باتوم الکتریکی به تمام بدنش شوک اعمال شد یا با یک باتوم چوبی مورد ضرب و شتم قرار گرفت که منجر به فلج شدن یکی از دست‌هایش شد. او آنقدر ضعیف شده بود که برای چند ماه نمی‌توانست هیچ چیزی را بلند کند.
از آنجایی که تمرین‌کننده‌ی فالون گونگ، آقای لی ژونگ‌چانگ، از رها کردن تمرین فالون گونگ امتناع کرد، توسط نگهبان، شی بائولونگ و مأمور پلیس، ژائو ۲۰ بار تحت شکنجه قرار گرفت. همچنین تمام بدنش را با باتوم الکتریکی مورد ضرب و شتم قرار دادند، به خصوص در نواحی صورت، سر و گردن کبودی‌های زیادی به چشم می‌خورد. وقتی کبودی‌ها شروع به عفونت کرد، درد آن غیرقابل تحمل شد. تمرین‌کننده‌ی فالون گونگ، آقای ژانگ شیوفنگ، در یک روز، ۹ بار تحت شکنجه‌ی "بالا کشیده شدن با طناب" قرار گرفت.
تصور کنید که این اقدامات چه صدمات روحی و جسمی را به دنبال دارد.
تصویر شکنجه: "کباب بره"
۲. "کباب بره"
"کباب بره" شکنجه‌ای است که در آن دست و پاهای قربانی به میله‌ای دست‌بند زده می‌شود به‌طوری که کل بدن آویزان است. مانند بره‌ای که روی سیخی کباب می‌شود. چنین شکنجه‌ای اغلب با ضرب و شتم همراه است.
اردوگاه کار اجباری به‌منظور "تبدیل و اصلاح" تمرین‌کننده‌ی فالون گونگ، آقای بای هونگ‌مین، او را به روش "کباب بره" تحت شکنجه قرار داد. همچنین با چند باتوم الکتریکی تحت شوک و ضرب و شتم قرار گرفت.
تمرین‌کننده‌ی فالون دافا، خانم یو کای‌یون، به مدت سه روز به روش "کباب بره"، تحت شکنجه قرار گرفت که باعث صدماتی در سراسر بدنش شد. وی پس از آن، توانایی رسیدگی و انجام کارها در زندگی روزانه‌اش را از دست داد. همچنین او را هر روز روی یک صندلی می‌بستند و از خواب محروم بود. وی را وادار می‌کردند با استفاده از یک هدست به توهین‌های ضبط شده نسبت به فالون دافا گوش دهد. او درحال حاضر زندگی پر رنجی را می‌گذراند.
تمرین‌کنندگان فالون دافا آقایان وو جانچینگ، جین چائوفو، بای هونگ‌مین و لی شینگ‌چنگ نیز به این روش شکنجه شدند، تا حدی که در آستانه‌ی فلج شدن بودند. آنها حتی چند ماه پس از شکنجه، هنوز هم در خوردن غذا با مشکل مواجه بودند.
۳. ژاکت مهارکننده
در این شکنجه، تمرین‌کنندگان را مجبور می‌کنند تا ژاکت مهارکننده (نوعی لباس، شبیه ژاکت و با آستین‌های دراز که از آن برای ایجاد محدودیت فیزیکی در فردی که ممکن است به خود یا دیگران آسیب رساند، استفاده می‌شود) را بپوشند. هر چه شخص بیشتر حرکت کند این ژاکت تنگ‌تر و تنگ‌تر می‌شود. دست‌های قربانی در پشت به‌صورت ضربدر به هم بسته می‌شود. سپس هر دو دست به سمت قفسه‌ی سینه بالا آورده می‌شود. هر دو پا را نیز می‌بندند. گاهی اوقات، قربانی را در هوا آویزان می‌کنند. مواقع دیگر، قربانی به همراه یک میله‌ی فلزی متصل به بازوها یا پاهایش به نیمکت بسته می‌شود. معمولاً قربانی مجبور است سرش را خم کند اما مجاز نیست که چشمانش را ببندد.
اکثر تمرین‌کنندگان ثابت‌قدم فالون گونگ در اردوگاه کار اجباری شماره‌ی ۳ هنان متحمل این شکنجه شده‌اند.
