(Minghui.org) سه محقق بین‌المللی در تاریخ 22ژوئن2016، یک مقاله به‌روز شده عمیقی را از کشتار زندانیان عقیدتی به‌خاطر اعضای بدن خود در چین در باشگاه ملی مطبوعات در واشنگتن دی‌سی منتشر کردند.
تحقیقات گسترده آنها، بر اساس گزارشات رسانه‌ها، روزنامه‌های پزشکی، وب‌سایت‌های بیمارستان و آرشیوهای وب‌سایت نتیجه‌گیری می‌کند که تعداد عمل‌های جراحی پیوند اعضاء انجام شده در چین و تعداد قربانیان بسیار بیشتر از آن چیزی است که قبلاً تخمین زده شده بود.
دیوید کیلگور، وزیر خارجه سابق کانادا در امور آسیا و اقیانوسیه، و دیوید ماتاس وکیل حقوق بشر ، در سال 2009 کتاب برداشت خونین را منتشر کردند: [کتابی] راجع به برداشت اعضای بدن از تمرین‌کنندگان فالون گونگ در چین که در سال 2009 منتشر شد تا از برداشت اعضای بدن تمرین کنندگان زنده فالون گونگ در چین پرده‌برداری کند. میلیون‌ها نفر از تمرین‌کنندگان فالون
گونگ به‌دلیل اعتقادشان بازداشت یا زندانی شده‌اند.
اتان گاتمن، یک تحلیلگر و روزنامه‌نگار محقق چین که برنده جایزه شد، پس از انجام تحقیقات مستقل کتاب کشتار: کشتار وسیع، برداشت اعضای بدن، و راه‌حل مخفی چین برای مشکل عدیده خود را در سال 2014 منتشر کرد.
دیوید کیلگور، وزیر خارجه سابق کانادا در امور آسیا و اقیانوسیه، در 22ژوئن یک کنفرانس مطبوعاتی برای انتشار گزارش جدید خود در باشگاه ملی مطبوعات برگزار کرد. 
دیوید ماتاس، وکیل حقوق بشر، در سال 2009 كتاب برداشت خونین: برداشت اعضای بدن تمرین‌کنندگان فالون گونگ در چین را منتشر كرد.
مجلس نمایندگان ایالات متحده به اتفاق آراء قطعنامه 343 را در تاریخ 13ژوئن تصویب کرد که به موجب آن برداشت اعضای اجباری بدن سیستماتیک از زندانیان عقیدتی در چین، از جمله تعداد زیادی از تمرین‌کنندگان فالون گونگ و سایر اعضای گروه‌های اقلیت مذهبی و قومی، که با مجوز دولت چین صورت می‌گیرد، محکوم کرد. چند روز پس از تصویب آن، این گزارش منتشر و این کنفرانس مطبوعاتی برگزار شد.
اِلیانا رُز لتن نماینده کنگره آمریکا، کسی که سال گذشته این قطعنامه را مطرح کرد توضیح داد: «چین احتمالاً برخی از شدیدترین و جدی‌ترین موارد نقض حقوق بشر علیه فالون گونگ و سایر زندانیان عقیدتی را مرتکب شده است، اما هنوز به‌سختی با هرگونه انتقادی روبرو شده است، چه رسد به اینکه به‌خاطر این اعمال بد با تحریم و مجازات روبرو شود. او اظهار داشت که این آزار و شکنجه و برداشت اعضای بدن «باید با مخالفت جهانی روبرو شود و بدون قید و شرط به‌پایان برسد.»
تحقیق عمیق
این گزارش جدید 680 صفحه‌ای که برای دانلود در وب‌سایت www.endorganpillaging.org در دسترس است، گزارش به‌روز شده جامعی در رابطه با کار تحقیقاتی این سه نویسنده در طول یک دهه گذشته ارائه می‌دهد. این گزارش با بیش از 2300 مرجع، حجم زیادی از اطلاعات جمع‌آوری شده از گزارش رسانه‌ها، مطالب تبلیغاتی در چین، مجلات پزشکی و وب‌سایت‌های بیمارستان را دربرمی‌گیرد.
