(Minghui.org) چند تن از مسئولین رسمی چین پس از شرکت عمده در آزار و شکنجه فالون گونگ از کار خود برکنار شدند، شامل ژو یونگ‌کانگ، رئیس سابق امنیت چین که در دسامبر ۲۰۱۴ بازداشت شد و پس از ۶ ماه اتهاماتش در دادگاه به اثبات رسید و لی دونگ‌شنگ که در سال ۲۰۱۳ متهم شد و امسال پیشتر از این، به ۱۵ سال حبس محکوم شد.

اما تعداد بیشتری از آنها هنوز آزاد هستند. یک از آنها لیو یان‌شان، رئیس سابق اداره تبلیغات مرکزی (۲۰۱۲-۲۰۰۲) است. در زیر خلاصه‌ای از آن چیزی آمده که لیو و سازمانش انجام داد تا به سرکوب سراسری فالون گونگ سوخت بیفزاید و آن را تحریک کند.

شرکت در آزار و شکنجه، ازابتدا

لیو پس از آموزش در مدرسه مرکزی حزب، در سال ۱۹۹۳ به معاونت اداره مرکزی تبلیغات منصوب شد. وقتی اداره ۶۱۰ در ژوئن ۱۹۹۹ تأسیس شد، او به این اداره پیوست و مسئولیت حمله به فالون گونگ ازطریق رسانه‌ها را عهده‌دار شد.

تحت ریاست لیو، رسانه‌ها تبلیغاتی علیه فالون گونگ تولید و منتشر کردند، ماجراهایی مانند اینکه تمرین‌کنندگان دست به خودکشی یا قتل سایرین می‌زنند. این کمپین تعداد زیادی از مردم را گمراه کرد تا انزجار نسبت به فالون گونگ را میان آنها برانگیزاند.

نکته ویژه، پوشش رسانه‌ای از حقه خودسوزی میدان تیان‌آن‌من در پکن بود. حدود دو هفته بعد، یعنی در ۸ ژانویه ۲۰۰۱، لیو کنفرانسی ملی را در پکن سازماندهی کرد که موضوع بحثش ارائه طرح‌هایی برای تشدید آزار و شکنجه فالون گونگ بود. در آن زمان این سرکوب ۱۷ ماهه، نیروی حرکت خود را ازدست داده بود و مشروعیت آن برای بسیاری از مردم جای سؤال داشت.

لیو و لی دونگ‌شنگ با استفاده از حقه خودسوزی، دوباره سرکوب فالون گونگ را تحریک کردند و آن را به سطحی بی‌سابقه و سراسری رساندند. به‌دنبال دستورات اداره ۶۱۰ و اداره تبلیغات، هزاران روزنامه، مجله و ایستگاه تلویزیونی در سراسر چین، شروع به افترا زدن و بدنام کردن فالون گونگ کردند. در عرض ۶ ماه بیش از ۳۰۰ هزار مقاله افتراآمیز در این خصوص منتشر شد.

همانطور که جیانگ زمین به لی و ژو ارتقاء مقام داد، لیو یان‌شان را نیز در سال ۲۰۰۲ به سمت وزیر اداره تبلیغات منصوب کرد. در سه سال بعد، تعداد مرگ‌های تأیید شده فالون گونگ براثر شکنجه سربه فلک کشید و از ۷۰۰ مرگ به ۲۹۴۰ مرگ رسید. هم‌زمان، تعداد عمل‌های جراحی پیوند عضو در چین به‌سرعت افزایش یافت؛ روندی که صحت برداشت اعضای بدن تمرین‌کنندگان زنده فالون گونگ را تأیید می‌کند.

سانسورهای خبری و تبلیغات گسترده

لیو علاوه بر رسانه‌های خبری، به مسئولین نیز دستور داد تا در راستای حمله به فالون گونگ، نمایشگاه‌های سراسری عکس برگزار کنند. این نمایشگاه‌ها آزار و شکنجه را در بسیاری از شهرها تشدید کردند و در سال ۲۰۱۲ در هونگ گونگ برگزار شدند و منجر به جنایات انزجارآمیز به‌دست انجمن حمایت از جوانان شدند.

به دستور لیو چند کتاب و نمایش تلویزیونی در حمله به فالون گونگ تهیه شدند. حتی بچه‌ها نیز درامان نبودند؛ تبلیغات ضد فالون گونگ در کتاب‌های درسی مدرسه نیز گنجانده شدند.

لیو تمام صداهای مثبت را سرکوب کرد. کتاب‌های فالون گونگ سوزانده شدند، هیچ گزارش مثبتی اجازه انتشار نداشت و روزنامه‌نگاران خارجی سکوت اختیار کرده بودند. وقتی تمرین‌کنندگان در چانگ‌چونِ استان جیلین، در مارس ۲۰۰۲، ویدئویی درباره آزار و شکنجه را منتشر کردند، با سرکوبی بی سابقه مواجه شده و حدود ۵۰۰۰ تمرین‌کننده بازداشت شدند.

لیو همچنین دانشمندان را به حمله به فالون گونگ ترغیب کرد و به فیلسوفان دستور داد تا استراتژی‌هایی برای شستشوی مغزی تمرین‌کنندگان بازداشت شده ارائه دهند.

همه این تلاش‌ها شبکه ملی و نظام‌مندی را گسترش داد که چینی‌ها را برای حدود ۱۷ سال گمراه کرده است. لیو شانشان یکی از بازیگران اصلیِ مسئول برای این نسل‌کشی محسوب می‌شود.