تمرین‌کننده‌ی فالون گونگ، آقای لی جینک، از آوریل ۲۰۰۳ تا ۱ اکتبر ۲۰۰۳ (بیش از پنج ماه) توسط مأموران شرور پلیس و از طریق یک ژاکت مهارکننده، تحت شکنجه قرار گرفت. شب‌ها، صدای فریادهای او فضا را پر می‌کرد. به علت آزار و شکنجه‌ی طولانی مدت، وزن آقای "لی" به حدود ۳۶ کیلوگرم کاهش یافت. با این حال آنها به شکنجه‌ی او ادامه دادند.
تصویر شکنجه: بستن طولانی‌مدت به تخت و اعمال شوک الکتریکی
۴. شوک الکتریکی
اعمال شوک به تمرین‌کنندگان فالون گونگ توسط باتوم الکتریکی، شکنجه‌ای است که به‌طور معمول و مکرر استفاده می‌شود. این روش اغلب به همراه روش‌های شکنجه‌ی دیگر از جمله "بالا کشیده شدن با طناب"، "کباب بره" و ضرب و شتم بی‌رحمانه اعمال می‌شود.
نگهبانان، مناطق حساسی مثل گردن، زیر بغل و اندام تناسلی را هدف قرار می‌دهند. گوشت این مناطق اغلب سوخته و در برخی از نقاط، تاول‌هایی به بزرگی یک تخم مرغ ایجاد می‌شود. قربانی به یک صندلی بسته شده و به مدت چند روز نمی‌تواند دراز بکشد تا زمانی که با "تبدیل و اصلاح" موافقت کند.
از آنجایی که مرید فالون دافا، آقای لی جینک، از بیمارستان شهرستان تانگهی، بر باور خود پافشاری کرد و با صدای بلند اظهار کرد: "فالون دافا خوب است"، مأموران شرور پلیس او را برای مدتی طولانی به روش "بالا کشیده شدن با طناب" و ضرب و شتم بی‌رحمانه تحت شکنجه قرار دادند.
نگهبان جیا زیگانگ، یک باتوم الکتریکی با ولتاژ بالا را در داخل دهان آقای "لی" قرار داد و به او شوک اعمال کرد. مأمور دیگر، شی بائولونگ، به زندانیان دستور داد تا چند جوراب را با فشار درون دهان آقای "لی" قرار دهند. سپس وی را مجبور کردند تا در مقابل آنها زانو بزند. همچنین هر دو پای او را به مدت چند روز، به دسته‌های چوبی یک کاناپه، بستند. فریادهای آقای "لی" تا فاصله‌ی زیادی طنین‌انداز بود. شوک الکتریکی باعث شد تا دهان، لب و چهره‌ی آقای "لی" کبود شده و تاول بزند و دیگر قادر نبود به‌طور مستقل زندگی کند.
تصویر شکنجه: سوء رفتار فیزیکی از طریق ضرب و شتم
۵. ضرب و شتم بی‌رحمانه
در زمستان سال ۲۰۰۲، آقای وانگ یوکان، تحت فرمان مأمور جیا زیگانگ و توسط گروهی از زندانیان در اردوگاه کار اجباری شماره‌ی ۳، مورد ضرب و شتمی بی‌رحمانه قرار گرفت که باعث شد پای چپ وی بشکند و استخوان زانویش خرد شود. او پس از چند ماه بستری بودن در بیمارستان هنوز هم بهبود نیافت. در طول دیدار با خانواده‌اش قادر نبود به تنهایی راه برود، به همین دلیل باید دو نفر او را همراهی کرده و مراقب او می‌بودند.
تمرین‌کننده‌ی فالون گونگ، آقای چن شائومین، پس از ورودش به اردوگاه کار اجباری در تاریخ ۲۳ نوامبر ۲۰۰۴، بلافاصله توسط رئیس دسته‌ی شماره‌ی ۳، شی بائولونگ، مورد ضرب و شتم قرار گرفت. شی بائولونگ همچنین پایش را روی گردن آقای "چن" قرار داد، زیرا وی از رها کردن باورش به حقیقت- نیکخواهی- بردباری امتناع ورزید.
