(Minghui.org) فالون گونگ «شکل مسالمت‌آمیز و بدون خشونتِ باوری معنوی است و میلیون‌ها نفر از طرفدارانش در چین و سایر نقاط جهان، آن را تمرین می‌کنند.» عدم خشونت مطلق و نیک‌خواهی دو تعریف اساسی این روش تزکیه هستند.
الف. مقدمه
حزب کمونیست چین («حزب») در سال ۱۹۲۱، به‌عنوان یک سازمان سیاسی وقت تأسیس شد و تاکنون از نظر سازمانی و عملیاتی از دولت چین مجزا باقی مانده است. در سال ۱۹۴۹، جمهوری خلق چین در پایان جنگ داخلیِ چین تأسیس شد. این حزب در میان ۹ حزب سیاسیِ به‌رسمیت شناخته شده در چین، نقش سیاسی حاکم و غالب را به‌عهده دارد، اما تاکنون جدا از دولت باقی مانده است.
از سال ۱۹۴۹، حزب راه‌اندازی دوره‌ای «سلسله‌مبارزات اصلاح» ، نابودسازی، سرکوب و یا سلسله‌مبارزات «دوژنگ» (سرکوب خشونتآمیز) علیه دشمنان داخلی و خارجی را دنبال کرده است. این جنبش‌ها خارج از اختیار دولت و بدون محدودیت رعایت تشریفات قانونی یا هر شکلی از دادرسی واقعی یا مقررات دولتی اداره می‌شدند. در عوض، آنها با اتکا به دستورات حزب و مسئولین‌اش، اهداف را شناسایی می‌کنند، اهداف و فعالیت‌هایشان را ممنوع می‌کنند، در بلندگوهای رسمی حزب آنها را محکوم می‌کنند و سپس تحت آزار و شکنجه‌های خشونتآمیز قرار می‌دهند. آزار و شکنجه‌ای که یا مستقیماً پرسنل حزب انجام می‌دهند یا مأموران رده پایین دولتی را وادار به مشارکت در این آزار و شکنجه می‌کنند.
واژه چینی «دوژنگ» اصطلاحی برای شیوه‌های خاصی از شکنجه سیاسی با ریشه‌های ایدئولوژیک است و بخشی از فرهنگ آزار و شکنجه کمونیست است. پیروان این حزب، در این زمینه به‌منظور ارائه وفاداری‌شان به رژیم، نسبت به هر شخصی که توسط رژیم هدف قرار گرفته شده، رویکرد خصمانه‌ای را به نمایش می‌گذارند، به‌عنوان نمونه، نسبت به روشنفکران در طول سلسله‌مبارزات ضدجناح‌راست ۱۹۵۷و «طبقه دشمنان رژیم» در دوران انقلاب فرهنگی، از جمله اساتید، ملاکین سابق و کارآفرینان. این افراد مورد نظر برای گروهی از پیروان «افشا» می‌شوند و همزمان مورد افترا قرار میگیرند و تهدید و تحقیر می‌شوند و وادارشان می‌کنند تا به اتهام مطرح شده توسط هر یک از پیروان حزب یا رژیم اعتراف کنند. این افرادِ مورد هدف، علاوه بر تحقیر علنی و افترا، از طریق طیف وسیعی از اعمال آزار دهنده مانند حبس‌های فرا قانونی، ضرب و شتم، شکنجه و اعدام مورد حمله قرار میگیرند. در واقع، زمانی که گروه یا فردی به‌عنوان هدفِ دوژنگ شناسایی می‌شود، معنی و مفهوم آن روشن است: برای آزار و شکنجه آن شخص یا گروه، باید از حوزه قانون خارج شد.
