(Minghui.org) حقایق فای استاد خود را در طول تزکیه آشکار می‌کنند. به‌عنوان یک تمرین‌کننده، بدون توجه به اینکه به‌طور مستقیم یا غیر‌مستقیم در چه پروژه‌هایی شرکت کرده‌ایم و بدون توجه به آنچه برای هم‌‌تمرین‌کنندگان انجام داده‌ایم، تمام آنها برای خودمان انجام شده است. به این ترتیب، کمک به هم‌تمرین‌‌کنندگان فرصت‌هایی برای تزکیه ما فراهم می‌کند تا بتوانیم شین‌شینگ‌مان را ارتقاء دهیم و سطوح را پشت سرگذاریم.

استاد بیان کردند:

«به عبارت دیگر، همه کارهایی که درحال انجام آن هستید، شامل کارهای کوچک و ناچیز، همۀ آنها برای خودتان انجام می­شود و یک کار هم برای دافا انجام نمی­شود و نه یک کار هم برای من، استادتان انجام می­شود.» («آموزش فا در کنفرانس فای ۲۰۰۴ غرب آمریکا»)

همکاری و توافق

در مه ۲۰۱۳ هم‌تمرین‌کننده‌ای از من خواست تا در ارائه یک «اظهارنامۀ رسمی» به وب‌سایت مینگهویی به او کمک کنم. اظهارنامۀ او در مینگهویی منتشر نشد، بنابراین در ژوئن، اظهارنامۀ دیگری ارسال کرد که بازهم منتشر نشد. تا پایان ماه اوت، سه اظهارنامۀ دیگر نوشت و تعداد کلمات را تا ۶۰۰ عدد افزایش داد، اما هیچ کدام منتشر نشدند. از پشتکار او در نوشتن اظهارنامه رسمی متأثر شدم.

وقتی که اظهارنامه‌ پنجم خود را نوشت، به این روند نگاه کردم. در ظاهر، به نظر می‌رسید که این اظهارنامۀ رسمی الزامات مینگهویی را برآورده می‌کند. اما چرا هیچ یک از آنها منتشر نشدند؟ آن تصادفی نبود.

به‌درون نگاه کردم و متوجه شدم که کمک به او را به‌عنوان یک «لطف شخصی» در نظر می‌گرفتم. متوجه نبودم که ازآنجاکه ما بدن واحد هستیم، آزار و شکنجه این هم‌تمرین‌کننده، آزار و شکنجه تمام تمرین‌کنندگان نیز است. متوجه نبودم که کمک به او درواقع همکاری با وی در حل و فصل آزار و شکنجۀ او و تمرین‌کنندگان محلی‌‌مان به‌عنوان بدن واحد است. اشتباه فکر کرده بودم که آن به من ربطی ندارد و اینکه او باید به‌درون نگاه کند.

وقتی به او کمک کردم تا آن را دوباره به مینگهویی ارسال کند، ابتدا عقاید و تصورات و وابستگی‌های خودم را ازبین بردم. سپس افکار درست فرستادم تا همه اهریمنانی را که با این تمرین‌کننده مداخله می‌کردند، ازبین ببرم.

استاد بیان کردند:

«پس این به ما می‌گوید که در این‌که افراد چگونه بسیاری از چیزها را اداره می‌کنند تفاوت‌هایی وجود دارد. بنابراین نتایج مختلف هستند.» («آموزش فای ارائه شده در منهتن»)

از اصول فا استفاده کردم و متن اظهارنامه را مطابق آموزش استاد آماده کرده و به‌عنوان ذره‌ای از بدن واحد همکاری کردم. اظهارنامه خیلی زود منتشر شد.

گذر از عقاید و تصورات بشری

هم‌تمرین‌کننده‌ای از من خواست به او کمک کنم تا در آستانه تحویل سال نو ۲۰۱۶، بنرهایی را آویزان کنیم. درخواستش را رد کردم و پس از آن خیلی زیاد پشیمان شدم. متوجه شدم که باید با هم‌تمرین‌کنندگان همکاری کنیم.

استاد بیان کردند:

«مسائل فردِ دیگر، مسائل شما هستند و مسائل شما، مسائل او هستند.» («آموزش فا در کنفرانس فای واشنگتن دی‌سی» ژوئیه ۲۰۰۲)

به‌درون نگاه کردم و متوجه شدم که این فرصتی نادر برای من بود که از تصورات و عقایدم رها شوم.

به این تمرین­کننده گفتم که آن شب با او می­روم که بنرها را آویزان کنیم. قبل از اینکه برویم، سه سخنرانی در جوآن فالون را خواندم و افکار درست فرستادم.

دوچرخه برقی او را برداشتیم زیرا آن سریع‌تر و راحت­تر بود. روی صندلی عقب نشستم و افکار درست فرستادم.

