(Minghui.org) هنگامی که خانم ژو چنشانگ 47 ساله در صبح روز 16 ماه مه ۲۰۱۲ از منزل خارج شد، هیچکس نمی‌دانست که آن آخرین روز زندگی‌اش است.
در روز 18 مه، پلیس به شوهر سابقش، یانگ، اعلام کرد که خانم شو دو روز پیش درگذشته است. پسرش یانگ شوجون که در آن زمان دانشجوی کالج بود با شنیدن این خبر به خانه بازگشت.
شوجون در محل برگزاری مراسم تشییع جنازه متوجه شد که مادر سالم و زیبایش دیگر در کنارشان نیست و درعوض، بدن سرد و منجمدش در آنجا قرار دارد. در میان بخار سفیدی که از سردخانه بیرون می‌آمد، دید که چشمان مادرش هنوز باز هستند.
شوجون عهد کرد که مرگ ظالمانه او را افشاء کند. او به‌منظور اجرای عدالت برای مادرش که پس از دستگیری‌های مکرر بخاطر ایمانش به فالون گونگ، ناگهان زندگی‌اش را از دست داده بود، کار خود را آغاز کرد.
عکسی از شو چنشنگ ۴۷ ساله که پلیس او را در تاریخ 16 مه 2012 دستگیر کرد.
جسد شو چنشنگ که در روز دستگیری‌اش فوت کرد.
دستگیری‌های متعدد بخاطر ایمانش
همانند بسیاری دیگر از تمرین‌کنندگان فالون گونگ در چین، شو رنج فراوانی را به‌دلیل اجتناب از نفی این تمرین معنوی متحمل شد. رژیم کمونیستی در سال 1999 این تمرین را به‌طور غیرقانونی ممنوع کرد.
هنگامی که شو در سال 2000 به طرفداری از فالون گونگ از مقامات دولتی دادخواهی کرد، توسط پلیس شهر چنگژو دستگیر و متعاقب آن بازداشت و جریمه شد. یک سال بعد او به یک مرکز شستشوی مغزی در دانشکده حزب منطقه بیهو فرستاده شد.
در ماه مارس سال 2005، اداره 610 محلی به کارفرمای او در کارخانه دخانیات چنژو دستور داد تا او را برای یک دوره شستشوی مغزی دیگر بفرستند. او برای جلوگیری از آزار و شکنجه، مجبور به ترک خانه شد و به شهر دیگری رفت. هنگامی که او یک ماه بعد بازگشت، متوجه شد که کارفرمایش او را اخراج کرده است. [دلیل آن غیبت شو نبود، بلکه آزار و شکنجه او بود.]
به‌دلیل توزیع فلایرهای فالون گونگ، شو به‌مدت 15 روز دیگر بازداشت شد. پس از آزادی، اداره 610 به پلیس دستور داد تا دوباره او را دستگیر کند. پس از اینکه نتوانستند او را پیدا کنند، پلیس او را در فهرست افراد «تحت تعقیب» قرار داد.
در اوت 2008، پلیس شو را هنگام تجدید اعتبار کارت شناسایی‌اش در اداره پلیس منطقه سوشیان دستگیر کرد. مسئولین او را چندین ماه بازداشت و او را به حبس در اردوگاه کار اجباری محکوم کردند. اردوگاه کار بایمالونگ از پذیرش او خودداری کرد و او به خانه بازگشت.
زمانی که شو در ژوئن 2011 سوار قطار از گوانگژو به چنژو بازمی‌گشت، مسئول کنترل بلیط متوجه شد که کارت شناسایی شو همراهش نیست. او کیفش را بررسی کرد و یک کتاب فالون گونگ و چندین فلایر فالون گونگ را پیدا کرد. مسئولین او را بازداشت و محل زندگی‌اش را غارت کردند. او در اعتراض به این سوء‌رفتار دست به اعتصاب غذا زد و 45 روز بعد آزاد شد. مسئولین دو بار تلاش کردند تا او را به اردوگاه کار بایمالونگ بفرستند، اما هر دو بار به‌دلیل شرایط جسمی بدی که داشت رد شد.
در نهایت، شوهرش دیگر نتوانست این فشارهای مداوم را تحمل کند و او را طلاق داد.
بازجویی و مرگ
در ساعت ۱۰صبح، وقتی شو از مقابل هتل دونگجیاندیجینگ در چنژو عبور می‌کرد، دستگیر شد. پسرش بعد از تماشای فیلم ضبط شده یک دوربین امنیتی، متوجه شد که مأموران اداره پلیس رنمینشیلو با یک ون از راه رسیدند و او را به داخل خودرو کشاندند.