شناسایی یک گروه به‌عنوان هدفی مناسب برای دوژنگ و اِعمال دوژنگ برای این گروهِ هدف، همیشه مراحل اولیه مشابهی را طی می‌کند:
• همیشه تصمیم‌گیری درباره این موضوع که گروه خاصی به‌عنوان «دشمن» یا «فرقه شیطانی» مورد هدف قرار بگیرند، توسط حزب اتخاذ می‌شود. سلسله‌مبارزات ضدجناح‌راست در سال ۱۹۵۷ که ۵۵۰ هزار «راستگرا» را مورد هدف قرار داد، به‌وسیله حزب آغاز شد (البته این تعداد رسمی است و تخمین‌های غیررسمی این تعداد را دو میلیون نفر می‌دانند.) در طول انقلاب فرهنگی، تمام اسناد مربوط به فرامین، تحت نام کمیته مرکزی حزب صادر می‌شدند.
• پس از یک تصمیم مثبت، با الفاظ و کلماتی که به‌دقت انتخاب و ساخته می‌شوند به گروهی که مورد هدف واقع شده است برچسب می‌زنند. برچسب دشمن حزب و «مردم» و نیز برچسب مخالف ایدئولوژی حزب (ایدئولوژی‌ای که آن را حقیقت درنظر میگیرند).
• علامت دادن برای شروع سرکوب و اجرای آن با استفاده از زبان حزب انجام می‌شود و به‌خصوص فعل امر «دوژنگ» که در این زمینه به‌منزله «شکنجه و آزار و اذیت غیر قانونیِ» گروه مذکور، تعریف شده است.
• سایر اصطلاحات آزار و شکنجه مانند «جیه‌پی» (افشا کردن و نکوهش) و «ژوآن‌هوا» (تبدیل ایدئولوژیکی) نیز عبارات عادی است که توسط حزب برای برجسته کردن گروه‌ها و اعضای‌شان به‌منظور «طرز برخورد خاص» با آنها استفاده می‌شود.
• رسانه‌های سردمدار در چین، از جمله روزنامه پیپلز دیلی و پخش اخبار شبانگاهی تلویزیون مرکزی چین («CCTV») و مجلات ایدئولوژی حزب این خبر را گسترش می‌دهند تا مطمئن شوند که گروه مذکور به‌عنوان یک فرقه شیطانی یا دشمن حزب شناسانده شده است.
• نیروهای امنیتی عمومی و ویژه از جمله نیروهای ویژه حزب (مانند مأموران ۶۱۰ که توسط حزب برای شکنجه و سرکوب خشونت آمیز فالون گونگ به‌کار گرفته می‌شوند) و نیروهای کل پلیسِ تحت حمایت حزب برای شناسایی، گردآوری، بازداشت خودسرانه و سوء رفتار جسمی و روانیِ افراد «گروه» عمل می‌کنند. هدف مطلوب این است که به‌اصطلاح «دشمنان» را وادار کرد تا هویت و باورهای گروه‌شان را نفی کنند و با «پیوستن به نیروهای» حزب، با استفاده از همان شیوه، سایر اعضای گروه هدف را مورد حمله قرار دهند.
• مرحله نهایی چیزی است که به‌عنوان «ژوآن‌هوا» یا «تبدیل اجباری» به آن اشاره می‌شود. افرادی که از «تبدیل به‌طور اجباری» امتناع می‌کنند، تحت هر نوع خشونت فزاینده‌ای قرار میگیرند و در بسیاری از موارد به مرگ منجر می‌شود.
مراحل فوق از زمان تأسیس جمهوری خلق چین (اگر نه قبل از تأسیس آن) به همین شکل باقی مانده است: هر سلسله‌مبارزات دوژنگِ راه‌اندازی شده توسط حزب، حمله‌ای هدفمند و هماهنگ شده بود که مراحل طرح کلی فوق را دنبال می‌کرد و شامل سوءرفتار جسمی و روانی، بازداشت و شکنجه اعضای گروه هدف بود.