ازآنجاکه بسیاری از وب‌سایت‌های چینی مرتبط با پیوند عضو پس از آنکه برداشت اجباری اعضای بدن در سال 2006 افشاء شد، حذف یا اصلاح شدند، این گزارش همچنین اطلاعات موجود در بایگانی این وب‌سایت‌ها را مورد کاوش قرارمی‌دهد. علاوه بر این، محققان تعداد عمل‌های جراحی پیوند، ظرفیت تخت بیمارستان، آموزش پرسنل پزشکی و سیاست‌ها و بودجه دولتی را بررسی کردند.
انجام عمل پیوند عضو طبق تقاضا
در بیشتر کشورها، بیماران باید سال‌ها منتظر پیوند کلیه یا کبد باشند. اما در چین، تعداد بسیاری از اعضای بدن سازگار، در عرض چند هفته یا حتی چند روز شناسایی می‌شدند که از جمله آنها هزاران مورد عمل جراحی پیوند اورژانسی کبد است که برای بیماران نیازمند یک اندام جدید طی 72 ساعت انجام شده است. برخی از بیمارستان‌ها حتی ضمانتِ یافتن یک اهداءکننده کبد یا کلیه را طی دو هفته ارائه دادند.
در مطالب تبلیغاتی یا وب‌سایت‌های بیمارستان‌های چینی ادعا شده است که اهداءکنندگان برای بیمارانی که نیاز به عضو پیوندی دارند، به‌راحتی در دسترس هستند. در صورت عدم مطابقت عضو، بعضی از بیمارستان‌ها قادر بودند چندین عضو را برای یک بیمار فراهم کنند.
علاوه بر این، بیمارستان‌ها هزینه‌های خود را برای پیوند عضو به‌صورت آنلاین ذکر می‌کردند. برخی از آنها برای جذب بیماران خارجی (گردشگران پیوند عضو) امکانات رفاهی ایجاد کرده‌اند که تعدادی از آنها صدها هزار یا حتی میلیون‌ها دلار برای یک عمل پیوند عضو پرداخت کرده‌اند. مدت زمان انتظار عموماً کوتاه بود، بسیاری چند هفته بعد از سفارش بود.
اتان گاتمن، تحلیلگر و روزنامه نگار محقق چین که برنده جایزه شد، گزارش‌های به‌روز شده‌ای را در رابطه با برداشت اجباری اعضای بدن در چین ارائه داد.
تعداد بسیار زیادی عمل پیوند عضو، تعداد کمی اهداءکننده
پدیده دیگری که محققان دریافتند این بود که تعداد بسیار زیادی از عمل پیوند عضو در چین انجام شده است. براساس وب‌سایت‌های بیمارستان، تجربیات پزشکان یا گزارش رسانه‌ها، برخی از تیم‌های پزشکی تقریباً بدون هیچگونه وقفه‌ای عمل‌های جراحی پیوند اعضای بدن را یکی پس از دیگری انجام داده‌اند. درصد استفاده از تختخواب برخی مراکز پیوند به‌طور مرتب از 100٪ فراتر رفته است. با ساخت ساختمان‌های جدید، امکانات گسترش یافت و بر تعداد تختخواب‌ها افزوده شد، هوانگ جیفو، رئیس پیوند عضو برنامه خود را در سال 2015 برای صدور مجوز عمل پیوند در بیمارستان‌های بیشتر، از 169 به 300 بیمارستان اعلام کرد.
