(Minghui.org) مقاله‌ای تحت عنوان «"مردۀ درقید حیات": زندانیان چینی به‌خاطر اعضای بدنشان کشته شده و سپس برای پیوند عضو به خارجی‌ها فروخته می‌شوند» در تاریخ 3 ژوئن 2017 در روزنامه نیوزیلند هرالد منتشر شد. در این مقاله گزارش شده که زندانیان عقیدتی در چین، ازجمله تمرین‌کنندگان فالون گونگ، به‌منظور برداشت اعضای بدنشان کشته می‌شوند تا برای عمل پیوند عضو به بیماران خارجی فروخته شوند.

در این مقاله اظهار شده است: «برای بسیاری از مردم نیاز به یک پیوند عضو می‌تواند موضوع مرگ و زندگی باشد.برای آنهایی که نیازمند پیوند عضو هستند، انتظار برای تماسی از سوی بیمارستان و اعلام اینکه عضو مناسبی فراهم است، انتظاری مشقت‌بار است. گاهی قبل از چنین تماسی، زندگی‌ آن فرد به‌پایان می‌رسد.»

«و بنابراین یک بازار سیاه پررونق برای اعضای بدن در چند کشور ازجمله هند و پاکستان ظاهر شده است. محققان اظهار می‌کنند که چین مرکزرایج‌ترین تجارت غیرقانونی اعضای بدن است و مقصد شماره یک برای "توریسم پیوند عضو" محسوب می‌شود.»

بیمارانی که در «توریسم پیوند عضو» شرکت دارند، از کشورهایی هستند که در آنجا فهرست‌های انتظار آنقدر بلندند که به عمر آنها وصال نمی‌دهد یا اینکه قیمت‌های اعضای پیوندی گزاف هستند.

این مقاله اشاره می‌کند: «اما بدگمانی بزرگی وجود دارد: محققان می‌گویند که اعضای اهدایی اغلب به‌طور غیرقانونی از زندانیانی که به‌دلیل باورهای مذهبی، سیاسی و فرهنگی خود اعدام می‌شوند، تأمین می‌شوند؛ زندانیانی که رضایتی به انجام این کار ندارند.»

«بسیاری از زندانیان چینی شهادت داده‌اند که درحالی که پشت میله‌های زندان بودند، بدون هیچ توضیحی در معرض آزمایش‌های پزشکیِ سازگار با غربالگری پیش از پیوند عضو قرار می‌گرفتند. یک دریافت‌کننده عضو گفت: "آنها این افراد را مرده‌های زنده می‌خواندند. شما صرفاً هنوز نمرده‌اید، اما خواهید مرد."»

«این مرد که نمی‌خواست هویتش فاش شود، به برنامه ساعت خبری پی‌بی‌اِس گفت که 11 سال پیش بیماری کلیه‌اش در مرحله پیشرفته بود تا اینکه به چین مسافرت کرد، 10 هزار دلار برای پیوند عضو پرداخت کرد و در عرض یک هفته کلیه جدیدی دریافت کرد.»

«او گفت هم‌اکنون با خانواده‌اش در کانادا زندگی می‌کند و اگر می‌خواست در کانادا این کلیۀ پیوندی را دریافت کند، قبل از اینکه نوبتش برسد جان خود را ازدست می‌داد.»

برداشت اجباری اعضای بدن هنوز رخ می‌دهد

در این مقاله اظهار شده است: «در سال 2005، مسئولین چین اعتراف کردند که از اعضای بدن زندانیان برای پیوند عضو استفاده می‌کنند و قول تغییرات مثبتی را در این زمینه دادند.»

«در سال 2013، رئیس کمیته اهدای عضو چین، دکتر هوانگ جیِفو، به روزنامه پزشکی لنست گفت که بیش از 90 درصد از اعضای پیوندی هنوز از زندانیان محکوم به مرگ تأمین می‌شوند.»

چین در سال 2014 اعلام کرد که به عمل برداشت اعضای بدن زندانیان محکوم به مرگ خاتمه خواهد داد و به سیستم اهدای عضو داوطلبانه روی خواهد آورد.

«اما براساس چند گزارش، این عمل بحث‌برانگیز با منسوخ شدن فاصله زیادی داشته و مدارکی وجود دارد دال بر اینکه آن همچنان ادامه دارد.»

