۴۱. خبرنگار تلویزیون مرکزی چین((CCTV اذعان می‌دارد که بخشی از صحنه خودسوزی صحنه‌سازی بود
لی یوچیانگ، خبرنگار ارشد برنامه خبری «مرکز توجه» در تلویزیون مرکزی چین است. از زمانی که آزار و شکنجه در سال ۱۹۹۹ آغاز شد او مسئول تولید برنامه‌هایی به‌منظور بدنام کردن فالون گونگ، از جمله چند برنامه مصاحبه بوده است.
در اوایل سال ۲۰۰۲، همانطور که لی در اردوگاه کارِ توآنهی درباره خودسوزی با افراد مصاحبه می‌کرد، یکی از تمرین‌کنندگان فالون گونگ محبوس بنام ژائو مینگ، موضوع بطری اسپرایت را مطرح کرد. لی در پاسخ صراحتاً طفره رفت و گفت: «پس از آن اتفاق بود که ما از صحنه فیلمبرداری کردیم. اگر مشکوک به‌نظر برسد دیگر آن را نمایش نخواهیم داد.» ژائو سپس سعی کرد استدلال کند که صحنه ترتیب داده شده تلاشی در جهت اثبات این موضوع به مخاطبان بود که تمرین‌کنندگان فالون گونگ خودسوزی می‌کنند.
چه چیزی بود که تلویزیون مرکزی چین فیلمبرداری از صحنه را «پس از آن اتفاق» انجام داد؟ وانگ جین‌دونگ، کسی که از قرار معلوم آنقدر دیوانه و متعصب بود چرا همانطور که خودش را به آتش می‌کشید با خواسته تلویزیون مرکزی چین کاملاً همکاری کرد تا دوباره از صحنه فیلم بگیرند؟
۴۲. سازمان‌های خارج از چین علناً اذعان کردند که خودسوزی صحنه‌سازی بود
در تاریخ ۱۴ اوت ۲۰۰۱، در جلسه سازمان ملل متحد، سازمان غیردولتی توسعه آموزش بین‌المللی در بیانیه‌ای رسمی اعلام کرد: «اشاره رژیم چین در تاریخ ۲۳ ژانویه ۲۰۰۱ به حادثه خودسوزی جعلی در میدان تیان‌آن‌من سندی برای بدنام کردن فالون گونگ بود. با این حال، ما از آن رویداد فیلم ویدیویی داریم که از نظر ما ثابت می‌کند این رویداد توسط حکومت صحنه‌سازی شد. ما نسخه‌ای از این فیلم را اینجا داریم و آنهایی که علاقمند هستند می‌توانند یک کپی از آن بردارند.»
سازمان ملل متحد، گزارشگران بدون مرز، سازمان عفو بین‌الملل، واشنگتن پست و اپک تایمز همگی اذعان کردند که نواقصی در این داستان رسمی وجود دارد.
در سال ۲۰۰۲، فیلم مستند «آتش دروغین» که به بررسی تصاویر ویدئویی تلویزیون مرکزی چین می‌پردازد، در پنجاه‌و یکمین جشنواره بین‌المللی فیلم کلمبوس جایزه افتخاری دریافت کرد.
۴۳. لیو ایستاده، سه افسر پلیس به‌طور همزمان از کپسول آتشنشانی استفاده می‌کنند
هنگامی که شخصی آتش می‌گیرد، فرد سریع به زمین می‌افتد و به‌علت درد شدید ناشی از آتش سوزان قادر نیست مسافت بسیار زیادی راه برود. با این حال فیلم تلویزیون مرکزی چین نشان می‌دهد که لیو چانلینگ که آتش گرفته است، هنوز هم تلوتلوخوران به‌جلو پیش می‌رود. تنها در صورتی تلویزیون مرکزی چین قادر به گرفتن این فیلم بوده است که قبل از به آتش کشیده شدن لیو، دوربین خود را در آنجا مستقر کرده باشد. در همان فیلم سه مأمور پلیس دیده می‌شوند که به‌طور همزمان با استفاده از کپسول آتشنشانی به اطفای حریق مشغول هستند. بدین معنی است که اولین واکنش سه مأمور پلیس به آتش، برداشتن کپسول‌های آتشنشانی از خودرو[ها]، دویدن ده‌ها متر برای رسیدن به آتش (همگی در کمتر از ۱۰ ثانیه) بوده و هر سه مأمور پلیس از فاصله‌های مختلف باید تقریباً به‌طور همزمان به صحنه رسیده باشند. با این حال این فیلم تلویزیونی نشان می‌دهد که نزدیکترین خودرو گشت با فاصله‌ای حدود ۱۰ متر پارک بوده است و خودروهای گشت دیگر بسیار دورتر قرار داشتند.
