(Minghui.org) استان هیلونگ‌جیانگ از جمله مناطقی در چین است که آزار و شکنجه فالون گونگ در آن به‌طور خاصی بسیار شدید است.
هیلونگ‌جیانگ دارای سازمان احیای زمین با ۹ شعبه کشاورزی و شامل بیش از ۱۰۰ مزرعه است که در سراسر استان پراکنده هستند. آنها مستقل از شهرداری و به‌طور مستقیم توسط دفتر استانی اداره می‌شوند. هر مزرعه شعبه حزب کمونیست و کمیته امور سیاسی و حقوقی مربوط به خود را دارد.
از سال ۱۹۹۹، مقامات حزب در این شعب کشاورزی، در آزار و شکنجه فالون گونگ به‌طور فعالانه شرکت کرده‌اند. تمرین‌کنندگان در این حوزه‌های قضایی متحمل بازداشت غیرقانونی، شکنجه، شستشوی مغزی، کار اجباری، حبس، غارت منازل‌شان، اخاذی و فسخ قرارداد شغلی‌شان شده‌اند.
اسناد این گزارش بخشی از آزار و شکنجه گزارش شده در ۱۲ مزرعۀ تحت نظارت شعبه هونگ‌شینگ‌لونگ سازمان احیای زمین هیلونگ‌جیانگ است.
حبس
محکومیت به حبس ۲۷ تمرین‌کننده فالون گونگ توسط دادگاه‌های درون شعبه هونگ‌شینگ‌لونگ از سال ۱۹۹۹ تأیید شده است. دورۀ محکومیت متوسط ۴/۴ سال بوده است.
جدول ۱. تمرین‌کنندگان فالون گونگ در شعبه هونگ شینگ‌لونگِ سازمان احیای زمین هیلونگ‌جیانگ به‌طور غیر قانونی به حبس محکوم شده‌اند
ضرب و شتم، شکنجه در طول بازجویی‌ها
گزارش‌های اعمال شکنجه متعاقب بازداشت تمرین‌کنندگان فالون گونگ در اداره‌های پلیس و بازداشتگاه‌ها رایج است.
آقای چن جیان در ۲۲ می ۲۰۰۸ بازداشت شد و در بازداشتگاه هونگ‌شینگ‌لونگ محبوس شد. در جریان بازجویی در روز بعد، مأموران مکرراً به سرش ضربه زدند و او را با هفت دندان لق و خونریزی از بینی رها کردند.
آقای چن شکایتی را طرح کرد و اعترافش را که به اجبار تحت شکنجه گرفته شده بود، تکذیب کرد. شو لیانبین، معاون رئیس بازداشتگاه، به مأموران دستور داد تا دست‌های آقای چن را به مدت ۳۷ روز در پشت سرش ببندند، حتی زمانی که او خواب بود. شو به او گفت: «ما هرگز به شما فالون گونگی‌ها هیچ حقوق بشری اعطا نمی‌کنیم.»
آقای چن بعدها به چهار سال زندان محکوم شد.
بازآفرینی شکنجه: دست‌ها در پشت بسته‌شده
آقای یو یو نیز متحمل همان شکنجه شد، به‌اضافه اینکه پابندی با وزن ۳۰ کیلو بر روی پاهایش قرار داشت. مأموران تهدید کردند که اگر در طول بازجویی همکاری نکند، او را برای یک سال در این قید و بند نگه می‌دارند.
در بازداشتگاه هونگ‌شینگ‌لونگ، دست و پاهای خانم تیان گوآمین ۶۴ ساله، را به مدت یک هفته به هم بستند. مأموران او را زمانی آزاد کردند که خانواده‌اش آمدند و خواستار آزادی او شد. خانم تیان پس از تحمل این شکنجه قادر به راه رفتن نبود.
بازآفرینی شکنجه: بستن دست‌ها و پاها با هم
آقای چی آنگیوآن در بازداشتگاه هونگ‌شینگ‌لونگ محبوس شد که در آنجا نگهبانان به زندانیان دستور دادند تا او را مورد ضرب و شتم قرار دهد. زمانی که او حاضر به پیروی از مقررات بازداشتگاه نشد، آنها دست‌هایش را با دستبند در پشتش بستند و قید۳۰ کیلویی روی پاهایش قرار دادند. چون قادر به خوردن غذا نبود، او را تحت خوراندن اجباری قرار دادند و لوله تغذیه را در معده‌اش باقی گذاشتند.
نگهبانان او را با دست‌های بسته نگه داشتند و به مدت ۱۵ روز تحت خوراندن اجباری قرار دادند. آنها در طول حبسش همان شکنجه را سه بار تکرار کردند. آقای چی در نتیجه شکنجه چند بار دچار گرفتگی عضلات شد. معاون بازداشتگاه، شو جیانبین، گفت که او «برای آنها دردسرساز بوده است.»
بازداشت غیرقانونی
برخی از تمرین‌کنندگان در طول دوران حبس‌شان از ملاقات با خانواده و حتی وکیل‌شان محروم شده‌اند.
آقای چن یان، ۵۴ ساله به‌خاطر توزیع فلایرهای فالون گونگ در مزرعه شوانگیشان در ۱۴ سپتامبر ۲۰۱۶ بازداشت شد. پلیس او را در بازداشتگاه هونگ شینگ لونگ نگه داشت و در روز بعد بدون اینکه دربارۀ محل نگه‌داشتن او به خانواده‌اش چیزی بگوید، منزلش را غارت کرد.
پدر آقای چن زمانی از حبس او مطلع شد که در ۲۲ سپتامبر به اداره پلیس رفت.
روز بعد، وکیل آقای چن به بازداشتگاه رفت و خواستار ملاقات با او شد. نگهبانان به او گفتند که آنها هرگز اجازه نمی‌دهند که کسی با یک تمرین‌کننده فالون گونگ ملاقات کند.
وکیل برای طرح شکایت به دادستانی رفت، اما کارکنان او را از آستانه در به بیرون هل دادند. او سپس به بازداشتگاه بازگشت و درخواست ملاقاتی را برای رئیس بازداشتگاه ارسال کرد. زیرا او در تمام مدت بعدازظهر به تماس‌های تلفنی جواب نمی‌داد.
خانواده آقای چن سه هفته پس از بازداشت او هنوز هم از وضعیت فعلی‌اش اطلاعی ندارند.
قبل از آخرین بازداشتش، آقای چن دو بار به اردوگاه کار اجباری و یک بار ه به مرکز شستشوی مغزی فرستاده شده بود. همسرش تحت فشار فوق‌العاده آزار و اذیت از او طلاق گرفت. پدر پیرش که وضعیت سلامتی خوبی ندارد، مشتاق بازگشت او است.
