(Minghui.org) در سال ۲۰۱۴، آزار و شکنجه فالون گونگ به دست حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) بدون اینکه ذره‌ای از شدتش کاسته شود، وارد پانزدهمین سال خود شد. برطبق داده‌های جمع‌آوری شده از وب‌سایت مینگهویی، سال گذشته درمجموع ۶۴۱۵ تمرین‌کننده در سراسر چین بازداشت شدند که استان شاندونگ با بیشترین تعداد بازداشت، در صدر قرار داشت.
در سال ۲۰۱۴، مأمورین پلیس در استان شاندونگ، درمجموع برای بازداشت ۸۶۰ تمرین‌کننده اقدام کردند. به‌جز ۱۵ تن از این تمرین‌کنندگان که موفق به فرار از دست مأموران پلیس شدند، ۸۴۵ نفر باقیمانده همگی بازداشت و زندانی شدند.
بسیاری از تمرین‌کنندگان به‌صورت گروهی بازداشت شدند، که شبیه روند سراسری بازداشت‌های گروهی‌ای است که به‌دقت برنامه‌ریزی شده‌اند. علاوه‌براین، پلیس از برخی از تمرین‌کنندگان به‌اجبار نمونه خون گرفت که چنین چیزی در سایر استان‌ها نیز گزارش شده است.
از ۸۴۵ تمرین‌کننده‌ای که بازداشت شدند، ۴ نفر به قید وثیقه و ۱۷ نفر بدون قید و شرط درظرف یک هفته آزاد شدند. ۵۰۹ نفر (۲/۶۰%) دست‌کم به‌مدت یک هفته زندانی بودند (بعضی هنوز هم در حبس هستند). محل بازداشت ۱۶۲ نفر باقیمانده درحال بررسی است.
نمودار ۱: نتیجه بازداشت تمرین‌کنندگان فالون گونگ
از ۵۰۹ تمرین‌کننده‌ای که بازداشت شدند، ۱۰۰ نفر (۲۰%) به‌طور فعالانه‌ای محاکمه می‌شوند: ۶۵ نفر در انتظار محاکمه هستند و ۳۵ نفر محاکمه شده‌اند. در بین تمرین‌کنندگان محاکمه شده، ۲۵ نفر به مدت سه سال یا بیشتر به حبس محکوم شدند.
نمودار ۲: وضعیت تمرین‌کنندگان محاکمه شده
از ۳۸۱ تمرین‌کننده‌ای که به‌دلیل صحبت درباره آزار و شکنجه فالون گونگ با مردم در خیابان بازداشت شدند، ۹۶% درست در محل صحبت با مردم، بازداشت شدند: ۵۱% توسط مأموران گشت توقیف شدند و ۴۵% پس از گزارش به پلیس بازداشت شدند. مابقی ۴% در منزل و به احتمال زیاد پس از اینکه توسط دوربین‌های نظارتی یا دستگاه‌های ردیابی گزارش شدند، بازداشت شدند.
نمودار ۳: منابع اطلاعاتی که منجر به این بازداشت‌ها شدند.
بازداشت ۴۶۴ تمرین‌کننده باقیمانده درحین زندگی روزمره آنها اتفاق افتاد (در منزل، درحال قدم زدن در خیابان، یا در محل کار). این نشان می‌دهد که پلیس لیستی از تمرین‌کنندگان مورد هدف را دراختیار دارد و آنها را تحت کنترل و نظارت قرار می‌دهد.
بسیج عمومی برای شرکت در آزار و شکنجه فالون گونگ
ازطریق پاکسازی‌های خونین سیاسی در دهه‌های گذشته، حزب کمونیست چین مردم خود را مجبور و مقید کرده که همشهری‌ها، حتی اعضای خانواده را برای باورها و اعمالشان تحویل پلیس دهند؛ باورها و اعمالی که حزب بواسطه آنها، آن افراد را "دشمن" تلقی می‌کند.
درحال‌حاضر رژیم چین در آزار و شکنجه فالون گونگ، استراتژی مشابهی به کار می‌گیرد و از کنترل انحصاری بر رسانه‌ها و قدرت سیاسی مطلق خود استفاده می‌کند تا شهروندان عادی را مجبور کند به‌طور فعالی در این آزار و شکنجه شرکت کنند.
همانطور که در بالا نشان داده شده، ۴۵% از ۳۸۶ تمرین‌کننده بازداشت شده در ملأعام، توسط سایر شهروندان به پلیس گزارش داده شده بودند.
