(Minghui.org) چند مقام عالی‌رتبه در حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) اخیراً دستگیر یا محکوم شده‌اند. اما در اطلاعیه‌های رسمی روی جنایات واقعی آنها یعنی دخالت‌شان در آزار و شکنجه فالون گونگ سرپوش گذاشته شده است.

محکومیت‌های غیرقانونی هنوز در چین به‌وفور یافت می‌شوند. در تاریخ ۲ فوریه سال ۲۰۱۵، به تنهایی، در وب سایت مینگهویی گزارشی از حبس چهار تمرین‌کننده فالون گونگ ارائه شده است. مدت حبس درنظر گرفته شده از سه سال تا هفت سال و نیم است.

اینها مواردی بودند که گزارش شده بودند. موارد متعدد دیگری به‌دلیل محیط سرکوبگر در چین نتوانسته‌اند افشا شوند. محیطی که در آن راه‌های قانونی ارتباطات یا بسته است یا به‌شدت سانسور می‌شود.

حقوق‌دان اینگو مولر در کتابش عدالت هیتلر: دادگاه‌های رایش سوم، تجزیه و تحلیل می‌کند که چگونه برخی از وکلا و حقوقدانان آلمانی با کمال میل حاضر بودند با رژیم وحشی حزب نازی همکاری کنند و مقرراتی را تصویب و اجرا کردند که سیاست‌های حزب نازی دیکته کرده بود. قضات، برنامه کشتن دلسوزانه نازی را اجرا می‌کردند و در آنچه در اردوگاه‌های کار اجباری در جریان بود، دخالت نمی‌کردند. دادگاه‌های عام و دادگاه‌های ویژه برای اجرای محکومیت‌های سنگین در راستای خط حزب نازی تشکیل می‌شدند.

با استناد به این درس اخلاقی، مولر به ما یادآوری می‌کند که قضات نباید از جنبش‌های مردمی کورکورانه دنباله‌روی کنند یا در فرهنگی که از الزامات مسئولیت‌های مشاغل‌شان منحرف شده است، غرق شوند.

متأسفانه، اتفاقات مشابهی امروزه در چین در حال وقوع است. آزار و شکنجه فالون گونگ به دست ح.ک.چ تفاوت زیادی با آزار و شکنجه یهودیان در طول جنگ جهانی دوم ندارد.

هنگامی که جیانگ زمین رهبر سابق ح.ک.چ آزار و شکنجه فالون گونگ را در ژوئیه سال ۱۹۹۹ آغاز کرد، اگر چه شش تن از هفت عضو کمیته دائمی پولیتبورو با سرکوب مخالف بودند، اما او طبق میل و اراده خودش رفتار کرد.

این آزار و شکنجه با هدف قرار دادن روشی که به اصول حقیقت- نیک‌خواهی- بردباری معتقد است، آن را شدیداً سرکوب می‌کند. سیستم دادگاه به‌عنوان سلاحی برای محکوم کردن تمرین‌کنندگان فالون گونگِ بی‌گناه به زندان استفاده می‌شود که به تراژدی شخصی بی‌شماری منجر شده است.

یکی از نمونه‌ها خانم لیو ژیمی است. دانشجوی با استعدادی از استان شاندونگ که در دانشگاه تسینگهوا، یکی از دانشگاه‌های برتر چین، نام نویسی کرد. دانشجوی سال دوم بود که با فالون گونگ آشنا شد. او به‌خاطر بهبودی‌های ذهن و جسمش که توسط این تمرین به او داده شد، به‌‌سمت آن کشیده شد.

هنگامی که آزار و شکنجه در سال ۱۹۹۹ آغاز شد، مقامات دانشگاه والدین خانم لیو را مجبور کردند تا او را به خانه بازگردانند و از ثبت نام در سال تحصیلی جدید محرومش کردند.

مدت کوتاهی پس از اخراج شدن از دانشگاه، خانم لیو در پکن بازداشت و به‌شدت شکنجه شد. او در نوامبر سال ۲۰۰۲ به ۱۲ سال زندان محکوم شد. در آنجا مکرراً تحت تزریق با داروهای تخریب کننده اعصاب قرار گرفت و وادار می‌شد به برنامه‌های افترا‌آمیز نسبت به فالون گونگ گوش دهد و مورد آزار جنسی واقع می‌شد.

خانم لیو در سال ۲۰۰۸ به دلایل پزشکی آزاد شد. متأسفانه، نتوانست از سال‌ها شوک و ضربات جسمی و روحی بهبود یابد و در ۱۳ فوریه ۲۰۱۵ درگذشت.