(Minghui.org) کنفرانس تبادل تجربه فالون دافای 2018 استرالیا در 9 سپتامبر 2018 در سیدنی برگزار شد. شرکت‎کنندگان بیان کردند که چگونه این فرصت برای بهبود خود را گرامی می‎دارند. آنها قدردانی خود را نسبت به نجات نیک‎خواهانه استاد ابراز کردند و گفتند که مصمم هستند از هر لحظه به خوبی استفاده کنند، با سخت‎کوشی تزکیه کنند و مأموریت خود را برای نجات مردم به‌انجام برسانند.

کنفرانس تبادل تجربه فالون دافای 2018 استرالیا در سیدنی برگزار شد.

پرانرژی مانند وقتی که ‎تازه تمرین را شروع کردم

خانم ژانگ، تمرین‎کننده‎ای سالمند از آدلاید، استرالیای جنوبی، گفت: «پس از حضور در این کنفرانس، دوباره متوجه فوریت رشد و اصلاحم و به انجام رساندن مأموریتم شدم. احساس می‎کنم پرانرژی هستم، مانند زمانی که تازه این تمرین را شروع کرده بودم. در طول کنفرانس احساس می‌کردم که در انرژی قدرتمند و نیک‎خواهی استاد غوطه‎ور شده‎ام.»

او گفت: «تجارب هم‌تمرین‎کنندگان خیلی مرا تحت تأثیر قرار داد؛ ایمان قوی آنها به استاد و دافا، و اینکه چگونه به درون نگاه و برای نجات موجودات ذی‎شعور با یکدیگر همکاری می‎کردند. کاستی‎هایم و تفاوت بین تزکیه آنها و خودم را می‎بینم. باید زمان ‎را غنیمت شمارم تا به‎طور استوار و محکم خودم را تزکیه کنم و مأموریتم را به انجام برسانم.»

رشد و اصلاح از طریق تجارب تمرین‎کنندگان

خانم لی از سیدنی اغلب به محل‌های گردشگری می‎رود تا درباره فالون دافا و آزار و شکنجه با مردم صحبت کند. او گفت: «من و سایر تمرین‎کنندگان فکر می‌کنیم تجربیات ارائه‌شده در این کنفرانس بسیار تأثیرگذار بودند. یکی از تمرین‎کنندگان سالمند گفت که وقتی تمرین‎کننده دیگری از یک رسانه چینی به‎خاطر انتشار مطالب افتراءآمیز علیه دافا شکایت می‌کرد و با مداخله مواجه شده بود، با فرستادن افکار درست کمکش کرد. از آنجا که این تمرین‎کننده سالمند از آن تمرین‎کننده دیگر انتقاد نکرد، می‎توانستم ببینم که چگونه مطابق با استاندارد یک تزکیه‎کننده واقعی عمل کرد. از آنجا که آنها با یکدیگر همکاری و به یکدیگر کمک کردند، استاد توانستند به آنها کمک کنند تا آنچه را می‎خواستند به‌انجام برسانند.»

خانم لی اظهار داشت که سخنرانی‎ها به دلیل انرژی صالح تمرین‎کنندگان و شین‌شینگ قابل تحسین‎شان، باعث دلگرمی او شده است. او گفت: «نیک‎خواهی آنها به من انگیزه داد که به درون نگاه و کاستی‎هایم را پیدا کنم. متوجه شدم که بسیاری از مشکلاتم از وابستگی‎ام به خودپسندی و غرور ناشی می‎شوند. چند بار وقتی به سخنرانی‎های‎شان گوش می‎دادم، به گریه افتادم. احساس می‎کنم پاک شدم و سطحم ارتقاء یافته است! گوش دادن به آنها به رشد و اصلاحم کمک کرد!»

رشد و اصلاح در حین ترویج شن یون

جنی از آدلاید گفت: «چیزهای بسیاری آموختم و متوجه کاستی‎هایم شدم. هماهنگ‎کننده نمایش‌های شن یون در کوئینزلند تعریف کرد که چگونه پس از اینکه به‎طور گروهی با هم رشد کردند، ظرف دو روز توانستند سالن تئاتری که رزرو آن به‎ظاهر غیرممکن بود را رزرو کنند. یکی دیگر از تمرین‎کنندگان درباره قدرت روشنگری حقیقت و افکار درست صحبت کرد. مدیران دو ایستگاه تلویزیونی پس از کسب اطلاعات بیشتر درباره فالون دافا تصمیم گرفتند به‎طور رایگان برای شن یون تبلیغ کنند.»

او افزود: «تجربیات تمرین‎کنندگانی که منیت‌شان را کنار گذاشتند و با استقامت به ترویج شن یون پرداختند، خیلی تشویقم کرد. بیش‌از‌حد به دیگران وابسته بوده‌ام و می‎ترسیدم کسی را دلخور کنم. فقط به این فکر می‎کردم که کار خودم را به‎خوبی انجام دهم و هرگز جویای وضعیت سایر تمرین‎کنندگان نمی‎شدم. خودخواهی‎ام مانع پیشرفت و بهبودم در تزکیه شده است. تنها راه نجات تعداد بیشتری از مردم، هماهنگ بودن با سایرین و رشد و اصلاح گروهی است. از این به بعد با دیگران هماهنگی بهتری خواهم داشت و سایر تمرین‎کنندگان را تشویق خواهم کرد تا در انجام کارها مشارکت کنند.»