این شکل از کنترل ایدئولوژیک حتی به مدارس ابتدایی و متوسطه نیز گسترش یافته است: برای مثال، وقتی آقای ژانگ جونیینگ در ۱۶ فوریه ۲۰۱۴ درباره آزار و شکنجه با مردم صحبت می‌کرد، یک دختر ۱۲ساله گزارش وی را به پلیس داد.
حتی غمناک‌تر از آن این است که برخی از اعضای خانوادۀ تمرین‌کنندگان فالون گونگ، توسط رژیم کمونیست تحت شستشوی مغزی قرار گرفتند یا به زور وادار شدند عزیزانشان را تحویل اداره پلیس دهند: برای مثال، پسر یکی از تمرین‌کنندگان به نام خانم یائو چوانفن پس از اینکه توسط اداره ۶۱۰ شهرداری جینان تهدید شد، مادرش را با اتومبیل خودش به مرکز شستشوی مغزی جینان برده و او را تحویل آن مرکز داد. در مورد دیگری، زنی در ریژائو گزارش پدرشوهرش را به پلیس داد تا او را بازداشت کنند.
استفاده از رسانه‌های دولتی برای برانگیختن انزجار عمومی
در روز ۲۱ سپتامبر ۲۰۱۴، یکی از روزنامه‌های استان شاندونگ، به نام چیلو ایونینگ نیوز، مقاله‌ای را به چاپ رساند در راستای تداوم یکی از حقه‌های ۲۰۰۱ که در آن رژیم [چین] بازیگرانی را استخدام کرد که خود را به‌دروغ تمرین‌کننده فالون گونگ معرفی کردند و خودشان را در میدان تیان‌آن‌من به آتش کشیدند.
در ۱۴ اکتبر، همان روزنامه دوسوم یک صفحه را اختصاص داد به حمله‌ای به تجمع اعتراض‌آمیز تمرین‌کنندگان فالون گونگ. این تجمع برای افشا کردن زندان‌های سیاهی بود که رژیم به‌عنوان بخشی از کمپین اجبار تمرین‌کنندگان به انکار باورشان، آنها را در آنجا، شکنجه می‌کند.
روزنامه "سیکس اِی‌اِم تودی" زیرمجموعه‌ای از روزنانه یانتای دیلی (یک روزنامه وابسته به شهرداری یانتای)، در روز ۱۷ دسامبر ۲۰۱۴ مقاله‌ای در راستای بدنام کردن فالون گونگ منتشر کرد. در همان روز، یانتای ایونینگ نیوز نیز مقاله مشابهی را منتشر کرد.
«اداره ۶۱۰» منطقه لینزی در شهر زیبو بیانیه‌ای را میان اعضای حزب کمونیست پخش کرد که از آنها می‌خواست فالون گونگ را بدنام کنند و مردم را به بدنام کردن تمرین‌کنندگان فالون گونگ تشویق می‌کرد.
در بخش گائوچینگ، هر کسی که برای پرداخت صورتحساب گاز خود اقدام می‌کرد، می‌بایست فرم اظهاریه‌ای علیه فالون گونگ امضا می‌کرد و اگر در محله‌اش تمرین‌کنندگان فالون گونگی را می‌شناخت، باید گزارش آنها را می‌داد.
نظارت ازطریق دوربین‌ها و دستگاه‌های شنود
تمرین‌کننده‌ای به نام خانم شو یانگ‌جیانگ از استان جینان در ۱۸ ژانویه ۲۰۱۴ بازداشت شد. دوربین‌های نظارتی تصاویر وی را هنگامی که در ۳۱ دسامبر ۲۰۱۳ بنرهایی با مضمون "فالون گونگ خوب است" و "حقیقت- نیک‌خواهی- بردباری خوب است" در خیابان نصب می‌کرد، ضبط کرده بودند.
دوربین امنیتی یک بانک تصاویر تمرین‌کنندگان آقای ژو ژنلی و خانم یین شیان‌فنگ را که در ۲۹ ژانویه ۲۰۱۴ درحال آویزان کردن بنرهایی درباره آزار و شکنجه بودند ضبط کرد. مأموران پلیس چند ماه قبل از بازداشت آنها، این دو نفر را تحت نظر داشتند. آنها در ۲۶ ژوئن ۲۰۱۴ بازداشت شدند.
پلیس شهر لایژو در روز ۱۴ ژانویه ۲۰۱۴ پنج تمرین‌کننده را بازداشت کرد که چهار نفرشان زندانی شدند. تمرین‌کننده‌ای که بعداً آزاد شد، یک دستگاه شنود را در کمربندش پیدا کرد.
بازداشت‌های گروهی
تمرین‌کنندگانی که به‌صورت گروهی بازداشت می‌شدند، یا بدون برنامه قبلی یا با طرح و هماهنگی قبلی پلیس بازداشت می‌شدند.
