(Minghui.org) پانزده سال پیش، در تاریخ ۲۰ ژوئیه سال ۱۹۹۹، زندگی یک‌صد میلیون تمرین‌کنندۀ فالون گونگ با آغاز آزار و شکنجه، یک‌شبه زیرو رو شد. تمرین‌کنندگانی که طی این آزار و شکنجۀ وحشیانه استقامت کرده‌اند، داستان‌های شگفت‌انگیزی از باور و انتخابشان در برابر این ظلم بی‌سابقه، بازگو کرده‌اند.
در طول پانزده سال گذشته، وب‌سایت مینگهویی هزاران هزار گزارش درباره آزار و شکنجه از چین، دریافت کرده است و به‌طور مشابه تعداد زیادی گزارش دربارۀ تمرین‌کنندگان و غیرتمرین‌کنندگان- هم در چین و هم در سراسر جهان– دریافت شده که درخصوص مقاومت و ایستادگی در برابر این آزار و شکنجه است. از آنجاییکه مینگهویی عملاً منبعی شامل حجم زیادی از داده‌ها را در اختیار دارد، موقعیتی منحصر به‌فرد دارد تا هم گستره آزار و شکنجه و هم مقاومت صلح‌آمیز در برابر آن را مورد تجزیه و تحلیل قرار دهد.
این کمپین آزار و شکنجه که قرار بود فالون گونگ را نابود کند، رسماً در ۲۰ ژوئیه ۱۹۹۹ شروع به کار کرد و همچنان ادامه دارد. امروز درحالیکه به روشی موقرانه، این ۱۵ سالِ آزار و شکنجه را مورد بررسی قرار میدهیم، به‌طور خلاصه وضعیت جاری در چین و خارج از آن را مرور می‌کنیم. در متن ذیل پنج کلیدواژه را بررسی می‌کنیم؛ موضوعاتی کلیدی که تصویری گذرا از آزار و شکنجه و انعطاف‌پذیری تمرین‌کنندگان در برابر آن را ارائه می‌دهند.
از طریق این ارقام، شجاعت تمرین‌کنندگان و همچنین قلب‌های صالح و درست میلیون‌ها نفر از مردمی را می‌بینیم که دادخواستی را به‌منظور پایان دادن به این آزار و شکنجه، امضا کردند؛ آزار و شکنجه فالون گونگ، به‌ویژه جنایت برداشت اجباری اعضای بدن که به‌وسیله حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) در این کشور صورت می‌گیرد.
این داستان فقط محصور به انتخاب آن دسته از افرادی نیست که در چین تحت آزار و شکنجه واقع شده‌اند، بلکه فراتر از آن رفته و درباره انتخاب‌هایی است که توسط مردم چین و نیز همه ما انجام شده است.
آزار و شکنجه
برطبق گزارشهای آزار و شکنجه از نیمه اول سال ۲۰۱۴، به‌طور میانگین، هر ماه:
• ۸ تمرین‌کننده تا سرحد مرگ تحت آزار و شکنجه قرار گرفتند (در مجموع ۴۹ نفر).
• ۵۵ تمرین‌کننده به مراکز شستشوی مغزی منتقل شدند (در مجموع ۳۳۲ نفر).
• ۶۹ تمرین‌کننده به‌طور غیرقانونی محکوم شدند (در مجموع ۴۱۳ نفر).
• ۴۹۸ تمرین‌کننده به‌طور غیرقانونی بازداشت شدند (در مجموع ۲۹۸۷ نفر).
درمجموع، در ۱۵ سال گذشته، وقوع مرگ ۳۷۶۹ تمرین‌کننده تأیید شده است که مستقیماً در نتیجه آزار و اذیت و شکنجه جان باخته‌اند. محکومیت غیرقانونی دست‌کم ۶۰۰۰ تمرین‌کننده به حبس در زندانها و بازداشتگاه‌‌ها و نیز گزارش انتقال بیش از صدهزار تمرین‌کننده بدون محاکمه به اردوگاه‌های کار اجباری تأیید شده است. علاوه بر این، هزاران نفر به بیمارستان‌های روانی منتقل شده‌اند و در آنجا به‌زور به آنها داروهای آسیب‌رساننده به سیستم عصبی خورانده شده است که این روش هنوز هم به‌عنوان شکل دیگری از شکنجه و سرکوب مورد استفاده قرار می‌گیرد.
