(Minghui.org) در روز سه شنبه ۱۶ اکتبر، مجلس انگلیس جلسه‌ای درباره برداشت اجباری اعضای بدنِ زندانیان عقیدتی در چین برگزار کرد. این جلسه که با میزبانی جیم شانون، نماینده پارلمان و رئیس گروه پارلمانی همه احزاب برای آزادی بین‌المللی اعتقادات مذهبی برگزار شد، سومین جلسه طی ۱۲ ماه گذشته درباره وضعیت برداشت اعضای بدن چین بود. ارائه‌دهنده شواهد در این جلسه، لرد آلتون از لیورپول، عضو پارلمان و عضو مجلس اعیان، متخصص ارشد پزشکی و از دانشگاهیان برجسته بود.

جیم شانون، نماینده پارلمان

لرد آلتون از لیورپول

در طی این رویداد، اتحادیه بین‌المللی برای پایان دادن به نقض پیوند اعضاء در چین (ETAC) اعلام کرد که در ماه دسامبر، دادگاه مردمی مستقلی برای بررسی برداشت اجباری اعضای بدن از زندانیان عقیدتی آغاز به کار خواهد کرد. هدف این دادگاه، ارزیابی و بررسی تمام شواهد موجود است که سؤالاتی بی‌پاسخ و دلیل نگرانی و اعتماد در میان فعالان را مطرح کرده است مبنی‌بر اینکه فعالیت‌های پیوند اعضای بدن به‌صورت غیرقانونی در مقیاسی گسترده در چین ادامه دارد.

در رویداد روز سه‌شنبه گزارش‌های نگران‌کننده دکتر هارولد کینگ، از سازمان پزشکان مخالف برداشت اجباری اعضای بدن (DAFOH) شنیده شد که تشابهات بین آزار و شکنجه فالون گونگ و یک نوع «نسل‌کشی سرد»، یعنی انهدام آهسته، چندجانبه و حیله‌گرانه یک گروه طی مدت زمانی طولانی را توضیح داد. فالون گونگ از سال ۱۹۹۹ در چین مورد آزار و اذیت قرار گرفته است و دکتر کینگ، با اشاره به قصد اعلام‌شده از سوی جیانگ زمین، رئیس پیشین حزب کمونیست چین ، برای «نابودی» فالون گونگ و اقداماتی که برای عادی کردن این جنایت علیه بشریت در جامعه چین دست به آنها زده است، درباره آزار و اذیت از دیدگاه نسل‌کشی صحبت کرد.

لرد آلتون از لیورپول و دکتر دیوید نیکول، متخصص مغز و اعصاب، مدرس ارشد افتخاری و فعال حقوق‌بشر، نگرانی‌هایی درخصوص نمایشگاهی موسوم به «اجساد واقعی» را مطرح کردند که اخیراً در مرکز نمایشگاه ملی بیرمنگام به نمایش گذاشته شده است. نگرانی‌های مشترک ناشی از این باور است که جسد‌هایی که برای یک نمایشگاه تجاری به انگلستان و خارج از انگلستان قاچاق شده‌اند، در واقع همان زندانیان عقیدتی ناراضی به پیوند هستند. لرد آلتون پرسید: «چرا بریتانیا اجازه می‌دهد اجساد شهروندان ناشناخته چینی که ممکن است قربانی شکنجه، نقض حقوق بشر، آزار و اذیت و یا سرقت اعضای بدن شده باشند، تبدیل به سیرک مسافرتی شوند؟»

دکتر نیکول خواستار به‌روزرسانی مصوبه ۲۰۰۴ در خصوص بافت بدن انسان شد (قانون بافت بدن انسان، به‌منظور «تنظیم مقررات برداشت، ذخیره‌سازی، استفاده و دفع اجساد، اندام‌ها و بافت‌های انسانی) تا از بازگشت چنین نمایشگاه‌هایی به انگلستان جلوگیری شود.

مقررات فعلی این لایحه حاکی از آن است که تمام اجسادی که به انگلستان آورده می‌شوند باید رضایت قبلی داشته باشند مبنی‌بر اینکه پس از مرگ برای نمایش، آموزش یا پژوهش مورد استفاده قرار گیرند. با‌این‌حال، براساس این مقررات، فقط راهنمای پیشنهادی عملی برای رضایت قبلی درخصوص اجساد سایر کشورها وجود دارد. این تناقض است که اجازه می‌دهد اجسادی مجوز دریافت کنند که براساس اظهارات فعالان از زندانیان عقیدتی بدون رضایت آنها است. دکتر نیکول درخواست می‌کند که مقررات به‌روزرسانی شوند تا اثبات رضایت قبلی برای همه اعضای بدن فراهم شود. این‌ به‌روزرسانی از همکاری بریتانیا با نقض حقوق‌بشر در کشورهایی جلوگیری می‌کند که درخصوص این‌نوع سوءاستفاده‌ها شناخته‌شده هستند.

الکس جوزف، یکی از بنیانگذاران سازمان بریستول مخالف برداشت اجباری اعضای بدن (BAFOH)، سؤال کرد که چگونه شهرهایی مانند بریستول را می‌توان با شهرهایی در کشوری مانند چین خواهر هم پنداشت، که بسیاری از موارد نقض حقوق‌بشر هنوز در آن بی‌پاسخ مانده است. از طریق برنامه سرویس جهانی بی‌بی‌سی تحت عنوان «چه‌کسی باور می‌کند؟ پیوند اعضای بدن در چین» سؤالاتی درباره شهر گوانگژو، خواهر بریستول مطرح شده است. در طی تحقیقات‌شان، به متیو هیل، روزنامه نگار ارشد بخش سلامت بی‌بی‌سی، کبدی به قیمت ۱۰۰ هزار پوند تحت شرایط مشکوک از بیمارستانی در گوانگژو ارائه شد. این افشاگری منجر به فراخوانی بریستول برای گسستن پیوندش با گوانگژو شد.

هفت سخنران نگرانی‌های خود را ابراز کردند و خواستار تحقیقاتی کامل درباره برداشت اجباری اعضای بدن شدند. در این رویداد نمایندگان مجلس و نمایندگان چند سازمان غیر‌دولتی از جمله سازمان دیده‌بان هنگ کنگ، همبستگی مسیحیان در سراسر جهان، کنگره جهانی اویغورها و کمیته اویغور انگلیس شرکت کردند.

با اعلام رسمی دادگاه مستقل مردم در دسامبر و تلاش‌های پیگیرانه مشابه این جلسات، باید منتظر باشیم تا ببینیم که آیا دولت بریتانیا تصمیم می‌گیرد که گام بعدی را بردارد یا نه. شواهد قانع‌کننده‌ درباره نمایش، همراه با صدای نگرانی‌های رو به افزایش جوامع اویغور، مسیحی، تبتی و فالون گونگ، سخت است که نادیده گرفته شوند.