(Minghui.org) ادامه قسمت ۱۳

در سال ۲۰۰۶، روزنامۀ اپک تایمز ماجرای تکان‌دهنده‌ای را منتشر کرد که در‌خصوص بی‌شک یکی از خوفناک‌ترین فجایعی است که یک دولت نه‌تنها در عصر مدرن بلکه در طول سراسر تاریخ ثبت شده، مرتکب شده است. همان‌طور که در گزارش تحقیقاتی برداشت خونین اعضای بدن نوشتۀ وکیل برجستۀ حقوق بشر دیوید ماتاس و دیوید کیلگور نمایندۀ سابق پارلمان کانادا در منطقۀ آسیا-اقیانوسیه مستند شده است، شواهد بسیار قوی مبنی بر نقش هراس‌انگیز حکومت کمونیستی چین در قتل‌عام برنامه‌ریزی‌شدۀ تمرین‌کنندگان فالون گونگ، برداشت اعضای بدن آنها در زمانی که در قید حیات بودند و کسب سود بسیار زیاد از انجام این کار موجود است.

در پاسخ به اعتراضات بین‌المللی، حکومت چین تلاش کرده است که یکی از بخش‌های اصلی شواهد جزئی را توجیه کند و آن افزایش نجومی تعداد پیوندهای عضو در سال‌های اخیر و زمان‌های انتظار بسیار کوتاه برای پیوند عضو در فرهنگی است که نسبت به اهدای عضو به‌طور شناخته‌شده‌ای بی‌میل است. حکومت چین این موضوع را این‌چنین توجیه می‌کند که اعضای بدن برداشته شده را از جنایتکاران اعدامی پس از مرگ‌شان به‌دست آورده ‌است. در‌حالی‌که حکومت چین با مدرک انکارناپذیری مواجه است، تلاش کرده تا با اعتراف به جنایتی کوچکتر، از مجازات برای قساوتی هولناک فرار کند.

در این گزارش به ذکر دلایلی خواهیم پرداخت که به‌طور مستقیم این ادعا را تکذیب می‌کند و گواه بر اتهامات جدی‌ای است که علیه حکومت چین وارد شده است.

---

فصل ۱۴. چگونه می‌توانید کمک کنید؟

«خدای من! باورم نمی شود که حقیقت داشته باشد!» ممکن است وقتی برای اولین بار دربارۀ برداشت اعضای بدن زنده شنیدید چنین عکس‌العملی داشته باشید.

شما تنها نیستید. شصت سال پیش، فلیکس فرنکفورتر، قاضی دادگاه عالی، وقتی در‌خصوص کشتار هیودیان توسط نازی شنید، اظهارات مشابهی بیان کرد.

۱. گزیده‌ای از کارسکی: چگونه یک فرد سعی کرد تا هولوکاست را متوقف کند

امروز ما همگی می‌دانیم که هولوکاست، قتل‌عام برنامه‌ریزی‌شدۀ یهودیان در اردوگاه‌های کار نازی‌ها، حقیقت دارد. ما فرض می‌کنیم که وقتی این جنایت روی می‌داد، وجود اردوگاه‌های مرگ نازی حقیقتی شناخته‌شده بود. ممکن است این سؤال برای مردم پیش آید که: چطور همه دربارۀ هولوکاست می‌دانند، در‌حالی‌که تعداد کمی از مردم از ماجرای محرمانۀ برداشت اعضای بدن زنده در چین آگاه هستند؟

درواقع، وقتی نازی‌ها یهودیان را می‌کشتند، به‌جز تعداد بسیار اندکی که بی‌صبرانه می‌خواستند خبر را منتشر کنند، دنیای خارج اطلاعی از آن نداشت. گاهی توصیفات، ناقص و متضاد بود. همان‌قدر که دسترسی به حقایق در آن روز مشکل بود، امروز هم به‌همان میزان مشکل است که حقایق را در‌خصوص برداشت اعضای تمرین‌کنندگان زندۀ فالون گونگ توسط ح.ک.چ به‌دست آورد.

کارسکی: چگونه یک فرد سعی کرد تا هولوکاست را متوقف کند، ماجرای مجاب‌کنندۀ شجاعتی فوق‌العاده را بیان می‌کند. جان کارسکی، یک پیام‌رسان امور دیپلماتیک لهستانی، از زندانی در جمهوری شوروی فرار کرد و تحت شکنجۀ نازی قرار گرفت. کارسکی دزدکی وارد محلۀ یهودی‌نشین ورشو و همچنین یک اردوگاه کار مرگ نازی شد تا شاهد دست‌اول این قتل‌عام باشد. در سال‌های ۱۹۴۲ و ۱۹۴۳، جان کارسکی در‌خصوص نابودی یهودیان به رهبران انگلستان و آمریکا گزارش داد. در مراسم ضیافت جان سیچانوفسکی، سفیر لهستان در ایالات متحده، کارسکی قاضی دادگاه عالی، فلیکس فرانکفورتر، را در اولین مراسم شام از ابتدای ورودش به واشنگتن دی‌سی ملاقات کرد. پس از صرف شام، مکالمۀ زیر بین این دو روی داد.

قاضی دادگاه عالی مقابل کارسکی نشست و به چشمانش خیره شد.

فرانکفورتر پرسید: «آقای کارسکی، شما می‌دانید که من یک یهودی هستم؟»

کارسکی به‌نشانۀ تأیید سرش را تکان داد.