این واقعاً عجیب است که فیلم تلویزیونی نشان می‌دهد هر سه مأمور کنار فردی که در آتش است، در موقعیت‌های خاص ایستاده‌اند، طبق زمانبندی فقط حق داشتند با هم شروع کنند به خاموش کردن آتش و آن را ظرف دو ثانیه اطفاء کنند. معمولاً انتظار می‌رود که اولین مأمور پلیس که به صحنه می‌رسد، ابتدا شروع به خاموش کردن آتش کند و بعد مأموران دیگری متعاقب وی از جهات مختلف و فواصل مختلف برسند.
۴۴. حداقل دو مورد از خودسوزیکنندگان تحت بازداشت خانگی محبوس شده بودند
دو مورد از خودسوزیکنندگان یعنی چن گو و مادرش هائو هویی‌جون، تحت بازداشت خانگی در خانه رفاه بیجیائو در شهر کایفنگ محبوس شده بودند. ژان جینگویی افسر بازنشستۀ اداره پلیس شهر کایفنگ، مسئول حفاظت از این دو بود. مأموران پلیس برای جلوگیری از هر گونه تماس با دنیای بیرون، شبانه‌روز چن گو و مادرش را تحت نظارت داشتند. پلیس به‌طوراختصاصی نشان داده است که دولت در تلاش است از این دو مراقبت کند و نگذارد آنها بمیرند، از این رو آنها می‌توانند برای حمله و بی‌اعتبار کردن فالون گونگ مورد استفاده قرار گیرند.
۴۵. لیو یونفانگ که به‌رغم اینکه هرگز خود را به آتش نکشید بازداشت شد، اظهارات متناقضی دارد
در گزارش شین‌هوا در تاریخ ۲۸ فوریه ۲۰۰۱ ذکر شد: «لیو یوفانگ، که خود را «تمرین‌کننده قدیمی فالون دافا» محسوب می‌کرد و مستقیماً حادثه خودسوزی در میدان تیان‌آن‌من را سازماندهی کرد، به آن اندازه «وابستگی نداشت»... مطابق با توافقنامه از قبل آماده شده‌شان، آنها همزمان با جشنواره بهار، برای دستیابی به «کمال» خود را در میدان تیان‌آن‌من به آتش می‌کشیدند. اما لیو حتی یک قطره بنزین روی بدنش نریخت.» در بازداشتگاه اداره امنیت عمومی پکن، زمانی که خبرنگاری در این باره از او سؤال کرد، لیو یونفانگ سؤال را مسخره کرد و سعی کرد از تناقضات موجود در اظهارات و عملش دفاع کند و گفت: «من خودم را به آتش نکشیدم چون «استاد» خواست که من باقی بمانم. او خواست که زنده بمانم تا بتوانم صحبت کنم.»
یک سال بعد، خبرنگاران تلویزیون مرکزی چین با لیو یوفانگ مصاحبه کردند. هنگامی که درباره هدف از «خودسوزی» از او پرسیدند، لیو گفت که این کار به‌منظور «روشنگری حقیقت برای مردم بود.»
