(Minghui.org)

ادامه قسمت اول

یک شوهر تعهداتی دارد و یک زن فضایلی دارد

مردم چین قدیم بر این باور بودند که «ازدواج» ترکیبی از اخلاقیات و تعهداتی مانند «نزاکت، وظیفه، محبت و عشق» است. ازدواج قراردادی دائمی است که در آن شوهر و زن به یکدیگر اعتماد می‌کنند. مردم چین قدیم مدعی هستند که شوهر ملزم به نشان دادن «نزاکت، محبت و اخلاقیات» است، در‌حالی‌که زن باید فضیلت‌هایی مانند «نزاکت در رفتار، کلام، کردار و کار» را به‌نمایش گذارد.

معنای عمیق‌تر «تعهدات شوهر» چیست؟ به‌این معناست که شوهر باید به تعهدات اخلاقی خود عمل کند. کلمه چینی «فو» (شوهر) به‌طور تحت‌اللفظی معنای «حمایت» را می‌دهد. مرد مظهر یک خانواده است. تمام اعضای خانواده به او متکی هستند. او مسئولیت‌هایی نسبت به والدین، همسر و فرزندانش دارد و او تعهدات اخلاقی نسبت به هر دوی خانواده و جامعه دارد.

ضرب‌المثلی قدیمی می‌گوید: «دِینی یک‌صد ساله، یک زن و شوهر را به‌هم پیوند می‌دهد حتی اگر آنها فقط یک شب با هم باشند.» استاد لی هنگجی در «آموزش فا در جلسه با شاگردان آسیا-اقیانوسیه» بیان کردند:

«وقتی با من خوبی خوشحالم، و وقتی که دیگر با من خوب نباشی آن احساس رفته است.» پس چطور می‌‌‏توانید روی این چیز حساب کنید؟ آیا پیوندهای احساسی می‌‌‏توانند یک ازدواج را حفظ کنند؟ در خصوص موجودات بشری، فقط تعهد اخلاقی نیست که مطرح است، بلکه همچنین، بین مرد و زن، شما به همدیگر دِین دارید. بنابراین در رابطه با زن، وقتی که او تمام زندگی خود را در دستان شما گذاشته است، مرد باید متوجه باشد که، «این زن تمام زندگی‌‌‏اش را به من سپرده است. باید نسبت به او مسئول باشم.»»

از زمان سلسله ژو، چین به چهار فضیلت زن ارزش گذاشته است: «شایستگی رفتار، کلام، کردار و کار.» این چهار فضیلت برای اولین بار در نِی‌ژای، تیان‌گوان (روحانی آسمانی)، ژولی (آیین ژو) دیده شدند و آنها چهار خصوصیات اخلاقی بودند که یک زن ممتاز می‌بایست می‌داشت. «لینوژوان» (بیوگرافی زن ممتاز) در هوهان‌شو (کتاب سلسله هان بعدی) گفت:

«اکنون آنچه فضیلت زنانه نامیده می‌شود، لازم نیست توانایی برجسته‌ای باشد که به‌طور استثنایی متفاوت از دیگران است. کلمات زنانه نباید در مباحثه زیرکانه، یا در مکالمه تند و تیز باشد. ظاهر زنانه لازم ندارد که زیبا یا صورت و شکلی بی‌عیب داشته باشد. کار زنانه لازم نیست کاری باشد که با مهارت بیشتری نسبت به دیگران انجام شود.

«فضیلت زن این است: مراقبت دقیق از نجابتش؛ کنترل مدبرانۀ رفتارش؛ نمایش حجب و حیا در هر حرکت؛ و سرمشق قرار دادن هر عملی به بهترین رسم و شیوه. انتخاب محتاطانه کلماتش؛ اجتناب از تکلم بی‌ادبانه؛ صحبت در زمان‌های مناسب؛ و خسته نکردن دیگران با صحبت کردن زیاد، می‌توانند خصوصیات کلامی زنانه باشند. شستن و ازمیان برداشتن کثیفی؛ لباس‌ها و زیورآلات را تمیز و باطراوت نگاه داشتن؛ شستن سر و بدن به‌طور مرتب و خود را از هرزگی شرم‌آور دور نگاه داشتن می‌توانند خصوصیات اخلاقی و سلوک زنانه به‌شمار آیند. با محبت و از صمیم قلب دوخت‌و‌دوز کردن و بافتن؛ اینکه پرهیز از غیبت و خنده‌های مسخره را دوست داشته باشد؛ آماده کردن نوشیدنی و غذا برای پذیرایی از مهمانان به‌طور تمیز و مرتب می‌توانند اصول اخلاقی کار زنانه نامیده شوند.

این چهار ویژگی عالی‌ترین فضایل یک زن را تشکیل می‌دهند. هیچ زنی نمی‌تواند بدون آنها باشد.»

۱۲ اوت ۲۰۰۵