(Minghui.org) در گزارش اخیر از خانه آزادی، آزار و شکنجه فالون گونگ در چین برجسته شده و جزئیات آن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. بیست و دو صفحه از این گزارش ۱۴۲ صفحه‎ای، بر این نقض شدید و گسترده حقوق بشر تمرکز کرده است.

در گزارش توسط آندره لَلیبرته، که محقق برجسته‎ای از دانشگاه اتاوا در رابطه با مذهب در چین ذکر شده است: «از زمان انقلاب فرهنگی تاکنون حزب کمونیست بدترین نمونه از آزار و شکنجه مذهبی را، با سرکوب فالون گونگ آغاز کرد.»

در ۲۸ فوریه ۲۰۱۷، گزارشی با عنوان «نبرد برای روح چین» توسط خانه آزادی منتشر شد. صبح آن روز یک کنفرانس مطبوعاتی برگزار شد، که توسط کارولین برتولما، رئیس کمیسیون بررسی امنیتی و اقتصادی ایالات متحده و چین، میزبانی شده بود. خانه آزادی در سال ۱۹۴۱ تأسیس شد. آن یک سازمان غیردولتی است که بودجه‌اش توسط دولت ایالات متحده تأمین می‌شود و مأموریت آن «صدای واضح و روشن برای دموکراسی و آزادی در سراسر جهان» است.

هم گزارش کامل و هم بررسی اجمالی ۴۰ صفحه‎ای برای دانلود بر روی سایت این سازمان در دسترس است. آن به‌عنوان یکی از جامع‎ترین گزارشات از یک سازمان حقوق بشر به حساب می‎آید.

«نبرد برای روح چین» منتشر شده توسط خانه آزادی در ۲۸ فوریه ۲۰۱۷، دارای یک بخش ۲۲ صفحه‎ای دربارۀ فالون گونگ با ۱۱۸ مرجع شخص سوم است.

ممنوعیت هفده ساله

گزارش با یک عکس تمرین گروهی از وب‌سایت مینگهویی شروع می‎شود، و در این گزارش، محبوبیت فالون گونگ در سال‎های ۱۹۹۰، و همچنین رابطه نزدیک بین اصول حقیقت، نیک‎خواهی، بردباری و سنت چینی مورد بررسی قرار می‎گیرد. در گزارش نوشته شده است: «در سال‎های ۱۹۹۰، مردم چین از هر قشر از جامعه، از جمله اعضای حزب کمونیست، شروع به تمرین فالون گونگ کردند.»

با این حال، جیانگ زمین، دبیر کل حزب کمونیست چین و رئيس جمهور پیشین دولت، در سال ۱۹۹۹ تصمیم گرفت فالون گونگ را ممنوع کند. «... وقتی جیانگ تصمیم خودسرانه و مسلماً غیرقانونی‌اش را دبارۀ ممنوعیت فالون گونگ گرفت، و تصمیمش را بر دیگر اعضای کمیته دائمی دفتر سیاسی تحمیل کرد، موانع نهادی یا قانونی زیادی برای متوقف کردن آنچه بعداً اتفاق افتاد وجود نداشت.» این شامل راه اندازی اداره ۶۱۰ می‌شود که پس از آن سرکوب در سراسر کشور را هدایت و تبلیغات اهریمنی پخش کرد.

با وجود ۱۷ سال ممنوعیت، ده‎ها میلیون نفر از مردم در چین هنوز هم فالون گونگ را تمرین می‎کنند.

