(Minghui.org) خانم چن جونجی به‌دلیل تمرین فالون گونگ، هفت بار بازداشت شد و بیش از سه سال در زندان زنان پکن محبوس بوده است. در این زمان به‌زور از او آزمایش خون گرفتند و تحت معاینات پزشکی قرار دادند که باعث هراس او شد. زیرا می‌دانست که این مراحل مربوط به برداشت اعضای بدن زندانیان عقیدتی توسط رژیم چین است.
شوهر خانم چن و پسر نوجوانش که فالون گونگ را تمرین نمی‌کنند نیز به‌دلیل مرتبط بودن با او بازداشت و حبس شدند. پسر برای بیش از یک ماه محبوس شد، در حالی که پدر را به دو سال کار اجباری فرستادند.
خانم چن از آوریل ۲۰۱۵ برای جلوگیری از آزار و شکنجۀ بیشتر دور از خانه زندگی کرده است.
در ماه اوت ۲۰۱۵، خانم چن شکایت کیفری را علیه رئیس جمهور سابق چین تنظیم کرد. جیانگ زمین دستور سرکوب خشونت‌آمیز فالون گونگ را در ژوئیه سال ۱۹۹۹ صادر کرد.
بازداشت‌ها و حبس، خانم چن را به ترک خانه وادار کرد
خانم چن قبلاً برای تسکین درد آرتریت که ستون فقرات و تمامی مفاصلش را درگیر کرده بود از مسکن استفاده می‌کرد. همچنین دچار بیماری قلبی نیز شده بود. اما پس از آغاز تمرین فالون گونگ در سال ۱۹۹۵، بیماری‌هایش کاملاً بهبود یافت و در ۱۹ سال گذشته نیاز نداشت حتی یک قرص مصرف کند.
خانم چن در نتیجۀ کسب سلامتی به‌وسیلۀ تمرین دافا، از زمانی که رژیم کمونیستی آزار و شکنجه‌اش را در سال ۱۹۹۹ آغاز کرد، فعالانه در حمایت از فالون گونگ صحبت و اقدام کرده است. او در پی دادخواهی در دفتر پژوهش‌خواهی ملی در ۲۱ ژوئیه ۱۹۹۹ برای یک روز بازداشت و محبوس شد. روز بعد، او به دفتر پژوهش‌خواهی بازگشت و دوباره برای یک روز بازداشت و محبوس شد.
بیش از یک سال بعد، در سپتامبر ۲۰۰۰، خانم چن برای سومین بار به‌دلیل اعتراض به آزار و شکنجۀ فالون گونگ در میدان تیان‌آن‌من برای یک روز بازداشت شد. اما پلیس محلی شش ماه بعد به دیدار او رفت و تهدیدش کرد که او را به یک مرکز شستشوی مغزی می‌فرستند.
به همین دلیل خانم چن خانه را ترک کرد و مدام از جایی به جای دیگر می‌رفت، اما در سال ۲۰۰۲ بازداشت شد و به مدت ۴۵ روز در بازداشتگاه حبس بود. پس از آن پلیس او را به مرکز شستشوی مغزی فرستاد که ۹ روز بعد موفق شد از آنجا فرار کند. در آن زمان، ۵۰ روز بود که او دست به اعتصاب غذا زده بود و تحت شکنجۀ خوراندن اجباری قرار گرفته بود.
در حالی که خانم چن همچنان دور از خانه زندگی می‌کرد، در ۲۷ سپتامبر سال ۲۰۰۳ پلیس او را بازداشت کرد و تحت شکنجۀ «چهارپایۀ کوچک» قرار داد و در سلول انفرادی حبس شد تا مجبورش شود باورش به فالون گونگ را نفی کند.
خانم چن سپس به سه سال زندان محکوم شد که بیشتر آن را در زندان زنان پکن سپری کرد.
چهار سال پس از آزادی، در ۲۱ ژوئیه سال ۲۰۱۰، پلیس به منزل خانم چن حمله و دوباره او را بازداشت کرد. آنها قبل از فرستادنش به دو سال و نیم کار اجباری، بیش از پنج ماه در بازداشتگاه محبوسش کردند. اما، اردوگاه‌های کار اجباری به دلیل ضعف شدید خانم چن از پذیرشش سرباززدند. از این رو او را آزاد کردند تا تحت درمان قرار بگیرد. چند ماه بعد، در تاریخ ۲۹ ژوئن سال ۲۰۱۱، پلیس مجدداً او را در خانه‌اش بازداشت و به‌مدت ۵۵ روز دیگر حبس کرد.
در ۲۱ آوریل ۲۰۱۵، پلیس در تلاشی ناموفق اقدام به بازداشت خانم چن کرد، اما او در خانه نبود. پس از آن مجبور شد برای جلوگیری از آزار و شکنجۀ بیشتر دور از خانه زندگی کند.