فرانکفورتر گفت: «گزارش‌های ضد‌و‌نقیض بسیاری در‌خصوص آنچه در کشور شما بر سر یهودیان می‌آید وجود دارد. لطفاً به من بگویید دقیقاً چه دیده‌اید.»

جان به‌مدت نیم ساعت صبورانه توضیح داد که چطور مأموریت‌هایش به محلۀ یهودی‌ها و اردوگاه مرگ به‌وجود آمد و دقیقاً با جزئیات تکان‌دهنده آنچه دیده بود را شرح داد. وقتی صحبت کارسکی تمام شد، صبر کرد تا بازدید‌کننده عکس‌العملی نشان دهد.

فرانکفورتر بی‌سروصدا از صندلی‌اش بلند شد. برای چند لحظه در مقابل کارسکی و سفیر که بهت‌زده بود به عقب و جلو گام برداشت. سپس به همان آرامی روی صندلی‌اش نشست.

فرانکفورتر بعد از مکث بیشتری گفت: «آقای کارسکی، وقتی مردی مانند من با مردی مثل شما صحبت می‌کند باید کاملاً صداقت داشته باشد. بنابراین باید بگویم: قادر نیستم حرف‌تان را باور کنم.»

سیچانوفسکی از صندلی‌اش بالا پرید و فریاد زد: «فلیکس، از این کلامت، منظوری نداری! چطور می‌توانی در رویش او را دروغ‌گو خطاب کنی! اقتدار دولت من پشت او است. شما می‌دانید که او کیست!»

فرانکفورتر با صدایی آرام که مملو از پذیرش بود پاسخ داد: «آقای سفیر، من نگفتم که این مرد جوان دروغ می‌گوید. گفتم که نمی‌توانم حرفش را باور کنم. تفاوتی در این دو وجود دارد.»(۱۱۲)

بیش از ۶۰ سال بعد، این گزارش همانقدر وارد است که آن موقع بود.

۲. حتی یک مورد از برداشت عضو از فرد زنده به مثابۀ یک جنایت تاریخی است

ح.ک.چ همواره مانع تحقیقات شده است. حزب اطلاعات مرتبط با زندانیان محکوم به‌مرگ را مانند اسراری دولتی محافظت کرده است. تلاش‌ها برای تحلیل منابع اعضای به‌دست آمده از زندانیان محکوم به‌مرگ و تمرین‌کنندگان زندۀ فالون گونگ با چالش‌های زیادی مواجه می‌شود. اما بر‌اساس برخی آمار منتشر شده و مشاهدات، محدودیت در دسترسی به اعضاء از زندانیان محکوم به‌مرگ و خصوصیات بازار عضو در چین، به‌ویژه گزارش‌های شاهدان از کسانی با اطلاعات محرمانه، تحقیقات تلفنی گسترده و تصدیق آژانس‌های واسطه‌گر اعضاء، همگی ما را به این نتیجه رسانده است که باور کنیم که رشد شدید بازار عضو در چین از سال ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۶ کاملاً مرتبط با برداشت اعضاء از تمرین‌کنندگان زندۀ فالون گونگ بوده است.

ژانگ ژیشین، یک زن جوان شجاع، در جریان انقلاب فرهنگی به‌خاطر زیر سؤال بردن سیاست ح.ک.چ و رهبر اصلی‌اش مائو زدونگ، کشته شد. آنچه تمام ملت را شوکه کرد این بود که مقامات ح.ک.چ به‌منظور ممانعت ژانگ از فریاد زدنِ هر حرفی که برای حکومت نامناسب باشد، قبل از اعدام گلوی او را بریدند. بعداً بسیاری از مردم فکر کردند که انقلاب فرهنگی چیزی مربوط به گذشته بوده است. اما در سال ۱۹۹۹، افترای درهم‌کوبنده و آزار و شکنجه علیه فالون گونگ آنچه در جریان انقلاب فرهنگی روی ‌داد را زنده کرد. آبروی ژانگ بازگردانده شد، اما مکانیزمی که او را در چین کشت، خلع سلاح نشده است. اگر اتهامات برداشت اعضاء حقیقت داشته باشد، این معرف کلام کیلگور و ماتاس است که می‌گویند: «شکلی نفرت‌انگیز از شیطانی که علی‌رغم تمام شرارت‌هایی که بشریت دیده، در این سیاره نوظهور است.»

تنها وقوع یک مورد از چنین قساوتی، بدون ذکر نمود برنامه‌ریزی‌شدۀ آن در چنین مقیاسی، به مثابۀ یک جنایت شرم‌آور است. اینها آشکارترین بازتاب این رژیم مستبد در نادیده گرفتن کامل زندگی هستند.

۳. به‌اصطلاح «معجزات اقتصادی» توجیهی برای آزار و شکنجه نیستند

هنگامی‌که موارد نقض حقوق بشر توسط ح.ک.چ را مورد بحث و بررسی قرار می‌دهیم، برخی از افراد رشد اقتصادی چین را به‌عنوان بهانه‌ای استناد کرده‌‌اند. رشد اقتصادی نمی‌تواند بهانه‌ یا پوششی بر سرکوب مردم چین توسط ح.ک.چ در‌نظر گرفته شود. آدولف هیتلر طی مدت کمتر از سه سال به‌اصطلاح «معجزۀ اقتصادی» آلمان را به‌انجام رساند. هیتلر موفق شد که نرخ بی‌کاری را از بیش از ۳۰% به نزدیک صفر برساند که باعث ارتقای وضعیت آلمان در خارج از کشور شد و این کشور را مجدداً در مدت کوتاهی به یک قدرت اروپایی تبدیل کرد. اما کشتار یهودیان در اردوگاه‌های کار، معرف عصر هیتلر بود. هیچ‌کسی هرگز از هیتلر به‌خاطر رشد اقتصادی در دوران حکومتش تمجید نمی‌کند.