در یک مقاله تحقیقی که اخیراً از سوی اتان گاتمن، سیاستمدار سابق کانادایی دیوید کیلگور و وکیل دیوید ماتاس منتشر شد، تخمین زده شده که هر سال 60 الی 100 هزار عمل پیوند عضو در چین صورت می‌گیرد.

آنها اشاره کردند که این رقم بسیار بیشتر از تخمین‌های حدود 10 هزاری رژیم کمونیست است و اینکه آن نمی‌تواند با برنامه نوپای اهدای عضو داوطلبانه توضیح داده شود.

ماتاس اظهار کرد: «(حزب کمونیست) می‌گوید که تعداد کل پیوندهای عضو قانونی حدود 10 هزار پیوند در سال است، اما ما به‌راحتی می‌توانیم فقط با نگاه به 2 یا 3 بیمارستان از بزرگ‌ترین بیمارستان‌های چین از این رقم رسمی چین فراتر برویم.»

«آن تفاوت فاحش، ما را به این نتیجه می‌رساند که در مقایسه با آنچه ما در ابتدا درخصوص تمرین‌کنندگان فالون گونگ تخمین زده بودیم، قتل‌عام بسیار بزرگ‌تری به‌خاطر اعضای بدنشان وجود داشته است.»

این محققان به این نتیجه رسیدند که تعداد زیادی از این اعضای بدن به‌زور از بدن زندانیان عقیدتی بیرون آورده می‌شوند و بخش عمده این زندانیان را تمرین‌کنندگان فالون گونگی تشکیل می‌دهند که تحت آزار و اذیت قرار دارند، اما شامل اویغورها، تبتی‌ها و «مسیحیان خانگی» نیز می‌شوند که در عبادتگاه‌های خانگی به‌طور مخفیانه دورهم جمع می‌شوند.

این گزارش دولت چین را به ادامه کشتار گروهی مردم بی‌گناه متهم می‌کند: کشتار برای به‌دست آوردن اعضای بدنشان به‌منظور پیوند عضو.

ماتاس اظهار کرد: «ما با تمرین‌کنندگان فالون گونگی مصاحبه کردیم که از زندان بیرون آمده بودند، از چین بیرون آمده بودند، به‌طور نظام‌مندی تحت آزمایش خون، معاینات اعضای بدن- البته نه برای اطمینان از سلامتی‌شان، چراکه تحت شکنجه قرار می‌گرفتند- و منحصراً انواع آزمایش‌های مربوط به عمل پیوند عضو قرار گرفته بودند.»

این مؤلف به وب‌سایت News.com.au اشاره کرد که سال گذشته با حدود 6 مهاجر چینی مصاحبه کرد؛ مهاجرانی که در چین به‌خاطر باورهای معنوی‌شان زندانی شده بودند. آنها همگی اظهار کردند که در زندان در معرض شکنجه و آزمایش‌های پزشکی قرار گرفتند.

برگشت استرالیایی‌ها با کبدهای زندانیان

در ادامه این مقاله آمده است: «محققان تخمین می‌زنند که اعضای بدن حدود 1.5 میلیون قربانی برای صنعت پیوند عضو چین برداشته شده است.»

«براساس گزارش‌های قبلیِ رسانه‌های دولتی، بیماران در چین حدود 15000 دلار برای یک عمل پیوند عضو غیرقانونی پرداخت می‌کنند. در ایالات متحده آمریکا متوسط هزینه بیمارستان برای یک پیوند کلیه 150 هزار دلار است. در کانادا و استرالیا آن رایگان است، زیرا دولت هزینه مراقبت‌های پزشکی را می‌پردازد، اما فهرست‌های انتظار می‌توانند طولانی باشند؛ برای برخی بیش‌ازحد طولانی.»

این مقاله داده‌هایی را از دفتر ثبت پیوند عضو و دیالیز استرالیا و نیوزیلند (ANZDATA) شرح داده است. دست‌کم 55 استرالیایی بین سال 2006 تا 2015 به خارج از کشور سفر کردند تا تحت عمل پیوند کلیه قرار گیرند.

پروفسور جرمی چاپمن در روزنامه پزشکی استرالیا در دسامبر 2013، از تردیدهایی جدی درباره برنامه پیوند اعضای چین گفت. او اظهار کرد: «درحالی که این عمل رایج در زندان‌ها و بیمارستان‌های چین صورت می‌گیرد، این کشور نمی‌تواند وارد انجمن جهانی جوامع مدنی شود.»