اگرچه گاهی اوقات پس از این عمل ناشایست از مکانیسم‌های قانونی بهره‌برداری می‌شود تا به این سرکوب مداوم انجام شده توسط حزب مجوز «دولتی» رسمی صوری بدهند، (این کار قبلاً هم انجام می‌شده و ممکن است از طریق تصویب قوانین مرتبط، استفاده از محاکمه‌های قضایی و یا اظهارات خواسته شده از مقامات دولتی با نقش دوگانه در حزب نیز آن را انجام دهند،) اما این تنها شکلی از وجه کوچک، ناچیز و سطحی این مسئله است و به خشونت و سرکوب فراقانونی که در بالا ذکر شد، ارتباطی ندارد.
به‌طور خلاصه: «دوژنگ» سلسله‌مبارزات «قانون» نیستند. استادِ حقوق اچ.ال.ای هارت، قانون را این‌طور تعریف می‌کند که لازم است، حداقل، یک «سیستم قواعد» منسجم و «مقررات به رسمیت شناختن» وجود داشته باشد به‌طوریکه آن چیزی که قانون مشروع مقرر می‌کند وظایفی را به مقامات قانونی محول کند تا رفتارشان پیوسته مطابق با سیستم قانونی باشد. درباره این سرکوب‌ها، هیچ همخوانی در تفسیر، کاربرد یا حتی ارتباط با هیچ قانون خاص و یا دستوری وجود ندارد، بلکه صرفاً به‌خاطر این است که در افراد معدودی که مورد هدف قرار میگیرند با گروهی که به‌عنوان «دشمن» حزب تعریف شدند، مشابهتی پیدا کردند.
به جایِ رعایت تشریفات قانونی یا دادرسی عادلانه، همه آن نظام حقوقی چین قادرند این افراد مورد نظر را به‌عنوان دشمنان حزب تلقی کنند که این شیوه‌ای برای حضور در دادگاه است که به‌دقت طراحی شده است و طی آن متهم مجاز نیست از طرف خودش شهادت دهد یا ادعای بی‌گناهی کند یا حتی به انتخاب خود وکیلی را استخدام کند. هر گونه تلاش برای اعلام بی‌گناهی و یا فاش کردن هر شکل از بدرفتاری که متحمل آن شده‌اند، به تشدید بدرفتاری منجر می‌شود. آنهایی که از همکاری امتناع می‌کنند، (قبل و بعد از محاکمه) تحت شکنجه قرار میگیرند. اعترافات بدست آمده از طریق شکنجه، در دادگاه قابل قبول است. در پایان این روند برنامه‌ریزی شده، متهم را خودسرانه بازداشت می‌کنند و او را مورد تحقیر، رفتار غیرانسانی، شیوه‌های تبدیل اجباری و سایر شکل‌های شکنجه قرار می‌دهند و در برخی موارد خارج از موضوع مطرح شده در دادگاه به قتل می‌رسانند.
مجموعه‌ای از کارشناسان، دانشمندان و وکلای چینی به نکته مشابهی پرداخته‌اند. اخیراً، در نسخه‌ای از واشنگتن پست در دسامبر ۲۰۱۴ ، تنگ بایو وکیل مشهور حقوق بشر چینی عنوان کرد:
برای حزب کمونیست چین، «اداره کشور بر اساس قانون» به همان معنایی نیست که من و شما از حکومت قانون درک می‌کنیم. . . . حاکمیت قانون که حزب درباره آن صحبت می‌کند «لنین به‌علاوه امپراتور چین شین هوانگ» است که استبداد مدرن همراه با «قانون‌پرستی» چینِ پیش از دوره مدرن است و چیزی بیش از یک ابزار برای کنترل بیشتر جامعه نیست. . . . فو هوالینگ، استاد حقوق دانشگاه هنگ کنگ اشاره کرد: بسیاری از مراحل فرا قانونی و مراحل بالاتر از فرا قانونی، بر فراز قانون ایستاده‌‌اند و متمایز از آن هستند. این شامل شوانگ‌گویی (سیستم بازداشت و بازجویی فرا قانونی است که برای به اجرا درآوردن نظم و انضباط در حزب به کار می‌رفت)، محدودیت‌های رسانه‌ها، بازداشت خانگی، پلیس مخفی، «زندان سیاه»، چنگ‌گوآن (نیروی شبه پلیس که در سراسر کشور برای به اجرا درآوردن قوانین مقررات شهری جزئی با پلیس کار می‌کند)، جاسوسیِ شهروندان، شکنجه، ناپدید شدن و پلیس اینترنت است.
