(Minghui.org) آقای هائو ووژونگ، ۶۸ ساله، در سال ۲۰۰۹ بهخاطر باورش به فالون دافا، به ۹ سال زندان محکوم شد. او در بخش ۱۱ در زندان شماره ۱ شاندونگ حبس شده است.
چند سال پیش او به‌دلیل ابتلا به فشار خون بالا و مشکلات تنفسی به بیمارستان پلیس شاندونگ برده شد و هنوز در آنجا نگه داشته شده است.
آقای هائو به سرطان ریه مبتلا شده است. رنگ پریده است و در شرایط بحرانی به سر میبرد.
همسرش بسیار نگران است و درخواستی به زندان داده تا به قید وثیقه آزاد شود تا بتواند تحت درمانهای پزشکی قرار گیرد. او هنوز آزاد نشده است.
سابقه
آقای هائو از کارخانه جوش شیرین در منطقه توسعه‌یافته بینهای در شهر ویفانگ، واقع در استان شاندونگ بازنشسته شد. او بارها به دلیل اعتقادش دستگیر و بازداشت شده است و کارفرما و پلیس محلی اغلب او را تحت آزار و اذیت قرار میدادند.
وانگ یونگ و سایر مأموران اداره پلیس منطقه توسعه‌یافته بینهای، در ۲۸ فوریه ۲۰۰۹ او را در خانهاش دستگیر کردند. آقای هائو قبل از اینکه به بازداشتگاه شوگوانگ فرستاده شود، در اداره پلیس برای حدود ده روزمورد بازجویی قرار گرفت.
او در سال ۲۰۰۹ توسط دادگاه هنتینگ به نه سال حبس محکوم شد. در ۱۰ ژوئیه ۲۰۱۲، ژائو لیانگ، یکی از زندانیان، به صورتش سیلی زد و او را تحت ضرب و شتم قرار داد، زیرا او با کسب اجازه از یکی دیگر از زندانیان سلول، چند قدم در سلول راه رفته بود.
آقای هائو و تمرینکنندگان دیگر فالون دافا دو روز بعد در اعتراض به مورد ضرب و شتم قرار گرفتن توسط زندانیان، دست به اعتصاب غذا زدند. نگهبانان با زندانیان هم دست شدند و کسانی که در اعتصاب غذا بودند را مجازات کردند. فشار خون آقای هائو به‌طور چشمگیری افزایش یافت. نگهبانان از ترس اینکه مبادا در زندان بمیرد، او را به بیمارستان پلیس فرستادند.
در ۱۹ ژانویه ۲۰۱۳ همسر آقای هائو سعی کرد تا او را ملاقات کند، اما مقامات زندان به او اجازه ندادند. پس از چند بار مراجعه برای دیدن شوهرش، در نهایت در ۱۷ ژانویه ۲۰۱۴، دو سال پس از حبسش در زندان توانست او را ببیند.
پرداخت حقوق بازنشستگی آقای هائو از زمان بازداشت وی در سال ۲۰۰۹ متوقف شده است. همسرش بدون هیچ منبع درآمدی، برای حمایت از خودش و پرداخت هزینههای شوهر محبوسش، مجبور به کار کردن شده است.
مجموعه شرح آزار و شکنجه