«روشنگری حقیقت» اصطلاحی است در فالون گونگ که برای توصیف اقداماتی در جهت افشای اکاذیب رژیم کمونیستی و روشن کردن مفاهیم و تصورات غلط در مورد این روش تمرین استفاده می‌شود. «کمال» اصطلاح جداگانه‌ای است که به کامل شدن تزکیه فرد اشاره می‌کند و این اصطلاح برای کاری نیست که باید با مرگ و یا خودسوزی انجام شود. چرا لیو عمداً با سخنانش مردم را گمراه کرد؟ و چرا لیو دوبار داستانش را تغییر داد؟
۴۶. ادعای جعلی ح.ک.چ: «ترغیب به خودسوزی» پس از خواندن مقالات بنیانگذار فالون گونگ
رسانه‌های ح.ک.چ ادعا کردند که «خودسوزیکنندگان» پس از خواندن مقالات نوشته شده توسط بنیانگذار فالون گونگ، ترغیب شدند که خود را به آتش بکشند. این منطقی نیست. تعداد زیادی از تمرین‌کنندگان فالون گونگ در سراسر جهان وجود دارند که همین مقالات را مطالعه می‌کنند.
تمرین‌کنندگان به‌طور خستگی ناپذیری تلاش کرده‌اند که حقایق را روشن و آزار و شکنجه در چین را افشا کنند، تا مردمی که توسط شایعات و دروغ فریب خورده‌اند بتوانند زیبایی فالون گونگ را درک کنند. چگونه می‌توانند «خودسوزیکنندگان» این حقیقت را نادیده بگیرند که تمرین‌کنندگان بی‌شماری تحت آزار و شکنجه قرار دارند و آنوقت خود را در نزد عموم بسوزانند و اینگونه بهانه‌ای برای آزار و شکنجه فالون گونگ به دست رژیم جیانگ زمین بدهند؟
البته، از زمانیکه آزار و شکنجه آغاز شد، همۀ کتاب‌های فالون گونگ ممنوع اعلام شده‌اند و هیچ کس در سرزمین اصلی چین برای بررسی و تحقیق که این موضوع دروغ و غیرواقعی است، دسترسی آسان ندارد. ح.ک.چ برای حمایت از ادعایش مقالات نوشته شده توسط بنیانگذار فالون گونگ را هرگز منتشر نکرده است.
۴۷. بلافاصله پس از این رویداد، یک رمان معروف ممنوع شد
«بلافاصله پس از این رویداد خودسوزی، یک رمان محبوب که ده سال قبل منتشر شده بود، بنام فاجعه زرد (هوانگ هو) به‌طور کاملاً عجیبی، در سراسر چین ممنوع اعلام شد. به‌نظر می‌رسد از قرار معلوم خودسوزی در میدان تیان‌آن‌من شباهت شگفت‌آوری به بخشی از رمان فاجعه زرد داشته است. در فصل دوم این رمان، شخصی به افراد بیماری که علاج‌ناپذیرند پول می‌دهد تا خودسوزی کنند و آنگاه از این رویداد برای پرونده‌سازی علیه مخالفانش استفاده می‌کند تا آنها را تحت آزار و شکنجه‌ای قرار دهد که انگیزۀ آن سیاسی است. آیا جیانگ و همدستانش می‌توانند از ماجرایِ رمان فاجعه زرد الهام گرفته باشند؟ ممنوعیت ناگهانی به چه علت بود؟» [۱]
۴۸. جیانگ زمین به رویدادی نیاز داشت تا افکار عمومی را علیه فالون گونگ کند
«اواسط سال ۲۰۰۰، یک‌سال از آزار و شکنجه‌ای که رئیس جمهور وقت، جیانگ زمین علیه فالون گونگ راه‌اندازی کرده بود سپری شده بود. اما امور آن‌طور که جیانگ تصویر کرده بود پیش نرفت، (مثلاً اینکه مردم جمعاً فالون گونگ را محکوم کنند). چه بسیار دروغ که پخش شده بود، چه بسیار نقد کوبنده که نوشته شده بود و «جلسات مطالعه» بی‌شماری ترتیب داده شد اما مردم آن را باور نکردند. مردم انبوه بسیار زیادی از جنبش‌های سیاسی را قبلاً دیده بودند؛ می‌دانستند جیانگ به‌دنبال چه بود. بسیاری از مردم بر این باور بودند که: «اگر جیانگ فالون گونگ را دوست ندارد، بگذار به این کارها بپردازد- فقط ما را در آن درگیر نکنید.»