از این رو، در حالی که بنا به‌نظر محقق برجسته چین، دکتر پری لینک: «ممکن است به‌نظر عجیب باشد که ابتدا شخصی را بازداشت کرد و سپس به‌دنبال دلایل برای بازداشت او بود. . . اما در واقع این الگوی معتبری [در چین] است.» «در دادگاه مائوئیست «باند چهار» پس از مرگ مائو تسه تونگ، در اتهامات دنگ شیائوپینگ علیه فانگ لیژی اخترشناسِ دگراندیش در سال ۱۹۸۹.... و در بسیاری از موارد دیگر، پرسش‌های «چه قانونی زیرپا گذاشته شد؟» و «چه حقایقی نشان می‌دهد که قانونی شکسته شده است؟ هر دو پس از بازداشت پرس و جو می‌شوند. . . .»
ب. دوژنگ علیه فالون گونگ
در ماه ژوئن سال ۱۹۹۹، بدون هیچ دلیل و توجیه واقعی، حزب سندی از جیانگ زمین را منتشر کرد که او در آن خواستار اجرای سلسله مبارزات آزار و شکنجه گسترده، «دوژنگ»، علیه فالون گونگ در چین شده بود. این سلسله مبارزات به‌منظور سرکوب خشونتآمیز معتقدان در سراسر چین انجام می‌شد.
جیانگ زمین در سخنرانی‌اش در ژوئن ۱۹۹۹، با مشخص کردن هدف خود از دوژنگ و حذف معتقدانِ فالون گونگ، علاوه بر ارائه چارچوبی برای سرکوب خشونتآمیز فالون گونگ، اختیارات درون حزبی را نیز به لی لانچینگ و لوئوگان داد تا با تشکیل «گروه رهبری برای رسیدگی به مسئله فالون گونگ» («گروه رهبری»)، مسئولیت توسعه استراتژی‌ها و روش‌های خاص برای اجرای فوری آن را به‌عهده بگیرند. سپس گروه رهبری مذکور با تشکیل «اداره۶۱۰ » مسئولیت اجرای عملی توطئه حزب برای ایفای سرکوب خشونتآمیز و انکار حقوق فالون گونگ، به‌خصوص در چین را به‌عهده گرفت.
در میان موارد دیگر، اداره ۶۱۰، به‌منظور همکاری کامل با حزب و سایرین، اعلامیه‌های عمومی و دستورات لازم برای وکلا، دادستان و دادگاه‌ها را صادر کرد که در جهت حمایت از موضع سرسخت حزب علیه اعضای این روش تزکیه بود. به‌عنوان نمونه، اداره ۶۱۰ اطلاعیه‌ای عادی با عنوان، «الزاماتِ پیشگیری و کنترل موقعیت‌های دشمن» را صادر کرد. در این اطلاعیه لازم دانسته شده که تمام وکلایی که توسط حزب به کار گرفته می‌شوند و سایر وکلای فالون گونگ، در آغاز محاکمه فالون گونگ دادخواستی را مبنی بر«مجرم» بودن این افراد ارائه کنند که قضات در پایان محاکمه حکم به «گناهکار بودن» بدهند و اینکه قبل از محاکمه، خودِ اداره ۶۱۰ با این مأموران دادگاه اعم از دادستان و قاضی ملاقات می‌کند تا مطمئن شوند که این مقامات نسبت به معتقدانِ فالون گونگ در دادگاه شدت عمل زیادی به خرج می‌دهند.