مرکز شستشوی مغزی
مراکز شستشوی مغزی، صنعتی سیاستمحور که زیر نظر دولت اداره می‌شود، مکان‌هایی هستند که در آنجا تمرین‌کنندگان فالون گونگ را تحت شکنجه قرار می‌دهند، با این هدف که وادار شوند باورهای‌شان را انکار کنند.
گزارش اخیری، منابع اصلی پولی را که در این صنعت عجیب در گردش است، اینطور تجزیه و تحلیل می‌کند:
• تخصیص بودجه دولتی (به‌طور عمده در قالب بودجه ساختوساز).
• پاداشهایی که دولت بر اساس تعداد تمرین‌کنندگانی که «تبدیل» شده‌اند، پرداخت می‌کند. هرچه تعداد افراد «تبدیل شده» بیشتر باشد، به همان میزان پاداش بیشتری پرداخت می‌شود.
• «شهریه‌های آموزش» که کارفرمایان تمرین‌کنندگان پرداخت کرده و فدیههایی که تمرین‌کنندگان و خانواده‌های‌شان پرداخت می‌کنند. برخی از این درآمد‌ها مستقیماً به حساب شخصی کارکنان این مراکز واریز می‌شود و در بودجه مرکز شستشوی مغزی ظاهر نمی‌شود.
با تخمینی بسیار محتاطانه، وسعت این صنعت در ۱۵ سال گذشته، میلیاردها یوان است.
در زیر برخی از ارقام کلیدی در رابطه با مراکز شستشوی مغزی آورده شده که عبارتند از:
• ۱۳۱ هزار بازداشت تخمین زده شده
• ۲۰ هزار یوان «شهریه آموزش» ماهانه که کارفرمایان به‌طور متوسط برای هر تمرین‌کننده پرداخت می‌کنند.
• ۷۰۰۰ یوان میانگین مبلغی که در قبال آزادی هر تمرین‌کننده از خانواده‌اش اخاذی می‌شود.
• ۳۵۷ مورد مرگ تأیید شده در مراکز شستشوی مغزی
• ۴۴۹ مرکز شستشوی مغزی در ۱۷۳ شهر و ۳۲۹ بخش
پس از تعطیل شدن اردوگاه‌های کار اجباری در اواخر سال گذشته، صنعت شستشوی مغزی تقویت شده است و نقش آزار و شکنجه تمرین‌کنندگانی را برعهده گرفته که به اردوگاه‌های کار اجباری فرستاده شده بودند.
در نیمه اول سال ۲۰۱۴:
• بیش از ۷۰ مرکز شستشوی مغزی جدید در سراسر چین افتتاح شدند.
• تعداد بازداشت‌های منجر به حبس در مراکز شستشوی مغزی، که مورد تأیید قرار گرفته اند، نسبت به مدت مشابه در سال گذشته (۳۳۲ در مقایسه با ۲۳۵) تا ۴۱.۳٪ افزایش یافته است.
برداشت اعضای بدن
در بیست و پنجمین جلسه عادی شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد در ماه مارس سال جاری، دولت کانادا موضوع برداشت اعضای بدن در چین را مطرح کرد؛ جنایتی که با مجوز دولت چین صورت می‌گیرد.
قطعنامه ۲۸۱ مجلس آمریکا (با ۱۸۰ حامی) که در دست بررسی است زمان انتظار کوتاهِ ۲ تا ۴ هفته برای پیوند اعضا، آمار بالای ۱۰ هزار مورد پیوند اعضای بدن در هر سال بدون وجود یک سیستم اهدای عضو و افزایش ناگهانی تعداد پیوندهای عضو در مدت کوتاهی پس از شروع آزار و شکنجه فالون گونگ را مطرح می‌کند. همۀ اینها به برداشت اعضای بدن تمرین‌کنندگان زنده فالون گونگ اشاره می‌کنند که محبوس و تحت آزار و شکنجه بوده‌اند.
این قطعنامه به تخمین روزنامهنگار اتان گاتمن استناد می‌کند که اظهار داشته احتمالاً از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۸ حدود ۶۵۰۰۰ تمرین‌کننده فالون گونگ به‌خاطر اعضای بدن‌شان کشته شده‌اند.