«به استثنای چند منطقه که سیاست‌های حزب را با دقت اجرا کردند، رهبران بسیاری از مناطق از جمله حتی کارکنان اداره ۶۱۰ [سازمان مسئول اجرای آزار و شکنجه فالون گونگ] هیچ یک اشتیاق بیش از حدی برای این کار نداشتند. یکی از مأموران سابق اداره ۶۱۰ که مسئول منطقه هانگو در شهر تیانجین بود، وضعیت را در آن زمان توصیف کرده است:
«صادقانه بگوییم، افرادی که در سطح محلی مسئول بودند دوست نداشتند این [نوع آزار و شکنجه] را انجام دهند، چراکه پلیس‌های آنجا در همسایگی مردم عادی زندگی می‌کردند. به‌عنوان مثال، شاید شما درست در همسایگی من زندگی کنید و به‌طور پیوسته یکدیگر را ببینیم. آن وقت چگونه می‌توانم شما را بازداشت کنم؟ و این هانگو بود، محل کوچکی در کنار دریا که فقط چهار ایستگاه پلیس داشت. هر کسی را که بازداشت می‌کنید الزاماً باید یک آشنا باشد. برای مثال همسر یک مأمور پلیس ممکن است در یک واحد کاری مشترک با همسر شخصی که بازداشت شده کار کند. مأمور اداره پلیس ممکن است در همان خیابانی زندگی کند که آنها مسئولیتش را به‌عهده دارند و فردی که آنها دستگیرش کردند، درست طبقه پایین خانۀ این مأمور زندگی کند. ما همه همسایه و آشنا بودیم. اگر مردمی که اینگونه هستند هیچ کار خلاف و یا نقض قانون انجام ندهند، آیا قلب این را داشتید که آنها را بازداشت کنید؟»
«در پنجمین جلسه عمومی که در کنگره ملی پانزدهم ح.ک.چ در تاریخ ۹ تا۱۱ اکتبر سال ۲۰۰۰ در پکن برگزار شد، تعدادی از اعضای کمیته مرکزی ح.ک.چ نگرانی‌های‌شان را درباره آزار و شکنجه فالون گونگ مطرح کردند. آنها توضیحی را درباره این کمپین مبارزاتی خواستند. در میان هفت تن از اعضای کمیته دائمی پولیتبرو، چهار نفر از اعضا یعنی بیش از نیمی از آنها بنام ژو رونگجی، هو جینتائو، لی رویی‌هوآن و وی جیانشینگ، با ادامه آزار و شکنجه فالون گونگ مخالفت کردند. در همین حال رئیس سابق کنگره خلق، چیائو شی بیان کرد که به‌خاطر کشتن پیروان بی‌گناه فالون گونگ آشفته و مشوش است. او به پکن بازگشت و به میدان تیان‌آن‌من رفت تا خودش مستقیماً چیزی را که در مورد ضرب و شتم و بازداشت پیروان شنیده بود، ببیند. نخست وزیر در شورای دولتی، ژو رونگجی، شخصاً به بخش پنجم اداره امنیت عمومی پکن رفت و از مقامات امنیت عمومی خواست: «برای تمرین‌کنندگان فالون گونگ اوضاع را سخت‌تر از آنچه اکنون هست نکنید!»
