فالون دافا، فالون گونگ - سایت مینگهویی www.minghui.org چاپ

همواره به‌یاد داشته باشیم که تزکیه‌کننده هستیم

15 فوریه 2018 |   یک تمرین‌کننده فالون دافا در چین

(Minghui.org) باوجود موج هوای بسیار سردِ زمستان امسال در سراسر چین، بسیاری از افراد شدیداً بیمار و بستری شدند. برخی از تمرین‌کنندگان نیز علائم بیماری داشتند. آنها باوجودی‌که به‌دنبال درمان نبودند، احساس ضعف می‌کردند و نمی‌توانستند کار کنند. خانواده‌شان که تمرین نمی‌کنند، می‌پرسیدند: «آیا نمی‌گویید که فالون دافا شخص را سالم نگه می‌دارد؟ چرا اینقدر بیمار به‌نظر می‌رسید؟»

تمرین‌کنندگانی را می‌شناسم که علائم بیماری داشتند، آنها افرادی بودند که آزمون‌های تزکیه را به‌خوبی نگذرانده‌اند، ازاینرو تحت مداخله قرار گرفتند.

تمرین‌کننده‌ای می‌گفت: «مهم نیست چقدر ضعیف تزکیه کرده‌ام، نیروهای کهن ارزش مداخله با من را ندارند.» به‌نظر می‌رسید که افکار درست قوی داشت، اما می‌توان آن را به‌عنوان بهانه‌ای برای کوشا تزکیه نکردن نیز درنظر گرفت.

اگر فعالانه سعی نکنیم وابستگی‌ها را ازبین ببریم و به استاندارد فا ‌نرسیم، امکان دارد نیروهای کهن از آن به‌عنوان فرصتی استفاده کنند تا در قالب آزمون‌ها باعث مداخله شوند. در این صورت، «انکار نیروهای کهن اهریمنی»، به اندازه کافی قدرتمند نیست.

می‌توانیم نظم و ترتیبات نیروهای کهن را نفی کنیم و زیر بار بیماری یا سختی‌های دیگر نرویم، اگر بتوانیم این موضوع را از اصول دافا درک و خودمان را به‌سرعت اصلاح کنیم. نکته کلیدی این است که آیا به‌طور واقعی می‌توانیم وابستگی‌های طولانی‌مدت خودمان را رها کنیم. اگرچه مدام می‌گوییم تزکیه می‌کنیم و از عقاید و تصورات و وابستگی‌های‌مان رها می‌شویم، گاهی اوقات واقعاً نمی‌خواهیم آنها را رها کنیم.

وقتی بعضی از تمرین‌کنندگان مداخله را در شکل آزار و شکنجه یا بیماری تجربه می‌کنند، واقعاً به‌طور کوشا تزکیه و به درون نگاه می‌کنند. آنها به‌سختی کار می‌کنند تا در طول آن رنج و محنت خودشان را بهبود بخشند، اما بعد از آن سست می‌شوند. برخی حتی عادت‌های منفی قدیمی یا وابستگی‌های خود را از سر می‌گیرند. این موضوع بارها اتفاق افتاده است. اگر به‌طور جدی تزکیه نکنیم، درحال گول زدن خودمان هستیم. برخی از تمرین‌کنندگان توانسته‌اند به‌طور واقعی رشد کنند، اما عده‌ای درنهایت تسلیم شدند و تزکیه را متوقف کردند.

اگر یک بار به‌خوبی عمل نکرده‌ایم یا موقتاً مداخله را به شکل بیماری تجربه کنیم، اشکالی ندارد. به‌هرحال، نکته کلیدی این است که با تزکیه‌مان با جدیت برخورد کنیم و از تجربیات‌مان یاد بگیریم. هرگز نباید تزکیه خودمان را به‌عنوان یک گزینه درنظر بگیریم!

بدون توجه به اینکه برای تزکیه زمان طولانی یا کوتاهی باقی مانده باشد، آن فقط لحظه‌ای گذرا در طول دوره‌های تاریخ است. باید هر فرصتی را که به ما داده شده، غنیمت شماریم، بهتر عمل کنیم و مردم بیشتری را نجات دهیم. بیایید این موقعیت کوشا بودن را به‌طور واقعی حفظ کنیم و به‌خاطر داشته باشیم، با هر چالشی که روبرو می‌شویم فرصتی است تا خودمان را رشد و مردم بیشتری را نجات دهیم.