(Minghui.org) موجودات در سطوح بالای کیهان، پاک، راحت و آرام و عاری از هر وابستگی یا خواسته‌ای هستند. اما، خودخواهی مانند حریقی بزرگ درمیان موجودات ذی‌شعور گسترش می‌یابد و آنها را تحت کنترل می‌گیرد. موجودات ذی‌شعور برای آنچه می‌خواهند مجبورند تقلا و کار کنند، برای زندگی متکی به منابع خارجی باشند و دیگر از آنچه که دارند راضی نیستند.

استاد بیان کردند:

«خودخواهی، حرص و طمع، حماقت و جهالت انسانی با خوبی فطری در سرشت انسان درآمیخته می‌شود و انسان‌ها ناآگاهانه درحال ایجاد هر چیزی هستند که مجبور خواهند بود تحمل کنند؛ این درحال حاضر درحال بلعیدن جامعه است.» ("بازسازی بشریت" از نکات اصلی برای پیشرفت بیشتر1)

موجودات ذی‌شعور در سطوح پایین شیفتۀ طلبِ زندگی مادی و لذات زودگذر هستند.

برای شخصی که آرزو دارد به سطوح بالا تزکیه کند، هر چه کمتر چیزهای مادی و لذات زودگذر را بخواهد، بیشتر از دنیای مادی رها می‌شود.

فراتر از لذات مادی

تزکیه‌کننده نیز آرزوهای پنهان بسیاری دارد که درمیان موجودات بشری باوری عادی تلقی می‌شود. زن‌‌ها از توجه مردها لذت می‌برند؛ آنهایی که تنها زندگی می‌کنند از صمیمیت و محبت سایر همنشینان لذت می‌برند؛ مردم از غذا خوردن، بازی کردن، سفر رفتن و بسیاری چیزهای دیگر لذت می‌برند.

حتی تزکیه‌کنندگان نیز به‌دنبال چیزهایی هستند که ندارند، اما فراموش می‌کنند که سابقاً چه چیزی داشتند ــ زیباترین، ناب‌ترین و مقدس‌ترین چیزها را داشتند.

یک تزکیه‌کنندۀ کوشای فالون دافا، لذتِ بالا بردن سطح خودش را در رسیدن به درک دیگری از فا تجربه می‌کند. آن احساسی باشکوه و شگفت‌انگیز است و به‌مراتب فراتر از احتیاجات مادی و لذات زودگذر است.

بذر گناهان بشر

بشر هر دوی سرشت بودایی و سرشت اهریمنی را دارد. بنیان بیولوژیکی ما نیز شامل سرشت اهریمنی می‌شود. اهریمن‌ها ممکن است سرشت اهریمنی شخص را تقویت کرده و در تلاشی برای نابود کردن فرد، تمایلات جنسی او را کنترل کنند.

اهریمن‌ها بذرهایی از گناه را در بشر کاشته‌اند- که لذت بردن است. مشکل است بتوان لذت بردن را تشخیص داد و از آن دست کشید. بدن بشری از خوشگذرانی لذت می‌برد و به برانگیخته‌شدن فعالیت‌های جنسی معتاد می‌شود که سرانجام وسیله‌ای برای اهریمن‌ها می‌شود تا انرژی مادرزادی افراد را بدزدند.

تشخیص ماهیت واقعی این اهریمن مشکل است. میلیون‌ها سال است که این اهریمن بدن‌ بشری را اشغال کرده و افکار آنها را کنترل می‌کند. در واقع دلیل اینکه مردم تمایل جنسی را رها نمی‌کنند این است که این اهریمن بدن بشری را تحت ارادۀ خودش درآورده و مردم به‌اشتباه فکر می‌کنند آن نیاز خودشان است و شرایط عادی بدن‌شان است.

شخصی که در این کار زیاده روی می‌کند، این اهریمن او را انتخاب می‌کند که کمی خوشگذرانی برای اعتیاد جزئی فراهم کند، مانند سیگار کشیدن و مشروب خوردن و لذت‌های بیشتر برای گناهانی مانند زیاده‌روی در استعمال مواد و بی‌بند و باری در امور جنسی است. فقط یک اهریمن این نوع از لذت را به انسان‌ها می‌دهد.

پذیرفتن وسوسه و زیاده‌روی در طلب آنها، برابر است با در اختیار گذاشتن بدن شخص به اهریمن. بنابراین بخشی از بدن آسمانی شخص آلوده و فاسد می‌شود. مقاومت در برابر وسوسه، اولین قدم در مسیر الوهیت است.

وقتی با وسوسه مواجه می‌شویم، اولین فکری که به‌نظرمان می‌رسد باید این باشد: «آن را ازبین می‌برم!» با افکار درست و عزم قوی، می‌توانیم خودمان را از این اهریمن دور کنیم! حتی نگذارید مقدار کمی هم باقی بماند. حتی باقیمانده خیلی جزئی و نامحسوس می‌تواند بعدها دوباره سربرآورد.

هم‌تمرین‌کنندگان، بیائید اطمینان حاصل کنیم که بدن الهی‌مان را برای چیزهای جزئی و خوشی‌های زودگذر نابود نمی‌کنیم. ما بزرگ‌ترین استاد را داریم. باید به‌عنوان مریدان فالون دافا مسئولیت‌های‌مان را تشخیص دهیم و درست‌ترین مسیر را طی کنیم.

در انتها، آیا می‌خواهید یک انسان باشید، یا حقیقتاً می‌خواهید یک موجود الهی باشید؟

یافتن راهی برای بیرون آمدن از گمراهی و ضلالت

وقتی تمرین‌کنندگانی که در زمینه شهوت و تمایلات جنسی مرتکب اشتباه شده‌اند، نباید احساس نومیدی کرده و تسلیم شوند. تمام کاری که لازم است انجام دهند، این است که نگاه به‌درون کرده تا ببینند در کجا لغزش داشته‌اند.

با پیروی از آموزه‌های استاد، به‌طور جدی و استوار تزکیه کنید. در وب‌سایت مینگهویی سرمقاله‌ها و مقالات مفید هیئت تحریریه درباره این موضوع به‌اشتراک گذاشته شده است.

فرستادن افکار درست اهمیت بسیاری دارد. مشکل است که بدن شخص را فقط در یک مرحله کاملاً پاک کرد، درحالی‌که بدن فرد باید دفعات بسیاری به‌طور به‌طور پرقدرت پاکسازی شود.

وقتی مداخله وارد می‌شود، تمرین‌کنندگان باید در این زمینه هشیار و آگاه باشند.

استاد بیان کردند:

«بدون توجه به اینکه آن بودا، دائو، خدا، یا اهریمن باشد، آنها نمی‌توانند مرا نوسان دهند.» (جوآن فالون)

درحالی‌که به‌سوی سطوح بالاتر و بالاتر تزکیه می‌کنیم باید بتوانیم از جاذبه‌های عوامل بیرونی در هر سطحی دوری کنیم و دیگر تحت سلطه تمایلات خودخواهانه نباشیم. ما به‌سوی خود واقعی اولیه و کمال حرکت می‌کنیم. اگر هنوز تحت‌تأثیر عوامل خارجی قرار بگیریم، باعث عدم توازن در قلمرومان خواهیم شد.