«جیانگ مغزش را سخت به کار انداخت تا با شیوه‌هایی فالون گونگ را به‌عنوان «فرقه شیطانی» معرفی کند. در ۲۵ اکتبر سال ۱۹۹۹، در مصاحبه‌ای با روزنامه فرانسوی فیگارو، جیانگ برای اولین بار به فالون گونگ به‌عنوان «فرقه شیطانی» (xiejiao شیجیائو) اشاره کرد. در همان سال در اجلاس سران سازمان همکاری‌های اقتصادی آسیا و اقیانوسیه (APEC) در اوکلند، نیوزیلند، جیانگ شخصاً با دادن بروشورهایی به رئیس جمهور ایالات متحده و سایر رهبران، اقدامی در جهت بی‌اعتبار کردن فالون گونگ انجام داد. حتی فرصت مصاحبه با مایک والاس از شبکه تلویزیونی سی‌بی‌اس را غنیمت شمرد و به فالون گونگ افترا و بهتان زد و به‌طور گمراه‌کننده‌ای ادعا کرد: «هزاران تمرین‌کننده فالون گونگ مرتکب خودکشی شده‌اند.» رسانه‌ها در سرزمین اصلی چین از ترس اینکه جیانگ به‌واسطه آن مشاهده و مورد تمسخر قرار بگیرد، جرئت نکردند این بخش خاص از مصاحبه را گزارش کنند. آنگاه جیانگ لوئو گان را برای شرکت در جلسه محرمانه متعدد فراخواند، به‌منظور توطئه کردن در جهت ایجاد تنفر عمومی نسبت به گروه مدیتیشنی که هنوز هم محبوب بود. پس از شکست‌های مکرر برای به دام انداختن تمرین‌کنندگان فالون گونگ، جیانگ چندین بار در جستجوی لوئو گان بود تا مخفیانه برای یافتن راه‌هایی پر سروصدا که فالون گونگ را اهریمن جلوه دهد، بحث و گفتگو کنند. لوئو به جیانگ تضمین داد که این بار موفق می‌شود. لوئو این کار را با کاشتن بذر اطلاعات غلط آغاز کرد. در ۲۹ دسامبر سال ۲۰۰۰ خبرگزاری دولتی شین هوا به اجرای دستورات اداره ۶۱۰ کمیته مرکزی ادامه داد. یعنی پخش یک گزارش خبری نامعلوم که درباره «خودکشی گروهی‌ِ ناموفق» توسط اعضای فالون گونگ حکایت می‌کرد. در این گزارش مبهم، نام هیچ شخصی که ظاهراً درگیر جزئیات این رویداد بوده و یا حتی محل آن بیان نمی‌شد. این گزارش ادعا کرد که پیروان «تحریک» شده بودند و گاهی اوقات در نزدیکی روز سال نو یک خودکشی جمعی را طرح ریزی می‌کنند. این گزارش به این قصد بود که خوانندگان را برای چیزی که قرار بود در آینده اتفاق بیفتد، آماده کند. یک ماه بعد، زمانی که فیلم خودسوزی پخش شد، صحنه‌های نگران‌کننده و غم‌انگیز، خشم فوق العاده‌ای را در چین برانگیخت. خصومت نسبت به فالون گونگ ناگهان زیاد شد، اکثر مردم تمام چیزهای خوبی که در این تمرین و تمرین‌کنندگان این روش دیده بودند را سریعاً فراموش کردند. مردم آنچه را که با چشمان خود دیده بودند و خودشان تجربه کردند فراموش کردند، انگار ادعاهای دولت قابل اعتماد‌تر بود. قدرت تهییج‌کننده تصاویر تلویزیون مرکزی چین اینگونه بود. در این زمان، ماشین تبلیغات دولت که دورۀ سکون خود را می‌گذراند با کینه‌توزی از خواب برخاست. شخصیت‌ها از هر قسم برای محکوم کردن فالون گونگ در تلویزیون دولتی ظاهر شدند. همانطور که صحبت می‌کردند، تلویزیون مرکزی چین برای بیشتر کردن تأثیر صحبت‌های‌شان، در فواصل معین یک یا دو صحنه دلسردکننده از خودسوزی را پخش می‌کرد. در دستورات جیانگ تمام رسانه‌ها در چین، بزرگ یا کوچک، کمپین جدید انتقادی راه‌اندازی کردند که فالون گونگ را هدف قرار داده بودند. اداره کل کمیته مرکزی ح.