(Minghui.org) پس از خواندن سرمقاله مینگهویی: «اطلاعیۀ توقف توزیع همۀ نسخه‌های دی‌وی‌دی شن‌یون متعلق به چین» من شوکه و متأثر شده بودم. در این سرمقاله بیان شد: «اقدامات‌شان برای آوردن فیلم‌های ویدئویی و دی‌وی‌وی‌های شن‌یون به خارج از چین و نادیده گرفتن اطلاعیه‌های اخیر هیئت تحریریه مینگهویی، با آنچه استاد انجام داده‌اند و خواسته‌اند که به آن دست یابند، به‌طور معناداری مداخله‌کرده است.»
می‌خواهم افکارم را دربارۀ وابستگی خودصالح‌پنداری به اشتراک بگذارم که نه تنها از طریق موضوع آوردن دی‌وی‌دی‌های شن‌یون به خارج از کشور به نمایش گذاشته می‌شود بلکه به روش‌های دیگری نیز آشکار شده است.
چند سال پیش هم‌تمرین‌کننده‌ای در بخش ما تحت حمایت استاد و با اقداماتِ نجاتِ هم‌تمرین‌کنندگان که به‌خوبی هماهنگ‌شده بود، از زندان آزاد شد. اما این تمرین‌کننده بارها و بارها تأکید کرد که سطح درکش از فا چقدر بالا است. بسیاری از تمرین‌کنندگان با او هم‌صدا شدند و پس از آن، سایر تمرین‌کنندگان را آورد تا به تبادل تجربه‌های او گوش دهند. آنها درکهای او را ترویج کردند و شعارش: «آن را نفی کنید» را توسعه دادند. منظور او نفی کردن آزار و شکنجه بود. اما هیچ چیزی در مورد اینکه فراتر از یک شعار چگونه «آن را نفی کنید» گفته نشد.
حتی اگر قصد اولیه این هم‌تمرین‌کنندگان از به اشتراک‌گذاری درک او خوب بود و منظور او نیز خودنمایی نبود، ولی همانطور که تعداد بیشتری از هم‌تمرین‌کنندگان می‌رفتند که از او بیاموزند و او را تمجید می‌کردند، وابستگی به خودنمایی و شوق و اشتیاق او افزایش یافت و توسعۀ آن به وابستگی خودصالح‌پنداری منجر شد.
استاد بیان کرده‌اند:
«اگر شما دافا را در مقام دوم و قدرت الهی خود را در اولویت قرار دهید، یا در حال حاضر که شما روشن‌بین شده‌اید فکر کنید که درکی از شما و یا سایر درکهای شما درست است یا اگر شما حتی فکر کنید آنقدر بزرگ هستید که به ورای دافا رفته‌اید، می‌گویم شما درحال سقوط و در معرض خطر هستید و بدتر و بدتر می‌شوید. آنگاه واقعاً دچار مشکل و دردسر می‌شوید و بیهوده تزکیه کرده‌اید و این احتمال هست که سقوط کنید و تزکیه شما به بیهودگی ختم شود.» (جوآن فالون – سخنرانی ششم)
برخی از تمرین‌کنندگان که از حبس‌های طولانی مدت آزاد شده بودند، نتوانستند دربارۀ وابستگی‌هایی تأمل کنند که به آزار و شکنجه آنها منجر شده بود. در عوض، آنها هنگام تبادل تجربه دربارۀ حبس‌شان، روی افکار و اعمال درست خود تأکید می‌کردند. کسانی که به تبادل تجربه‌های آنها گوش می‌دادند آنها را به‌عنوان قهرمان در نظر گرفته و «وضعیت تزکیه عالی» آنها را مورد تمجید قرار می‌دادند.
هم‌تمرین کنندگان، بیایید در این باره فکر کنیم که استاد چقدر برای ما تحمل کرده‌اند! در این باره فکر کنیم که هم‌تمرین‌کنندگان چه مقدار کار نجات انجام داده‌اند و چه مقدار از منابع دافا صرف نجات شما شده است! چگونه می‌توانیم خود را صالح بپنداریم و دربارۀ خودمان لاف بزنیم؟ منظور من این نیست که کسی را سرزنش کنیم. این صرفاً یک یادآوری است برای اینکه با خودمان به‌عنوان مریدان دافا رفتار و ذهنی روشن را حفظ کنیم.
خود را صالح پنداشتن مانع بسیار بدی بر سر راه نگاه به‌درون است. هر چند محیط تزکیه فعلی ما به بدی زمانی نیست که آزار و شکنجه بسیار گسترده درحال انجام بود، اما الزامات مورد نیاز برای یک تزکیه‌کننده نه تنها کاهش نمی‌یابد، بلکه تزکیه جدی‌تر می‌شود. من می‌خواهم این یادآوری را با هم‌تمرین‌کنندگان به اشتراک بگذارم: ما باید به‌درون نگاه کنیم تا ببینیم که در کجا کوتاهی داشته‌ایم، خود را رشد داده و اصلاح کنیم و در اصلاح فا به استاد بهترکمک کنیم.
مجموعه رشد و اصلاح خود
