(Minghui.org) «آنچه در صربستان روی داد، نشانه‌ای است برای جهانیان درباره روشی که چین تلاش می‌کند تا سیاست ظالمانه خود را در کشورهای خارجی گسترش دهد. ما همگی از حرفه‌های گوناگون و از طبقات اجتماعی متفاوتی هستیم. ما یک نقطه مشترک داریم: ما تمرین‌کنندگان فالون دافا هستیم. و به این دلیل، ما در صربستان حبس شدیم.»

اظهارات فوق را سرگی پونومارف، یک روزنامه‌نگار روس که در بلغارستان زندگی می‌کند، در کنفرانس خبری‌ که در ۱۸ دسامبر ۲۰۱۴ در صوفیه بلغارستان برگزار شد، بیان کرد.

آقای پونومارف یکی از یازده تمرین‌کننده‌ای بود که در خلال حضور نخست وزیر چین، لی کچیانگ، در نشست اروپای مرکزی و شرقی- چین (CCE) که در ۱۶ و ۱۷ دسامبر تشکیل شد، از بلگراد واقع در صربستان دیدن کرد تا سطح آگاهی درباره آزار و شکنجه فالون گونگ در چین را (که با نام فالون دافا نیز شناخته می‌شود) افزایش دهد.

هر یازده تمرین‌کننده حبس شدند و تا پیش از ۱۵ دسامبر از بلگراد بیرون برده شدند. از ابتدای شب ۱۷ دسامبر، آنها به کشورهای خودشان در بلغارستان، اسلواکی و فنلاند اخراج شدند.

در بازداشتگاه که بیش از شانزده کیلومتر با بلگراد فاصله داشت، از این یازده تمرین‌کننده خواستند که اظهارنامه‌ای امضاء کنند مبنی بر اینکه آنها برای شرکت در تجمعی غیرقانونی به صربستان آمده بودند؛ ولی همگی از امضای آن خودداری کردند.

تمرین‌کنندگان بیان کردند که چین کمونیست ممکن است آنقدر که بسیاری از مردم فکر می‌کنند، دور نباشد. سرکوب ارزش‌های عمومی توسط حزب کمونیست چین بر همه تأثیر می‌گذارد و به خارج از مرزهای چین نیز آسیب وارد می‌کند.

تمرین‌کنندگان بلغاری فالون گونگ در کنفرانس خبری‌ که در ۱۸ دسامبر ۲۰۱۴ در باشگاه آژانس خبرگزاری تلگراف بلغاری در صوفیه بلغارستان برگزار شد، صحبت می‌کنند. (تصویر هدیه شده از تلویزیون سلسله تانگ جدید)

آزمونی سخت و پراسترس

در بین تمرین‌کنندگانی که تجربیات‌شان را بازگو کردند، «پراسترس» عبارتی عادی بود.

تمرین‌کنندگان بلغاری می‌دانستند که تمرین‌کنندگان صرب مجوزی برای تجمع اعتراضی که از ابتدا برنامه‌ریزی شده بود کسب نکردند. ویکتوریا گرمانووا، یک شهروند بلغار، گفت: «ایده ما این بود که تمرین‌کنندگان صرب را ملاقات کنیم و در جریان نشست بلگراد با پیراهن‌های زرد فالون دافا راهپیمایی کنیم. تمام آنچه قصد داشتیم انجام دهیم از نظر قانون مجاز بود.»

به گفته دژان مارکوویچ، یکی از اشخاص رابط با تمرین‌کنندگان فالون گونگ در صربستان، او برای دریافت مجوز رسمی از مقامات محلی برای برگزاری فعالیت‌های صلح‌آمیز بین ۱۵ تا ۱۸ دسامبر اقدام کرد اما مقامات بدون بیان دلایلی قانونی، که مطابق قانون لازم است ارائه شود، درخواست را رد کردند.

به‌محض اینکه نه تمرین‌کننده، شامل هفت تمرین‌کننده بلغار و دو روس که در بلغارستان زندگی می‌کنند، در شب ۱۴ دسامبر به هتل خود رسیدند، پلیس صربستان در محل حاضر شد و مدارک شناسایی، اسناد و تلفن‌های همراه آنها را با خود برد.