پلیس ویفانگ ۱۰ تمرین‌کننده از گائومی، چینگدائو، و سایر شهرها را در روز ۴ آوریل ۲۰۱۴ بازداشت کرد. آنها به دنبال دیش‌های ماهواره بودند تا به‌عنوان مدارکی برای پرونده‌سازی علیه تمرین‌کننده فالون گونگ به نام آقای لی دشان استفاده کنند. بعضی از تمرین‌کنندگان، داوطلب نصب دیش‌های ماهواره برای سایر شهروندان می‌شوند تا آنها نیز بتوانند اخبار بدون سانسور را از خارج کشور دریافت کنند.
پلیس بخش گوان در ماه مارس ۲۰۱۴، هشت تمرین‌کننده را بازداشت کرد. ۹ تمرین‌کننده دیگر در روز ۸ آوریل برای درخواست آزادی آنها به اداره پلیس رفتند، اما آنها هم بازداشت شدند. چهار تمرین‌کننده دیگر نیز روز بعد به زندان منتقل شدند.
پلیس جینان در روز ۱۴ آوریل ۲۰۱۴ شماری از تمرین‌کنندگان را بازداشت کرد. هر ساله تعداد بازداشت‌ها در روزهای قبل از ۲۵ آوریل که رژیم آن را تاریخ "حساس" تلقی می‌کند، افزایش می‌یابد. در روز ۲۵ آوریل ۱۹۹۹، پس از اینکه پلیس تمرین‌کنندگان در تیانجین را بازداشت کرد، بیش از ۱۰ هزار تمرین‌کننده دست به تجمع مسالمت‌آمیزی در جلوی مجتمع دولت مرکزی زدند.
گرفتن اجباری نمونه خون
در سال ۲۰۱۴، مکرراً شواهدی مبنی بر گرفتن نمونه خون اجباری از تمرین‌کنندگان فالون گونگ در استان شاندونگ دیده شد. اینگونه نمونه خون گرفتن بدون رضایت اهداکننده در سایر نقاط کشور نیز مشاهده شده است. درحالی‌که مسئولین اغلب از ارائه دلیل قانونی خودداری می‌کردند، بسیاری از تمرین‌کنندگان نگران، به این مسئله مظنون بودند که مبادا نمونه خونشان برای تطبیق بیماران پیوند عضو با اهداکنندگان ناراضی‌ای همچون آنها مورد استفاده قرار گیرد.
در سال ۲۰۰۶ مشخص شد که رژیم کمونیست برای منفعت خود، اعضای بدن تمرین‌کنندگان فالون گونگ زنده را که زندانی هستند، درمی‌آورد. این روش جدید و گسترده جمع‌آوری نمونه‌های خون فقط به این حدس و گمان دامن زد که ممکن است رژیم درحال راه‌اندازی یک پایگاه داده‌ها از اهداکنندگانی باشد که خودشان به اهدای این اعضا راضی نیستند.
در استان شاندونگ، این نمونه‌های خون بخشی از معاینات پزشکی معمول نبود و اغلب برخلاف میل تمرین‌کنندگان انجام می‌گرفت.
تمرین‌کننده آقای ژنگ شوفی در شهر روشان، در روز ۲۴ سپتامبر ۲۰۱۴ به اداره پلیس برده شد. مأموران او را به یک صندلی آهنی بستند و به زور از وی نمونه خون گرفتند.
پلیس بخش جونان، تمرین‌کننده خانم لیو هوای‌فنگ را در روز ۲۹ اکتبر ۲۰۱۴ به دفتر کمیته حزب روستا برد، آنها با ادعای اینکه درحال "بررسی وضعیت سلامتی" وی هستند، به زور از او نمونه خون گرفتند.
عوامل اداره ۶۱۰ بخش منگ‌یینگ به منزل آقای وانگ هوانشیا رفتند تا از تمام خانواده‌اش نمونه خون بگیرند. پلیس ادعا می‌کرد که از بالا دستور دارند تا از همه تمرین‌کنندگانی که قبلاً زندانی یا حبس بودند، نمونه خون بگیرند و هرکسی که از انجام این کار خودداری می‌کرد، مجدداً زندانی یا حبس می‌شد.
پلیس شهر لین‌یین به منزل تمرین‌کننده‌ای به نام خانم نینگ دنگشیو رفت تا از وی اثر انگشت بگیرد، اما او مانع ورودشان شد. چند روز بعد، پنج مأمور پلیس از دیوار منزل وی بالا رفتند، وارد منزلش شدند و به زور از وی نمونه خون گرفتند.
