(Minghui.org) فقط چند روز به آخرین مهلت ارسال مقاله به یازدهمین کنفرانس فای اینترنتی در چین باقی مانده است! امیدوارم، اگر تابه‌حال اقدام به نوشتن مقاله نکرده‌اید، همین الآن شروع به نوشتن کنید! مایلم تجربه و درکم را پس از نوشتن مقاله به کنفرانس فا، با شما درمیان بگذارم.  

یکی از هم‌تمرین‌کنندگان که با دو تمرین‌کننده دیگر، مطالب آشکارسازی حقیقت تهیه می‌کردند، اخیراً درخصوص بسیاری از چیزها، شامل انتخاب مطالب و غیره درک‌های متفاوت بسیاری را رشد دادند و بین‌شان اختلاف افتاد. یکی از آنها به دیدنم آمد و گفت که می‌خواهد کار در مکان تهیه مطالب آشکارسازی را ترک کرده و برای خودش مکان تهیه مطالب دیگری برپا کند. از من خواست که برایش یک لپ‌تاپ دست‌ دوم تهیه کنم. گفتم: «دو تمرین‌کننده دیگر در اینجا نسبتاً تازه‌کار هستند. آیا بدون تو می‌توانند کارها را  انجام دهند؟» وی گفت که بله. گفتم: «می‌خواهی مکانی جدید برای تهیه مطالب آشکارسازی داشته باشی و مسیر خودت را بروی. باشد!»

بنابراین برایش به دنبال لپ‌تاپ گشتم. معمولاً پیدا‌کردن لپ‌تاپی اضافی در بین تمرین‌کنندگان، بسیار آسان است، اما در این زمان تهیه آن بسیار سخت شد، بنابراین تصمیم گرفتم برایش لپ‌تاپی دست دوم خریداری کنم. چند روز قبل ناگهان به نزدم آمد گفت که دیگر به دنبال تهیه لب‌تاپ برایش نباشم. گفت که قصد دارد به مکان قبلی تهیه‌ مطالب برگردد و با دو تمرین‌کننده دیگر کار کند، به‌خاطر اینکه کارهای زیادی در آنجا برای انجام‌دادن وجود دارد. قبل از اینکه چیزی بگویم، مقاله تبادل تجربه‌ای را که نوشته بود درآورد و نشانم داد. سپس متوجه شدم که چرا نتوانستم برایش لپ‌تاپی تهیه کنم.

مقاله تبادل تجربه‌اش بسیار صادقانه بود. او درباره تمام روند کارکردن با دو تمرین‌کننده دیگر و وابستگی‌ها و افکار بشری که رشد داده بود نوشت. او بر وابستگی‌ها متمرکز شد و خطر حسادت را مورد تجزیه و تحلیل قرار داد و گفت که امیدوار است خود واقعی‌اش را پیدا کند. در پایان نوشت: «استاد، من اشتباه کردم. اطمینان می‌دهم که با سایر تمرین‌کنند‌گان همکاری خوبی داشته باشم، وسعت قلبم را گسترش دهم، و به نقاط خوب دیگران توجه کنم، درعین‌حال، وابستگی‌ها و عقاید بدم را از بین ببرم. انسان‌ها را با قلبی خالص نجات می‌دهم، عهد و پیمان ماقبل تاریخ‌ام را به انجام می‌رسانم، یک مرید دافای واقعی می‌شوم، و خود واقعی‌ام را پیدا می‌کنم. صادقانه از تمرین‌کنندگانی که قبلاً به آنها آسیب رساندم، طلب بخشش می‌کنم. ما به طور جدی با هم پیشرفت می‌کنیم و برای رسیدن به خانه از استاد پیروی می‌کنیم.»

بسیار تحت‌تأثیر قرار گرفتم. وای! ،حتی قبل از ارائه مقاله، چنین اختلاف بزرگ و جدایی ایجاد شده بین آنها حل و فصل شد. بیشتر از هر زمان دیگر، متوجه شدم که چگونه استاد با استفاده از کنفرانس فای اینترنتی فرصت‌های باارزشی برای تمرین‌کنندگان در چین فراهم کردند! آیا استاد وضعیت تزکیه هر مرید و مسائلی که باید بلافاصله به خوبی حل شوند را می‌دانند؟ استاد مسیر آینده‌مان را و چیزهایی که در مسیر برای هر یک از ما برداشته خواهد شد را نظم و ترتیب دادند، و به هر یک از ما اجازه می‌دهند که اصول فا را درک کنیم. چگونه می‌توانیم نظم و ترتیب‌های اندیشمندانه استاد را نادیده بگیریم و از انواع بهانه‌ها برای شرکت نکردن در کنفرانس فای اینترنتی استفاده کنیم؟

پس از رفتن‌ او، در نیمه‌شب افکار درست فرستادم. سپس با ذهنی آرام در مقابل کامپیوتر نشستم و شروع به نوشتن مقاله تبادل تجربه‌ام کردم. نوشتن را ساعت ۰۳:۵۰ صبح، درست، موقع تمرین صبح‌گاهی به پایان رساندم. در طول انجام تمرینات ایستاده، احساس کردم که مکانیسم انرژی به‌طور خودکار اندام‌هایم را هدایت می‌کنند. بدنم بسیار سبک و فوق‌العاده عالی شده بود و احساس خستگی و خواب‌آلودگی نداشتم. در طی انجام مدیتیشن نشسته، احساس کردم که تمام بدنم را انرژی احاطه کرده بود، در واقع احساس می‌کردم گویی در داخل پوسته تخم‌مرغ نشستم. در این چند سال، چنین چیزی را تجربه نکرده بودم. می‌دانستم که به‌خاطر اینکه شین‌شینگ‌ام رشد کرد و استاد مواد بد را برایم ازبین بردند، توانستم این مقاله را صادقانه بنویسم. احساس کردم شین‌شینگ‌ام در حین نوشتن رشد کرده بود.

ازآنجاکه من معمولاً در طول مطالعه فا چرت می‌زدم، در طول مطالعه گروهی در ساعت ۸:۰۰ صبح، تمرین‌کنندگان بیان کردند که خیلی هشیار و بیدار به نظر می‌رسیدم، گفتم: «آیا باور می‌کنید؟ تمام شب را بیدار ماندم، امروز صبح، صبحانه نخوردم. اما اصلاً خواب‌آلود یا گرسنه نیستم. می‌دانم، به‌خاطر این است که در حال نوشتن مقاله تبادل تجربه بودم و استاد تقویتم می‌کردند. لطفاً در این کنفرانس شرکت کنید و مقاله‌های خودتان را بنویسید. ممکن است که فرصت‌ها کمتر و کمتر شوند! من به کسانی که قادر به نوشتن نیستند، کمک خواهم کرد!» سایر تمرین‌کنندگان با خوشحالی از این کار استقبال کردند.

امیدوارم که تمام تمرین‌کنندگانی که تا الآن مقاله‌ای ننوشتند، به‌زودی شروع به نوشتن کنند و این فرصت دوباره را از دست ندهند!