(Minghui.org) در ۱۰ مارس ۲۰۱۶یکی از شبکه‌های اصلی تلویزیون ملی فرانسه، به نام فرانس ۵ که مشتمل بر ارائه برنامه‌های واقعی است، فیلم مستندی را درباره برداشت اجباری اعضای بدن تمرین‌کنندگان زنده فالون گونگ در چین در برنامه‌ای به نام مجله سلامتی نمایش داد.

آلکسی جنین، متخصص زیست‌شناسی عصب و مشاور علمی سازمان پزشکان مخالف برداشت اجباری اعضای بدن (DAFOH) است که طی این برنامه با او مصاحبه شد. مطالب زیر ترجمه این برنامه در فرانسه است.

فرانس ۵، یکی از شبکه‌های تلویزیون ملی فرانسه، در ۱۰ مارس، در مصاحبه‌ای با آلکسی جنین، درباره برداشت اعضای بدن تمرین‌کنندگان زنده فالون گونگ توسط رژیم چین گفتگو کرد.

مجری ۱ : سلام! شما متخصص زیست‌شناسی عصب و مشاور علمی سازمان پزشکان مخالف برداشت اجباری اعضای بدن (DAFOH) هستید، سازمانی که برداشت غیراخلاقی اعضای بدن را تقبیح کرده است. وقتی می‌گوییم برداشت غیراخلاقی اعضای بدن، مفهوم این کلمات چیست؟

آ. ج: در واقع، اهدای عضو تحت اصولی ساماندهی و کنترل می‌شود، یعنی، اهدای عضو داوطلبانه. در زندگی واقعی، در بسیاری از کشورها که تجارت اعضای بدن، کسب و کار سودآوری شده است، چنین مقرراتی رعایت نمی‌شود. این شرایط به این دلیل است که اغلب افراد برای یک عضو مبلغ ۵۰ هزار دلار تا ۱۰۰ هزار دلار می‌پردازند.

مجری ۲ : کدام کشورها مد نظر سازمان شماست؟

آ.ج: از نظر تاریخی، هند اولین کشوری بود که قاچاق سیستماتیک اعضای بدن داشت. پس از اینکه این قانون در دهه ۸۰ و ۹۰ در این کشور، تغییر کرد، گردشگرانی که به‌دنبال کمک‌های پزشکی بودند، به سایر کشورها مراجعه می‌کردند. نمونه دیگر برزیل است، جایی که اعضای بدن جمع‌آوری شده و از طریق شبکه‌های مافیایی و جنایتکار دادوستد می‌شود. اما، در سال‌های اخیر، چین از نظر جهانی در بالای لیست قرار گرفته است.

مجری ۱: درباره چین چه مسئله خاصی وجود دارد؟

آ.ج: ما تا سال ۲۰۰۶ از این موضوع اطلاعی نداشتیم. در حقیقت، برداشت عضو در دهه ۲۰۰۰ در چین سیر صعودی داشت و از صدها مورد در اواخر دهه ۹۰ به بیش از ۲۰ هزار عضو ظرف یک سال رسید. این ارقام از آمار رسمی گرفته شده است. پس این اعضای بدن از کجا تأمین شده‌اند؟

سنت کنفوسیوس در چین، با اهدای عضو مخالف است. زیرا بدن باید دست‌نخورده باقی‌بماند، در چین نه اهدای داوطلبانه عضو و نه برنامه‌هایی برای ترویج اهدای داوطلبانه عضو وجود دارد.

سرانجام دولت چین، پس از دوران طولانی بلاتکلیفی، تصدیق کرد که این اعضای بدن گاهی اوقات از زندانیان محکوم به اعدام تأمین می‌شود. اما این موضوع نمی‌تواند همه چیز را توضیح دهد. سازمان عفو بین‌الملل معتقد است، درحالی‌که، هرسال تعداد پیوند عضو متجاوز از ۲۰ هزار مورد بوده، تعداد اعدامیان فقط حدود ۲۰۰۰ تن بوده است. بنابراین، ۱۸ هزار پیوند عضو از منابع نامعلوم تأمین شده‌اند، یا ۱۸ هزار مرگ در هرسال که قابل توضیح و روشن نیست.

