(Minghui.org) استاد در «آموزش فا در کنفرانس فای ۲۰۱۵ کرانۀ غربی» بیان کردند:

«قبلاً گفته‌ام که به‌عنوان یک مرید دافا، اگر اشتباهاتی مرتکب شده باشید اشکال ندارد. فقط به‌طور باز و صادقانه اشتباهات خود را بپذیرید و نشان دهید که درحال برگشت به مسیر هستید و می‌خواهید به‌خوبی عمل کنید و همه شما را برای آن تحسین می‌کنند. اما اگر سعی کنید آن مسائل را پنهان کنید و آنها را بپوشانید، آن افکار بشری‌تان بیشتر رشد می‌کنند و پیچیده‌تر و قوی‌تر می‌شوند. و علاوه بر آنکه تزکیه‌تان کاملاً آشفته می‌شود، تمرین‌کنندگان چه فکری درباره شما خواهند داشت؟ آنها چه برداشتی از آن خواهند داشت؟ و خدایان چگونه آن را درنظر می‌گیرند؟ و در آینده من باید با شما چه‌کار کنم؟ نجات مردم، نجات موجودات، یک عمل نیک‌خواهانه است. اما هرچه باشد، همیشه افرادی هستند که قابل نجات نیستند. و آنها چه کسانی هستند؟ افرادی که برای حیات خودشان ارزش قائل نمی‌شوند. آنها افرادی هستند که نمی‌توانند نجات داده شوند.»

استادِ خیرخواه، فا را به‌روشن‌ترین روش به ما آموزش داده‌اند. به‌عنوان یک مرید، اگر می‌دانیم که اشتباه کرده‌ایم اما از قبول آن امتناع می‌کنیم و سعی داریم بهانه و توجیهی برای آن پیدا کنیم، به‌مثابۀ این است که برای «حیات خودمان ارزش قائل نمی‌شویم.» اگربا دیگران اختلافاتی داریم و انگشت انتقادمان را به‌سمت آنها می‌گیریم نه خودمان، به‌مثابۀ این است که برای «حیات خودمان ارزش قائل نمی‌شویم.»

استاد بارها و بارها به ما هشدار داده‌اند که باید خودمان را تزکیه کنیم و در مواجهه با اختلافات، درون‌مان را جستجو کنیم. با نگاه کردن به دیگران و جستجوی بیرونی، چگونه می‌توانیم به‌کمال برسیم؟ هدف ما از تزکیه چیست؟ آیا آن رسیدن به کمال و دنبال کردن استاد برای بازگشت به خانه است؟ چگونه می‌توانیم با بدن‌هایی پر از کثیفی و عقاید و تصورات بشری به آن هدف برسیم و به دنیای پاک الهی برگردیم؟

الان زمان این است که باید به‌درون نگاه کنیم و متوجه شویم در کجا نسبت به فا کوتاهی داشته‌ایم و از چه وابستگی‌هایی هنوز رها نشده‌ایم. باید از فا به‌عنوان یک آینه برای پیدا کردن اشتباهات و کاستی‌های‌مان استفاده کنیم. در مواردی که نمی‌توانیم آنها را پیدا کنیم و هم‌تمرین‌کنندگان به آنها اشاره می‌کنند، باید با فروتنی آن را بپذیریم و در اصلاحات، جدی و کوشا باشیم. هنگامی که مسئولیت اشتباه‌مان و وابستگی‌ها را به‌طورجدی به‌عهده بگیریم، برای حیات‌مان ارزش قائل می‌شویم.

میلیون‌ها سال برای این لحظه نهایی صبر کرده‌ایم. در طول ۱۶ سال گذشته رنج بسیار زیادی را تحمل کرده‌ایم. وحشیانه‌ترین آزار و شکنجه را با اشک و جان کندن تحمل کرده‌ایم. حالا استاد از ما می‌خواهند که در تزکیه عقب نمانیم و اشتباهات‌مان را اصلاح کنیم. این فرصت نهایی است و همانطور که گام بعدی در اصلاح فا شروع می‌شود زمان منتظر هیچ‌کسی نمی‌ماند.

در این لحظه حیاتیِ امروز در اصلاح فا، نباید به‌خاطر ترس از آبروریزی و از دست دادن وجهه‌مان در مقابل دیگران، خودمان را تباه کنیم. ما از سطوح بالاتر با عهد و پیمانی جدی و پرشکوه به این جهان بشری پایین آمدیم. ما توسط استاد انتخاب شدیم تا مریدان دافا باشیم و این افتخار مورد تحسین همه موجودات الهی است. نباید در آخرین مرحلۀ این مأموریت‌مان ناکام بمانیم. موجودات بی‌شماری در جهان‌مان روی ما حساب کرده‌اند، استاد منتظر ما هستند؛ موجودات الهی تمام کیهان‌ها در حال تماشای ما هستند. نمی‌توانیم استاد را مأیوس کنیم و نمی‌توانیم موردی برای افسوس و پشیمانی به‌جای بگذاریم.

ما باید رابطه تقدیری‌مان را با استاد گرامی بداریم، با غلبه بر مشکلات، تزکیه‌مان را گرامی بداریم و تمام موجوداتی که نجات داده‌ایم را گرامی بداریم. در یک کلام، باید خودمان را گرامی بداریم.

http://en.minghui.org/html/articles/2015/11/24/153796.html