(Minghui.org) جوزف گوبلز، وزیر تبلیغات هیتلر در آلمان نازی، گفته، "اگر دروغی را به اندازه کافی تکرار کنید، مردم آن‌را باور خواهند کرد و حتی خودتان هم باورش می‌کنید." شاید دلیل موفقیت هیتلر در گمراه کردن افکار مردم پیش از آن نسل‌کشی همین است.

حزب کمونیست چین (ح.ک.چ)، چندین دهه بعد، از راهکار مشابهی استفاده کرد تا محیط خصومت‌آمیزی ایجاد کند تا به بازداشت، زندانی کردن، و سوءرفتارهای دیگر علیه تمرین‌کنندگان فالون گونگ ادامه دهد.

لی دونگ‌شینگ، رئیس وقت اداره ۶۱۰، که پیش‌تر معاون وزارت تبلیغات و سپس معاون امنیت عمومی بود، در رهبری هردو رسانه‌های رایج تبلیغاتی کشور و فشارهای گسترده پلیس نقشی کلیدی را بازی کرد.

ارتقاء مقام او: گمراه کردن افکار از طریق تبلیغات رسانه‌ای

لی از ژانویه ۱۹۹۳ تا ژوئیه سال ۲۰۰۰ معاون تلویزیون مرکزی چین (CCTV) بود. در ژوئن ۱۹۹۹ وقتی اداره ۶۱۰ برای بار اول بنا گذاشته شد، او به سمت معاون انجمن و مسئول تبلیغات منصوب شد.

او از یک برنامۀ محبوب اول وقت تلویزیون CCTV به نام "کانون توجه" استفاده کرد تا درباره امور جاری بر افکار عمومی تأثیر بگذارد. طبق گزارشی در سال ۲۰۱۳ از سازمان جهانی تحقیق آزار و شکنجه فالون گونگ (WOIPFG)، برنامۀ "کانون توجه" از ۲۱ ژوئیه ۱۹۹۹ تا اواخر سال ۲۰۰۵، برای مدت شش سال و نیم، ۱۰۲ قسمت برنامه علیه فالون گونگ نشان داد. به روایت همان گزارش، تنها از ژوئیه تا دسامبر ۱۹۹۹، ۷۰ قسمت برنامه علیه فالون گونگ نشان داده شد.

حزب کمونیست در طول مبارزات سیاسی گذشته با دست‌کاری رسانه‌ها، گروه‌های مورد هدف خود را به انزوا کشانده، از جملۀ این اقدامات حمایت از انقلاب فرهنگی در اواخر دهه ۱۹۶۰ و سرکوب نهضت آزادی‌خواه در سال ۱۹۸۹ است.

تلاش‌های لی در تحت تأثیر قرار دادن افکار عمومی بسیار مؤثر بود. چند ماه بعد در ژوئیه سال ۲۰۰۰، مقام وی به معاون اداره کل کشور در رادیو، سینما و تلویزیون چین (SARFT) ارتقا یافت.

تمرین‌کنندگان فالون گونگ برخلاف سایر گروه‌های موردنظر در مبارزات سیاسی گذشته، هیچ‌گونه اهداف و برنامۀ سیاسی ندارند و همین امر، کار را برای حزب کمونیست مشکل می‌کرد که بتواند در زمان کوتاهی آن‌ها را ازبین ببرد. در عوض، اصولی که این گروه از مردم دنبال می‌کنند، حقیقت-نیک‌خواهی-بردباری است و همچنین رفتار درستشان در زندگی روزمره، تأثیر خوبی روی مردم داشت.

این رفتار و سلوک با تبلیغات افتراآمیزی که ادعا می‌کردند، در تضاد بود. کم‌کم این سؤال برای بسیاری از شهروندان عادی پیش آمد که آیا توجیهی برای آزار و شکنجه وجود دارد و اینکه این وحشیگری که در روند بازداشت، حبس، زندانی و چپاول و غارت منزل‌شان پیش گرفته‌اند، بیش از حد افراطی است.

