(Minghui.org) هنگامی که حزب کمونیست چین فالون گونگ را در ژوئیه سال ۱۹۹۹ ممنوع اعلان کرد، حدود ۱۰۰ میلیون نفر در چین آن را تمرین می‌کردند.

به مناسبت هفدهمین سالگرد آزار و اذیت، تمرین‌کنندگان به منظور بالا بردن آگاهی مردم درباره خشونتی که درحال انجام است، ‌رویدادهایی را در سراسر جهان برگزار کردند. در ادامه گزارش‌هایی از بریتانیا، آلمان و فرانسه ارائه می‌شوند.

لندن، انگلستان: نشست درباره برداشت اجباری اعضای بدن

دیوید ماتاس و اتان گاتمن، پس از حضور در فعالیت‌هایی در ایالات متحده برای به روز رسانی تحقیقات اولیه خود درباره برداشت اجباری اعضای بدن در چین، در ۲۸ ژوئن وارد لندن شدند تا در جلسات مختلف مجلس نمایندگان شرکت کنند. نشست برگزارشده در ۳۰ ژوئن، به‌ویژه، توجه گسترده‌ای را به خود جلب کرد.

لائورِن ویدلِر از سازمان حقوق بشر بدون مرزهای بین‌المللی گفت که دولت بریتانیا نباید آزار و اذیت فالون گونگ در چین را نادیده بگیرد.

لائورِن ویدلِر از سازمان حقوق بشر بدون مرزهای بین‌المللی، درخصوص آنچه طی این نشست شنید، شوکه شده بود. او گفت که چنین مقیاس بزرگی از سرکوب وحشیانه مشابه فعالیتهایی درخصوص پاکسازی مذهبی است.

او گفت: «اظهار‌نظرها درباره شدت سرکوب در چین "فراتر از تصور" است. دقیقاً نشان می‌دهد که حزب کمونیست به چه شدتی فالون گونگ را مورد سوء رفتار قرار داده است.»

او گفت که جامعه غرب باید توجه دقیقی به این موضوع داشته باشد: «نمی‌توانیم حقوق بشر را در قانون اساسی خود شامل کنیم، درحالی‌که آنچه در زندگی واقعی رخ می‌دهد را نادیده بگیریم.»

توری رابینسون گفت که هیچکس نباید در مواجهه با قساوتی همچون برداشت اجباری اعضای بدن سکوت اختیار کند.

توری رابینسون، مشاور حرفه ای و راهبردی در ۳۰ ژوئن، فیلم مستند «باور آن سخت است» را تماشا کرد  که درباره برداشت اجباری اعضای بدن است و سپس گفت: «من به‌طرز وحشتناکی شوکه شدم.»

او با توجه به ماهیت و مقیاس بسیار گسترده و شدت این جنایت گفت که بسیاری از مسائل که سایر دولت‌های غربی به آن توجه می‌کنند در مقایسه این جنایت کم‌رنگ به نظر می‌رسند.

او انتظار داشت چنین گزارش‌هایی را بیشتر در اخبار مشاهده کند: «آگاه هستم که برخی رسانه‌های خبری تحت تأثیر [حزب کمونیست چین] هستند؛ بااین‌وجود، ضروری است که از حقیقت موضوع آگاه باشیم و باید برای حل موضوع [برداشت اجباری اعضای بدن] اقدامات لازمه را انجام دهیم.»

بریمِن، آلمان: جمع‌آوری امضاء

تمرین‌کنندگان در شمال غربی آلمان، در ۹ ژوئیه در بریمن، به‌منظور پایان دادن به سرکوب فالون گونگ در چین اقدام به جمع آوری امضاء کردند.

رولف دیتر ویچمن، مربی مشهور کاراته، اغلب برای مسابقات به سفر‌های بین‌المللی می‌رود. او گفت که درباره برداشت اعضای بدن از تمرین‌کنندگان فالون گونگی که در چین زندگی می‌کنند شنیده بود: «وحشتناک است. با اطمینان این دادخواست را امضاء می‌کنم.»

