(Minghui.org) تمرین‌کنندگانی را در شهرم می‌شناسم که طلاق گرفته‌اند. اما تمرین‌کنندگانی هم هستند که به‌خاطر امکان مالی و شرایط مساعد، می‌توانند برای آن عده‌ای که در حال جدا شدن یا دچار مشکلات زناشوئی هستند محل اقامت طولانی مدتی را فراهم کنند. مایلم درک‌هایم را درباره این موضوع به اشتراک بگذارم.

اجازه سکونت به کسی که نیازمند است، در ظاهر عمل شرافتمندانه‌ای است. اما ممکن است همیشه مفید نباشد خصوصاً برای تمرین‌کنندگان آن هم برای مدت طولانی.

یکی از تمرین‌کنندگان خانم به تمرین‌کننده جوان دیگری اجازه داد برای مدتی طولانی در خانه‌اش بماند و پولی نپردازد. آن تمرین‌کننده تقریباً تازه ازدواج کرده و با مشکلاتی مواجه شده بود. اما چون تمرین‌کننده مسن‌‌تر به او اجازه می‌دهد بدون هیچ هزینه‌ای در خانه‌اش بماند، تمرین‌کننده جوان شاید هیچ انگیزه‌ای برای سر و سامان دادن به زندگی زناشوئی‌اش پیدا نکند و تلاشی نکند تا با شوهرش یک زندگی خانوادگی مرسوم را شروع کند.

چرا این تمرین‌کننده به او اجازه داد در خانه‌اش بماند؟ احتمالاً خودش نیاز به همدم داشته است و شاید صادقانه فکر می‌کند در حال انجام کار خوبی برای او است. اما آیا واقعاً این کار خوبی است؟ در فرهنگ سنتی، یک زن باید به شوهرش تکیه کند. زیرا او باید بچه‌ها را بزرگ کند و نباید به صورت تمام وقت بیرون از خانه کار کند.

استاد بیان کردند:

«اما امروزه، همه در این باره بیندیشید: زمانی که از آزادی زنان دفاع می‌شود، آنها احساس می‌کنند که مظلوم واقع شده‌اند و باید به پاخیزند. اما بعد چه اتفاقی می‌افتد؟ طلاق، مجادله، فرزندان رها شده و سایر مشکلات اجتماعی پدیدار می‌شوند.» (آموزش فا در جلسه نیویورک)

نمونه‌ای دیگر، تمرین‌کننده‌ خانمی بود که می‌خواست با وجود یک بچه از شوهر تمرین‌کننده‌اش جدا شود. تمرین‌کننده خانم مطلقه دیگری به این خانم و فرزندش اجازه داد برای مدتی طولانی در منزلش بمانند. من دلایل جدایی آن دو تمرین‌کننده را نمی‌دانستم. با این وجود درک‌های خودم را همراه با گفته‌های استاد با آن خانم به اشتراک گذاشتم.

اما چرا یک تمرین‌کننده‌ مطلقه باید به تمرین‌کننده دیگری که در آستانه جدائی می‌باشد، اجازه دهد در خانه‌اش زندگی کند؟ آیا او آنها را به طلاق ترغیب نمی‌کند؟ اگر تمرین‌کننده‌ای که می‌خواهد از شوهرش جدا شود، جای دیگری برای سکونت نداشته باشد، خصوصاً جایی که مجبور نباشد پولی بپردازد؛ بیشتر سعی نمی‌کند تا مشکلات با شوهرش را حل کند؟ شین‌شینگ خود را ارتقاء دهد و در مورد طلاق از اصولفا پیروی کند؟

من باور دارم تمرین‌کنندگانی که برای آن عده‌ای که در حال گذر از مشکلات زناشوئی هستند، فضای رایگان (یا حتی غیر رایگان) فراهم می‌کنند، باید به درون نگاه کنند و دلیل این کارشان را بیابند.

به یاد دارم زمانی که خودم به‌طور موقت با شوهرم دچار مشکلات زناشوئی شدیم، از دائی‌ام خواستم نزد آنها بروم. او موافقت کرد اما همسرش مخالفت کرد و گفت: «فقط چند هفته می‌توانی بمانی.» همان لحظه متوجه شدم این نشانه‌ای از جانب استاد است و من نباید شوهرم را ترک کنم. بنابراین به خانه دائی‌ام نرفتم اما یک هفته نزد برادرم ماندم. به دلیل وجود کارما، با برادرم نیز دچار تضاد شدم و سرانجام به خانه بازگشتم تا با شوهرم زندگی کنم. طولی نکشید که مشکلاتمان حل شد.