رشد اقتصادی چین در این سال‌ها بسیار شکننده‌تر از رشد آلمان در دهۀ ۱۹۳۰ است. این به قیمت ویران‌سازی محیط زیست، کاهش منابع و سقوط اخلاقی انجام شده است، بهایی که نسل‌های آینده باید بپردازند. آنچه همۀ اینها در آن خلاصه می‌شود، اخلاقیات جامعه است. اگر صدای‌مان را برای توقف فجایعی چون برداشت اعضای بدن زنده بلند نکنیم، چین به‌عنوان یک دولت یا یک ملت آینده‌ای نخواهد داشت.

بسیاری از افراد جذب علایق اقتصادی شده‌اند و چشم‌شان را به سرکوب وحشیانۀ شهروندان توسط ح.ک.چ بسته‌اند. اما افراد بیشتر و بیشتری علیه چنین جنایاتی سخن می‌گویند. دانا روهراباکر، عضو بلندپایۀ سازمان‌های بین‌المللی حقوق بشر و کمیتۀ فرعی نظارت بر کمیتۀ امور خارجۀ مجلس، در آوریل ۲۰۰۶ طی نامه‌ای به رئیس‌جمهور جورج دبل‌یو بوش نوشت: «اخلاقیات لازم برای مشارکت در برداشت و فروش اعضای بدن بدون رضایت اهداء‌کننده قطعاً منحصر‌به فرد است. ما به‌عنوان قانون‌گذاران، دولتمردان و آمریکایی‌ها نباید با ساکت ماندن در این جنایات مشارکت کنیم. برای تاریخ مهم نیست که آیا ما یک قرارداد تجاری دیگر امضاء کنیم یا یک هواپیمای بوئینگ ۷۴۷ دیگر به‌فروش رسانیم، اما تاریخ ما را قضاوت خواهد کرد اگر وقتی با رنج کشیدن‌های حقیقتاً توصیف‌ناپذیر بشر در این مقیاس وسیع مواجه می‌شویم، انتخاب کنیم که روی‌مان را به سوی دیگر برگردانیم.»

۴. شما چه می‌توانید بکنید؟

ما دیده‌ایم که ح.ک.چ با قانون‌مند کردن بازار اعضای چین به اتهامات برداشت اعضای بدن پاسخ داده و جهان خارج را گمراه کرده است و هم‌زمان مؤسسات مستقل خارجی را از اجرای تحقیقات در چین اکیداً منع کرده است. این نپذیرفتن آشکار تحقیقات خارجی نشانگر این است که ح.ک.چ درگیر سرپوش گذاشتن به این موضوع است. همچنین ح.ک.چ امیدوار است که دیگران رشد شدید بازار پیوند عضو چین از سال ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۶ را در برابر پس‌زمینۀ سرکوب تمام‌عیار فالون گونگ فراموش کنند.

نویسندۀ چک، میلان کوندرا، ستیز علیه کمونیسم را به‌عنوان «ستیز حافظه در مقابل فراموشی» توصیف کرد. آنچه ح.ک.چ از مردم می‌‌خواهد این است که «فراموش کنند». آنچه مردم چین برایش مبارزه می‌کنند این است که «به‌یاد بیاورند».

ح.ک.چِ گذشته در‌حالی گلوی ژانگ ژیشین را برید که از کیفر مصون بود، درست مانند ح.ک.چِ امروز که می‌تواند اعضای تمرین‌کنندگان زندۀ فالون گونگ را بردارد. مادامی‌که ح.ک.چ که منشاء ده‌ها سال فلاکت چین است به حیات ادامه دهد، هرکسی می‌تواند قربانیان فردا باشد.

هرکسی می‌تواند نقش خود را ایفاء کند، به‌نوبۀ خود مدارک و شواهد را گردآوری کند و از ح.ک.چ بخواهد که به تحقیقات خارجی مستقل اجازه فعالیت دهد تا حقیقت در‌خصوص این بخش از تاریخ را افشاء کند و به آزار و شکنجۀ فالون گونگ و آزار و شکنجۀ حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری خاتمه دهد.

اگر شما پزشکی هستید که در برداشت اعضای بدن از تمرین‌کنندگان زندۀ فالون گونگ مشارکت داشته‌اید، امیدواریم که با منافع فوری کور نشوید. درگیر شدن شما در برداشت اعضای زنده توسط ح.ک.چ به‌وجود آمده است. بدون سلسله عملیات افتراآمیز در‌هم‌کوبنده و سیاست «ضرب‌و‌شتم ]تمرین‌کنندگان فالون گونگ[ تا حد مرگ، خودکشی به‌حساب می‌آید»، محیط برای برداشت اعضای بدن زنده فراهم نمی‌شد. آنچه روی داده است، روی داده است. ساکت ماندن و نگهبانی از اسرار ح.ک.چ نمی‌تواند جاذبۀ این جنایات یا پیشمانی شما را فرونشاند. شما با پخش حقایق می‌توانید وجدان‌تان را زنده نگه دارید و این جنایاتی که عمداً یا ناخواسته انجام شده است را کاهش داده یا حتی جبران کنید. این تنها راه خروج است.