نگهبان‌ها، تان جانمین، شو ژوشنگ و ران لی با باتوم چوبی به‌طرز بی‌رحمانه‌ای به اندام تناسلی آقای "چن" ضربه می‌زدند، با باتوم الکتریکی به تمام بدنش شوک اعمال کردند و وی را با یک کمربند چرمی شلاق زدند، سپس وی را خونین و کبود، با سوختگی‌هایی جدی تنها رها کردند.
پس از ضرب و شتم، مأمور شی بائولونگ به دو ناظر شخصی، مو چیدونگ و وانگ دالی دستور داد تا همچنان به شکنجه‌ی آقای چن ادامه دهند. مو چیدونگ به شدت انگشت شست آقای چن را پیچاند و او را مجبور کرد تا در مقابل نگهبان‌ها زانو بزند و کلمات توهین‌آمیزی علیه فالون گونگ بیان کند، اما آقای چن از انجام این کار امتناع کرد. شکنجه‌گران دوباره به‌طرز بی‌رحمانه‌ای وی را کتک زدند.
یک روز در اواسط سال ۲۰۰۴، تمرین‌کننده‌ی فالون گونگ، آقای وو جانچینگ، به علت عدم همکاری و امتناع از ادای سوگند و رد نوشتن هر گونه گزارش افکار و عقاید، به‌طرز وحشیانه‌ای تحت شکنجه قرار گرفت. سه نفر از نگهبانان شو ژوشنگ، ران لی و تان جانمین او را با استفاده از روش "بالا کشیده شدن با طناب"، شوک با باتوم الکتریکی و ضرب و شتم با کمربند چرمی، شکنجه کرده و سپس وی را خونین و کبود، با سوختگی‌هایی در سراسر بدنش رها کردند. درنتیجه، آقای وو به سختی می‌توانست راه برود.
نگهبان ران لی نیز با یک کفش چرمی به صورت آقای "وو" ضربه زد، طوری که اثر کفش چرمی برای بیش از دو هفته روی صورت وی به جا مانده بود. پلیس آقای "وو" را به یکی از زندانی‌ها دست‌بند زد تا این زندانی به‌طور شبانه‌روزی مراقب او باشد. نگهبان‌ها همچنین به یک زندانی معتاد به مواد مخدر دستور دادند تا به مدت دو روز متوالی با صندل‌های پلاستیکی به صورت تمرین‌کننده‌ی فالون گونگ، یائو سانژونگ ضربه بزند. این عمل باعث شد او نتواند برای چندین روز به‌طور طبیعی غذا بخورد.
برخی از تمرین‌کنندگان دیگر فالون گونگ از جمله، آقای هو هوی، شوان ژوآن، وو ژونگ‌مین، ژائو جیان‌چوان و پنگ ییگو به‌طرز بی‌رحمانه‌ای مورد ضرب و شتم قرار گرفتند که باعث شد به بیماری پلورال افيوژن (تجمع مايع در فضاي پلور) و بیماری سل مبتلا شوند.
۶. کار اجباری فوق فشرده
در اردوگاه کار اجباری شماره‌ی ۳ هنان، تمرین‌کنندگان فالون گونگ مجبورند هر روز قبل از ساعت ۶ صبح بیدار شوند و تا تاریک شدن هوا کار کنند. تمرین‌کنندگان فالون گونگ به جز زمان‌های صرف غذا هیچ فرصتی برای استراحت ندارند. اگر سهمیه‌ی کار روزانه‌ی خود را به اتمام نرسانند، از خواب محروم میشوند. در مورد اضافه کاری، باید تا ۵ صبح روز بعد کار کنند. تنها اجازه‌ی استراحتی کوتاه برای صرف غذا و رفتن به توالت را دارند.
اگر کسی نتواند سهمیه‌ی کاری‌اش را به پایان برساند، توسط نگهبان‌ها نکوهش شده و مجبور به نوشتن اظهاریه‌ی انتقاد از خود می‌شود. همچنین ممکن است به طرزی بی‌رحمانه مورد ضرب و شتم قرار گیرد. به‌منظور افزایش درآمد، تمرین‌کنندگان فالون گونگ زندانی در اردوگاه کار اجباری را مجبور می‌کنند تا برای شرکت محصولات موی ربه‌کای هنان واقع در شهر شوچانگ، موی مصنوعی تولید کنند.
