(Minghui.org) هر‌چند تقریباً مدت ۱۰ سال است که تزکیه می‌کنم، اما هیچ ایده‌ای ندارم درخصوص اینکه وابستگی بنیادی من چه چیزی است. اخیراً از نظر روحی نزول کرده‌ام و خودم را به زور مجبور می‌کنم هر روز یک سخنرانی از جوآن فالون را مطالعه کنم. برخی از روزها، حتی نمی‌توانستم خودم را مجبور کنم خواندن یک سخنرانی کامل را به پایان برسانم، چه رسد به اینکه تمرینات را انجام دهم.
درخصوص وضعیت تزکیه‌ام بسیار دلگیر بودم. متوجه شدم نه تنها دقیقاً یک تزکیه‌کننده نیستم بلکه یک فرد عادی‌‌ام. حتی فکر کردم که باید تزکیه را رها کنم. درواقع در معضلی جدی فرو افتادم.
خودم را آرام کرده و از خودم پرسیدم که چگونه خودم را در چنین وضعیت محزونی انداختم. با مرور یک‌به‌یک وابستگی‌هایم متوجه مسائل بسیاری شدم که احساس می‌کنم انگار واقعاً هرگز تزکیه نکرده بودم. کارهایی را که انجام داده بودم به‌خاطر خودنمایی بودند تا به سایر تمرین‌کنندگان نشان دهم که چقدر فوق‌العاده هستم.
برطبق نگرش‌های بشری‌ام این‌طور استدلال می‌کردم که حق با من بوده و دیگران در اشتباه هستند. احساس می‌کردم بالاتر از دیگران هستم و با افکار و عقاید بشری‌ام سایر تمرین‌کنندگان را گمراه می‌کردم. درواقع، برای مقصر دانستن دیگران به بیرون نگاه کرده بودم، احساس نارضایتی، ذهنیت جدال علیه دیگران را داشتم و به خودنمایی، شهوت و ترس وابسته شدم و به‌دنبال خرد دنیوی بودم.
بله، دارای بسیاری از افکار منحط بودم. برای از بین بردن تمامی آنها افکار درست فرستادم و ذهنم را بازسازی کردم تا از ابتدا یک شاگرد واقعی استاد شوم.
هر یک از ما شاگرد استاد و یک تزکیه‌کننده در میان مردم عادی هستیم. نمی‌توانیم افکار دیگران را با چشم بشری‌مان ببینیم. استاد تنها کسی هستند که می‌توانند بگویند چه کسی یک تزکیه‌کننده حقیقی است و چه‌کسی از مسیر منحرف شده است. هیچ فرد دیگری در جایگاهی قرار ندارد که درخصوص تزکیه دیگران اظهارنظر کند.
تمرین‌کنندگانی که بیشترین تعریف و تمجید‌ها را دریافت می‌کنند به‌طور حتم با برخی مسائل مواجه می‌شوند. دراین‌خصوص من به‌عنوان یک مثال هستم. من به شهرت، خودنمایی و شوق و اشتیاق بیش از حد وابسته بودم. تا زمانی که چنین وابستگی‌هایی داشته باشیم، نیروهای کهن برای نابود کردن ما از آنها استفاده خواهند کرد.
ما تمرین‌کنندگان فالون دافا هستیم، بنابراین مهم نیست که آیا از دیگران تعریف می‌کنیم یا مورد تحسین دیگران قرار می‌گیریم، باید به‌طور جدی درباره کلمات و اعمال‌مان فکر کنیم. نباید به‌طور مداوم خودمان را به افراط بکشانیم یا باعث آسیب به هم‌تمرین‌کنندگان شویم.
ما درحال تزکیه در این جهان بشری هستیم و نمی‌توانیم به عقاید و تصورات بشری تکیه کنیم و درباره خوب و بد اظهارنظر کنیم. می‌خواهم به خودم و هم‌تمرین‌کنندگان یادآوری کنم که پرورش وابستگی به شهرت را ترک کنیم. برای هم‌تمرین‌کنندگان خوب نیست که بیش از حد همدیگر را مورد تمجید قرار دهند.
همه ما شاگردان استاد هستیم. استاد این توانایی را دارند بگویید که آیا ما به الزامات نائل شدیم یا نه. ما قرار است در اشاره به کاستی‌های یکدیگر با مهربانی به یکدیگر کمک کنیم. این درواقع مسئول‌بودن در قبال هم‌تمرین‌کنندگان است و راه درستی برای رشد و بهبود با هم است.
متشکرم، استاد! متشکرم، هم‌تمرین‌کنندگان! لطفاً به هر چیز نادرست در این مقاله اشاره کنید.
مجموعه رشد و اصلاح خود