منابع

(۶) مرکز پیوند کلیۀ استان هنان، «دانش پیوندهای خانوادگی را تقویت می‌کند – مروری بر اهداء‌کنندگان عضو از سوی خانواده یا خویشاوندان»، http://www.china-kidney.com/shownews.asp?id=819، (بایگانی‌شده در https://archive.is/PcDIc)

(۷) چاینا دیلی، «درخواست عمومی برای اهدای عضو»، http://www.chinadaily.com.cn/china/2009-08/26/content_8616938.htm (بایگانی‌شده در https://archive.is/Xu5Xg)

(۸) مجلۀ کای‌جینگ، شمارۀ ۲۴، سال ۲۰۰۵، «پیوند اعضاء – منطقه‌ای با مقررات شتابدار»، http://magazine.caijing.com.cn/2005-11-28/110062607.html ، (بایگانی‌شده در https://archive.is/YFTdJ)

(۹) مجلۀ هفتۀ زندگی، «مشکل سازمان‌دهی پیوند عضو»، http://www.lifeweek.com.cn/2006-04-17/0005314976.shtml (بایگانی‌شده در https://archive.is/KgReQ)

(۱۰) وب‌سایت ثبت‌نام برای پیوند کبد در چین، «گزارش سالانۀ ثبت‌نام برای پیوند کبد در چین در سال ۲۰۰۶»، https://www.cltr.org/view.jsp?id=76  

(۱۱) هوانگ جیه‌فو، مائو ییلی و جِی مایکل میلیس، «سیاست دولت و پیوند عضو در چین»، ژورنال پزشکی لانست، سال ۲۰۰۸؛ (۹۶۵۴)۳۷۲: ۸-۱۹۳۷.

(۱۲) Xinhuanet.com ، «مصاحبه با شی بینگ‌یی – نگاهی دقیق به پیوند اعضاء»، http://news.xinhuanet.com/mil/2009-09/11/content_12035251_2.htm، (بایگانی‌شده در https://archive.is/zRM90)

(۱۳) روزنامۀ پزشکی چین، سری شمارۀ ۲۸۸۷، «تأسیس یک شبکۀ ثبت‌نام پیوند عضو، تصویب قانون در‌خصوص مرگ مغزی – راه‌حلی برای کمبود منابع تأمین عضو»، ۱۵ نوامبر ۲۰۰۴، http://www.100md.com ، بایگانی شده در https://archive.is/TM4HI)

(۱۴) انجمن داوطلبین سان‌شاین ]یانگ‌گوانگ‌[ دانشگاه پکن، «دانش اولیۀ HLA»، http://www.isun.org/ch_cure/article_156.html ، (بایگانی شده در https://archive.is/Aawem)

(۱۵) جیائوزو دِیلی، «جنایت زیر آفتاب»، http://epaper.jzrb.com/shck/html/2009-10/19/content_139678.htm ، (بایگانی‌شده در https://archive.is/95YW1)

(۱۶) اخبار صبحگاهی، «تأکید نمایندۀ کنگرۀ خلق بر پاکسازی بازار غیررسمی کلیه»، ۱۴ ژانویۀ ۲۰۰۴. http://www.spcsc.sh.cn/renda/node103/node124/node143/userobject1ai1562.html ، (بایگانی‌شده در https://archive.is/piHfr)

(۱۷) توزیع نژادی و قومی گروه‌های خونی A، B و O»، http://www.bloodbook.com/world-abo.html ، (بایگانی‌شده در https://archive.is/Qkhh)

(۱۸) اخبار شبانگاهی یانگ‌زی، «۶۹۰ میلیون نفر آلوده به هپاتیت بی؟» http://www.hbver.com/Article/ygfz/ygzs/200404/2789.html ، (بایگانی‌شده در https://archive.is/rGKlb)

(۱۹) آژانس خبری چین، «کاهش تدریجی اعدام‌های محکومین به‌مرگ در چین»، Chinanews.com.cn ، ۶ سپتامبر ۲۰۰۷، http://www.sh.chinanews.com.cn/Article_Show.asp?ArticleID=31395 ، (بایگانی‌شده در https://archive.is/sTECB)

(۲۰) سازمان عفو بین‌الملل، واقعیات و اعداد در‌خصوص مجازات مرگ (۱ ژانویه ۲۰۰۷)، http://www.amnesty.org/en/library/info/ACT50/002/2007 (بایگانی‌شده در https://archive.is/zslK7)

(۲۱) گزارش سال ۲۰۰۷ هندز آف کِین، http://news.bbc.co.uk/chinese/trad/hi/newsid_6970000/newsid_6971700/6971753.stm (بایگانی‌شده در https://archive.is/Xi5dr)

(۲۲) وانگ گوانگ‌زه، «معمای تعداد اعدام‌های محکومین به مرگ در چین»، http://crd-net.org/Article/Class7/200703/20070320091911_3703.html (بایگانی‌شده در https://archive.is/4UrmE)

(۲۳) وانگ گوئوچی، «من پوست از اجساد زندانیان اعدام شده جدا کرده‌ام – شهادت وانگ گوئوچی، جراحی در بیمارستان نیروهای مسلح پلیس تیان‌جین»، نقل‌شده از ژورنال جهان در http://www.chinamonitor.org/news/qiguang/wqgzb.htm (بایگانی شده در https://archive.is/z3NTP)

