(Minghui.org) درطول رویداد هفته آلمدالن، رویدادی که اخیراً برگزار شد و مهم‌ترین همایش درخصوص سیاست سوئد درنظر گرفته می‌شود، تمرین‌کنندگان در تاریخ 5 ژوئیه 2017، در تجمعی در میدان مرکزی ویسبی تلاش کردند تا با برگزاری فعالیت‌هایی سطح آگاهی مردم را درباره آزار و شکنجه فالون گونگ در چین بالا ببرند. روز بعد، یعنی در تاریخ 6 ژوئیه، مصاحبه‌ای در این خصوص در رادیو سوئد پخش شد.
رویداد هفته آلمدالن در هفتۀ بیست و هفتم هر سال در شهر ویسبی برگزار می‌شود که شامل سخنرانی‌ها، سمینارها و سایر فعالیت‌های سیاسی است.
عضو پارلمان هانس روتنبرگ (سمت چپ) و تمرین‌کننده توبیاس (سمت راست)، درطول تجمعی عمومی در تاریخ 5 ژوئیه 2017 فالون گونگ را به حاضران معرفی کردند.
عضو پارلمان هانس روتنبرگ و تمرین‌کننده توبیاس در تاریخ 5 ژوئیه، در تجمعی در میدان مرکزی ویسبی درباره فالون گونگ و سرکوب آن در چین صحبت کردند. بسیاری از مردم سؤالاتی پرسیدند و ابراز علاقه کردند که اطلاعات بیشتری در این خصوص به‌دست آورند.
ایستگاه رادیوی عمومی ملی سوئد، رادیو سوئد، روز بعد با توبیاس مصاحبه کرد. توبیاس گفت که 18 سال پیش تمرین فالون گونگ را آغاز کرد و به‌دلیل مزایای روحی و جسمی این تمرین مدیتیشن، آن را بسیار خوب یافت.
اما حزب کمونیست محبوبیت این تمرین در چین را تهدیدی برای خود درنظر گرفت که سبب شد آن را در سال 1999 ممنوع کند. توبیاس گفت: «از آن زمان، در چین تبلیغات افتراءآمیز و وسیعی علیه فالون گونگ آغاز شد و بسیاری از تمرین‌کنندگان به‌خاطر باور خود دستگیر شدند.»
در میان قساوت‌های متعددی که تمرین‌کنندگان در چین متحمل شده‌اند، بدترین آنها برداشت اجباری اعضای بدن است. توبیاس در ادامه گفت: «گزارشی در سال 2006 تأیید کرد که برداشت اجباری اعضای بدن تمرین‌کنندگان زنده با حمایت دولت چین و با همکاری بین زندان‌ها و بیمارستان‌های ارتش صورت می‌گیرد.»
رادیو سوئد، ایستگاه رادیوی عمومی ملی سوئد، در تاریخ 6 ژوئیه 2017 با توبیاس مصاحبه کرد.
میزبان این برنامه در رادیو سوئد گفت که او درباره برداشت اعضای بدن در سی‌اِن‌اِن و دایگنز نیهتر، یکی از روزنامه‌های اصلی سوئد، شنیده و خوانده بود و پرسید که آیا پوشش خبری بیشتری در این زمینه وجود داشته است.
توبیاس گفت که تحقیقات و گزارش‌های فراوانی این وحشیگری را به‌طور عمیق پوشش داده‌اند. برای نمونه تجارت سرخ: برداشت اعضای بدن تمرین‌کنندگان فالون گونگ در چین، نوشته دیوید ماتاس و دیوید کیلگور که در سال 2009 منتشر شد و گزارش‌های دیگر نشان داده‌اند که دست‌کم 600 بیمارستان در چین، در برداشت اجباری اعضای بدن مشارکت داشته‌اند.