انجمن کل وکلای چین نیز اعلامیه‌ها و دستورالعمل‌هایی را صادر کرده است تا اطمینان حاصل کند که همۀ وکلا در چین در خصوص معتقدان فالون گونگ در چین، از دستور کار دوژنگِ حزب حمایت می‌کنند. به‌عنوان نمونه، در ۱۳ فوریه ۲۰۰۱، جلسه‌ای در اداره دادگستریِ شهر چونگ‌چینگ برگزار شد تا برای رسیدگی به موارد فالون گونگ به تنظیم دستورات قانونی بپردازد، دفاتر محلی شهر از انجمن کل وکلای چین خواستند که همۀ وکلا در مسائل مربوط به فالون گونگ سیاست‌های حزب را دنبال کنند، از جمله دستورالعملی که لازم می‌داند تمام وکلا « به‌طور کامل به اهمیت آزار و شکنجه فالون گونگ (خود این روش و پیروان آن) پی ببرند.»
سازمان‌های حزب در سراسر کشور به‌طور مشابهی از فراخوان دوژنگِ جیانگ زمین علیه فالون گونگ پشتیبانی نموده و بر آن تأکید کردند. طبق اسناد موجود فعلی بر روی وب‌سایت‌های حزب، کمیته‌های حزب به‌منظور مطالعه اعلامیه کمیته مرکزی حزب که حاوی سخنرانی‌های جیانگ زمین است، اقدام به برگزاری کنفرانس‌ها، سمینارها، و انجمن‌هایی در سراسر کشور نمودند. جیانگ زمین در این سخنرانی‌ها خواستار «دوژنگ» علیه فالون گونگ شده بود. این کمیته حمایت خود را به‌شدت ابراز کرد و برای پیشبرد سلسله مبارزات دوژنگ اقداماتی را اتخاذ نمود.
رسانه‌های شاخص در چین، از جمله روزنامه پیپلز دیلی و پخش اخبار شبانگاهی تلویزیون مرکزی چین («CCTV») و همچنین مجلات ایدئولوژی حزب، با اشاعه این خبر اطمینان حاصل کردند که فالون گونگ به‌عنوان یک دشمن شناخته شده حزب (و فرقه شیطانی)، در معرض دوژنگ قرار خواهد گرفت. علاوه بر درخواست دوژنگ علیه فالون گونگ، ستیزگرایی این رسانه‌ها- تکنیکی که در جریان هولوکاست استفاده شد تا از سرکوب خشونتآمیز اطمینان حاصل شود- معتقدانِ فالون گونگ را به ویروس‌های شبه‌انسان، بیماری‌های مسری، حشرات، انگل‌ها، شیاطین، انسان‌های جامعه‌ستیز و دشمنان دولت مقایسه کردند. پس از افزایش توجه جهانی بر تروریسم در سال ۲۰۰۱، افرادی که به فالون گونگ شناخته می‌شدند، برچسب «تروریست» گرفتند. برای نمونه، «انجمن ضد فرقه چین» که یکی دیگر از سازمان‌هایی است که توسط حزب راه‌اندازی شده است و در آزار و شکنجه فالون گونگ دخالت مستقیم دارد، اظهاراتی را منتشر و پیگیری کرد که استراتژی اهریمن جلوه دادن فالون گونگ با هدف توجیه نابودی این روش را صراحتاً تصدیق می‌کرد. («من می‌گویم که ابتدا آن را به‌عنوان تروریست تعریف کنیم تا برای توجیه آن هیچ اقدامی لازم نباشد.)