پروفسور چاپمن از پزشکی در استرالیا نیز نقل‌قول کرد که ظاهراً بیماری چینی‌الاصل به او گفته بود: «نمی‌توانم فردا برای دیالیز بیایم. امشب پرواز دارم، زیرا آنها فردا اهداءکننده عضو مرا می‌کشند.»

محقق اتان گاتمن به news.com.au گفت: «باید به عادی‌سازی این کشتار دسته‌جمعی خاتمه داد. اسپانیا و تایوان آن را ممنوع کرده‌اند. آن نیاز به اراده و شجاعت داشت. پس درباره این چطور: هیچ استرالیایی دیگری برای عمل پیوند عضو در زمان کوتاه به چین نرود و با کبدی گرفته شده از یک زندانی سیاسی یا مذهبی بازنگردد؟»

سناتور درین هینچ به پیوند عضو غیرقانونی تشویق شد

در این مقاله شرح داده شده است که وقتی به سناتور درین هینچ گفته شد بیشتر از 12 ماه زنده نخواهد ماند، او را ترغیب کردند تا برای پیوند عضو به چین سفر کند.

هینچ در نوامبر سال گذشته به اعضای پارلمان گفت: «درحالی که ماه‌ها سپری می‌شدند و به‌نظر نمی‌رسید به‌غیر از چند نشان کاذب، شانسی برای به‌دست آوردن کبدی جدید وجود داشته باشد، تاجری قدیمی در ملبورن به من گفت که می‌توانم به شانگهای بروم و با 150 هزار دلار هفته بعد کبدی بگیرم.»

«از این جریان به‌نظر می‌رسد آنها تقریباً مطابق با سفارش، کسی را به قتل می‌رسانند. اینکه چطور می‌توانید زندگی خود را با انجام چنین کاری طولانی کنید و برای این کار توجیهی اخلاقی داشته باشید، نمی‌توانم آن را باور کنم، اما به من گفته شد که می‌توانم به هند نیز بروم و همین کار را در آنجا انجام دهم.»

«طی این سال‌ها برخی از افراد معروف برای پیوند عضو، اعضای بدن را خریداری کرده‌اند، اما من آن اعمال را در چین محکوم می‌کنم.»

«در چین آنها شما را به‌قتل می‌رسانند»

در این مقاله، تحقیق صورت‌گرفته از سوی پزشکان مخالف برداشت اجباری اعضای بدن (DAFOH) نیز شرح داده شده است. DAFOH درخصوص گزارش‌های این اقدام در چین روی زندانیان عقیدتی، تحقیقات نظام‌مندی را انجام می‌دهد؛ اقدامی که با مجوز دولت چین صورت می‌گیرد.

سوفیا بریسکین، سخنگوی DAFOH در استرالیا، گفت که این سازمان«مخصوصاً روی چین تمرکز داشت، چراکه برخلاف هر جای دیگری در جهان، آن تنها مکانی است که برداشت اجباری و نظام‌مند اعضای بدن با مجوز دولت همچنان به‌صورت وسیعی در آن رخ می‌دهد.»

دکتر بریسکین گفت: «هیچ گونه قوانین رسمی برای ممانعت از این عمل وجود ندارد. درواقع، یک "ماده 1984" هنوز پابرجا است که استفاده از زندانیان محکوم به مرگ برای اهدای عضو را مجاز می‌سازد؛ اقدامی که نقض مستقیم همه دستورالعمل‌های بین‌المللی است.»

دکتر بریسکین گفت که برای تعداد زیادی از زندانیان «حتی نشستی حقوقی برگزار نمی‌شود. سیستم حقوقی چین فاسد است. آن باید متوقف شود.»

در این مقاله به آرتور کاپلان، جلودار اخلاق‌گرایی در آمریکا و بنیانگذار بخش اخلاق‌زیستی در علم پزشکی در دانشگاه نیویورک اشاره شده که مشاهداتش را از برداشت اعضای بدن در چین ارائه داده است.

او گفت: «در آمریکا یا اروپا، شما باید ابتدا بمیرید تا بتوانید اهداءکننده عضو باشید. در چین آنها می‌توانند شما را بکشند.»