ازآنجاکه طبق سنت‌های چینی لازم است که بدن پس از مرگ کاملاً دست‌نخورده حفظ شود و به‌دلیل عدم وجود یک سیستم اهدای عضو مؤثر، اهدای عضو داوطلبانه در چین بسیار نادر است. با این حال، دسترسی به تعداد زیادی از اعضای بدن در چنین بازه‌های زمانی کوتاه سؤالاتی را درباره منابع آنها ایجاد می‌کند. طبق ادعای مقامات چینی منابع این اندام‌ها، زندانیان اعدام شده (قبل از سال 2015) و اهداهای داوطلبانه بوده است که تنها بخش کمی از تعداد عمل‌های پیوند انجام شده را تشکیل می‌دهند.
پس از اینکه برداشت اجباری اعضای بدن برای اولین بار در سال 2006 توجه بین‌المللی را به خود جلب کرد، مؤسسات چینی باعجله اقدام به اصلاح یا حذف داده‌های آنلاین مربوط به پیوند عضو نمودند. اگرچه تعداد رسمی عمل پیوند در چین در سال تقریباً 10هزار است، اما این تعداد به‌راحتی فقط توسط چند بیمارستان قابل دستیابی است. در سال 2007، بیش از 1000 بیمارستان، درخواست کسب مجوز عمل پیوند عضو از وزارت بهداشت کردند، این نشان می‌دهد که آنها به حداقل تعداد عمل پیوند مورد نیاز رسیده‌اند.
براساس حداقل ظرفیت خواسته شده از سوی وزارتخانه، 146 بیمارستانی که مجاز به انجام پیوند کلیه و کبد بودند می‌توانستند از سال 2000 حداقل یک میلیون عمل جراحی پیوند انجام دهند. در واقع، همه این مؤسسات بسیار بالاتر از حداقل ظرفیت عمل می‌کنند. علاوه بر این، بسیاری از مؤسسات نیز بدون مجوز وزارت بهداشت پیوند اعضای بدن را طبق تقاضا انجام می‌دهند.
یک جرم دولتی
پس از آنکه رسانه‌های خبری در سال 2006 شروع به افشای برداشت اجباری اعضای بدن در چین کردند، شواهد نشان داده است که برداشت اجباری اعضای بدن در چین همچنان ادامه داشته است، گرچه مخفی‌تر شده است. به دلیل «مشکلات مربوط به منابع اندام»، همانطور که توسط یک پزشک شناخته شده پیوند بیان شده است، تعداد عمل‌های پیوند اغلب بسیار کمتر از تعداد واقعی گزارش می‌شود و بخش ناچیزی از آنها ثبت می‌شوند و تعیین تعداد دقیق آن بسیار مشکل است.
این گزارش همچنین مشارکت ارتش حزب کمونیست چین و سازمان‌های دولتی را در انجام برداشت اعضای بدن از زندانیان عقیدتی پوشش می‌دهد از جمله مفقود‌الاثر شدن‌ها و آزمایش‌های پزشکی اجباری از تمرین‌کنندگان فالون گونگ در بازداشتگاههای حکومت.
این گزارش اطلاعات مفصلی در رابطه با شهادت‌های شاهدانی که حقایق را افشاء کردند ارائه می‌دهد و از منابع بیماران گرفته تا مدارک بیمارستان‌ها، ظرفیت، صلاحیت‌های پرسنلی و بودجه، همگی از ایجاد شبکه‌ای از زنجیره‌های تأمین سیستماتیک برداشت اعضای بدن حکایت دارد که یک جنایت سودمحور و بامجوز دولت است.
این تراژدی با برداشت اعضای بدن و پیوند عضو به‌پایان نمی‌رسد چراکه وقتی بسیاری از نمایشگاه‌های اجساد پلاستینه شده به سراسر جهان سفر می‌کردند، منابع اجساد - که بیشتر آنها از چین بودند - برای همه یک معما بود. شواهد بیشتری، آن اجساد را با تمرین‌کنندگان فالون گونگ زندانی مربوط دانسته و بسیاری از آنها در این گزارش مورد بحث قرار گرفته است.
مجموعه برداشت اعضای بدن