ک.چ با صدور اطلاعیه‌ای اعلام کرد یک جنبش سیاسی در سراسر کشور به‌منظور «افشاگری بیشتر و نقد چهره حقیقی فرقه شیطانی فالون گونگ» راه‌اندازی شد. چهار روز بعد از روز خودسوزی، خبرگزاری شین‌هوا و خبرگزاری چین به‌صورت آنلاین مقالاتی را منتشر کردند، ۱۰۷ مقاله با مضمون انتقادی و ۶۴ مقاله که فالون گونگ را محکوم می‌کردند. رسانه‌های دولتی ادعا کردند که «مردم» حداقل در چهارده استان، شهرداری و منطقه برای محکوم کردن فالون گونگ ازدحام کرده بودند. رهبران حزب، دولت و ارتش، همراه با گروه‌های مدنی از هر طیف ملزم شده بودند که حمایت‌شان را از «تصمیم خردمندانه» کمیته مرکزی نشان دهند. در عین حال سازمان‌های در سطح محلی، برای محکومیت «جنایت غیرقابل بیان فرقه شیطانی» ملزم به سازماندهی «جلسات نقد» بزرگ و کوچک شدند. دیلی سی‌سی‌تی‌وی با پخش مصاحبه‌هایی با اقشار مختلف مردم حمایت و پشتیبانی نشان داد، اغلب با پخش مجدد این بخش‌ها به اندازه کافی، مطمئن می‌شد که هیچ چشم یا گوشی دیدن و شنیدن این برنامه را از دست نداده است. هدف این بود که همه از فالون گونگ متنفر شوند. [۱]
۴۹. جیانگ و لوئو سعی کردند تمرین‌کنندگان فالون گونگ را در مه ۱۹۹۹ به دام بیندازند
«در مه سال ۱۹۹۹ زمانی که آزار و شکنجه فالون گونگ هنوز در مرحله آغازینش بود، جیانگ و لوئو در یک رویداد «عملیات ویژه» دلسرد کننده‌ای را برنامه‌ریزی کردند. ابتدا اداره کل کمیته مرکزی اسنادی را صادر کرد با این ادعا که قرار بود ده هزار تمرین‌کننده فالون گونگ در شیان‌شانگ، حومه غربی پکن، مرتکب «خودکشی‌ِ گروهی» شوند. این سند آنگاه به‌طور هدفمندی برای انتشار به رسانه‌های خارج از کشور درز پیدا کرد. سپس مأموران پلیس محلی، مأموران پلیس لباس‌شخصی و افراد نفوذی سخنانی را بین پیروان فالون گونگ پخش کردند که «گردهمایی» بزرگی در شیانگ‌شان برگزار خواهد شد. همزمان نیروهای ارتش به شیانگ‌شان اعزام شدند و پلیس ضد شورش مسلح در آنجا به‌طورمخفیانه مستقر شدند. همه چیز تله‌ای استادانه و دقیق بود. قرار بود تمرین‌کنندگان فالون گونگ به شیانگ‌شان کشانده و در آن محل کشته شوند. صحنه سپس در تبلیغات رسانه‌های دولتی به‌عنوان یک «خودکشی‌ِ دسته جمعی» غم‌انگیز یا «خودکشی ناموفق» به‌تصویر کشیده می‌شد. آنگاه جیانگ موضوعاتی را در دست داشت که برچسب «فرقه شیطانی» را بر فالون گونگ بزند و اقدامات در جهت پرونده‌سازی و سرکوب این گروه می‌توانست به‌راحتی گسترش یابد. اما همانطور که معلوم شد، حتی یک تمرین‌کننده فالون گونگ به شیانگ‌شان نرفت. از ۱ ماه مه تا ۹ سپتامبر، مأموران پلیس و مأموران پلیس لباس شخصی به امید نتایج بهتر سه بار «تاریخ گردهمایی» را تغییر دادند و آن را به تمرین‌کنندگان فالون گونگ منتقل کردند. در پایان هیچ چیز از این ترفند عایدشان نشد.»[۱]
