(Minghui.org) هنگامی که آموزه‌های گذشته استاد را مطالعه می‌کردم، معمولاً در درونم احساس خوبی داشتم، اما پس از اینکه به آموزش اخیر استاد گوش دادم، برای روزها ذهنم بی‌قرار بود. می‌دانم اصلاح فا به‌زودی پایان خواهد یافت، اما تاکنون به عواقب ناشی از نرسیدن به کمال بادقت فکر نکرده بودم.
قبل از رفتن به کنفرانس ۲۰۱۵ کرانه غربی در لس آنجلس، درباره سؤالی که می‌خواستم از استاد بپرسم، تجدیدنظر کردم. وقتی به سؤالم فکر می‌کردم، اشک‌هایم سرازیر می‌شدند: «اگر زمان به‌اندازه کافی باقی نمانده باشد، چه کاری می‌توانم انجام دهم؟» اما بیش‌ازحد خجالت می‌کشیدم که این سؤال را بپرسم.
وقتی در کنفرانس اعلام شد که زمان پرسش و پاسخ است، برگه پرسشم را تا کردم و داخل کیفم گذاشتم.
استاد قبلاً به سؤالم پاسخ داده بودند:
«اما اگر به‌عنوان تزکیه‌کننده بتوانید کمی ذهن‌تان را آرام و ساکن نگه دارید و در کاری که قرار است انجام دهید، به‌خوبی عمل کنید، درواقع هر چیزی برای کمک به شما مهیا خواهد بود. اگر همگی شما بتوانید از عهدۀ این برآیید تا سه کار را به‌خوبی انجام دهید، حتی اگر دور از اینجا و در گوشه‌ای دور در این دنیا قرار داشته باشید، موجودات خدایی و نیز بدن‌های قانون استاد مراقب شما خواهند بود.» («آموزش فا در کنفرانس فای ۲۰۱۵ کرانه غربی»)
به‌عنوان یک مرید دافا، چگونه می‌توانم از استاد زمان بیشتری تقاضا کنم یا بخواهم چیزی برای کاهش نگرانی‌ام بگویند؟ از اولین روزی که جوآن فالون را خواندیم، همه ما غرق نور نیک‌خواهی شدیم و امیدواریم نجات داده شویم. سخنان استاد مرا به فکر واداشت: آیا رفتار و افکارمان، ما را در چشم استاد، شایسته نجات می‌سازد؟
آموزش استاد را مکرراً مطالعه کردم و درنهایت از درون آرام شدم. استاد بیان کردند:
«[به‌طور طبیعی] تزکیه‌کنندگان وابستگی‌ها را یکی پس از دیگری ازبین می‌برند. اما در خصوص شما، تقریباً تمام وابستگی‌هایتان باقی مانده درحالی‌که در هر زمانی، یک لایه ضعیف‌تر و کمتر می‌شود، به‌طور پیوسته ضعیف‌تر و کمتر می‌شود، بیشتر و بیشتر. این رویکردی است که درخصوص شما برگزیده‌ام، و این رویکرد اجازه می‌دهد مریدان دافای‌مان قبل از اینکه به کمال برسند به‌طور طبیعی درمیان مردم عادی زندگی کنند و درحالی‌که یکی از افراد جامعه هستند، به‌شکلی طبیعی مردم را نجات دهند. همزمان، دقیقاً به‌خاطر اینکه افکار بشری‌تان به‌طور کامل ازبین نرفته‌اند، به شما اجازه می‌دهد که برخلاف مداخله‌شان تزکیه کنید و اگر بتوانید هشیار بمانید و در تمامی لحظات خود را تزکیه کنید، و به‌عنوان یک مرید دافا مسئولیت‌های خود را به انجام برسانید، این تقوای عظیم است و این خارق‌العاده است. و مسیر شما این است.» («آموزش فا در کنفرانس فای ۲۰۱۵ کرانه غربی»)
به این درک رسیدم مادامی که فرصت یادگیری قانون بودا را دارم، زمان مسئله‌ای نیست، زیرا استاد قدرت تغییر زمان را دارند.
نگرانی از نداشتن زمان کافی برای تزکیه، درواقع مبنایش این است: حسرت خوردن به‌منظور ازدست دادن فرصت‌هایی که در گذشته برای رشد در تزکیه داشتیم و اگر به‌اندازه کافی خوب عمل نکرده باشیم، اضطرابی که برای آنچه در آینده اتفاق می‌افتد، داریم.
اگر مایل باشیم که دوره اصلاح فا به پایان برسد، باید از گذشته درس بگیریم و در باقی سفر تزکیه‌مان اشتباهات‌مان را اصلاح کنیم. باید عجله کنیم و به طرف کمال گام برداریم.
استاد با ما به‌طور متفاوتی رفتار نمی‌کنند، اما نمی‌توانیم شل شویم. هر روز صبح به‌محض اینکه بیدار می‌شوم، از خودم می‌پرسم: «آیا با ذهنی آرام فا را مطالعه کرده‌ام و تمرین‌ها را انجام داده‌ام؟ آیا زمان فرستادن افکار درست به‌خوبی متمرکز بوده‌ام؟ آیا در ارائه نجات به موجودات ذی‌شعور قلبم را گذاشته‌ام؟ آیا در ازبر کردن فا پیشرفت داشته‌ام؟»
تصمیم گرفته‌ام در هر یک از جنبه‌های زندگی، خودم را با الزامات دافا بسنجم تا هنگام برخورد با مردم، مراقب وابستگی‌ام به محافظت از خود باشم، در زمان تنهایی مراقب افکار آشفته‌ام باشم و در طول سختی‌ها وابستگی‌هایم را ازبین ببرم.
بیایید نگران گذر سریع زمان نباشیم. بیایید از خودمان بپرسیم چقدر در فا جذب شده‌ایم و چطور می‌توانیم بهتر عمل کنیم.
مجموعه رشد و اصلاح خود