مأموران پلیس اغلب تمرین‌کنندگان فالون گونگ را مجبور می‌کنند تا در شرایطی سخت و برده‌وار کار کنند. به این منظور که محصولات در زمان مقرر شده برای تحویل، آماده شوند، مقامات اردوگاه کار اجباری شدیداً زمان صرف غذا را کنترل می‌کنند و هیچ‌کسی نمی‌تواند زمان اضافه‌ای را برای استراحت داشته باشد. اگر کسی در زمان تعیین شده غذایش را تمام نکرده باشد، غذا از او گرفته و دور ریخته می‌شود.
آنهایی که در کار خود کند هستند، معمولاً مجبورند کار را به سلول خود ببرند و در آنجا کارشان را ادامه دهند. آنها اغلب تا ساعت ۲ الی ۴ صبح روز بعد کار می‌کنند تا سهمیه‌ی کاری‌‌شان به پایان برسد. کسانی که به کندی کار می‌کنند، باید گزارش افکار و عقاید و اظهاریه‌ی انتقاد از خود را بنویسند و اجازه ندارند تا ساعت ۴ صبح بخوابند. برخی از تمرین‌کنندگان ثابت‌قدم، مجبورند ۱۸ تا ۲۰ ساعت در روز کار کنند.
مزارع گندم زیادی در اردوگاه کار اجباری وجود دارد که پول زیادی را از فروش گندم عاید اردوگاه کار می‌کند. مراحل جدا کردن پوست، خشک کردن، بسته‌بندی و توزین بسته‌‌ها نیز همه به‌صورت دستی انجام می‌شود. بسیاری از تمرین‌کنندگان فالون گونگ که تعدادی از آنها نزدیک به ۶۰ سال سن دارند، مجبورند در مراحل فرآوری گندم کار کنند.
با وجود آب و هوای بسیار گرم، تمرین‌کنندگان باید هر روز تعداد زیادی کیسه‌ی گندم را جابجا کنند و هر کیسه بیش از ۴۵ کیلوگرم وزن دارد. اگر با سرعت کافی کار نکنند، پلیس به آنها فحاشی می‌کند. از صبح تا شب، تمرین‌کنندگان سنگینی کیسه‌های گندم را تحمل کرده و آنها را جابجا می‌کنند و سپس از خستگی از پا درمی‌آیند.
نگهبانان اجازه نمی‌دهند که تمرین‌کنندگان در حین کار صحبت کنند و قطره‌ای آب برای نوشیدن در اختیارشان قرار نمی‌دهند. بدن بسیاری از آنها ضعیف و دچار کمبود آب می‌شود، درحالی که نگهبان به راحتی روی یک صندلی لم داده، پاهایش را روی صندلی دیگری دراز کرده، هندوانه می‌خورد و از یک نوشیدنی گوارا لذت می‌برد.
به هنگام شب وقتی کار متوقف می‌شود، آنها به قدری خسته‌‌اند که نمی‌توانند چیزی بخورند. غذا معمولاً نان و گاهی اوقات با سبزیجاتی همراه است. حتی آب به‌طور مرتب به آنها داده نمی‌شود. هر روز، تنها به اندازه‌ی دو سطل آب داغ برای ۶۰ تا ۷۰ نفر عرضه می‌شود. بسیاری از آنها آب نمی‌گیرند و اغلب آنها تمرین‌کنندگان فالون گونگ هستند، چون برای آن مبارزه نمی‌کنند.
گاهی اوقات آب در دسترس است، اما افراد نمی‌توانند از آن بنوشند، زیرا مجبورند زمان خود را برای رفتن به توالت صرف کنند و وقتی برای خوردن آب ندارند. مدت زمان مشخصی برای استفاده از توالت وجود دارد و زندانیان به صورت گروهی باید از آن استفاده کنند. یک زندانی که سعی می‌کرد به اول صف برود در توالت به زمین خورد. او با خون، ادرار و مدفوع در سراسر بدنش، برای معالجه به درمانگاه فرستاده شد، اما هنوز هم نمی‌توانست روی پایش بایستد، چرا که نیاز به اجابت مزاج داشت.