مجری ۲ : بنابراین، به این معنا است که قاچاق [اعضای بدن] وجود دارد. آیا مانند شبکه مافیایی در کشورهای دیگر است، یا به معنی آزار و شکنجه گروه خاصی در جامعه است؟

آ.ج: این سؤال مهمی است که (DAFOH) به‌دنبال پاسخ آن است. DAFOH در کنار پزشکان مخالف برداشت اجباری اعضای بدن ایستاده است. پس از گزارش رسانه‌ها در سال ۲۰۰۶ که نمایانگر برداشت اجباری اعضای بدن از زندانیان در بیمارستان‌های ارتش در چین بود، ما تحقیقاتی را در این زمینه شروع کردیم. با توجه به این اتهامات، DAFOH همزمان سه روش تحقیق را درپیش گرفت. در ابتدا نشریات علمی چین را کنترل کرد تا ببیند که آیا اثری از قاچاق اعضای بدن وجود دارد یا خیر. دو تحقیق بعدی به‌طور مستقل برای تشخیص منابعی انجام می‌شوند که این عضوها از آن منابع تأمین شده‌اند.

نتایج تحقیقات حیرت‌آور بود. وقتی به مقالات علمی منتشر شده در چین در دهه ۲۰۰۰ نگاه می‌کنید، صدها و صدها پیوند عضو در این نشریات وجود دارند، بدون اینکه مشخص شده باشد آنها از چه منابعی تأمین شده‌اند. اینها یافته‌های DAFOH هستند که منجر به درخواست مؤسسات علمی مهم، برای ردیابی عضوهای به‌دست آمده در سال ۲۰۱۱ شد.

اما یافته‌های حیرت‌انگیز بیشتری از دو تحقیقات مستقل به‌دست آمد، یکی از آن تحقیقات را دیوید کیلگور، وزیر خارجه سابق کانادا در امور آسیا و اقیانوسیه انجام داد و تحقیق دیگر را اتان گاتمن، کارشناس امورِ چین انجام داد.

در نخستین تحقیقات، دیوید کیلگور از طریق یک شبکه از محققان با صدها مؤسسه پیوند عضو در چین تماس گرفت و از آنها پرسید که عضو پیوندی را چگونه به‌دست می‌آورند. پاسخ این بود: اگر از عهده پرداخت آن برآیید، عضو را طی دو یا سه هفته خواهید داشت. لطفاً به‌خاطر داشته باشید در فرانسه، ۱۸ هزار تن برای عضو مورد نظر در لیست انتظار هستند و متوسط زمان انتظار سه سال است. اما در چین، اگر ۵۰ هزار یا ۱۰۰ هزار دلار داشته باشید، می‌توانید طی دوهفته عضو مورد نظر را به‌دست آورید. وقتی محققان پرسیدند که این عضوهای پیوندی از کجا آورده شده‌اند، به آنها به‌طور روشن و واضحی گفته شد که آنها را از زندانیان، به‌خصوص، تمرین‌کنندگان روش باستانی چین به نام فالون گونگ تأمین می‌کنند. این اولین تحقیقی بود که در این زمینه انجام شد.

در دومین سری تحقیقات، اتان گاتمن رویکرد کاملاً متفاوتی را اتخاذ کرد. او با افرادی که در چین بازداشت بودند، شامل: مسیحیان، تبتی‌ها، اویغورها و همچنین فالون گونگی‌ها مصاحبه کرد تا دریابد که آیا آنها اثری از برداشت نظام‌مند اعضای بدن در اردوگاه‌های کار اجباری دیده‌اند یا نه. نتیجه آن قابل توجه بود: نیمی از این بازداشت شدگان در زمان بازداشت تحت معاینه جسمی جامعی قرار می‌گرفتند. این آزمایش‌های پزشکی، بجای کنترل وضعیت سلامتی‌شان، بدین منظور بود که سلامتی عضو را ارزیابی کنند تا ببینند که اعضای بدن‌شان سالم است یا خیر: آیا چشمان آنها سالم است، قرنیه‌ها را می‌توان برداشت، ضربان قلب خوب است، یا کبد در شرایط خوبی است.

