(Minghui.org) هفت تن از تمرین‌کنندگان فالون گونگ در سلول‌های کوچک زندان زنان استان جیلین محبوس و تحت سوء‌رفتار قرار گرفته‌اند. آنها عبارتند از: خانم ژنگ چون‌لینگ، خانم یو ون‌یان، خانم ژو یلینگ، خانم نییو یافن، خانم لیو شیانگژو، خانم چه پینگ‌پینگ و خانم هوانگ جین‌یینگ. این سلول‌ها تاریک، بدبو، گرم و فاقد آب جاری هستند. در سال 2017، بعد از اینکه آن تونگ‌یو رئیس زندان شد، این سلول‌های کوچک را به اندازه ۱۰ مترمربع ساخت. آنها غیراز دریچه‌ای کوچک باز در دیوار برای جریان هوا، هیچ پنجره‌ای ندارند.

حدود پنج تمرین‌کننده در سراسر سال گذشته در سلول کوچکی قرار داشتند. این تمرین‌کنندگان اکثراً لاغر شده بودند و زمانی‌که از سلول کوچک آزاد ‌شدند وضعیت سلامتی‌شان وخیم بود.

وقتی تمرین‌کننده‌ای به سلولی کوچک منتقل می‌شود، یک زندانی جنایی تعیین می‌شود تا شبانه روز او را تحت نظارت قرار دهد. تمرین‌کننده در طول روز مجبور است در محدوده‌ای معین در کف اتاق بدون حرکت بنشیند. در شب، آن زندانی یک پتوی کثیف و بدبو می‌آورد و تمرین‌کننده باید هر دو ساعت به حضور و غیاب پاسخ دهد.

وعده‌های غذایی شامل کاسه‌ای کوچک از فرنی ذرت با کمی ترشی است. تمرین‌کنندگان مجاز نیستند لباس‌های خود را عوض کنند، دوش بگیرند، صورت‌شان را بشویند، دندان‌های‌شان را مسواک بزنند یا لباس‌های‌شان را بشویند.

گزارشات تمرین‌کنندگان

خانم ژنگ چون‌لینگ بارها در سلول کوچکی حبس شده است. او بعد از اعتصاب غذا آزاد شد.

خانم چه پینگ‌پینگ نیز بارها در سلول کوچکی زندانی شده است.

خانم لیو شیانگژو در 23 ژانویه 2018، به یک سلول کوچک انفرادی منتقل شد. به‌دروغ متهم به ضرب و شتم زندانی لیو پینگ‌پینگ شد. لیو و زندانیان تیان شوهوا، ژو شیائوهونگ، ژانگ شیویون و آن های‌یان تهمت‌زدگان بودند. خانم لیو تحت شکنجه قرار گرفت و علاوه‌برآن برای دو ماه آویزان شد. فقط مقدار کمی فرنی و آب به او داده می‌شد. او بعد از نوشتن اظهاریه تبدیل، از انفرادی آزاد و سپس به بخش شماره 6 منتقل شد و مجبور بود کارهای سخت انجام دهد.

در 25 ژانویه 2018، بعد از اینکه نگهبان تو یو مقالات استاد لی (بنیانگذار فالون گونگ) را در وسایل خانم نییو یافن پیدا کرد، او را به سلول کوچکی منتقل کرد. او بعد از آزادی از سلول انفرادی در راه رفتن مشکل داشت.

از ماه مه 2018، تمام تمرین‌کنندگان در بخش «کنترل ‌شدید» حبس شده‌اند. آنها تحت شستشوی مغزی قرار گرفتند، از ملاقات با خانواده، تماس تلفنی یا خرید هر نوع مواد غذایی محروم بودند. هر ماه فقط 20 یوآن خرجی به آنها داده می‌شد و مجبور بودند از 5 صبح تا 9 شب روی چهارپایه‌های کوچک بنشینند.

اگر تمرین‌کننده‌ای در طول این زمان به سلول کوچک منتقل شود، تحت قوانین زندان آن تمرین‌کننده می‌تواند تا سه ماه تحت بازداشت قرار گیرد. این روند قانون زندان دولت را که بیان می‌کند دوره حبس فقط می‌تواند 7 تا 15 روز باشد، نقض می‌کند. اگر تمرین‌کنندگان در سلول انفرادی نتوانند تحت شستشوی مغزی قرار گیرند، دوره زندان‌شان می‌تواند تمدید شود.