CCTV برای تأیید آزار و شکنجه در شب سال نوی چینی، ۲۳ ژانویه ۲۰۰۱ یک صحنۀ خودسوزی در میدان تیان‌آنمن ترتیب داد و ادعا کرد که فالون گونگ مسئول آن بود. بسیاری از چینی‌ها توسط این دروغ‌ها فریب خوردند و با تمرین‌کنندگان فالون گونگ دشمن شدند.

حقۀآتشسوزی

با توجه به تضادهای اجتماعی حاد تحت حکومت حزب کمونیست، خودسوزی در چین آخرین حربه محسوب می‌شود. برخی از شهروندان چینی وقتی علایق‌ یا مسائل‌شان نادیده گرفته می‌شود دست به این کار می‌زنند. البته چنین اتفاقاتی خیلی نادر است و گزارش آن توسط رسانه‌های دولتی به شدت ممنوع بود.

یکی از خبرنگاران [روزنامه] واشنگتن پست به زادگاه یکی از کسانی که خودسوزی کرده بود به نام لیو چون‌لینگ رفت تا دربارۀ سابقه‌اش تحقیق کند. سپس مقاله‌ای در واشنگتن پست گزارش داد که، "هیچ‌کس او را در حال تمرین ندیده است." پس از اینکه این مقاله منتشر شد، این خبرنگار در راه برگشت به زادگاه قربانی برای تحقیقات بیشتر بازداشت شد.

تجزیه و تحلیل‌های بیشتر شکاف‌های بیشتری را در اعتبار این حادثه افشا کرد. حقه آتش‌سوزی، فیلمی که برنده جایزه شده و این رویداد را به جزئیات تحلیل کرده، به این نتیجه رسید که آن صحنه توسط CCTV برای بدنام کردن فالون گونگ ترتیب داده شده بود. هرچند، این اطلاعات در دسترس تعداد کثیری از مردم چین قرار نگرفته است.

از آنجاکه صحنۀ خودسوزی روز قبل از سال نوی چینی اتفاق افتاد و شامل چند شخصیت جالب‌توجه می‌شد، از جمله یک دختر ۱۲ ساله و مادرش، برنامه تلویزیون بینندگان بسیار زیادی به خود جلب کرد. همان خبر در روزنامه‌ها و برنامه‌های دیگر تلویزیون نمایش داده شد و حتی در کتاب‌های درسی هم آورده شد. حس هم‌دردی‎ای که مردم برای تمرین‌کنندگان فالون گونگ داشتند، به خشم و کینه تبدیل شد.

عملکرد لی در هدایت این تبلیغات برای خوراک دادن به آزار و شکنجه باعث شد وی از ژو یونگ‌کانگ ترفیع بگیرد. او در ماه اکتبر ۲۰۰۹ به وزارت امنیت عمومی و رئیس اداره ۶۱۰ ارتقاء یافت. این ارتقای مقام از یک سازمان ح.ک.چ، با استفاده از تبلیغات، نفرت را برانگیخت و خشونت را رواج داد.

ترفیع مقام: استفاده از خشونت به‌منظور افزایش شستشوی مغزی

اداره ۶۱۰ دستور داد تمرین‌کنندگان [فالون گونگ] به‌استثنای کسانی که معذوریت جسمی دارند، باید شستشوی مغزی شوند. درنتیجه تعداد زیادی مراکز شستشوی مغزی برای نگهداری تمرین‌کنندگان دائر شد، شامل آن‌هایی که در منزل یا محل کار بازداشت می‌شدند. همچنین افرادی پس از سپری شدن دروه حبس، از زندان یا اردوگاه‌های کار اجباری به مراکز شستشوی مغزی منتقل می‌شدند.

برنامه‌های "کانون توجه" تلویزیون CCTV در طول دورۀ تصدی لی دونگ‌شینگ، از جمله برنامه‌های  شستشوی مغزی به حساب می‌آمد.

جزئیات شستشوی مغزی سه نفر در مرکز شستشوی مغزی ووهان در استان هوبی در ۲۲ دسامبر ۲۰۱۳ در وب‌سایت مینگهویی گزارش شد. آنها نمونه‌هایی هستند از چگونگی استفاده از خشونت در مراکز شستشوی مغزی.