۷. آزار جنسی
آزار جنسی شامل ضربه به آلت تناسلی مردان و کشیدن موهای ناحیه‌ی شرمگاهی‌شان است. نگهبانان حتی آلت تناسلی آقای پنگ هونگیان را به طنابی بستند و سپس به‌طور ناگهانی کشیدند. ده‌ها زندانی از جمله ژانگ تیهونگ، لی بینگ، لی فوبین و ژانگ ارگونگ یک بار تمرین‌کنندگان مرد فالون گونگ را برهنه کردند و آنها را مورد سوء استفاده جنسی قرار دادند. این زندانیانی که در آزار و شکنجه‌ی تمرین‌کنندگان فالون دافا شرکت می‌کنند، از تخفیف در مدت کار اجباری‌شان برخوردار شده و به این طریق پاداش می‌گیرند.
تصویر شکنجه: خوراندن اجباری خشونت‌بار
۸. خوراندن اجباری خشونت‌بار
اردوگاه کار اجباری در برخورد با تمرین‌کنندگان فالون گونگی که دست به اعتصاب غذا می‌زنند، از روش خوراندن اجباری خشونت‌بار استفاده می‌کند. رئیس دسته‌ی شماره‌ی ۳، شی بائولونگ و رئیس گروه میانی، جیا زیگان، چندین بار آقای لی جینک را به طرز وحشیانه‌ای تحت شکنجه‌ی خوراندن اجباری قرار دادند.
هنگامی که آنها یک لوله را وارد بینی آقای "لی" می‌کردند، از روی قصد این کار را به کندی انجام می‌دادند تا وی درد بیشتری را متحمل شود و نیز منجر به جراحت عمدی در حفره‌ی بینی و معده‌ی آقای لی گردد.
پس از خوراندن اجباری، به آقای" لی" دست‌بند زده و او را آویزان می‌کردند تا آزادی عملش را محدود و او را از خواب محروم کنند. چند ماه شکنجه‌ی بی‌رحمانه موجب شد آقای "لی" بسیار لاغر شود و در یک وضعیت ذهنی بی‌قرار، توأم با توهم و پریشان قرار گیرد.
۹. شستشوی مغزی شدید
در کلاس‌های شستشوی مغزی شدید، تمرین‌کنندگان فالون گونگ را وادار می‌کنند تا فیلم‌های پر از دروغ تهیه شده توسط ح.ک.چ را تماشا کنند که تمرکز آنها بر روی موضوعات گمراه‌کننده و فریب‌آمیز، قتل، خودکشی و خودسوزی ساختگی و دروغین می‌باشد که پیش از این نادرستی آن اثبات شده است. بعد از هر بار مشاهده، تمرین‌کنندگان ملزم میشوند تا ضمن استفاده از دروغ‌های افتراآمیز ارائه شده، گزارشی از افکار و عقاید خود بنویسند.
مدت کوتاهی پس از یک جلسه‌ی شستشوی مغزی، جلسه‌ی دیگر "تقویت" شستشوی مغزی شروع می‌شود که به‌منظور تقویت و تأکید بر نتیجه‌ی شستشوی مغزی جلسه‌ی قبل است و برای ارزیابی اینکه آیا هنوز روش‌هایی برای تبدیل و اصلاح لازم و ضروری هستند یا نه.
معاون رئیس اردوگاه کار اجباری، چو شوانگ‌کای که قبلاً مسئول نظارت و آموزش بود و درحال حاضر رئیس اردوگاه کار اجباری زنان شیبالیهی در شهر ژنگژو است، یک‌بار در یکی از جلسات شستشوی مغزی علناً اظهار داشت: "تمرین‌کنندگان فالون گونگ از کسانی که مرتکب دزدی و سرقت میشوند، فرومایه‌ترند، زیرا دزدی و سرقت می‌تواند کمک کند تا زندگی خوبی برای خود دست و پا کند، اما آنهایی که فالون گونگ را تمرین می‌کنند بیش از حد ابله هستند و حتی از خانواده‌ی خود مراقبت نمی‌کنند."
این منطق اوباش پیرو ح.ک.چ است.
