(Minghui.org) مستند نامه‌ای از ماسانجیا در دانشگاه ملی تایوان در تایپه، در 19 دسامبر 2018 اکران شد. این فیلم آزار و شکنجه فالون گونگ به‌دست حزب کمونیست چین(ح‌ک‌چ) را به تفصیل بیان می‌کند. تماشاگران با دیدن آن به‌شدت تحت تأثیر قرار گرفتند و خواستند که افراد بیشتری درباره این موضوع بدانند.

زندانی عقیدتی زندگی‌اش را به‌خطر می‌اندازد

این مستند با نامه دست نوشته‌ای شروع می‌شود که در جعبه وسایل تزئینی هالووین گذاشته شده بود و جولی کیت، خانمی در اورگان آن را از فروشگاهی آمریکایی خریداری می‌کند.

یک زندانی عقیدتی محبوس در اردوگاه کار اجباری ماسانجیا در شنیانگِ چین، این نامه را برای درخواست کمک نوشت. کیت نامه را در رسانه‌های اجتماعی منتشر کرد و طولی نکشید که به افشاگری درباره این ماجرا در رسانه‌‌های سراسر جهان منجر شد و یک واکنش زنجیره‌ای ایجاد کرد که سیستمِ «بازآموزی از طریق کار اجباری» چین، حداقل در ظاهر، در سال 2013 لغو شد.

نویسنده نامه، آقای سان یی، به‌دلیل اعتقاد به فالون گونگ در اردوگاه کار اجباری بازداشت شده بود. او زندگی‌اش را دوباره به خطر انداخت تا ماجرایش را به گوش افراد بیرون از اردوگاه برساند و اخیراً در طول ساخت این مستند، زندگی خود را بیشتر به خطر انداخت تا بتواند بحران حقوق بشر در چین را بیشتر افشاء کند.

در حالی که مقامات چین او را تحت نظارت داشتند، سان یی از زندگی‌اش در چین فیلم‌های ویدئویی گرفت و با زندانیان سابق ماسانجیا مصاحبه‌ کرد. سان یی همچنین بدرفتاری‌هایی که در اردوگاه کار اجباری ماسانجیا متحمل شده بود و شاهدشان بود را به‌تصویر کشید.

دیدار جولی کیت (سمت چپ) که این نامه را پیدا کرد، با نویسنده نامه سان یی(سمت راست) پس ازفرارش به اندونزی (عکس از نامه‌ای از ماسانجیا)

باشگاه فالون دافا در دانشگاه، وکیل حقوق بشر، ترزا چو و افراد دیگری را برای بحث و بررسی دعوت کرد. همچنین، لئون لی، کارگردان فیلم، برای پاسخ به سؤالات حضار از طریق چت ویدئویی آنلاین شرکت کرد.

اقدامی کوچک منجر به تغییری بزرگ می‌شود

کارگردان لی گفت: «جولی کیت جعبه‌ای حاوی وسایل تزئينی ساخت چین را خرید و نامه‌ تقاضای کمک را در آن یافت. مسائل حقوق بشر چین، کشوری که در فاصله دوری از غرب قرار دارد، به مخاطبان غربی منتقل شد.»

لی گفت که آنچه کیت انجام داد، منجر به لغو سیستم اردوگاه کار اجباری چین شد: «این مشوقی برای همه است. وقتی با مشکلی مواجه می‌شویم، باید چه کار کنیم؟ اگر می‌خواهید تغییرات را تقویت کنید، اقدامی کوچک می‌تواند یک انقلاب را به ارمغان بیاورد.» دانشجوی دانشگاه تایوان درباره دو نگهبان اردوگاه کار اجباری صحبت کرد که اعتراف کردند در آزار و شکنجه شرکت کرده‌اند. گرچه آنها به‌وسیله تبلیغات ح‌ک‌چ گمراه شدند و «فقط دستورات را دنبال می‌کردند،» با دیدن عزم راسخ سان یی در مواجهه با شکنجه، تحت تأثیر قرار گرفتند. یکی از نگهبانان در فیلم، حتی با یادآوری آنچه انجام شده، زبانش بند آمده بود. این دانشجو گفت که وقتی دید نگهبانان سابق به طرفداری از سان یی علناً صحبت کردند، تحت تأثیر قرار گرفت.

تحسین برای تمرین‌کنندگان فالون گونگ

سان یی با نامه‌ای که در بسته‌بندی وسایل تزئينی هالووین قرار داد. (عکس از نامه‌ای از ماسانجیا)

آقای گائو، یکی دیگر از دانشجویان، گفت که او این فیلم را با دوستان و خانواده‌اش به اشتراک می‌گذارد، زیرا می‌دانست که افراد بسیاری از آزار و شکنجه‌های حزب کمونیست چین بی‌اطلاع هستند.

او گفت: «تبلیغات افتراآمیز حزب درباره فالون گونگ مردم را گمراه می‌کند.پیش از این احساس خوبی نسبت به فالون گونگ نداشتم. پس از تماشای فیلم، دیدگاه‌هایم را تغییر دادم. این فیلم به‌شدت مرا تحت تأثیر قرار داد.

«این افراد، از جمله دانشجویان و وکلا، علناً درباره حقوق بشر صحبت می‌کنند. آنها از آزار و شکنجه نمی‌ترسند. آنها را تحسین می‌کنم.»

خانم جیان گفت که سان یی باید تحسین شود زیرا تحت آزار و شکنجه تسلیم نشد. او در اعتقادش پایدار ماند. پس از اینکه از اردوگاه کار اجباری آزاد شد، وقتی فهمید که نامه تقاضای کمکش به‌طور آنلاین منتشر شده است، خواست در ساختن فیلم مشارکت کند تا افراد بیشتری درباره آزار و شکنجه بدانند.

خانم جیان گفت: «فکر می‌کنم او عاری از خودخواهی بود، و می‌خواست با فدا کردن منافع شخصی‌اش به دیگران کمک کند.»

او گفت که قبل از تماشای فیلم، نمی‌دانست چنین وقایع وحشیانه‌ای در جهان امروز اتفاق می‌افتد. او گفت: «می‌خواهم به این افراد کمک کنم. با آنچه که آموخته‌ام و با توجه به ارتباطاتم، باید به تغییر آن کمک کنم.»

خانم لی، یکی از فارغ‌التحصیلان دانشگاه تایوان، با این تفکر که فیلم تأثیرگذار است، گفت: «نمی‌توانستم تصور کنم که چنین وقایعی می‌تواند در جامعه متمدن اتفاق بیفتد. متأسفم که هیچ گزارش رسانه‌ای یا فیلمی درباره این موضوع وجود ندارد. این غیرقابل تصور است رسانه‌ها در تایوان باید این موضوع را گزارش کنند.»