(۲۴) هفته‌نامۀ فینیکس (شمارۀ ۲۱، سال ۲۰۰۵)، «تحقیق و بررسی در‌خصوص اهدای عضو از زندانیان محکوم به‌مرگ»، http://www.ifeng.com/phoenixtv/72951501286277120/20050823/617113.shtml (بایگانی شده در https://archive.is/sbt9m)

(۲۵) هفته‌نامۀ ساوترن ]نان‌فنگ ژوئومو[، «چین توریسم پیوند عضو را متوقف می‌کند»، http://www.infzm.com/content/9556 (بایگانی‌شده در https://archive.is/NvGIj)

(۲۶) وزارت بهداشت و خدمات انسانی ایالات متحده، «فرآیند سازگاری – لیست انتظار»، این وب‌سایت توسط ادارۀ خدمات و منابع بهداشتی (HRSA)، ادارۀ سیستم‌های پزشکی (HSB)، بخش پیوند، آژانسی متعلق به وزارت بهداشت و خدمات انسانی ایالات متحده اداره می‌شود، http://www.organdonor.gov/transplantation/matching_process.htm

(۲۷) چِن یان‌هویی، «تحقیق و بررسی در‌خصوص پیوندهای عضو جهانی – هزاران نفر خارجی برای پیوند عضو به چین هجوم می‌آورند، سرزمین اصلی چین تبدیل به مرکز جدیدی برای پیوند عضو جهانی می‌شود»، هفته‌نامۀ فینیکس، سال ۲۰۰۶، شمارۀ ۵، https://web.archive.org/web/20100611090330/http://news.ifeng.com/phoenixtv/83932384042418176/20060222/751049.shtml  

(۲۸) مرکز پیوند عضو بیمارستان شمارۀ ۳۰۹ ارتش آزادی‌بخش خلق، «معرفی مختصری از مرکز پیوند عضو بیمارستان شمارۀ ۳۰۹ ارتش آزادی‌بخش چین»، این مرکز محتویات مشخصی را در این معرفی پاک کرده است، اما وب سایت Chinaaffairs.org تمام اطلاعات مرتبط را ذخیره کرده است، http://www.chinaaffairs.org/gb/detail.asp?id=61744 ، (بایگانی‌شده در https://archive.is/qJnJM)

(۲۹) مجلۀ هفتۀ زندگی، http://www.lifeweek.com.cn/2004-09-23/000019783.shtml (بایگانی‌شده در https://archive.is/5PGW6)

(۳۰) بیمارستان ۳۰۹ ارتش آزادی‌بخش خلق چین، http://309ent.haodf.com/zhuanjiaguandian/309ent_5317.htm (بایگانی‌شده در https://archive.is/NvKbX)

(۳۱) صفحۀ ۱۵۷ تاریخ جراحی اورولوژی در مرکز بیماری‌ کلیۀ ارتش، http://www.xqhospital.com.cn/  

(۳۲) شبکۀ جیائودونگ، http://health.jiaodong.net/system/2015/03/27/012643942.shtml  

(۳۳) شبکۀ خبری شبانگاهی چانگشا، http://news.sina.com.cn/c/2006-04-28/09258810979s.shtml  

(۳۴) اپک‌تایمز، www.epochtimes.com/gb/6/9/14/n1454351.htm  

(۳۵) وب‌سایت بیمارستان گائوشین، http://www.gxyy.net/ksnewsshow-1886.html (بایگانی‌شده در https://archive.is/thn12)

(۳۶) «دیدار با متخصصین – لی هونگ‌دائو»، مرکز پیوند کلیه در استان هنان غربی.

(۳۷) گوانگ‌ژو دیلی، http://news.qq.com/a/20130313/000489.htm (بایگانی‌شده در https://archive.is/zm6Pt)

(۳۸) سازمان جهانی تحقیق و بررسی آزار و شکنجۀ فالون گونگ (WOIPFG)، «پیام‌های تلفنی: مدارک و شواهدی در‌خصوص برداشت اعضای بدن از تمرین‌کنندگان زندۀ فالون گونگ در چین»، http://www.zhuichaguoji.org/node/1571  

(۳۹) ساینس تایمز، «کمبود اهداء‌کنندگان عضو عامل محدود‌کننده در توسعۀ عمل‌های پیوند عضو است»، http://www.sciencenet.cn/html/showsbnews1.aspx?id=182075  (بایگانی‌شده در https://archive.is/4o0sL)

(۴۰) آژانس خبری شین‌هوا، «احکام اعدام فوری محکومین به‌مرگ در چین به شدت کاهش یافته است»، ۱۰ مارس ۲۰۰۸. http://news.xinhuanet.com/misc/2008-03/10/content_7761537.htm (بایگانی‌شده در https://archive.is/In3lO)

(۴۱) وب‌سایت پیپلز دِیلی، «در سال ۲۰۰۷، مرکز پیوند عضو اورینت تیان‌جین ۸۴ مورد پیوند کبد از اهداء‌کنندۀ زنده انجام داده است»، فرصت‌ها در بخش تیان‌جین، http://www.022net.com/2007/12-25/425567353391331.html (بایگانی شده در https://archive.is/NiDkV)

(۴۲) «سفر فالون دافا: مسیری روشن اما دشوار»، http://www.clearwisdom.net/emh/articles/2004/9/26/52823.html  