در همان زمان، بسیاری از مقامات حزب که درباره سخنرانی جیانگ زمین شنیده یا خوانده بودند نه تنها دستور جیانگ زمین مبنی بر قرار دادنِ فالون گونگ تحت سلسله مبارزات سرکوب خشونتآمیز را منتقل کردند، بلکه در تضمین اینکه فالون گونگ به مهمترین هدف دوژنگ تبدیل شود، نقش مهمی ایفا کردند. به این شکل که از دوژنگ در سخنرانی‌های خود، مقالات سیاسی و یا دستورات مکتوب استفاده کردند. برای اینکه معتقدان فالون گونگ تحت دوژنگ واقع شوند، همزمان با عملکرد رسانه‌های شاخص و تبلیغات گسترده، این مقامات دستورالعمل‌ها و فرامین‌شان را به دادگاه‌ها، دادستانی، اردوگاه‌های کار و بازداشتگاه‌ها رساندند. در زیر مثالی از نقش برخی از مباشرین اصلی در این کار آورده شده که نه تنها دستور دوژنگ گسترده علیه فالون گونگ را منتقل کردند، بلکه انجام آن را نیز تضمین کردند.
• جیانگ زمین، به‌عنوان معمار اصلی و بنیانگذار سرکوب خشونتآمیز (دوژنگ) علیه فالون گونگ در سخنرانی ژوئن ۱۹۹۹ خود به پولیتبورو، در میان چیزهای دیگر، با دادن علائم، از طریق استفاده از زبان حزب و به‌خصوص فعل امر «دوژنگ،» سلسله مبارزاتی را آغاز کرد.
• لی لانچینگ، اولین رئیسِ گروه رهبری برای رسیدگی به مسئله فالون گونگ، علاوه بر نفوذ ایدئولوژیکی و مقام‌اش از همان زبان آزار دهنده مشابه برای اجرای سلسله مبارزات «دوژنگ» جیانگ زمین استفاده کرد. به‌عنوان مثال، در فوریه سال ۲۰۰۱، در جلسه اهدای جوایز ملی، لی لانچینگ از اعضای امنیتی چین برای اعمال «دوژنگ» علیه فالون گونگ و تبدیل ایدئولوژیکی آنان از طریق شکنجه (ژوآن‌هوا)، تمجید کرد و علاوه بر این به حزب (و رهبران دولت) در تمامی سطوح دستور داد تا به‌منظور تقویت اعتماد و اهداف حزب، به انجام سلسله مبارزات «دوژنگ» علیه فالون گونگ ادامه دهند. لی از ژوئن ۱۹۹۹ تا نوامبر ۲۰۰۲ به‌عنوان رئیس گروه رهبری مشغول به کار بود و بعد بازنشسته شد.
• وانگ مائولین که اولین رئیس اداره ۶۱۰ مرکزی بود نیز علاوه بر نفوذ ایدئولوژیکی و مقام‌اش از همان زبان آزار دهنده مشابه برای اجرای سلسله مبارزات «دوژنگِ» جیانگ زمین استفاده کرد. از این رو، برای مثال، وانگ مائولین در مقدمه خود برکتاب پرنفوذِ تألیف‌شده توسط حزب به نام «فالون گونگ و فرقه شیطانی»، استدلال می‌کند که این کتاب «اهمیت و ضرورت دوژنگ علیه فالون گونگ را به‌تصویر می‌کشد.»
• ون شیژنگ، که از اوت ۱۹۹۷ تا دسامبر ۲۰۰۴ دبیر حزب در استان لیائونینگ بود نیز برای اجرای دستورات جیانگ زمین مبنی بر «دوژنگ» علیه فالون گونگ، به‌طور مشابهی از مقام و نفوذ خود استفاده کرد. در ماه ژوئیه سال ۱۹۹۹، او به سایر رهبران حزب دستور داد: «در استان ما... برای از بین بردن فالون گونگ، فرامین CCCCP جیانگ زمین را دنبال کنید» تا در میان سایر کارها، با تبدیل ایدئولوژیک از طریق شکنجه («ژآن‌هوا») بر آنها چیره شوند. بار دیگر در اکتبر سال ۱۹۹۹، پس از اینکه جیانگ زمین به روزنامه فرانسوی لی فیگارو اطلاعات غلط داد و چند روز بعد روزنامه پیپلز دیلی آن دروغ‌های جیانگ زمین را منتشر کرد، وان شیژنگ از رهبران حزب در استان لیائونینگ خواست تا سلسله مبارزات «دوژنگ» را بر اساس افترا و دروغ‌های جیانگ زمین پیش ببرند.