آیا تمرین‌کنندگان باید جدا شوند؟ به خصوص وقتی هر دو تمرین‌کننده باشند؟ استاد از ما چنین چیزی خواسته‌اند؟ من و شوهرم به درون نگاه و سعی کردیم در این رابطه از الزامات فا پیروی کنیم و توانستیم بر سختی‌ها غلبه کنیم. حالا از یک زندگی هماهنگ و آرام برخوردار هستیم. خوشحالم که همسر دائی‌ام به من اجازه نداد نزدشان بمانم وگرنه ممکن بود انگیزه‌ تلاش برای حفظ ازدواجم و تزکیه مسائل مربوط به آن را از دست بدهم.

من نمی‌گویم که تمرین‌کنندگان در شرایط استثنائی نباید سرپناهی موقتی برای تمرین‌کنندگان دیگر فراهم کنند. راه حل‌های موقتی گاهی اوقات لازم و عملی خیرخواهانه هستند. اما باید قضاوتمان را براساس فا انجام دهیم و از خودمان بپرسیم آیا «اعمال خوبمان» واقعاً خوب هستند و در بلند مدت برای سایرین سودمند است.

من باور دارم به‌عنوان تمرین‌کننده، نباید وابستگی استقلال را در سایر تمرین‌کنندگان ترغیب کنیم، از جمله در شرایط بروز مشکلات زناشوئی. ما باید تمرین‌کنندگان جوان را تشویق کنیم تا مشکلاتشان حل کنند تا یک ازداواج سنتی با ارزش‌های سنتی داشته باشند. در غیر اینصورت مانند «والدین حمایتگر افراطی» رفتار می‌کنیم که اجازه نمی‌دهند فرزندانشان آشیانه را ترک کنند و با سختی‌ها مواجه شوند و خودشان پرواز کردن را یاد بگیرند. ما مطلقاً نباید سایر تمرین‌کنندگان را تشویق یا محیطی فراهم کنیم تا از همسرشان جدا شوند یا طلاق بگیرند. مهیا کردن یک محیط آسوده درست مانند تشویق آنها به ادامه آن شرایط می‌باشد.

استاد بیان کردند:

«آیا قرار نیست که برای بشریت آینده، بهترین چیزها را به جا بگذاریم؟ وقتی هر دوی شما تزکیه‌‏کننده هستید باید نسبت به یکدیگر ملاحظه‌‏گر باشید، و با آن‌‏طور بودن چگونه می‌‏توانید درباره‌‏ طلاق صحبت کنید؟ ازدواج باید چیزی ناگسستنی باشد.» («آموزش فا در جلسه با شاگردان آسیاـ‌اقیانوسیه»)

وقتی مردم با یکدیگر زندگی می‌کنند، چون راه دیگری ندارند، باید مشکلاتشان را حل کنند و به سرعت کارمای‌شان را بپردازند. هر چه باشد آنها با هم زندگی می‌کنند و همه خواهان داشتن یک خانواده هماهنگ و آرام هستند.

به استثنای موقعیت‌های آزار و شکنجه، فکر نمی‌کنم استاد ما را تشویق کنند تا مدتی طولانی در خانه سایر تمرین‌کنندگان بمانیم.

به درک من اگر شرایط زندگی طولانی‌مدت در خانه تمرین‌کنندگان دیگر برای هر دوی آن تمرین‌کنندگان جوان و آن دیگری که فرزندی دارد و می‌خواهند از شوهرانشان جدا شوند؛ فراهم نشود، انگیزه بیشتری پیدا می‌کنند تا مشکلات خانوادگی‌شان را حل کنند و مریدان درست و اصیل دافا باشند. آن تمرین‌کنندگانی که شرایط خوبی را برای آنها که نمی‌خواهند مسئولیت ازدواجشان را به عهده بگیرند، مهیا می‌کنند، احتمالاً به این آتش دامن می‌زنند.