(۴۳) وزارت کشور ایالات متحده، گزارش حقوق بشر سال ۲۰۰۸: چین (شامل تبت، هنگ کنگ و ماکائو)، ۲۵ فوریۀ ۲۰۰۹، http://www.state.gov/g/drl/rls/hrrpt/2008/eap/119037.htm (بایگانی‌شده در https://archive.is/vTa8)

(۴۴) «سرنخ‌های جدیدی در تحقیق و بررسی اردوگاه کار اجباری سوجیاتون»، http://www.clearwisdom.net/emh/articles/2006/3/22/71075.html  

(۴۵) «پزشک ارتش فرآیند رسمی دزدی و فروش اعضای بدن از تمرین‌کنندگان زندۀ فالون گونگ توسط ح.ک.چ را آشکار می‌کند»، http://www.epochtimes.com/gb/6/4/30/n1303902.htm  

(۴۶) شبکۀ شین‌هوا، «شنیدن موارد تخفیف مجازات اکتشافی سودمند است»، http://news.xinhuanet.com/legal/2004-03/29/content_1389507.htm  (بایگانی‌شده در https://archive.is/ATpw8)

(۴۷) شبکۀ شین‌هوا، «جهش بزرگ سی سال در بهداشت ارتش چین، در هفت گروه از داده‌ها فشرده شد»، http://news.xinhuanet.com/newscenter/2008-12/17/content_10520230.htm (بایگانی‌شده در https://archive.is/sgErN)

(۴۸) مورنینگ نیوز، «بهره‌برداری تبلیغات فروش کلیه از اینترنت، شهرداری شانگهای تلاش می‌کند که شبکۀ خرید و فروش مخفیانۀ کلیه را قطع کند.»، http://news.xinhuanet.com/legal/2004-01/14/content_1274416.htm (بایگانی‌شده در https://archive.is/VIShU)

(۴۹) مرکز خبری ساینا، «شیوع خرید و فروش غیرقانونی کلیه در شانگهای، بازار سیاهی برپایۀ گریز قانونی»، http://news.sina.com.cn/c/2004-01-14/15361586708s.shtml (بایگانی‌شده در https://archive.is/asCff)

(۵۰) خبررسانی صبح تجارت چین، «هجوم تبلیغات فروش اعضاء به بیمارستان‌ها، پزشکان می‌گویند شن‌یانگ تعداد زیادی کلیه دارد»، http://news.hsw.cn/gb/news/2004-12/24/content_1520547.htm (بایگانی‌شده در https://archive.is/dql0B)

(۵۱) «طرح مأمور پلیس برای فروش اعضای بدن تمرین‌کنندگان فالون گونگ زندانی»، ۲۲ دسامبر ۲۰۰۰، http://minghui.ca/mh/articles/2000/12/22/5759.html (نسخۀ انگلیسی: http://www.clearwisdom.net/emh/articles/2000/12/31/3661.html)

(۵۲) «رِن پنگ‌وو، تمرین‌کنندۀ فالون گونگ به‌قتل رسید و پلیس شهرستان هولان در استان هیلونگ‌جیانگ تمام اعضای بدنش را برداشت»، ۱۹ آوریل ۲۰۰۱، http://minghui.ca/mh/articles/2001/4/19/10084.html (نسخۀ انگلیسی: http://www.clearwisdom.net/emh/articles/2001/4/21/6812.html)

(۵۳) «حقایق بیشتری در‌خصوص پروندۀ مرگ تمرین‌کنندۀ دافا، هائو رونجون، که در بازداشتگاه منطقۀ بای‌یون در شهر گوانگ‌ژو واقع در استان گوانگ‌دونگ تحت شکنجه مهلک قرار گرفت»، ۶ ژوئیۀ ۲۰۰۲، http://minghui.ca/mh/articles/2002/7/6/32910.html (نسخۀ انگلیسی: http://www.clearwisdom.net/emh/articles/2002/7/11/24004.html)

(۵۴) «درخواست بررسی دلیل مرگ سان رویی‌جیان»، ۱۶ دسامبر ۲۰۰۰، http://minghui.ca/mh/articles/2000/12/16/4707.html  

(۵۵) «شک به برداشت اعضای بدن در قتل خانم فو کشو و آقای شو جنلی، تمرین‌کنندگانی که از منطقۀ کوهستانی جینگ‌گانگ بازدید می‌کردند (تصاویر)»، ۸ اوت ۲۰۰۶، http://minghui.ca/mh/articles/2006/8/8/135079.html (نسخۀ انگلیسی: http://www.clearwisdom.net/emh/articles/2006/8/12/76758.html)

(۵۶) «نیاز به توجه فوری جامعۀ بین‌المللی: برداشت و فروش اعضای بدن از تمرین‌کنندگان فالون دافایی که تا حد مرگ در چین شکنجه‌شده‌اند.»، ۱۶ ژوئن ۲۰۰۴، http://minghui.ca/mh/articles/2004/6/16/77099.html (نسخۀ انگلیسی: http://www.clearwisdom.net/emh/articles/2004/6/25/49505.html)

(۵۷) آتش دروغین، مستندی توسط تلویزیون ان‌تی‌دی، http://www.falsefire.com  

(۵۸) کمیتۀ فرعی سازمان ملل متحد در‌خصوص ترویج و حمایت از حقوق بشر، «تروریسم، سازمان‌های فرا ملی، مباحثه بر سر روش‌های سنتی»، اطلاعیۀ رسمی توسط کمیتۀ فرعی سازمان ملل متحد در‌خصوص ترویج و حمایت از حقوق بشر، جلسۀ پنجاه‌و‌سوم. ۱۴ اوت، ۲۰۰۱، http://www.unhchr.ch/huricane/huricane.nsf/0/D1D7C610CB97B340C1256AA9002678B0?opendocument (بایگانی‌شده در https://archive.is/btaeZ)