مأمور شی بائولونگ به اصطلاح تشریفاتی را برگزار می‌کرد. او هر روز قبل از ساعت استراحت یا قبل از یک جلسه، تمرین‌کنندگان فالون گونگ را مجبور می‌کرد تا به صورت تکی یا گروهی برای تهمت به فالون گونگ سوگند یاد کنند یا آهنگ‌های افترا آمیز علیه فالون گونگ و بنیانگذار آن را بخوانند. ناظران شخصی مراقب بودند و اگر هر کدام از تمرین‌کنندگان فالون گونگ در این عمل شرکت نمی‌کردند، آنها را به‌طرز وحشیانه‌ای تحت شکنجه قرار می‌دادند. پخش مکرر فیلم‌ها و یا فایلهای شنیداری و عقب زدن آنها به این منظور که قسمت‌هایی که در افترا به فالون گونگ است تأثیر بیشتری گذاشته و دوباره بررسی شود امری بسیار معمول است. همچنین، معمول است که تمرین‌کنندگان فالون گونگ را مجبور کنند زیر پرچم قرمز برای "جدائی از فالون گونگ" سوگند یاد کنند.
۱۰. تمدید دوره‌های کار اجباری
مأموران در اردوگاه کار اجباری شماره‌ی ۳ هنان، اغلب طول مدت کار اجباری را برای مریدان فالون دافایی که حاضر به "اصلاح" نبودند، ۲ تا ۶ ماه یا بیشتر تمدید می‌کردند. این دوره برای برخی از تمرین‌کنندگان، در دوره‌ای نزدیک به یک سال دو بار افزایش یافته است. دوره‌ی آقای یائو سانژونگ به مدت ۱۰ ماه تمدید شد، درحالی که برای آقای پنگ لیانگ به مدت ۴ ماه افزایش یافت. در تاریخ ۱۳ اوت سال ۲۰۰۳، جیا زیگان و دیگران مدت حبس چهار تمرین‌کننده‌ی دافا را که موعد حبس آنها سررسیده بود و آزاد شدن‌شان نزدیک بود، به مدت ۶ روز دیگر تمدید کردند.
تصویر شکنجه: سوزاندن با سیگار
۱۱. سوراخ کردن نوک انگشت با سوزن، سوزاندن با سیگار و کوبیدن انگشتان پا با چکش.
۱۲. مسواک زدن مقعد
نگهبان‌ها به زندانیان دستور می‌دادند تا مسواکی را به داخل مقعد تمرین‌کنندگان فالون گونگ قرار دهند و جلو و عقب ببرند تا خونریزی کند. پس از آن، مسواک خونین را در دهان تمرین‌کنندگان می‌گذاشتند و حرکت می‌دادند. مرید فالون دافا، آقای وانگ تیژوانگ، مدیر سابق اداره‌ی صنعت و تجارت شهر نانیانگ، در اردوگاه کار اجباری شماره‌ی ۳ هنان زندانی شد. او به دلیل پافشاری بر باورش متحمل روش‌های مختلف شکنجه و توهین شد. نگهبانان زندانیان را تحریک می‌کردند تا با مسواک زدن مقعد آقای وانگ، او را تحت شکنجه قرار دهند و پس از آن وی را وادار کنند تا مسواک مملو از خون را برای مسواک زدن دندان‌هایش استفاده کند.
۱۳. آغشته کردن یا خوراندن مدفوع
نگهبان‌ها به زندانیان دستور می‌دادند تا به تمرین‌کنندگان فالون گونگ مدفوع بخورانند. آنها بزاق دهان یا خلط خود را روی صورت تمرین‌کنندگان تف می‌کردند و مدفوع را به صورت تمرین‌کنندگان فالون گونگ می‌مالیدند.
۱۴. با دست‌های بسته شده در پشت، در معرض آفتاب سوزان و باران سنگین قرار گرفتن
آقای ژائو زمین برای چندین ماه در معرض آفتاب و گرمای سوزان با حرارت حدود ۹۰ درجه‌ی فارنهایت قرار گرفت.
۱۵. رو به دیوار ایستادن
اگر تمرین‌کنندگان از نوشتن "موافقت‌نامه‌ی اصلاح" امتناع می‌کردند، نگهبان‌ها آنها را مجبور می‌کردند برای مدتی طولانی روبروی یک دیوار بایستند. همچنین برای توهین به تمرین‌کنندگان فالون گونگ عکس‌های مضحکی را روی چهره‌‌‌شان می‌چسباندند و آنها را به مدت چند شبانهروز از خواب محروم می‌کردند.