یادگیری اینکه چطور به‌طور حقیقی تزکیه کنیم

خانم دونگ از سیدنی گفت که تصور می‎کرد در تزکیه کوشا است، زیرا هر روز ساعت 4 صبح برای مطالعه فا بیدار می‎شد. پس از گوش دادن به تجربیات سایر تمرین‎کنندگان، متوجه شد که باید در بسیاری از جنبه‌ها خودش را رشد دهد. او گفت: «یکی از تمرین‎کنندگان اخیراً به من یادآوری کرد که کارمای بیماری‌ام بدتر شده و باید هشیار باشم و در تزکیه سست نشوم. یکی از تمرین‎کنندگان امروز گفت که هر چه بیشتر مصمم باشید و افکار درست بیشتری داشته باشید، راحت‎تر می‎توانید موانع را پشت سر بگذارید. با نگاه به خودم، متوجه شدم که فا را به‌اندازه کافی مطالعه نکرده‌ام. استاد همیشه به ما یادآوری می‌کنند که فا را به‎خوبی مطالعه کنیم. مصمم هستم که تمرکزم را بهتر و پیشرفت کنم.»

او گفت: «یکی از تمرین‎کنندگان درباره چگونگی مقابله با کارمای بیماری‌اش صحبت کرد. او پس از صحبت با همسر تمرین‎کننده‎اش، وابستگی‎هایش را پیدا کرد. اگرچه از بین بردن برخی از وابستگی‎ها تقریباً غیرممکن به‎نظر می‌رسید، بدون توجه به اینکه چقدر سخت بود، مصمم شد آن کار را انجام دهد. او با کمک استاد، توانست از مصیبت بیماری رها شود. این باعث شد که متوجه شوم علائم بیماری‌ام به‎خاطر وابستگی‎هایی است که نتوانسته‎ام آنها را ازبین ببرم. اگرچه فکر می‎کردم در تزکیه کوشا هستم، متوجه شدم که در واقع نمی‎دانستم چگونه خودم را تزکیه کنم. از حالا به بعد، وقتی دچار تضادی می‎شوم، به دنبال مشکلات خودم می‎گردم. نکته کلیدی رشد شین‎شینگم است.»

زوجی با یکدیگر تلاش می‎کنند تا کارمای بیماری را پشت سر بگذارند

خانم لی، هماهنگ‎کننده یک محل گردشگری در سیدنی، گفت که او سرش با کار هماهنگ کردن فعالیت‎های روشنگری حقیقت شلوغ است، اما از تزکیه‎اش در منزل غافل شده است. «شوهرم که او نیز تمرین‎کننده است، در حالی که تجربه‎اش درباره مقابله با کارمای بیماری را می‎خواند به گریه افتاد. او قدردان استاد گرامی و مهربان‎مان است. در حالی که به تبادل تجربه‌اش گوش می‎دادم به گریه افتادم. هر دوی ما سرمان با پروژه‎های‌مان شلوغ بوده است، اما با یکدیگر ارتباط خوبی برقرار نکردیم. استاد به ما گفته‎اند که با هم کار کنیم و بدنی واحد را شکل دهیم. با این حال، به‎عنوان یک زوج، این کار را انجام نداده‎ایم و به‎خوبی با یکدیگر رفتار نمی‎کنیم. چگونه می‎توانیم به اندازه کافی برای نجات مردم نیک‎خواهی داشته باشیم؟»

خانم لی گفت که بسیار سپاسگزار استاد است که نه تنها کارمای بیماری شوهرش را از بین بردند، بلکه اختلاف بین او و شوهرش را نیز حل‌وفصل کردند. آنها به‎سختی با یکدیگر صحبت می‎کردند، اما توانستند وابستگی به خودشان را رها و به‎خوبی با هم ارتباط برقرار کنند. به رفع کاستی‌های یکدیگر کمک و با یکدیگر پیشرفت کنند. او می‎گوید که اکنون انگیزه یافته تا همراه شوهرش کوشا شود و برای نجات تعداد بیشتری از مردم به استاد کمک کنند.

گرامی داشتن فرصت‎هایی برای تزکیه

جانت، تمرین‎کننده‎ای قدیمی از نیوزیلند، به‌ویژه تحت تأثیر تمرین‌کننده‌ای قرار گرفت که تزکیه را مجدداً آغاز کرده بود. او گفت عمیقاً احساس می‎کند که استاد هر یک از مریدان‌شان را چقدر گرامی می‎دارند و هیچ کسی را نادیده نمی‌گیرند. سخنرانی این تمرین‌کننده جانت را به یاد زمانی انداخت که به‎تازگی تمرین را آغاز کرده بود. جانت گفت: «وقتی شروع به تزکیه کردم، در منطقه ما هیچ هماهنگ‌کننده‎ای وجود نداشت. هیچ‌کدام از ما احساس نمی‌کردیم که به هماهنگ‎کننده نیاز داریم؛ زیرا هر یک از ما همانطور که استاد خواسته‌اند هر کاری که می‎توانستیم را انجام می‎دادیم، از جمله راه‌اندازی محل تمرین، برگزاری جلسات مطالعه، سازماندهی کنفرانس‎های فا و غیره. با این حال، به مرور زمان شور و شوق اولیه و احترام زیادمان به دافا کاهش یافت. گوش دادن به سخنرانی‎های سایر تمرین‎کنندگان در این کنفرانس کمکم کرد تا انگیزه اولیه‎ام را پیدا کنم و وضعیت ضعیف تزکیه‎ام را ببینم.»

(ارائه‌شده در کنفرانس تبادل تجربه فالون دافای 2018 استرالیا)