در اداره پلیس، به‌منظور بازجویی دست‌های شو را در پشتش با دستبند روی صندلی آهنی بستند. این روند ۱۲ساعت طول کشید که طی آن شو مجاز به خوردن، نوشیدن یا رفتن به توالت نبود. حدود ساعت 10 شب، به شو اطلاع دادند که به‌مدت 10 روز در بازداشت خواهد شد.
اسناد نشان داد که سه مأمور شو را به داخل ون پلیس بردند و در ساعت 10:39 شب به اداره پلیس رفتند. ساعت 11:15 صبح یک پزشک در بیمارستان اول چن ژو، حدود ۳ کیلومتر دورتر، مرگ خانم چو را اعلام کرد.
ممانعت از کالبدشکافی
به گفته شوجون و سایر اعضای خانواده، صورت شو تغییر شکل یافته بود. آنها خواستار کالبد شکافی شدند، اما درخواست‌شان رد شد.
جلسه‌ای در 21 مه با حضور کمیته امور سیاسی و حقوقی چن ژو، اداره 610، مأموران پلیس و اعضای خانواده برگزار شد. در این جلسه و 10 جلسه بعدی، مقامات از پذیرش مسئولیت این کار خودداری و خانواده را تهدید کردند.
درخواست مجدد خانواده شو برای کالبد شکافی، با فشار و مقاومت شدیدی از سوی مسئولین از جمله کمیته امور سیاسی و حقوقی، دادستانی، دادگاه و پلیس مواجه شد. آقای تانگ، وکیل استخدامی به‌وسیله خانواده، خشمگین شد وگفت: «برای پلیس، دادستانی و دادگاه توطئه برای دخالت در تحقیقات کاری غیرقانونی است.»
مسئولین همچنین علاوه بر منع خانواده از استخدام یک پزشک مستقل برای انجام کالبد شکافی، برادر بزرگتر شو را نیز از کمک به پرونده بازداشتند و او را تهدید به اخراج کردند.
با این حال، خانواده شو ضمن عدم همکاری با آنها، از امضای برگه‌های اداری برای تأیید و موافقت با این جنایت اجتناب کردند.
واکنش‌های جامعه
مرگ ناگهانی شو در زندانِ پلیس، توجه جامعه را به خود جلب کرد. بسیاری از مردم منزجر و خواستار تحقیق شدند.
همسایه‌ای با رسانه‌ها در منطقه تماس گرفت و از آنها خواست تا درباره این ماجرا گزارش تهیه کنند. مدیر بخش متروپولیتن هونان گفت: «نمی‌توانیم خبرنگاران را برای این کار بفرستیم، زیرا این مربوط به فالون گونگ است. حتی اگر یک مقاله بنویسیم، آن منتشر نخواهد شد.»
مردم در حال مطالعه پوستری درباره مرگ شو در چنژو، استان هونان
بعد از آن طولی نکشید که پوسترهای متعددی در چنژو ظاهر شد که به عموم مردم درباره این حادثه اطلاع‌رسانی می‌کرد و خواستار کالبد شکافی مستقل بود. بروشورها و پیامک‌هایی نیز در منطقه دست‌به‌دست می‌چرخید.
بسیاری از مردم برای مطالعه پوسترها توقف می‌کردند. شخصی گفت: «این جامعه یک فریب است. تمرین‌کنندگان فالون گونگ بی‌گناه هستند و باید از آزادی عقیده برخوردار باشند. حزب کمونیست بدنهاد و شرور است که چنین شخص خوبی را کشته است.»
پرداخت غرامت به‌وسیله دولت چهار سال پس از مرگ
جسد شو از زمان مرگ او در محل انجام مراسم تشییع جنازه نگه داشته شد. پسرش شوجون در 26 اوت 2014 خواستار جبران خسارت از سوی اداره پلیس بیهو شد. او در 24 اکتبر اعلانی را دریافت کرد که در آن ذکر شده بود که درخواستش رد شده است. شوجون سپس به دادگاه بیهو دادخواست داد. او در دادخواستش نوشت: «مادرم سالم بود. باید مسئولیت درگذشت ناگهانی او پس از دستگیری و بازجویی را به‌عهده بگیرند.»
در نهایت در تاریخ 19 دسامبر 2016 دادگاه بیهو مبلغی را پرداخت کرد. 325 هزار یوآن غرامت به پسرش داده و جسدش پنج روز بعد سوزانده شد.
مجموعه شرح آزار و شکنجه