وقتی آنها را به بازداشتگاهی که مخصوص مهاجرین غیرقانونی است بردند، تمام وسایل شخصی‌شان از‌جمله پول، کارت‌های اعتباری و چیزهای دیگر همگی برده شده بودند.

درخواست‌های تماس آنها با سفارت بلغارستان مکرراً رد شد و به تأخیر افتاد. به آنها قول دادند که وقتی به اداره پلیس رسیدند با سفارت تماس گرفته خواهد شد، اما وقتی به بازداشتگاه رسیدند به آن وعده عمل نشد. سرانجام سه‌شنبه بعدازظهر، دو روز بعد از بازداشت یک‌شنبه شب، با کنسول بلغارستان ملاقات کردند.

کنسول از اتهام وارده که به تمرین‌کنندگان «تهدید به امنیت ملی و نظم عمومی صربستان» گفته شده بود، اطلاعی نداشت. این مشابه همان برچسب جنایتی است که حزب کمونیست چین برای آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ در چین از آن استفاده می‌کند: «کارشکنی در اجرای قانون.»

حمایت در اتحادیه اروپا

حبس و اخراج تمرین‌کنندگان توجه کمیته پارلمانی تثبیت و همکاری اتحادیه اروپا- صربستان که یک سازمان مرتبط با اتحادیه اروپاست را به‌خود جلب کرد. ادوارد کوکان، نماینده پارلمان اروپا و رئیس کمیته گفت:

«با توجه به اینکه کشور صربستان نامزد عضویت در اتحادیه اروپا است، گام‌هایی که مقامات صرب در این پرونده برداشتند، به ما هشدار داد و ما خواهان آزادی فعالان حقوق بشر و همچنین توضیح روشنی از وضعیت این پرونده هستیم.»

همچنین سخنگوی وزارت امور خارجه بلغارستان در پاسخ به پرسش‌های رسانه‌ها در‌خصوص حبس تمرین‌کنندگان بلغار در صربستان بیان کرد که حق آزادی تجمع و تظاهرات آزاد یک حق تغییر‌ناپذیر شهروندان اتحادیه اروپا است.

سازمان عفو بین‌الملل و سایر سازمان‌های حقوق بشر مانند یوکوم در صربستان نیز بیاناتی را ایراد کردند. سازمان عفو بین‌الملل بیان کرد: «این سازمان نگران است که مقامات صرب به‌طور غیرقانونی عمل می‌کنند و به آنها تأکید می‌کند تا فوراً به هر گونه بازداشتی که صرفاً بر اساس نیت اشخاص برای تمرین حق تجمع صلح‌آمیزشان است پایان دهد.»

«نمونۀ بسیار سبکی» از آنچه در چین روی می‌دهد

در این نشست خبری، لیلیا کوستوا، تمرین‌کننده بلغار، گفت: «ما درباره آزار و شکنجه برنامه‌ریزی‌شده تمرین‌کنندگان فالون گونگ در چین زیاد خوانده‌ایم. آنچه برای ما اتفاق افتاد، نمونۀ بسیار سبکی است از آنچه ما درباره‌اش خوانده‌ایم.»

مارتین انگلوف، یکی دیگر از تمرین‌کنندگان بلغار افزود: «وقتی ما رویدادهایی برگزار می‌کنیم تا درباره برداشت اعضای بدن به مردم اطلاع‌رسانی کنیم و در مخالفت با آن برای سازمان بین‌المللی پزشکان مخالف برداشت اجباری اعضای بدن (DAFOH) امضاء جمع کنیم، مردم اغلب می‌گویند: "آه، بله، اما چین با اینجا بسیار فاصله دارد، آن‌سوی جهان است. چرا باید اهمیت بدهیم؟" اما اکنون می‌فهمم که آن زیاد دور نیست. در این نمونه بخصوص، می‌توانم ببینم که سرکوب حتی راهش را به اروپا باز‌کرده است. به‌نظرم، این بسیار تکان‌دهنده بود.»