(Minghui.org) اعلامیه حکومت چین مبنی‌بر اینکه عمل برداشت اعضای بدن از زندانیان اعدام‌شده را به پایان می‌رساند، شگردی تبلیغاتی است تا صدای انتقادات فزایندۀ بین‌المللی را ساکت کند و شواهدی را نادیده بگیرد که نشان می‌دهند اکثر اعضای بدن در چین از زندانیان عقیدتی به قتل رسیده، مخصوصاً تمرین‌کنندگان فالون گونگ برداشته می‌شوند.

طی بیش از یک دهه، جامعه بین‌المللی عمل برداشت اعضای بدن از زندانیان اعدام‌شده را محکوم کرده است. ابتدا در سال ۲۰۰۶، گزارشات مربوط به کشتار تمرین‌کنندگان فالون گونگ و سایر زندانیان عقیدتی به‌خاطر برداشتن اعضای بدن‌شان در دسترس عموم قرار گرفت. در راستای علنی‌شدن شواهد بیشتر، دولت‌ها در سراسر جهان، حکومت چین را تحت فشار بیشتری قرار دادند.

در ۶ نوامبر ۲۰۱۴، کمیته فرعی پارلمان کانادا درخصوص حقوق بشر، با صدور قطعنامه‌ای برداشت اجباری اعضای بدن در چین را محکوم کرد (گزارش). لایحه‌ای مشابه، یعنی قطعنامه ۲۸۱ درخصوص حقوق بشر، با داشتن ۲۴۵ حامی مشترک و حمایت گسترده از سوی هر دو حزب دمکرات و جمهوری‌خواهان، هم‌اکنون در کنگره ایالات متحده درحال بررسی است. در دسامبر ۲۰۱۳، اتحادیه اروپا به‌منظور متوقف‌کردن برداشت اجباری اعضای بدن در چین، قطعنامه‌ای را به تصویب رساند (گزارش)  و در ۱۹ دسامبر ۲۰۱۴، کمیته اقتصادی و اجتماعی اروپا قطعنامه‌ اتحادیه اروپا را مورد تأیید قرار داد.

ماجرای مهم: آنچه گفته نشد

در اطلاعیه حکومت چین، به این اتهام اشاره نشد که ده‌ها هزار نفر از زندانیان عقیدتی، تنها به‌منظور برداشتن اعضای بدن‌شان کشته شدند تا نیاز صنعت پررونق پیوند اعضا در چین را برآورده کنند.

گزارش‌های حاکی از نظارت مقامات چینی بر کشتار نظام‌مند افراد به‌خاطر اعضای بدن‌شان، ابتدا در مارس ۲۰۰۶ افشا شد، هنگامی‌که زنی برملا کرد که در بیمارستانی که او کار می‌کرد، حدود ۴۰۰۰ تمرین‌کننده فالون گونگ به‌خاطر اعضای بدن‌شان کشته شده بودند. (خبر) یک هفته بعد، یکی از پزشکان نظامی چین نه تنها گزارش زن مزبور را مورد تأیید قرار داد بلکه اظهار داشت که در ۳۶ اردوگاه کار اجباری در سراسر کشور، چنین جنایات فجیعی درحال وقوع بوده است. (خبر)

در ژوئیه ۲۰۰۶، دیوید کیلگور، وزیر سابق کانادا در امور آسیا و اقیانوسیه و دیوید ماتاس، وکیل مشهور حقوق بشر، گزارش ۱۴۰ صفحه‌ای خودشان را منتشر کردند. آنها در این گزارش، «نتیجه تأسف‌بار مبنی‌بر درست‌بودن اتهامات مذکور» (خبر) را جمع‌آوری و تصدیق کردند. متعاقب این گزارش دو کتاب منتشر شد که عنوان یکی از آنها «برداشت خونین: برداشت اعضای بدن از تمرین‌کنندگان فالون گونگ در سال ۲۰۰۹ در چین» است و دیگری با این عنوان به چاپ رسید: «اعضای بدن دولتی»: سوءاستفاده از اعمال جراحی پیوند در چین در سال ۲۰۱۲. مؤلفان این دو کتاب نتیجه‌گیری کردند که ده‌ها هزار نفر از تمرین‌کنندگان فالون گونگ به‌خاطر اعضای بدن‌شان کشته شده‌اند.

اتان گاتمن، گزارشگر و کارشناس مستقل درخصوص پیوند اعضای بدن در چین، در سال ۲۰۱۴، سومین کتاب دراین زمینه را منتشر کرد با عنوان: «سلاخی»: کشتار دسته‌جمعی، برداشت اعضا و راه‌حل مرموز چین درخصوص مشکل ناراضیان در چین در سال ۲۰۱۴. طبق نوشته‌های آقای گاتمن، حدود ۶۵۰۰۰ نفر از تمرین‌کنندگان فالون گونگ به‌خاطر برداشتن اعضای بدن‌شان کشته شده‌اند.  

مرکز اخبار و اطلاعات فالون دافا تقاضا می‌کند که محققان و گزارش‌گران مستقل اجازه دسترسی به چین را داشته باشند تا تحقیقات کاملی انجام شود و کسانی که در این جنایت علیه بشریت داشت دارند، به دست عدالت سپرده شوند. این مرکز همچنین از رسانه‌های غربی می‌خواهد که این ماجرا را به‌طور کامل پوشش دهند و با بزرگ‌ جلوه‌دادن قول و تعهدی که به توخالی‌بودن آن اطمینان دارند در دام حقه‌های رژیم چین گرفتار نشوند.