وقتی به مقصدمان رسیدیم، تعداد زیادی اتومبیل و عابر پیاده در رفت و آمد بودند. در قلبم نسبت به استاد بسیار با‌احترام ماندم: «استاد، متشکرم از اینکه این موقعیت را برایم نظم و ترتیب دادید که مردم را نجات دهم و به فا اعتبار بخشم. می­دانم که باید این فرصت را گرامی بدارم. لطفاً مراقب ما باشید و ترتیبی دهید که وقتی آماده نصب بنرها هستیم، هیچ وسیله نقلیه­ و رهگذری عبور و مرور نکند.»

وقتی برای نصب بنرها آماده شدم، به بنرها افکار درست فرستادم و گفتم: «بنرها، این افتخار بزرگی است که به تمرین­کنندگان دافا کمک کنید. وظیفه­تان را انجام دهید، انرژی قدرتمندی آزاد کنید و مردمی که شما را می­بینند، نجات دهید.»

شگفت­انگیز بود. هرزمان که بنری آویزان می­کردیم، نه اتومبیلی آنجا بود و نه عابر پیاده‌ای، فقط زمانی‌که از آنجا می­رفتیم، آنها دوباره ظاهر می­شدند. طی مدت نیم ساعت، حدود ۱۰ بنر آویزان کردیم.

درک جدیدی از شعر استاد کسب کردم:

«فناناپذیر چیست؟ ذهنیت بشری وجود ندارد.» («تفاوت بین بشر و موجودات روشن‌بین» از هنگ یین)

بنرها را در حالتی بدون عقاید و تصورات و وابستگی آویزان ­کردم. تنها کاری که می­خواستم انجام دهم آویزان کردن بنرها برای نجات مردم بیشتری بود. از نظر روحی و جسمی احساس راحتی و خوشحالی می­کردم و احساس می­کردم با انرژی نیرومندی احاطه شده­ام. احساس نمی­کردم زمستان است.

درست همان‌طور بود که استاد در «مریدان دافا باید فا را مطالعه کنند» ذکر کردند: «همه چیز آماده شده است، و تمام چیزی که کم است این است که شما آن را انجام دهید.» («مریدان دافا باید فا را مطالعه کنند – در آموزش فای ارائه شده در کنفرانس فای منطقه شهری واشنگتن دی‌سی ۲۰۱۱»)

درک کردم که وقتی حقیقتاً به استاد و فا باور داشته باشیم، می­توانیم از سد عقاید و تصورات بشری گذر کنیم.

وقتی به هم­تمرین­کنندگان کمک می­کنیم، درواقع به خودمان کمک می­کنیم

هم‌تمرین‌کننده­ای تابستان گذشته علائم زونا داشت. او مدتی طولانی بیرون از شهر کار می­کرد، اغلب فا را مطالعه نمی­کرد و سه کار را به ‌ندرت انجام می­داد.

همسرش نیز یک تمرین­کننده است. او از شوهرش خواست برای تنظیم وضعیت تزکیه­اش چند روزی به خانه بیاید. از من خواست فا را با او مطالعه کنم و افکار درست بفرستم. به خانۀ آنها رفتم و در یک روز پنج سخنرانی خواندیم. و همچنین هر یک ساعت حداقل ۳۰ دقیقه افکار درست فرستادیم. طی مدت پنج روز نشانه­های بیماری­اش ناپدید شدند و به سر کارش برگشت.

وقتی برای او افکار درست می­فرستادم، تجربه ­کردم که افکار درستم قوی‌تر می­شود. وقتی افکار درست می­فرستادم احساس راحتی و آرامش بسیار زیادی می­کردم و برای اولین بار این حالت را تجربه می­کردم. متوجه شدم که وقتی به هم­تمرین­کنندگان کمک می­کنیم، درواقع به خودمان کمک می­کنیم.

چند تمرین­کننده بودند که با هم­تمرین­کنندگان تعامل زیادی نداشتند. مدت کوتاهی پس از اینکه آنها تمرین فالون دافا را شروع کردند، آزار و شکنجه آغاز شد. آنها تمرین­کنندگان زیادی را نمی­شناختند و نمی­توانستند مطالب اطلاع­رسانی دافا را به‌دست آورند. بنابراین هر هفته مطالب دافا و سخنرانی­های جدید استاد را برایشان ارسال می‌کردم.

از آن زمان که مطالب دافا را برای آنها می‌فرستادم، بیش از ۱۰ سال گذشته است. آنها به این دلیل واقعاً کوشا بودند، که برای من در بنا نهادن تقوای عظیم خودم مفید بود.

وقتی قدردانی­‌شان را ابراز کردند، ­گفتم: «این کار را برای خودم هم انجام دادم. همۀ ما مریدان استاد هستیم. فقط می­توانیم از استاد به­خاطر نظم و ترتیب دادن کسب فا تشکر کنیم و تنها می‌توانیم به­خاطر نیک­خواهی استاد از ایشان سپاسگزار باشیم.»

به­‌طور خلاصه، کمک به هم‌تمرین­کنندگان، کمک به خودمان است. استاد اینگونه ترتیب دادند تا بتوانیم رشد کنیم.

http://en.minghui.org/html/articles/2016/4/6/156172.html