• دینگ شیفا، دبیر کمیته امور سیاسی و حقوقیِ (PLAC) کمیته حزب استان لیائونینگ، از طریق چند کاربرد مشابه از «دوژنگ،» به اظهارات وان شیژنگ قدرت بیشتری بخشید. در اکتبر ۱۹۹۹، او از یارانش در لیائونینگ خواست: «سرشار از شور و شوق سیاسی در دوژنگ [علیه فالون گونگ] مشارکت فعالانه داشته باشید تا پیروز شوید.» پیش از این در ژوئیه سال ۱۹۹۹، او اعضای هیئت مدیره بخش سازماندهی حزب در لیائونینگ، گروه تبلیغات و اداره امنیت عمومی شهر هولودائو را هدایت و رهبری کرد و از آنان خواست تا با انجام استراتژی ح.ک.چ مرکزی (که از سوی دبیرشان جیانگ زمین صادر شده) در «دوژنگ» علیه فالون گونگ موفق شوند.
• ژانگ شینگ‌شیانگ، زمانی‌که معاون دبیر کمیته حزب در استان لیائونینگ بود، از یارانش به‌ویژه در شهر هولودائو خواست: «برای یک «دوژنگ» طولانی علیه فالون گونگ آماده شوید» که آنها را به‌عنوان دشمنان حزب نیز توصیف کرد.
• بو شیلای، مقام سابق حزب که حالا رسوا و بدنام شده است، به‌دلیل جرایم فساد و رشوه‌خواری، اختلاس و سوءاستفاده از قدرت، در زندان این‌چنگ محبوس است. بو شیلای به‌عنوان دبیر حزب در شهر دالیانِ استان لیائونینگ و در سایر نقش‌ها و سِمت‌های حزب، به‌طور مشابه علاوه بر مقام ایدئولوژیک و سیاسی خود از همان زبان آزار دهنده استفاده کرد و بر اجرای«دوژنگِ» جیانگ زمین علیه فالون گونگ، در شهر دالیان در استان لیائونینگ و سایر نقاط در چین تأثیر گذاشت. به‌عنوان مثال، در فوریه سال ۲۰۰۱، او خطاب به نشست چهارم از نهمین کنگره خلق استان لیائونینگ گفت: «[ما] موفقیت‌های قابل‌توجهی را در سلسله مبارزات «دوژنگ» علیه «فرقه شیطانی فالون گونگ» به‌دست آوردیم. . . »؛ «[ما] . . . به‌شدت به آنها حمله خواهیم کرد [آنهایی که از پس گرفتن ادعای خود امتناع نمی‌کنند.]» در پرونده‌های جهانی علیه بو شیلای، شاهدان متخصص و کارشناس نیز بر نقش او در سلسله مبارزات آزار و شکنجه صحه گذاشتند و اذعان داشتند که در سرکوب عمومی‌تر و سلسله مبارزات ویژه برای تسهیل کسب و کار سودآور پیوند عضو در چین، در برداشت اعضای بدن معتقدان به فالون گونگ در حالی که هنوز زنده هستند، نقش داشته است.