خانم وانگ یان، تمرین‌کننده‌ای حدود بیست ساله، از اوایل نوامبر ۲۰۱۳ در یکی از این مراکز بوده. کیو شن، مدیر این مرکز می‌دانست که او از اهالی آن محل نبود و به نگهبانان دستور داد که او را بیرحمانه کتک بزنند.

خانم کو‌های ۶۴ ساله، کارمند شرکت واردات و صادرات مواد شیمیایی ووهان، از اکتبر ۲۰۱۲ در بازداشت بوده است، به علاوه دو ماه در مرکز شستشوی مغزی بود که در آنجا به او غذای اجباری می‌خوراندند، داروهای مخرب اعصاب تزریق می‌کردند، از خواب محروم شده، تقریبا خفه‌اش می‌کردند، و در زمستان آب سرد روی او می‌ریختند و غیره.

آقای پینگ شین‌هوا، معلم بازنشسته ۷۵ ساله، پس از پایان دوره پنج ساله در زندان، به مرکز شستشوی مغزی منتقل شد.

موادر ذکر شده در بالا تنها از سه نمونه از کسانی هستند که در مرکز شستشوی مغزی در معرض خشونت قرار گرفته بودند. موارد بسیار دیگری در وب‌سایت مینگهویی یافت می‌شود. در واقع، مرکز شستشوی مغزی ووهان فقط یکی از مراکز بی‌شماری است که تمرین‌کنندگان در آنها با نظارت اداره ۶۱۰ تحت سوءءرفتار قرار می‌گیرند.

سقوط مقام: روزهای پایانی لی دونگ‌شینگ

در ۲۰ دسامبر ۲۰۱۳، خبرگزاری‌های چین گزارش دادند که لی به خاطر سوء‌رفتار بازجویی می‌شود، که آن، نشانه‌ای است که از پایان حرفه سیاسی‌اش حکایت می‌کند.

یک ماه قبل از آن، لی دونگ‌شینگ از شهرستان هوای‌لای که در ۱۲۰ کیلومتری پکن واقع شده است، دیدن کرد. وی در روز ۵ نوامبر همراه با دبیر حزب این استان به یک روستا رفت و به آن روستا دستور داد تا برای ادامه آزار و اذیت فالون گونگ، تبلیغات و کنترل و نظارت را افزایش دهند.

آن ملاقات احتمالاً بیشتر برای پنهان کردن اضطراب و دلواپسی‌اش انجام شد. رسانه‌های دولتی از ماه اوت تاکنون هیچ خبری از لی دونگ‌شینگ منتشر نکرده بودند. وقتی شایع شد که ژو یانگ‌‌کانگ، حامی اصلی سیاسی لی، در بازداشت خانگی است، لی می‌خواست در عموم ظاهر شود تا آینده‌اش را دوباره صرف آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ کند، به امید اینکه توسط جیانگ زمین نجات پیدا کند. اما ملاقاتش فقط در رسانه‌های محلی گزارش شد.

درحالی‌که سمت لی به‌عنوان رئیس اداره ۶۱۰ نیمه مخفی بود و در معرفی رسمی عمومی‌اش از قلم افتاد، "رئیس اداره ۶۱۰" اولین عنوان رسمی‌اش بود که در بیانیۀ تحقیق و تفحص دربارۀ وی به آن اشاره شد.

سقوط لی دونگ‌شینگ به عنوان رئیس اداره ۶۱۰ سرانجام توجهات را به این سازمان می‌کند. بی‌آبرو کردنش ممکن است  نتیجۀ "کشمکش‎های درونی" در ح.ک.چ به‌نظر بیاید، اما همچنین شکلی از مجازات و کیفر است. نمی‌توان گفت که تمام مقامات فاسد، تمرین‌کنندگان فالون گونگ را آزار و شکنجه می‌کنند، اما برعکس‌اش همیشه درست است: کسانی که تمرین‌کنندگان فالون گونگ را اذیت و آزار می‌کنند قطعاً فاسد هستند.

با سقوط لی، پایان اداره ۶۱۰ نباید خیلی دور باشد.