(Minghui.org) کمیته فرعی حقوق بشر بین‌الملل پارلمان کانادا در ۶ نوامبر ۲۰۱۴ طرحی را تصویب کرد که علیه برداشت اعضای بدن با تأیید دولت از زندانیان عقیدتی در چین است.
در جریان بررسی این طرح که پس از دو جلسه رسیدگی در فوریه ۲۰۱۳ و اکتبر ۲۰۱۴ به تصویب رسید، بازپرسان مستقل شواهد و مدارکی را در تأیید برداشت اعضای بدن از تمرین‌کنندگان فالون گونگ و دیگر گروه‌های آزار و اذیت شده در چین ارائه دادند.
در این طرح، کمیته فرعی «نگرانی عمیق خود را در‌خصوص گزارشات مکرر و معتبر دریافت‌شده از برداشت منظم و نظام‌‌مند اعضای بدن از زندانیان عقیدتی و پیروان گروه‌های مذهبی و اقلیت‌های قومی در جمهوری خلق چین ابراز کرد که این برداشت اعضای بدن بدون رضایت آنها و با تأیید دولت انجام می‌شود.»
به‌علاوه، این طرح این عمل را «محکوم کرده و خواهان توقف فوری آن است.»
این مصوبه همچنین از دولت می‌خواهد که «مانع شرکت کانادایی‌ها در توریسم پیوند عضو شود و آنها را از این کار بازدارد چرا‌که در آن اعضای بدن به روشی اخلاقی، مطمئن و شفاف به‌دست نیامده است.»
یک سال پیش در ۶ دسامبر ۲۰۱۳، اروین کوتلر، از نمایندگان باسابقه پارلمان، دادخواستی (دادخواست C-561) پیشنهاد کرد که در آن تمام کسانی که آگاهانه در برداشت اعضای بدن شرکت داشته‌اند تحریم و مجازات شوند.
این لایحه قانونی فهرستی از اشخاصی که گمان می‌رود در برداشت اعضای بدن دست داشته‌اند ایجاد خواهد کرد و عمل‌های پیوند عضو را ملزم به ارائه مستنداتی می‌کند که نشان‌دهنده منبع اعضای بدن است.
اوایل امسال، دو محقق مستقل کانادایی به نام‌های دیوید کیلگور (یک نماینده سابق پارلمان) و دیوید ماتاس (یک وکیل مدافع حقوق بشر) اسناد و مدارکی دال بر برداشت اجباری اعضای بدن از تمرین‌کنندگان زنده فالون گونگ در چین ارائه دادند که این مدارک به‌عنوان منبعی الهام‌بخش برای این لایحه قانونی بود.
پنجاه و دو نوع مدرکی که توسط کیلگور و ماتاس جمع‌آوری شده نشان‌دهنده ۵۰۰/۴۱ عضو بدن بی‌هویت است که از تمرین‌کنندگان فالون گونگ برداشته شده و در عمل‌های پیوند عضو در چین بین سال‌های ۲۰۰۰ و ۲۰۰۵ استفاده شده است.
در ماه اکتبر این کمیته با اتان گات‌من، نویسنده و محقق، و دکتر دامون نوتو، از پزشکان سازمان‌های مردم‌نهاد علیه برداشت اجباری اعضای بدن تماس گرفت.
نوتو متذکر شد که چند بررسی و تحقیق در‌خصوص برداشت غیرقانونی اعضای بدن در چین انجام شده است و نتایج، «همگی به استفاده از زندانیان عقیدتی که اکثریت آنها را تمرین‌کنندگان فالون گونگ تشکیل می‌دهند به‌عنوان منبع اصلی اعضای بدن اشاره کرده است.»
بر اساس گفته‌های دکتر نوتو، تعداد عمل‌های پیوند اعضای بدن در چین به‌سرعت از چند صد عدد در سال ۱۹۹۹ به چند هزار عدد در سال ۲۰۰۴ افزایش یافته است. همین اتفاق در‌خصوص مراکز پیوند عضو روی داده است. بیمارستان‌های چین برای پیوند عضو تبلیعاتی می‌کنند که تأمین اعضای سازگار را طی مدت دو هفته تضمین می‌کند و تعیین وقت قبلی برای عمل‌های پیوند عضو بر اساس برنامه پزشک قابل انجام است.
دکتر نوتو گفت که برخی از بیمارستان‌ها حتی ادعای «نتایج عالی» کردند و اینکه می‌توانند «اهداء کنندگان» را پیش از برداشت اعضا آزمایش کنند.
نوتو به کمیته گفت: «اگر نمودار زمانی رشد سریع پیوند عضو در چین را دنبال کنید و آن را با شروع آزار و شکنجه فالون گونگ که در سال ۱۹۹۹ به‌وقوع پیوست مقایسه کنید، دو نمودار زمانی دقیقاً با هم مطابقت دارند.»
در جلسه استماع، گات‌من که برای تکمیل کتاب تازه منتشر‌شده‌اش «کشتار فجیع: قتل‌عام، برداشت اعضای بدن و راه‌حل مخفیانه چین برای مشکل دگراندیشان» هفت سال تحقیق کرده بود، به نمایندگان پارلمان پیشنهاد کرد که آسان است قوانینی در ممنوعیت سفر به چین برای پیوند عضو وضع کرد.
او گفت که کشتن فردی بی‌گناه به‌منظور نجات یک شهروند کانادایی اشتباه است؛ کانادایی‌ها باید پیرو ارزش‌های خودشان باشند و در این جنایت درگیر نشوند.
گات‌من تخمین می‌زند که بین نیم میلیون تا یک میلیون طرفدار فالون گونگ در هر مقطع زمانی در زندان به‌سر می‌برند.
او به کمیته گفت: «تا سال ۲۰۰۸، اعضای بدن حدود ۰۰۰/۶۵ تمرین‌کننده فالون گونگ برداشته شده است.»
مجموعه برداشت اعضای بدن