۵۰. واکنش بیش‌‌ازحد جیانگ، پس از پخش فیلم افشاگری و نقد این رویداد
«در شب ۵ مارس ۲۰۰۲، برنامه معمول هشت ایستگاه تلویزیون کابلی قطع شد و به‌جای آن برنامه‌ای چهل‌وپنج دقیقه‌ای درباره فالون گونگ پخش شد. برنامه پخش شده شامل فیلم‌های مستندی بود مانند «خودسوزی یا فریب؟» و «فالون دافا در سراسر جهان گسترش می‌یابد». درنتیجۀ آن، دروغ‌های ماشین تبلیغاتی ح.ک.چ که برای سال‌ها گفته شده بود در کمتر از یک ساعت بی‌اعتبار شد. فیلم رشد سریع فالون گونگ را در سرزمین اصلی چین قبل از سرکوب، همراه با گسترش فعلی‌اش در بیش از شصت کشور به تصویر می‌کشید، آن حقیقت فالون گونگ و آموزه‌های اصیل‌اش درباره حقیقت- نیک‌خواهی- بردباری را پررنگ و برجسته کرد. همانطور که مستند «خودسوزی یا فریب؟» فیلم این رویداد که از تلویزیون مرکزی چین پخش شده بود را با حرکت آهسته و با اشاره به تک‌تک تناقضات آن مورد تجزیه و تحلیل قرار می‌داد، صدها هزار نفر در شهر چانگچون را مبهوت کرد. روز بعد حرکت آهسته صحنه مربوط به لیو چونلینگ در حالی که در آتش بود و یک مأمور پلیس به سرش ضربه‌ای را وارد کرد، به بحث روزِ شهر تبدیل شد. گفتگو درباره این موضوع در اداره، اتوبوس، مدرسه و یا سوپرمارکت شنیده می‌شد که همۀ اینها حاکی از تأثیر آن بر اذهان مردم بود چون دروغ آنها را افشا کرده بود.
«جیانگ از اینکه خبرهای مربوط به رخنه در شبکه تلویزیونی در آن شب را شنید خشمگین شد. او ظاهراً برای چند دقیقه از خشم شوکه شد. سپس با کوبیدن مشتش بر روی میز و فریادِ «ارسال فوری برای ذنگ چینگ‌هونگ و لوئو گان!» واکنش نشان داد. منشی جیانگ هر چند از قبل به خلق و خوی رئیسش آشنا بود و به آن عادت داشت، اما هرگز جیانگ را آنقدر عصبانی و خشن ندیده بود. کاملاً از جدی و وخیم بودن این موضوع آگاه شد و با دست لرزان برای تماس گوشی تلفن را برداشت.
«متعاقب پیشنهادات ذنگ و لوئو، جیانگ دستور داد که در منطقه نظامی شنیانگ آمادگی برای جنگ سطح دو اعلام شود و ایجاد آماده‌باش سطح یک در منطقه نظامی چانگچون و در میان پلیس مسلح استان جیلین. لوئو به اداره امنیت عمومی جیلین و اداره امنیت عمومی چانگچون دستور داد این رخنه در شبکه تلویزیونی را بررسی کنند و این مورد را در یک بازه زمانی کوتاه درهم بشکنند. همانطور که لوئو پشت تلفن بود و به افرادش می‌گفت چه باید بکنند، جیانگ فرمان داد:
«به همه مأموران پلیس بگو برای کشتن هر تمرین‌کننده فالون گونگ که در این رخنه در شبکه تلویزیونی دست‌اندرکار بوده شلیک کنند. آنها را بدون استثنا بکشید! تضمین می‌کنم که هر مأمور که تمرین‌کنندگان فالون گونگ را بکشد مسئول این کار نخواهد بود. این مورد باید در عرض یک هفته حل و فصل شود وگرنه رئیس حزب در شهر چانگچون و رؤسای پلیس در سطوح مختلف شهر به پایین کشیده خواهند شد.»[۲]
منابع:
[۱] گزیده ای از «هر چیزی برای قدرت: داستان واقعی از جیانگ زمین چین - فصل ۱۷»
[۲] گزیده ای از «هر چیزی برای قدرت: داستان واقعی از جیانگ زمین چین - فصل ۱۹»