مجری ۲ : این کار قطعاً آزار دهنده است. این فالون گونگی‌ها چه کسانی هستند؟ به‌نظر می‌رسد که آنها در چین آزار و شکنجه می‌شوند و تعدادشان در آنجا بسیار زیاد است.

آ.ج: فالون گونگ یک تمرین باستانی در چین است، درست مانند اینکه افرادی در اینجا به‌عنوان ورزش صبحگاهی پیاده‌روی می‌کنند. در چین چنین تمرین تزکیه باستانی وجود دارد که شامل تای‌چی نیز می‌شود. در دهه ۱۹۹۰ فالون گونگ ناگهان محبوب شد. دولت چین در اواخر دهه ۱۹۹۰ تخمین زده بود که حدود ۷۰ میلیون تمرین‌کننده، این تمرین را انجام می‌دهند.

مجری ۲ : بنابراین وجود این تعداد تمرین‌کننده برای کشور خطرناک بود؟

آ.ج: در هر شرایطی این‌طور نیست. اما با وجود رژیم دیکتاتوری در چین، وقتی ۷۰ میلیون تمرین‌کننده، یک تمرین را بدون مداخله دولت دنبال کنند، به‌‌عنوان عامل بالقوه‌ای از «خطر» محسوب می‌شوند. به همین دلیل سرکوب آغاز شد. براساس بررسی کمیسیون سازمان ملل دربارۀ حقوق بشر، در هر زمان، حدود ۵۰۰  تا ۷۰۰ هزار تمرین‌کننده فالون گونگ به اردوگاه‌های بازآموزی منتقل شدند. این ارقام بسیار بالاست... چون به این معنا است که در هرزمان ۷۰۰ هزار تمرین‌کننده در ذخیره بانک عضو وجود داشته است.

مجری ۱ : آیا انتظار دارید که اروپا در این رابطه فشاری را اعمال کند؟

آ.ج: به‌دلیل به‌دست آمدن چنین نتایجی، اقداماتی در اروپا نیز صورت گرفته است. قبل از سال ۲۰۰۶ اتهاماتی مطرح شد، اما پیگیری بیشتر در این زمینه ثابت کرد که آن اتهامات صحیح هستند. بجای شبکه‌ای مافیایی، شبکه‌ای وجود دارد که در بالاترین سطح ِدولت چین سازمان‌ یافته است، زیرا بسیاری از جراحی‌های پیوند عضو در بیمارستان‌های ارتش انجام شده است. پارلمان اروپا سریعاً واکنش نشان داد و قطعنامه‌ای را در اواخر سال ۲۰۱۳ تصویب کرد که برداشت اجباری اعضای بدن در چین را قویاً محکوم کرد. به‌علاوه، این اعمال نشان می‌دهد که قاچاق اعضای بدن، در سطح بالای دولت سازمان یافته است و تمرین‌کنندگان فالون گونگ قربانیان اصلی هستند.

مجری ۱ : بسیار متشکرم. آدرس وب‌سایت: www.dafoh.org و می‌توانید اطلاعات بیشتر را از کتاب اندام‌های دولتی: سوءاستفاده از پیوند عضو در چین دریافت کنید.

آ.ج: همچنین می‌خواهم این جمله را اضافه کنم، برای هرکسی که بخواهد در این زمینه کمک کند، در وب‌سایت DAFOH دادخواست آنلاین وجود دارد و بیش از دو میلیون تن آن را امضاء کرده‌اند. متشکرم.

http://en.minghui.org/html/articles/2016/3/30/156100.html