(۵۹) آتش دروغین، که نکات مشکوک خودسوزی صحنه‌سازی‌شده در میدان تیان‌آن‌من را مورد بررسی و تحلیل قرار داده است، در پنجاه‌ویکمین فستیوال فیلم بین‌المللی کلمبیا در ۸ نوامبر ۲۰۰۳ برندۀ جایزۀ دوم شد. http://ca.ntdtv.com/xtr/gb/2003/11/14/a10510.html  

(۶۰) روزنامۀ جیه‌فانگ، «نه-ساعت معجزه»، http://old.jfdaily.com/gb/node2/node4085/node4086/node37049/userobject1ai784128.html (بایگانی‌شده در https://archive.is/fB2OF)

(۶۱) کارل بیندینگ و آلفرد هوچه، Die Freigabe der Vernichtung Lebensunwerten Lebens، (روا دانستن نابودی زندگی‌ای که ارزش زندگی را ندارد)، ۱۹۲۰.

(۶۲) رابرت جِی لیفتون، پزشکان نازی: قتل پزشکی و روانشناسی نسل‌کشی، ۱۹۸۶.

(۶۳) مجلۀ ساوت ویند ویندو، شمارۀ ۱۴، سال ۲۰۰۷، «معاملۀ اعضای بدن در ورای مرگ یک گدا»، http://www.qikan.com.cn/Article/nafc/nafc200714/nafc20071413.html (بایگانی‌شده در https://archive.is/QQ79h)

(۶۴) نسخۀ چینی وب‌سایت دویچه وله، «معاملۀ اعضای بدن در ورای مرگ یک گدا – جامعۀ پزشکی چه مسئولیت‌هایی دارند»، http://www.dw-world.com/dw/article/0,2708033,00.html (بایگانی‌شده در https://archive.is/tKkDi)

(۶۵) اویانگ هونگ‌لیانگ و هه شین، «پروندۀ قتل به‌خاطر اعضای بدن»، مجلۀ ]مالی و اقتصادی[ کایجین، http://magazine.caijing.com.cn/2009-08-30/110230843.html یا http://www.transplantation.org.cn/zyienizhonghe/2009-09/3906.htm (بایگانی‌شده در https://archive.is/80b1D)

(۶۶) اپک تایمز، «افشای وحشت شوک‌برانگیز در اردوگاه کار سوجیاتون»، ۹ مارس ۲۰۰۶، http://epochtimes.com/gb/6/3/9/n1248687.htm (نسخۀ انگلیسی: http://theepochtimes.com/news/6-3-11/39169.html)

(۶۷) اپک تایمز، «به گفتۀ شاهد جدیدی که وجود اردوگاه‌های مخفیانۀ چین را تأیید می‌کند، اعضای بدن از قربانیان زنده برداشته می‌شوند»، ۱۷ مارس ۲۰۰۶، http://epochtimes.com/gb/6/3/17/n1257362.htm (نسخۀ انگلیسی: http://theepochtimes.com/news/6-3-17/39405.html)

(۶۸) اپک تایمز، «منابع دیگر اردوگاه‌های مخفیانۀ چین را افشاء می‌کنند»، ۳۱ مارس ۲۰۰۶، http://epochtimes.com/gb/6/3/31/n1271996.htm (نسخۀ انگلیسی: http://theepochtimes.com/news/6-3-31/39910.html)

(۶۹) WOIPFG، http://www.zhuichaguoji.org/sites/default/files/record/2009/12/2677-report-2677_report.pdf

(۷۰) بین مرگ و زندگی، یک تولید ویدیویی توسط تلویزیون ان‌تی‌دی، http://minghui.ca/mh/articles/2009/9/1/207542.html  

(۷۱) دیوید ماتاس و دیوید کیلگور، برداشت خونین، سال ۲۰۰۷، http://organharvestinvestigation.net/report0701/report20070131-ch.pdf  (نسخۀ انگلیسی: http://organharvestinvestigation.net/report0701/report20070131-eng.pdf )

(۷۲) «در اردوگاه کار اجباری ماسان‌جیا، از «سوجیاتون» به‌عنوان واژه‌ای خوشایند برای برداشت اعضای بدن استفاده می‌شد»، http://en.minghui.org/html/articles/2014/9/13/3235.html  

(۷۳) سرویس خبری چین، http://health.people.com.cn/n/2015/0418/c14739-26864886.html  

(۷۴) هفته‌نامۀ اقتصادی چین، http://news.xinhuanet.com/legal/2013-09/03/c_125305093.htm (بایگانی‌شده در https://archive.is/BvIUm)

(۷۵) بنیاد طراحی دراگون، http://www.ddfchina.org/index.php/Index/content/id/108 (بایگانی‌شده در https://archive.is/eFUJs)

(۷۶) دانشگاه فودان، http://jpkc.fudan.edu.cn/  

(۷۷) کای‌جینگ چاینا، http://www.caijingba.cn/q/r/i.html (بایگانی‌شده در https://archive.is/r5bB2)

(۷۸) اخبار پکن، http://scitech.people.com.cn/GB/13400531.html (بایگانی شده در https://archive.is/Sbumt)

(۷۹) سازمان بین‌المللی جوانان چین، http://wen.oeeee.com/a/20120823/1049898.html (بایگانی‌شده در https://archive.is/3zs4O)