در تلاش برای متوقف کردن این جنایت وحشتناک، در طول دو سال گذشته:
• ۶ قطعنامه یا طرح توسط پارلمان اروپا، مجلس سنای ایتالیا، مجلس نمایندگان ایالت ایلینوی، مجلس سنای استرالیا، کمیته تجارت و امور خارجه پارلمان ایرلند، جامعه پزشکی ویرجینیا تصویب شد که برداشت اعضای بدن را محکوم کردند.
• ۳۵ نماینده دولت از ایالت مینهسوتا مشترکاً ضمن امضای نامه‌ای خطاب به کمیساریای اداره بهداشت و دفتر آموزش عالی، درخصوص برداشت اعضای بدن در چین و تأثیر آن در مینهسوتا، ابراز نگرانی کردند.
• ۱۰ کشور درباره انجمن‌ها و جلسات پارلمانی درخصوص برداشت اعضای بدن گزارشاتی را ارائه دادند، شامل: ایالات متحده امریکا، کانادا، اسلواکی، ایتالیا، اسرائیل، سوئد، بریتانیا، دانمارک، فرانسه و استرالیا.
حمایت مردمی در داخل و خارج کشور
همانطور که آزار و شکنجه فالون گونگ وارد پانزدهمین سال خود می‌شود، مردم بیشتر و بیشتری در داخل و خارج از کشور در حال پیوستن به تلاشهایی برای پایان دادن به این آزار و شکنجه هستند:
• بسیاری از کمپین‌های دادخواهی برای نجات ۴۹ تمرین‌کننده راه‌اندازی شده‌اند.
• ۲۶ هزار و ششصد و بیست و دو شهروند چینی با امضای دادخواستی از حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) خواستند تا برداشت اعضای بدن را متوقف کند.
• در ماه دسامبر ۲۰۱۳، ۱.۵ میلیون امضا از ۵۳ کشور به سازمان ملل متحد تسلیم شد که خواستار اقدام علیه برداشت اعضای بدن در چین بودند.
در داخل چین، شهروندان شجاع در اقدامی نمادین به‌منظور مقاومت در برابر کنترل ایدئولوژیک رژیم و به‌عنوان راه‌حلی مسالمت‌آمیز در راستای نابودی حزب و طلب آزادی، از عضویت‌شان در حزب کمونیست، به‌طور علنی کناره‌گیری کردند.
در حال حاضر:
• ۱۷۱ میلیون چینی عضویت‌شان را در حزب کمونیست چین و سازمان‌های وابسته به آن (لیگ جوانان کمونیست و پیشگامان جوان) لغو کرده‌اند.
• به گزارش مرکز خدمات جهانی خروج از ح.ک.چ، هر روز ۹۰ هزار چینی به این "بزرگترین جنبش مردمی در تاریخ" که بحث‌برانگیز است، می‌پیوندند.
روز جهانی دافا فالون
۱۳ مه ۲۰۱۴، مصادف با پانزدهمین روز جهانی دافا فالون بود. ۱۳ مه روزی است که فالون دافا (که فالون گونگ نیز نامیده می‌شود) برای اولین بار به‌صورت عمومی در چین در سال ۱۹۹۲ معرفی شد. ۱۳مه زادروز تولد آقای لی هنگجی، بنیانگذار فالون گونگ، نیز است.
به‌عنوان بخشی از این جشن در سراسر جهان، حدوداً ۸۰۰۰ تمرین‌کننده از بیش از ۵۰ کشور و ۲۰۰ منطقه در آن روز به مراسم رژه و راه‌پیمایی در خیابان‌های شلوغ منهتن ملحق شدند.
۳۴ بیانیه و نامه حمایتی از سازمان‌ها و قانون‌گذاران دولت امریکا و کانادا در وب‌سایت مینگهویی منتشر شده است. بسیاری از این اسناد حوالی تاریخ ۱۳ مه را به‌طور محلی "روز جهانی فالون دافا" یا "هفته جهانی فالون دافا" اعلام می‌کنند و از کمک تمرین‌کنندگان به اجتماعات محلی تحسین و تمجید می‌کنند.
علاوه بر این، بالغ بر ۱۸ هزار پیام تبریک و درود به مناسبت تولد بنیانگذار فالون گونگ به وب‌سایت مینگهویی ارسال شد. آن نگاهی اجمالی به احترام عمیق تمرین‌کنندگان نسبت به آقای لی و اشاعه گستردۀ این تمرین در سراسر جهان است.
