(Minghui.org) آقای ژانگ هونگ‌وئی، تمرین‌کننده فالون گونگ اهل شهر چانگچون در استان جیلین، در سال 2015 به پنج سال حبس محکوم شد. او از مه 2016 در زندان فانجیاتای در استان هوبئی محبوس بوده است.

مربی زندان چن ژنمینگ در 28 اوت 2016 آقای ژانگ را به یک دفتر کار کوچک برد و در مقابل چند زندانی با کفشش به صورت او ضربه زد. آن زندانیان از آن به بعد به‌طور منظم آقای ژانگ را مورد ضرب و شتم قرار دادند.

آقای ژانگ در 30 اوت 2016 به‌شدت مورد ضرب و شتم قرار گرفت، طوری که مجبور شدند او را به خارج از آنجا حمل کنند. چند زندانی تازه‌وارد شاهد این ضرب و شتم‌ها بودند.

یکی از زندانیان تازه‌وارد گفت: «باورش سخت است که در زندان فانجیاتای چنین گروهی از تبهکاران هستند. آنها می‌توانند سایر زندانیان را مورد ضرب و شتم قرار دهند بدون اینکه تنبیه شوند و حتی به‌خاطر این کارشان از پاداش کاهش دورۀ محکومیت برخوردار می‌شوند.»

کی زانتونگ یکی از زندانیانی است که وظیفه نظارت و ضرب و شتم آقای ژانگ را به‌عهده داشت. کار تمیز کردن دستشویی به او اختصاص داده شده بود، اما او به آقای ژانگ و زندانی دیگری دستور می‌داد که این کار را انجام دهند. آقای ژانگ برای رفتن به توالت باید از کی اجازه می‌گرفت.

تمرین‌کنندگان فالون گونگ در زندان فانجیاتای از بسیاری از حقوق اولیه، مانند برقراری تماس تلفنی و خرید نیازهای روزانه محروم هستند.

در زندان از کارت تلفن خاصی برای برقراری تماس تلفنی استفاده می‌شود. اما مسئولین زندان به بهانه‌های مختلف اجازه صدور کارت برای تمرین‌کنندگان را نمی‌دهند. در نتیجه، آقای ژانگ گاهی اوقات نمی‌تواند با افراد خانواده‌اش تماس بگیرد.

برای خرید کارت نیز ملزوماتی مورد نیاز است، اما این کارت به تمرین‌کنندگان داده نمی‌شود. بنابراین، پول ارسال شده توسط اعضای خانواده‌شان نمی‌تواند در کارت واریز شود، از این رو تمرین‌کنندگان قادر به خرید اقلام اساسی مانند دستمال توالت، خمیر دندان و صابون نیستند.