آزمایش خون در زندان زنان پکن
در آوریل سال ۲۰۰۵، پس از اینکه خانم چن به سه سال زندان محکوم شد، او را به یک ادارۀ پلیس منتقل کردند. در آنجا همه تمرین‌کنندگان فالون گونگ را قبل از انتقال به بندهای زندان، به‌طور اجباری تحت معاینات پزشکی، از جمله آزمایش خون و نوار قلب، قرار می‌دهند.
خانم چن در زندان زنان پکن تحت معاینات دقیق‌تر قرار گرفت. علاوه بر گرفتن آزمایش خون و نوار قلب، عکس از قفسه سینه، معاینات مربوط به زنان نیز از او به‌عمل آمد اما هرگز از نتایج این معاینات باخبر نشد.
این معاینات مشابه برای هریک از تمرین‌کنندگان فالون گونگ به زور در زندان انجام می‌شود و هیچیک از آنها از نتایج آزمایشات مطلع نمی‌شوند.
در همان زمان، زندان تمرین‌کنندگان را مورد شکنجه قرار می‌دهد و آنها را به انجام کارهای دستی مجبور می‌کند. خانم چن ژاکت می‌بافت، چوب‌های غذاخوری یکبار مصرف را بسته بندی و جعبه‌های هدیه را سرهم می‌کرد.
شوهر و پسر در حبس
در سال ۲۰۰۲، زمانی که خانم چن برای جلوگیری از آزار و شکنجه توسط پلیس دور از خانه زندگی می‌کرد، شوهرش حاضر نشد محل زندگی او را به مقامات بگوید. پس از بازداشت او در سال ۲۰۰۳، شوهر و پسرش را که به مدرسه می‌رفت نیز بازداشت کردند. پسر بیش از یک ماه بازداشت بود و همسرش به دو سال «بازآموزی» با کار اجباری محکوم شد.
مأموران پلیس شوهر و پسر خانم چن را مجبور کردند تا او را تحت فشار بگذارند که فالون گونگ را رها کند. پلیس پدر و پسر را مورد ضرب و شتم قرار داد و آنها را با لباس نازک در آب و هوای سرد نگه می‌داشت. شوهرش نتوانست شکنجه را تحمل کند و با کوبیدن سرش به دیوار اقدام به خودکشی کرد که باعث مجروح شدنش شد.
شوهر خانم چن پس ازآزادی از اردوگاه کار اجباری از کارش اخراج شد. او برای مراقبت از پسرش و خودش کار دیگری پیدا کرد. اما قبل از بازی‌های المپیک پکن در سال ۲۰۰۸ پلیس به محل کار جدیدش رفت و او را مورد آزار و اذیت قرار داد که باعث شد دوباره کارش را از دست بدهد.
در ژوئیۀ سال ۲۰۱۰ وقتی پلیس خانم چن را در خانه‌اش بازداشت کرد، شوهر و پسرش را نیز برای یک روز بازداشت کرد.
سابقه آزار و اذیت
در سال ۱۹۹۹، جیانگ زمین، در مقام رئیس حزب کمونیست چین، سایر اعضای کمیته دائمی دفتر سیاسی را تحت سیطره قرار داد و سرکوب خشونت‌باری را علیه فالون گونگ راه‌اندازی کرد.
این آزار و شکنجه که مدت آن به ۱۶ سال می‌رسد، منجر به مرگ بسیاری از تمرین‌کنندگان فالون گونگ شده است. بیشتر آنها به‌خاطر باور خود به فالون گونگ تحت شکنجه قرار گرفتند و حتی به علت درآوردن اعضای بدن‌شان به قتل رسیدند. جیانگ زمین به‌طور مستقیم مسئول آغاز و تداوم این آزار و اذیت وحشیانه است.
تحت هدایت شخص جیانگ، حزب کمونیست چین اقدام به تأسیس اداره ۶۱۰ کرد که خارج از قوانین سازمان امنیت عمل می‌کند. این اداره درخصوص فالون گونگ، نیروهای پلیس و سیستم قضایی را تحت سیطره قرار می‌دهد تا دستورات جیانگ را به انجام برساند: شهرت آنها را لکه‌دار کنید، از نظر مالی آنها را ورشکسته کنید و از لحاظ جسمی نابودشان کنید.
قانون چین این اجازه را به شهروندان چینی می‌دهد که درخصوص نمونه‌های حاکی از جنایت اقامه دعوی کنند و بسیاری از تمرین‌کنندگان درحال‌حاضر از این حق قانونی خود استفاده می‌کنند و علیه دیکتاتور سابق درخواست دادخواهی ارائه می‌دهند.
