(Minghui.org) طی ۱۷ سال گذشته، تمرین‌کنندگان فالون گونگ در چین، درحالی‌که در زندان‌ها، اردوگاه‌های کار اجباری، بازداشتگاه‌ها، مراکز شستشوی مغزی و بیمارستان‌های روانی به‌طور غیرقانونی حبس بودند، در معرض تعداد بی‌شماری از روش‌های شکنجه قرار گرفتند. آویزان کردن اجسام سنگین دور گردن، یکی از روش‌های شکنجه‌ای است که بیشتر از همه مورد استفاده قرار گرفته است.
آویزان کردن آجر
بازآفرینی صحنه شکنجه: آویزان کردن آجر دور گردن قربانی
آقای ما ژیوو، ۴۶ ساله، از ساکنین شهر یینگ‌چوآن در منطقه خودمختار نینگ‌شیا، در سال ۲۰۰۲ به ۶ سال حبس محکوم شد. او درحالی‌که دوره زندان خود را در زندان ماگوآنهو می‌گذراند، درطول ساعات کار در کارگاه آویزان شد.
نگهبان زندان، لیانگ هایوون به زندانیان دستور داد تا با باتوم و کمربند او را مورد ضربوشتم قرار دهند، با باتوم‌های الکتریکی به او شوک اعمال کرده و جعبه‌ای پر از آجر را دور گردنش آویزان کنند. کیسه‌ای از شن بالای گردنش گذاشتند. آقای ما مجبور بود برای ۲ ماه، هر روز این بدرفتاری و شکنجه را تحمل کند.
آقای لیو چینگ‌شویی، تمرین‌کننده‌ای از شهر ووهان، استان هوبی، در تاریخ ۲۹ ژوئن ۲۰۰۴، به زندان فانجیاتایی برده شد. او در تاریخ ۱۸ اوت ۲۰۰۴، به غیرقانونی بودن حبسش اعتراض کرد و از کار کردن اجباری در کارخانه آجر خودداری کرد.
نگهبان شیائو تیانبو به زندانیان دستور داد تا تابلویی که در هر طرفش آجرهایی بسته بودند را با سیمی فلزی دور گردن او آویزان کنند. سیم گوشت بدنش را برید. وقتی او از تسلیم شدن به خواسته‌های آنها امتناع ورزید، تحت ضربوشتم قرار گرفت تا جایی که دنده‌هایش شکست.
آویزان کردن سطل توالت
معلم، آقای لیو پنگ، از مه ۲۰۰۰ الی فوریه ۲۰۰۲، در اردوگاه کار اجباری شماره ۱ شانگهای حبس شد.
او را مجبور کردند تا درحالی‌که تشت پر از آبی را دردست داشت، در حالت نیمه‌چمباتمه بنشیند. یک سطل توالت به‌ارتفاع حدود نیم متر را درست جلویش گذاشت و نگهبانی با استفاده از سیمی فلزی سطل را دور گردنش آویزان کرد.
آویزان کردن سطل آب
آقای ژانگ گولیانگ از استان هوبی در ژوئیه ۲۰۰۱ به زندان چیچوآنکو فرستاده شد. پس از مدت کوتاهی نگهبانان به زندانیان دستور دادند تا سطلی پر از آب را با طناب نایلونی نازکی دور گردنش آویزان کنند. هر بار اگر مقداری از آب ریخته می‌شد، او مورد ضربوشتم قرار می‌گرفت.
پس از ۲ ساعت، او را مجبور کردند برای دوره‌ای طولانی بایستد. صبح روز بعد، او مجبور به کار اجباری شد، درحالی‌که به‌دلیل درد گردن، به‌سختی می‌توانست سرش را بلند کند.
او به‌دلیل اجتناب از رها کردن فالون گونگ، غروب روز بعد دوباره تحت همان نوع شکنجه قرار گرفت.
تمرین‌کننده دیگری در همان زمان تحت شکنجه قرار گرفت. زندانیان او را مجبور کردند تا سرش را روی سطل آب آقای ژانگ تکیه دهد. این کار به‌مدت نیم ساعت طول کشید.
پس از آن آقای ژانگ نمی‌توانست برای یک ماه کامل سرش را بلند کند.
تمرین‌کننده وانگ گوانگ‌یانگ از شهر اِژو در آوریل سال ۲۰۰۴، به همان زندان برده شد و در معرض همان سوءرفتار قرار گرفت. این کار باعث ایجاد علامت‌هایی روی گردنش شد که تا امروز به‌وضوح باقی هستند.
آویزان کردن تکه‌های چوب
آقای ژنگ ژیچیانگ تمرین‌کننده‌ای از شهر دادونگ، استان لیائونینگ، در اوایل سال ۲۰۰۴، در زندان نانگوان‌لینگ در شهر دالیان تحت شکنجه قرار گرفت. او را مجبور می‌کردند هر روز از ساعت ۶ الی ۷ عصر در برف بایستد. صفحه‌ای چوبی به وزن حدود ۱۶ کیلوگرم دور گردنش آویزان کردند. این کار به‌مدت ۱۷ روز به طول انجامید. او در ۴ آوریل ۲۰۰۴، در سن ۳۷ سالگی تا سرحد مرگ تحت شکنجه قرار گرفت.
آقای فنگ فنگ از شهر جینگ‌ژو، واقع در استان هوبی، در سال ۲۰۰۸ به ۸ سال حبس در زندان فانجیاتان محکوم شد. در ۲۹ ژوئن ۲۰۱۲ با دست‌بند او را آویزان کردند. دو قطعه چوبی سنگین دور گردنش انداختند. او برای کل شب در این وضعیت باقی ماند. آقای فنگ براثر جراحات شانۀ ناشی از این شکنجه، هنوز نمی‌تواند هیچ کار سنگینی انجام دهد.
آقای ژانگ چونچیو از استان هونان در سال ۲۰۰۱، به ۸ سال حبس در زندان شهر جین محکوم شد. در ۱۷ مه ۲۰۰۳، درحالی‌که ۲ دستش را پشت کمرش بسته بودند و پاهایش بالای سطح زمین قرار داشتند، آویزان شد. یک قطعه چوبی، خیسِ آب و به وزن حدود ۷۳ کیلو را برای بیش از ۱۳ ساعت، با سیمی فلزی دور گردنش آویزان کردند.
مجموعه روش‌های شکنجه جسمانی