۱۶. محرومیت طولانی‌مدت از خواب
تمرین‌کنندگان فالون گونگی که از "تبدیل و اصلاح" شدن امتناع می‌کنند، از خواب محروم میشوند و نگهبانان به آنها اجازه نمی‌دهند که برای مدتی طولانی بنشینند یا دولا شوند. تمرین‌کننده‌ی فالون گونگ، خانم یو کای‌یون، به‌علت عدم همکاری، به شدت مورد شکنجه قرار گرفت- او به مدت ۷ شبانه روز متوالی از خواب محروم شد. ده نفر یا تعداد بیشتری از تمرین‌کنندگان فالون گونگ از جمله آقای پنگ لیانگ و لی ژونگ‌چانگ نیز توسط شوک الکتریکی، "بالا کشیده شدن با طناب" و محرومیت طولانی‌مدت از خواب تحت شکنجه قرار گرفتند. در نتیجه، برخی از آنها در زمان حضور و غیاب قبل از شروع کار، از هوش رفتند.
۱۷. ارعاب
یک بار، پلیس تمام تمرین‌کنندگان فالون گونگ را برای جلسه‌ای در یک ساختمان جمع کرد. در این نشست، مأمور "رن" با خشم گفت، "بدون 'اصلاحات 'به زندان محکوم خواهید شد، اگر هنوز هم از 'اصلاح' شدن امتناع ورزید، تنها راه خارج شدن‌تان مرگ است. به مرگ محکوم شده و اعدام خواهید شد." در هر جلسه یا فعالیت گروهی، پلیس با نگه داشتن باتوم‌های الکتریکی و طناب‌ها در دستش جوی از وحشت را ایجاد می‌کرد.
۱۸. سلول انفرادی
تمرین‌کننده‌ی فالون گونگ آقای "ژائو" با نگهبانان فاسد همکاری نکرد، بنابراین به مدت ۲ ماه دست به اعتصاب غذا زد که با لاغری بسیار و سوءتغذیه‌ی وی خاتمه یافت. آنها او را با طنابی بستند و سپس با باتوم الکتریکی مورد ضرب و شتم قرار دادند تا زمانی که بدنش به کلی کبود شد. بعد از آن برای صدمات جسمی و روانی بیشتر، او را حدود یک هفته در سلول انفرادی قرار دادند.
۱۹. فحاشی
پس از ضبط فحاشی‌ها، نگهبانان آن را مجدداً برای تمرین‌کنندگان فالون گونگ پخش می‌کردند و به آنها می‌گفتند که ناسزاها را تکرار کنند. همچنین با فحش و ناسزا به تمرین‌کنندگان فالون گونگ توهین می‌کردند.
تصویر شکنجه: ریختن آب یخ
۲۰. برهنه کردن و ریختن آب یخ. سرها برای مدتی طولانی در آب یخ غوطه‌ور می‌شود.
۲۱. پاهای کاملاً باز شده
تمرین‌کننده‌ی فالون گونگ، آقای یانگ به دستور نگهبانان و توسط زندانیان شکنجه شد تا تمرین تزکیه را رها کند. آنها با نیروی زیادی پاهای آقای یانگ را به دو طرف کشیدند که باعث شد مقعد آقای یانگ و مناطق اطراف آن به‌طور وخیمی مجروح شود. شکنجه باعث درد غیرقابل تحملی شد. وی به سختی می‌توانست راه برود.
۲۲. ضربه زدن به داخل پاها با چوب تیز
در دسته‌ی شماره ۲، مرید فالون دافا، آقای پنگ هونگیان بین دو تخت فلزی بسته شد. دو زندانی معتاد به مواد مخدر، فانگ سیجون و آقای "بای"، با چوبی تیز، به قسمت داخلی پاهای آقای پنگ ضربه می‌زدند که باعث جراحت وخیم در بافت نرم پاهایش شد.
بعد به پاهای او ضربه زدند که منجر به شکستگی پایش شد. آنها اجازه نمی‌دادند آقای پنگ به توالت برود یا بخوابد. نگهبانان بدون توجه به خون جاری از زخم‌هایش و علی‌رغم شکستگی پایش، هنوز هم او را ملزم می‌کردند تا در آموزش‌های صبحگاهی حاضر شود و همراه با دیگران کار کند.
مجموعه روش‌های شکنجه جسمانی