(۸۰) «وُن هاگنس مجبور به بازگرداندن اجساد بحث‌برانگیز به چین شد»، گاردین، http://www.theguardian.com/world/2004/jan/23/arts.china (بایگانی‌شده در https://archive.is/KXQN4)

(۸۱) http://www.epochtimes.com/gb/15/11/23/n4579773.htm  

(۸۲) تلویزیون فینیکس، http://news.ifeng.com/a/20150316/43349299_0.shtml (بایگانی‌شده در https://archive.is/YRmiK)

(۸۳) http://www.epochtimes.com/gb/15/3/25/n4396013.htm  

(۸۴) ادارۀ سازماندهی بخش سوجیاتون ح.ک.چ، «ظهور سیستم دفاعی ارتش ژاپن در منطقۀ ما»، ۸ اوت ۲۰۰۵، http://www.sjtdj.gov.cn/xuancuan/show.asp?ids=2643 (بایگانی‌شده در https://archive.is/rJXtl)

(۸۵) http://www.ntdtv.com/xtr/gb/2009/04/08/a278863.html#video  

(۸۶) www.minghui.org/mh/articles/2013/1/3/267380.html  

(۸۷) «خانم چنگ بی از شهر دژو در استان شان‌دونگ آزار و شکنجه شد»، http://www.clearwisdom.net/html/articles/2010/6/15/117863.html  

(۸۸) www.minghui.org/mh/articles/2012/8/25/261987.html  

(۸۹) «جنایاتی که در اردوگاه کار اجباری زنان در پکن و مغولستان داخلی انجام شد، شامل گرفتن ماهیانۀ خون بود»، http://en.minghui.org/html/articles/2012/12/17/136688.html  

(۹۰) http://www.minghui.org/mh/articles/2012/10/21/264222.html  

(۹۱) http://www.minghui.org/mh/articles/2012/10/17/264129.html  

(۹۲) http://www.minghui.org/mh/articles/2012/9/13/262733.html  

(۹۳) «اخبار بیشتری در‌خصوص آزار و شکنجه از چین – ۱۲ اکتبر ۲۰۱۲ (۲۲ گزارش)»، http://en.minghui.org/html/articles/2012/10/25/136031.html  

(۹۴) http://www.minghui.org/mh/articles/2014/2/19/287808.html  

(۹۵) http://www.minghui.org/mh/articles/2013/7/10/276475.html  

(۹۶) http://www.minghui.org/mh/articles/2015/3/8/305992.html  

(۹۷) http://www.minghui.org/mh/articles/2012/9/5/262434.html  

(۹۸) http://www.minghui.org/mh/articles/2013/7/13/276601.html  

(۹۹) http://www.minghui.org/mh/articles/2014/11/5/299841.html  

(۱۰۰) «زندان یونگ‌چوآن در چونگ‌چینگ بدون رضایت تمرین‌کنندگان فالون گونگ از آنها خون می‌گیرد»، http://en.minghui.org/html/articles/2013/4/3/138750.html  

(۱۰۱) «اخبار بیشتری در‌خصوص آزار و شکنجه از چین – ۱۹ فوریۀ ۲۰۱۳ (۵ گزارش)»، http://en.minghui.org/html/articles/2013/3/6/138384.html  

(۱۰۲) «اخبار بیشتری در‌خصوص آزار و شکنجه از چین – ۱۴ ژانویۀ ۲۰۱۴ (۱۰ گزارش)»، http://en.minghui.org/html/articles/2014/2/5/145251.html  

(۱۰۳) http://www.minghui.org/mh/articles/2013/10/4/280728.html  

(۱۰۴) «اخبار بیشتری در‌خصوص آزار و شکنجه از چین – ۹ سپتامبر ۲۰۱۴ (۸ گزارش)»، http://en.minghui.org/html/articles/2014/9/19/3328.html  

(۱۰۵) «خانم وو شویوان، تمرین‌کنندۀ فالون گونگ تهدید به برداشت اعضای بدن شد»، http://en.minghui.org/html/articles/2014/5/26/1361.html  

(۱۰۶) http://www.minghui.org/mh/articles/2015/1/19/303386.html  

(۱۰۷) «۸۴۵ تمرین‌کنندۀ فالون گونگ در سال ۲۰۱۴ در استان شان‌دونگ بازداشت شدند»، http://en.minghui.org/html/articles/2015/3/14/149330.html  

(۱۰۸) http://www.minghui.org/mh/articles/2015/1/28/303711.html  

(۱۰۹) «تحقیق و بررسی: نزدیک بود یک قربانی برداشت اعضای بدن توسط ح.ک.چ شوم»، http://en.minghui.org/html/articles/2013/5/29/140192.html  

(۱۱۰) دونگ‌نان کوای‌بائو، http://news.fznews.com.cn/shehui/2014-3-6/201436GBnLApFSxx103423.shtml (بایگانی شده در https://archive.is/wmebj)

(۱۱۱) شبکۀ شین‌هوا، http://news.xinhuanet.com/mil/2013-12/25/c_125915520.htm  

(۱۱۲) ای توماس وود و استانیسلا ام جانکوسکی، کارسکی: چگونه یک مرد سعی کرد تا هولوکاست را متوقف کند، ویلی و پسران، ۱۹۹۶

اپندیکس به زبان چینی موجود است.

http://en.minghui.org/html/articles/2016/5/16/157028.html