افزایش‎های جدید

دو افزایش در گزارش مربوط به آزار و شکنجه مشخص شد. یکی از آنها مجازات‎های سخت علیه تمرین‌کنندگانی است که طبق ماده ۳۰۰ از قانون جزا بازداشت شده‎اند. بر اساس این گزارش، حداقل ۹۳۳ تمرین‎کننده بین ژانویه ۲۰۱۳ و ژوئن ۲۰۱۶ زندانی شده‎اند. «... در آوریل ۲۰۱۶ گائو ییشی ۴۵ ساله، فقط ده روز پس از اینکه او و همسرش بخاطر سوء ظن ظاهری برای تمرین فالون گونگ از خانه خود ربوده شدند، در بازداشتگاه پلیس درگذشت.» علاوه بر این، تمرین‎کنندگان در «مراکز آموزش حقوق»، «زندان‎های سیاه» ، و مراکز بازداشت پیش از محاکمه به‎طور غیرقانونی نگه داشته می‎شدند. بسیاری از آنها به زندان محکوم شدند.

افزایش دیگر، سرکوب وکلای حقوق بشر است که از تمرین‎کنندگان فالون گونگ دفاع کرده بودند. به‌عنوان مثال، «در ژوئیه ۲۰۱۵، سازمان‎های امنیتی چینی، حمله تهاجمی به وکلای حقوق بشر و جنبش دفاع از حقوق عمومی را راه‎اندازی کرده، و بیش از ۳۰۰ وکیل و دستیاران آنها را بازداشت کردند.»

از سوی دیگر، شواهدی از شکاف‎هایی در سرکوب سیستماتیک مشاهده شده است. در این گزارش این را به عوامل مختلفی از جمله پاکسازی مقامات کلیدی دخیل در آزار و شکنجه، تلاش ده ساله تمرین‎کنندگان برای افزایش آگاهی از خشونت، و غیره نسبت داده است. در واقع، پس از اینکه در مه ۲۰۱۵، دادگاه عالی چین روند تشکیل پرونده را آسان‎تر کرد، تمرین‎کنندگان داخل و خارج از چین تعداد زیادی شکایت کیفری علیه جیانگ زمین ثبت کردند، و او را مسئول جنایات دانستند.

سرکوبِ در همه جا حاضر

علاوه بر بازداشت، زندان و شکنجه، روش‎ها و تکنیک‎های مختلفی توسط مقامات برای بدرفتاری با تمرین‎کنندگان استفاده می‎شود. یکی از نمونه‎های آن نظارت الکترونیکی است. «تمرین‎کنندگان فالون گونگ به‎خاطر ارسال پیام صوتی، ارسال پیام به وی‎چت یا کیو‌کیو، یا به‎خاطر عبور از فیلتر اینترنتی برای دسترسی به وب‎سایت‎های مسدود شده، زندانی شده‎اند.»

یکی دیگر از استراتژی‎های مورد استفاده توسط مقامات برای «ریشه‌کن» کردن فالون گونگ، وادار کردن تمرین‎کنندگان به رها کردن باورشان است. استناد به یک گزارش از کمیسیون کنگره اجرایی ایالات متحده در چین (CECC) در سال ۲۰۰۸، که از طریق یک فرآیند «تبدیل» انجام می‌شد: «یک فرآیند برنامه ریزی مجدد ایدئولوژیک، که در آن تمرین‎کنندگان مورد هدف روش‎های مختلف از سرکوب جسمی و روحی قرار می‎گیرند تا زمانی که اعتقاد خود را به فالون گونگ انکار کنند.»

برای کنترل جریان اطلاعات، مقامات چینی به شدت کلمات مربوط به فالون گونگ را در فضای مجازی محدود کرده، و انتقال چنین اطلاعاتی به‎صورت آنلاین یا به‎صورت رودررو را مجازات و مطالب چاپ شده را توقیف می‎کنند. علاوه بر این، مقامات استراتژی‎هایی بسیاری را برای تضعیف حامیان بالقوه تمرین‎کنندگان به کار گرفتند.

در گزارش نوشته شده است: «در مجموع، این فعالیت‎های سرکوب‎گرانه به هر گوشه‎ای از زندگی و جامعه نفوذ کرده است؛ مدارس و محل‎های کار، سوپر مارکت‎ها و وسایل حمل و نقل عمومی، درخواست پاسپورت و ثبت نام اقامت هوکو، لپ تاپ و گوشی‌های هوشمند.»