اورسولا، که در بریمن زندگی می‌کند، قبلاً فعالیتهای فالون گونگ را دیده بود. او گفت: بسیار نادرست است که حزب کمونیست چین همه چیز ر آشفته می‌کند.» او با اشاره به یک پوستر که توسط تمرین‌کنندگان تهیه و تنظیم شده بود گفت: «مردم باید از آنچه که واقعاً درحال وقوع است مطلع باشند. از شما به‌خاطر گفتن تمام این موضوعات تشکر می‌کنم.»

رهگذران بیانه در حمایت از تمرین‌کنندگان فالون گونگ را امضاء می‌کنند.

بن کاربایومر، اهل باواریا که درحال حاضر در کانزاسِ ایالات متحده زندگی می‌کند، از بستگان خود در بریمنِ آلمان دیدن می‌کرد. او هرچند در کانزاس درباره فالون گونگ شنیده بود، اما شخصاً تابه‌حال با هیچیک از تمرین‌کنندگان فالون گونگ ملاقات نکرده بود.

او گفت که برداشت اجباری اعضای بدن مرا به یاد قرون وسطی می‌اندازد. «درحال حاضر فناوری‌های پیشرفته‌ای [برای پیوند عضو] در اختیار داریم، اما آنها به‌خاطر آن مردم را به قتل می‌رسانند و حقوق اولیه بشریت را زیر پا می‌گذارند. این ترکیبِ وحشت‌آور و خطرناکی است.»

پاریس، فرانسه: «این موضوع همه ما را تحت تأثیر قرار می‌دهد»

تمرین‌کنندگان فالون گونگ در تاریخ ۱۷ ژوئیه، در پاریس و کنار برج ایفل در میدان حقوق بشر، پوسترهایی را برپا کرده و اقدام به جمع‌آوری امضاء از رهگذران کردند. انجام تمرین مراقبه از سوی تمرین‌کنندگان توجه بسیاری از گردشگران و شهروندان را به خود جلب کرد.

امانوئل، مدیری که صاحب یک شرکت فناوری اطلاعات است، پس از آگاهی از اینکه تمرین‌کنندگان فالون گونگ به‌خاطر باور خود تحت آزار و شکنجه قرار می‌گیرند، متحیر شده بود: «باور نمی‌کنم که حزب کمونیست در چین تا این گستره پلید باشد. در مقایسه با تاریخ با‌شکوه کشور، این موضوع مایه رسوایی است.»

گردشگران در ۱۷ ژوئیه، در میدان حقوق بشر، پوسترهای درباره فالون گونگ را می‌خوانند.

ریچارد، یک معلم انگلیسی از مراکش، پوسترهای فالون گونگ را سه روز پیش در خارج از ساختمان پارلمان اروپا دیده بود. او دادخواست را امضاء کرد و گفت که درباره این مسائل با دانش آموزان خود صحبت می‌کند.

ماث تیم، شیمیدان از کامبوج، با خشونت حزب کمونیست آشنا بود: «خمرهای سرخ تقریبا همه اقوام مرا در دهه ۱۹۷۰ به قتل رساندند. متأسفانه، آنها همچنان حتی تا امروز، به آزار و اذیت مردم بی گناه ادامه می‌دهند.

فیلیپ دوپونت، مهندس شبکه‌های کامپیوتری، با فرزندان خود قدم می‌زد که غرفه تمرین‌کنندگان فالون گونگ را دید. پس از خواندن هریک از پوسترها، اشک از دیدگانش سرازیر شد: [برداشت اجباری اعضای بدن] عمل وحشتناکی است. ما همه موجودات انسانی هستیم و این مسئله همه ما را تحت تأثیر قرار می‌دهد.»

مقالات مرتبط به زبان چینی:

http://www.minghui.org/mh/articles/2016/7/19/331596.html
http://www.minghui.org/mh/articles/2016/7/11/331207.html

http://en.minghui.org/html/articles/2016/7/23/157941.html