فالون دافا، فالون گونگ - سایت مینگهویی www.minghui.org چاپ

بازی با آتش: اهداف پنهانی سرمایه‌دار ثروتمند چینی برای زنده کردن تبلیغات یک دهه پیش، در نیویورک

21 ژانویه 2014

(Minghui.org) "اگر او انسانی خیرخواه بود که اهمیت زیادی به دیگران می‌داد، چگونه می‌توانست از دو خانمی که در یک خودسوزی، چهره‌شان به‌شدت آسیب دیده و هنوز باید درباره هویتشان تحقیقات مستقلی صورت گیرد، بخواهد که به‌خاطر این رسانه در ملأعام ظاهر شوند؟ این اولین واکنشم بعد از دیدن هائو هوی‌جون و چن گو در کنفرانس خبری چن گوانگ‌بیائو در نیویورک بود که در روز سه‌شنبه (۷ ژانویه) برگزار شد."

این یادداشت فانگ بینگ؛ گزارشگر صدای آمریکا بود که در مقاله‌ای در ۷ ژانویه ۲۰۱۴ منتشر شد: "مادر و دختری که چهره‌شان در خودسوزی به‌شدت آسیب دیده بود، برای چن گوانگ‌بیائو به روی صحنه رفتند."

وب‌سایت مینگهویی در ژانویه ۲۰۰۵ گزارش داد که چن‌گو و مادرش هائو هوی‌جون در خانه رفاه بیجیائو در شهر کای‌فنگ استان هنان، تحت بازداشت خانگی قرار گرفته و جان جینگوی؛ افسر بازنشسته‌ای از اداره پلیس شهر کای‌فنگ، مسئول نگهبانی از این دو نفر بود.

پلیس بیست‌و‌چهار ساعته مراقب چن گو و مادرش بود تا از هرگونه تماس آنها با جهان خارج جلوگیری کند. پلیس به‌صورت خصوصی فاش کرده است که دولت سعی دارد از این دو نفر مراقبت کند و امکاناتی برایشان فراهم آورد که نمیرند. با این هدف که هر زمان بخواهند، بتوانند از آنها برای حمله و بی‌اعتبار ‌کردن فالون گونگ استفاده کنند. چن گو در سال ۲۰۰۲؛ بیش از یک‌سال بعد از خودسوزی در ژانویه ۲۰۰۱، در برنامه سی‌سی‌تی‌وی (تلویزیون ملی چین؛ یکی از سخنگویان اصلی ح.ک.چ) ظاهر شد و اکنون نیز دوباره در نیویورک ظاهر شد.

چگونه چن گوانگ‌بیائو توانست اینقدر ‌راحت و به‌طور غیررسمی این دو خانم را برای جراحی پلاستیک به نیویورک ببرد؟ چن در سفرش به امریکا چه اهداف پنهانی‌‌ای را در سر داشت؟ چرا ح.ک.چ، چن ‌گو و هائو هوی‌جون را زنده نگه می‌دارد، بدون توجه به اینکه آنها مدرکی از یک رسوایی بسیار بزرگ برای آن محسوب می‌شوند؟

بیایید نگاهی بیندازیم به مقاله‌ای که روشنفکری در چین، در سال ۲۰۰۴ نوشته است: "چرا از فالون گونگ متنفر بودم؟"

وقتی دوست این نویسنده اشاره کرد که از فالون گونگ متنفر است، وی شوکه شد. متوجه شد که دوستش به‌طور ناخودآگاه از فالون گونگ متنفر شده بود و به‌دنبال دلیل می‌گشت. ناگهان این خاطرات به ذهنش خطور کرد: خاطراتش از صحنه‌های خونینی که در رسانه‌های دولتی چین به فالون گونگ نسبت داده شده بودند.

آقای فنگ گفت: "من واقعاً تلویزیون تماشا نمی‌کنم، اما تلویزیون هر روز در خانه روشن است و تمام وقت درحال حمله به فالون گونگ است. من نوشته‌های روزنامه‌ها را باور نمی‌کنم، اما چه کسی می‌داند که چند بار صفحه اول روزنامه‌ها حاوی مقالات انتقادی درباره فالون گونگ بوده است. به این ترتیب و در کنار این واقعیت که کتاب‌های فالون گونگ از ژوئیه سال‌ها پیش اجازه نداشتند در مکان‌های عمومی دیده شوند، فالون گونگی که من می‌شناسم همان چیزی است که سی‌سی‌تی‌وی و روزنامه پیپلز دیلی به‌تصویر کشیده‌اند. (تلویزیون و روزنامه‌ دولتی چین)

"بنابراین پس از چند سال، دو دیدگاه افراطی درباره فالون گونگ در من رشد کرد: جهل مطلق و عقاید و تصورات منفی قوی. جهل ناشی از این بود که در زندگی‌ام متون مقدس بودیستی، چندین بخش از کتاب مقدس و حتی متون مسلمانان را خوانده‌ام، اما یک کلمه هم درباره اصول فالون گونگ نخوانده‌ام. افکار منفی قدرتمند به‌خاطر این بود که درباره همه به‌اصطلاح "شرارت"‌های مرتبط با فالون گونگ می‌دانم که بیشترشان صحنه‌های خونینی هستند که برای کودکان نامناسبند.

آقای فنگ متوجه شد: "نفرتم از فالون گونگ از آنچه که حزب کمونیست به من گفته، نشأت گرفته است و این نفرتم واقعاً به نفرت جیانگ‌ زمین از فالون گونگ کمک می‌کرد. صادق‌تر باشم، من به شریک جرمی تبدیل شدم."

برای آقای فنگ که روشنفکری با افکار کاملاً مستقل بود، تشخیص دادن دروغ‌ها در این تبلیغات و آزاد شدن از کنترل حزب، سخت بود. این مسئله برای افراد دیگری که درباره این تبلیغات ابداً تحقیق نکرده‌اند، به‌مراتب می‌تواند مشکل‌تر باشد. البته "رویداد خودسوزی" از آنجایی که به‌طور گسترده‌ای در چین شناخته شده است، مؤثرترین نبرد انزجارآمیز حزب علیه فالون گونگ بود.

در عرض نیم‌سال بعد از شروع آزار و شکنجه در ژوئیه سال ۱۹۹۹، رسانه‌های تحت کنترل ح.ک.چ بیش از ۳۰۰ هزار گزارش و تفسیر مختلف با مضامین افتراآمیز درباره فالون گونگ را منتشر کردند. اما "رویداد خودسوزی" و همه تصاویر وحشتناکی که درطی سال‌ها، بارها و بارها پخش شدند علاوه بر اینکه مؤثرترین بودند، غم‌انگیزترین نیز بودند.

این حقه خودسوزی ۱۳ سال پیش صحنه‌سازی شد. با سال‌ها تلاشی که برای اطلاع‌رسانی به عموم صورت گرفته تا روشن شود که این "رویداد" چیزی بیش از یک کار برجسته تبلیغاتی نبوده و برای برگرداندن افکار عمومی علیه فالون گونگ صحنه‌سازی شده بود، هم‌اکنون تعداد خیلی بیشتری از چینی‌ها‌ و مردم در سایر نقاط جهان حقایق را می‌دانند. تحقیقات مستقل تأیید می‌کنند که این رویداد حقه‌ای به‌دقت طرح‌ریزی شده بود.

این تلاش برای احیای همان دروغ‌های قدیمی که سال‌ها پیش خنثی و افشا شده بودند، بیهوده است.