(Minghui.org) تمرین‌کنندگان فالون گونگی که به‌خاطر اعتقادشان توسط رژیم کمونیست چین دستگیر می‌شوند، گاهی در اعتراض به حبس غیرقانونی و دفاع از آزادی عقیده‌شان دست به اعتصاب غذا می‌زنند. مسئولان زندان از این فرصت استفاده می‌کنند تا با خوراندن اجباری آنها را شکنجه کنند.
ماجرای ذیل اتفاقی است که برای تمرین‌کننده‌ای در تیانجین رخ داد.
خانم گائو یان‌هونگ ساکن بخش ووچینگ در تیانجین سابقاً به بیماری‌های مختلفی مبتلا بود. او بهبود وضعیت سلامتی و ارتقای خصوصیات اخلاقی‌اش را مدیون تمرین فالون گونگ است. او از شوهر و والدین پیرش به‌خوبی نگهداری کرد.
اما زمانی که در روستای مجاور با شخصی درباره فالون گونگ صحبت می‌کرد، منشی حزب در روستا گزارش او را به پلیس داد. او 7 مه 2018 دستگیر و به مدت 15 روز در بازداشتگاه ووچینگ نگه داشته شد.
خانم گائو در دادخواهی از بی‌گناهی‌اش در دوران حبسش در بازداشتگاه از خوردن غذا اجتناب کرد. نگهبانان پودر شیر سویا آوردند و به زندانیان دستور دادند به اجبار به او بخورانند. خانم گائو تا دو روز غذایی که به اجبار به او خورانده شده بود را تف می‌کرد.
مو شویو یکی از زندانیان ایده‌ای به ذهنش رسید که مانع تف کردن غذا شود: «یکی از ما بینی‌اش را می‌گیریم تا سایرین مخلوط پودر شیر و آب را با قاشق وارد دهانش کنند. بعد حوله‌ای را داخل دهانش می‌چپانبم و محکم نگه می‌داریم.»
زندانیان با پیروی از این حرف، گاهی خانم گائو را روی زمین نگه می‌داشتند و گاهی او را به تخت می‌بستند تا به اجبار به او غذا بخورانند. در این حین سایر زندانیان روی پاهایش می‌نشستند و عده‌ای هم دستانش را محکم می‌گرفتند تا حرکت نکند.
گاهی این مخلوط پودر شیر بسیار چسبناک بود و خانم گائو نمی‌توانست آن را قورت بدهد یا به بیرون تف کند. وقتی زندانیان دهانش را با حوله می‌پوشاندند، تا زمانی که دست از تقلا برنمی‌داشت، حوله را برنمی‌داشتند.
نگهبانان هم دو بار خانم گائو را برای انجام معاینات پزشکی به بیمارستان بردند. او را به یک قفس آهنی منتقل و پاهایش را زنجیر کردند.
خانم گائو اولین بار هنگام بازگشت به بازداشتگاه فریاد زد: «فالون دافا خوب است! حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری خوب است!»
مأموری به صورتش اسپری فلفل زد و باعث شد نتواند چشمانش را باز کند. سپس زندانیان او را به سلولش کشاندند.
خانم گائو دومین بار هم هنگام بازگشت به بازداشتگاه همان کار را تکرار کرد و مأمور هم دوباره به صورتش اسپری فلفل زد. در سلول، چن یوهوآ رئيس زندانیان به سایرین دستور داد لباس‌های خانم گائو را درآورند روی چهارپایه‌ای کوچک بنشانند و سطل‌های آب سرد را یکی پس از دیگری رویش خالی کنند.
در روز دوازدهم از اعتصاب غذا، نگهبانان خانم گائو را به صندلی بستند و به مدت بیش از دو ساعت به او دارو تزریق کردند. پس از آن او به اعتصاب غذا ادامه داد.
روز چهاردهم، زندانیان از قاشق بزرگتری برای خوراندن اجباری استفاده کردند. آنها قاشق را به دهانش فرو کردند و با خشونت حرکت دادند تا از دهانش خون آمد.
خانم گائو که تا آن زمان بسیار نحیف شده بود، دوباره تحت معاینه پزشکی قرار گرفت که مشخص شد دچار فشار خون بالا، لک‌های تیره‌ای روی سینه‌اش و غده‌ای به اندازه تخم‌مرغ در گردنش است.
روز پانزدهم مأموری به او گفت که به سرطان پیشرفته لنف مبتلا است. مأموران برای اینکه خانم گائو در زندان فوت نکند، او را در ازای پرداخت 10 هزار یوآن آزاد کردند.
زمانی که خانواده‌اش او را به خانه بردند، خانم گائو تمرین فالون گونگ را دوباره شروع کرد و پس از 2 هفته بهبود یافت.
مأموران که دیدند خانم گائو سلامتی‌اش را بازیافته است دوباره او را اذیت کردند. آنها دو بار او را به بازداشتگاه فراخواندند. یک بار در ژوئیه و بار دیگر در سپتامبر. همچنین او را به حبس تهدید کردند.
مجموعه شرح آزار و شکنجه