مقدار زیادی منابع برای حفظ آزار و شکنجه صرف شده است. «... بودجه سالانه برای همه ادارات ۶۱۰ در سراسر کشور ۸۷۹ میلیون یوان (۱۳۵ میلیون دلار) است. و این فقط برای بخشی از دستگاه‌های دولتی مربوط به حزب و درگیر در سرکوب فالون گونگ است.»

برداشت اجباری اعضای بدن

تحت بستر تبلیغات غیرانسانی، این بازداشت‎های غیرقانونی و سوءاستفاده‎های اقتصادی بعداً به شیوه جدیدی تشدید شدند. کشتار تمرین‎کنندگان فالون گونگ و فروش اعضای بدنشان برای سود. پس از بررسی شواهد از سایر محققان، پزشکان، کارکنان بیمارستان، و تمرین‎کنندگانی که از زندان آزاد شده‎اند، خانه آزادی «شواهد معتبری را یافته است که نشان می‎دهد در اوایل سال‎های ۲۰۰۰، بازداشت‌شدگان فالون گونگ برای اعضای بدنشان در مقیاس بزرگی کشته شده‎اند.»

و چنین قساوتی همچنان ادامه دارد. بر اساس کار تحقیقاتی که در سال ۲۰۱۶ توسط دیوید کیلگور، اتان گاتمن، و دیوید ماتاس منتشر شده است: «... اطلاعات در دسترس عموم از تعداد عمل‎های پیوند در مؤسسات پزشکی در چین، نشان داد که مقیاس آن چندبار بیشتر از ۱۰ هزار پیوند در سال است که اغلب توسط مقامات ذکر شده بود.» این نشان‌دهنده افزایش خطری است که تمرین‌کنندگان فالون گونگ و سایر زندانیان عقیدتی را تهدید می‎کند.

مسیر رو به جلو

در گزارش نوشته شده است: «این حقیقت ساده که فالون گونگ از یورش ح.ک.چ جان سالم به در برده، امری قابل توجه است و به‎عنوان یک شکست واقعی دستگاه سرکوب‎کننده حزب به حساب می‎آید.

از طریق تلاش‎های غیرخشونت‎آمیز و استوار تمرین‎کنندگان فالون گونگ، به منظور افزایش سطح آگاهی و مخالفت با آزار و شکنجه، تعداد زیادی از مردم از تمرین‎کنندگان حمایت کرده‎اند. به گفته یک وکیل حقوق بشر چینی در سال ۲۰۱۳: «دستورات از مقامات سطح بالا درخصوص دستگیری کماکان صادر می‎شوند، اما گاهی اوقات عوامل اداره امنیت عمومی درخواست را رد کرده و می‎گویند آنها فقط در حال تمرین هستند تا سالم بمانند.»

پس از انتشار نه شرح و تفسیر درباره حزب کمونیست در سال ۲۰۰۴، بسیاری از مردم به تلاش‌ها برای قطع روابط با حزب پیوستند. در گزارش نوشته شده است: «از نوامبر ۲۰۱۶، وب‎سایت‎های خارج از کشور که جنبش تویدانگ را ردیابی می‎کنند ادعا کردند که بیش از ۲۵۵ میلیون نفر در داخل و خارج از چین اظهاراتشان برای ترک حزب را منتشر کرده‎اند.»

در این گزارش نتیجه‎گیری شده است که با این حال، تا زمانی که سیاست آزار وشکنجه در عمل باقی بماند: «تمرین‎کنندگان فالون گونگ در سراسر چین همچنان در آنچه که هنوز یک کمپین گسترده از آزار و شکنجه مذهبی به‎حساب می‎آید، بازداشت، زندانی، شکنجه، و گاهی اوقات کشته می‎شوند.»