همانطور که مأمور سابق اداره ۶۱۰ با قید سوگند اظهار داشت، «سلسله مراتب فرماندهی» فوق در مناطق سراسر چین، پشت سر هم عمل می‌کنند. به همین ترتیب، دستورالعمل‌ها و دستورات «سلسله مراتب فرماندهی» به‌منظور تحت «دوژنگ» قرار دادن فالون گونگ به امنیت چین منتقل می‌شود که آنها فالون گونگ را تحت تبدیل ایدئولوژیکی از طریق شکنجه («ژوآن‌هوا») و سایر سوء رفتارهای فاحش در بازآموزی از طریق کار اجباری و سایر مراکز بازداشت در چین، قرار دهند.
ج. نتیجه گیری
مانند سلسله مبارزات قبلی که در تاریخ حزب رخ داده است، سلسله مبارزات ضد فالون گونگ نیز به‌طور مشابه در شرایط بسیار فرا قانونی تدوین و اجرا شدند، یعنی، به‌جای اینکه با آن مانند یک فعالیت عادی که در حوزۀ سیستم جزای کیفری باشد برخورد کنند، «مانند یک سرکوب خشونتآمیز» (دوژنگ) برخورد کردند. به این ترتیب، عوامل حزب که در این کار دخیل بودند و مأموران امنیتی رده پایین، تحت نظارت آنها عمل کرده‌اند و همچنان به عمل در خارج از حدود اختیارات قانونی ادامه داده‌اند، به‌عنوان مثال، در خارج و فراتر از محدودیت‌های جزایی قانون یا روال قضایی یا مقررات دولت عمل کرده‌اند. مانند اهداف سلسله مبارزات «دوژنگ» قبلی در چین، برای اغوا و مشروعیت بخشیدن به این نقض مداوم حقوق بشر، افرادی را که به‌عنوان فالون گونگ شناسایی می‌کنند، به‌عنوان «دشمنان حزب»، «عناصر متخاصم»، «ضد بشریت»، «جامعه ستیز» و ویروس‌ها و سایر شبیه سازی‌های غیر انسانی دیگر، اهریمنی جلوه می‌دهند.
نظیر سلسله مبارزات دوژنگِ پیش از این، عوامل حزب بدون مبنای قانونی معتقدان فالون گونگ را در بازداشتگاهایی مجزا کرده‌اند، از جمله ساختمان‌های مربوط به «روانپزشکی»، «بیمارستان‌های» امنیت عمومی، «زندان‌های سیاه» و «بازآموزی از طریق اردوگاه‌های کار.» آنها همچنین شکنجه و کار اجباری را به‌عنوان وسیله‌ای برای واداشتن این افراد به انکار اعتقادات روش‌شان اعمال می‌کردند. برای کسانی که حاضر به رها کردن باورها و هویت معنوی‌شان نبودند، حتی مجازات شدیدتری بود. از جمله بازداشت‌های نامحدود و شکنجه شدیدتر و قتل بیرون از حوزه قضایی دادگاه.
همانند سلسله مبارزات پیشین، دبیر کمیته مرکزی حزب در هماهنگی با رده‌های بالای حزب، علایم اجرای سلسله مبارزات «دوژنگ» علیه فالون گونگ را ارسال کرد و آن را به اجرا درآورد. این کار از طریق یک بحث و جدل آزار دهنده و به‌خصوص فعل امر «دوژنگ» انجام شد که از طریق «سلسله مراتب فرماندهی» سازماندهی شده، منتقل می‌شد. به همین ترتیب، جیانگ زمین دبیر حزب و همکارانش برای حمایت بیشتر از مرتکبین این سوءرفتارها، راهنمایی، دستورالعمل، دستورات، انگیزه، پشتیبانی، توجیه و مجموعه‌ای از اطلاعات را در اختیار آنان می‌گذاشتند. مسئولیت قانونی جیانگ زمین به‌تفصیل در بخش بعدی این تجزیه و تحلیل ارائه خواهد شد.
مقاله مرتبط: نقش جیانگ زمین در آزار و شکنجه فالون گونگ – خلاصه‌ای از پرونده او
