(Minghui.org) دونگ فنگ، پزشکی ماهر بود که در طول سلسله جین (بعد از میلاد۴۲۰ – ۲۹۵) در لوشان به طب دائویستی اشتغال داشت.

او از بیمارانش به‌خاطر انجام معاینه و درمان پولی مطالبه نمی‌کرد. در عوض، از افرادی که از بیماری‌های حاد نجات پیدا می‌کردند درخواست می‌کرد پنج درخت زردآلو و از کسانی که از بیماری های خفیف رهایی می‌یافتند، یک درخت زردآلو بکارند.

پس از چند سال، محل مذکور به جنگل بزرگی از درختان زردآلو تبدیل شد. زمانی که زردآلو‌ها رسیدند، پزشک مزبور اقدام به ساخت انباری برای ذخیره برنج کرد و به مردم اجازه داد که به همان مقداری که زردآلو برداشت می‌کنند به او برنج بدهند.

گاهی اوقات، مردم مقدار کمی برنج می‌آوردند اما در عوض زردآلو بیشتری می‌بردند. سپس بازرسان این افراد طماع را تحت تعقیب قرار می‌دادند.

دونگ برنج را به فقرا و نیازمندان می‌بخشید. هر سال مقدار ۱۸۰۰۰ پوند برنج بین فقرا پخش می‌کرد و هنوز هم مقدار زیادی برنج در انبار موجود بود.

یک روز، از سوی آسمان به دونگ فنگ عنوان افتخاری «بیشو تای‌یی درستکار» اعطا شد.

او دنیای مردم عادی را ترک ‌کرد و در گستره روشنایی روز پرواز کرد.

نسل‌های بعدی، به پاس احترام به دونگ فنگ، معبدی در جنگل زردآلو ساختند.

منبع: کتاب هشت فضیلت کهن