(Minghui.org) در حالی‌که آزار و شکنجه فالون گونگ توسط رژیم کمونیستی چین همچنان در سال 2018 ادامه دارد، گزارش شده است که 30 تمرین‌کنندۀ دیگر فالون گونگ در سال گذشته در نتیجه آزار و شکنجه فوت کرده‌اند. همه آنها بخاطر خودداری از انکار باور خود به حبس محکوم شده بودند. برخی در حالی که هنوز در زندان به‌سر می‌بردند از دنیا رفتند و برخی بعد از آزاد شدن به قید ضمانت پزشکی یا بعد از اتمام دوره محکومیت‌شان فوت کردند.
این تعداد، کل افرادی که فوت کرده‌اند را در سال 2017 به 72 نفر می‌رساند. در گزارش پیشین «گزارش مینگهویی: طی آزار و شکنجه فالون گونگ 25 نفر دیگر در نیمه دوم 2017 جان خود را ازدست دادند که این تعداد را در مجموع به 42 نفر در این سال رساند» جزئیات 42 مورد قبلی گزارش شده است.
این گزارش روی 30 مورد تازۀ کشف‌شده تمرکز دارد. به استثنای شش تمرین‌کننده که محکومیت‌های حبس‌شان در دست تحقیق است، همه افراد دیگر به 1 تا 7 سال، به طور میانگین 4 سال حبس محکوم شدند. بسیاری از آنها پس از آزار و اذیت جسمی و روحی متحمل آسیب‌های برگشت‌ناپذیری شدند.
خانمی اهل تیانجین در حالی که بخاطر توزیع مطالب درباره آزار و شکنجه فالون گونگ به دست حکومت کمونیستی چین زندانی بود، فوت کرد. فالون گونگ تمرینی معنوی براساس اصول حقیقت، نیکخواهی، بردباری است. با این حال خانواده‌اش را مجبور کردند که از حق قانونی خود برای دفاع از حق او چشم‌پوشی کنند.
خانم چن روئیچین در 16 مه 2014 دستگیر و در سال 2015 به چهار سال و شش ماه حبس محکوم شد. بلافاصله او را به زندان زنان تیانجین منتقل کردند که آنجا مورد هدف انواع آزار و اذیت‌ها قرارگرفت. سلامتی‌اش دائماً روبه‌وخامت گذاشت و این خانم 44 ساله در اوایل فوریه 2017 ازبین رفت.
مسئولین زندان هرگز خانواده خانم چن را از وضعیتش مطلع نساختند. حتی تا امروز هم عزیزانش هنوز نمی‌دانند که دقیقاً چه زمانی درگذشته است. وقتی در نهایت آنها را از مرگش آگاه کردند، به آنها اجازه ندادند که بدنش را معاینه کنند یا درخواست کالبدشکافی مستقل بدهند. آنها را چهار روز قبل از اینکه به دلیل فشار تسلیم شوند و موافقت کنند که بدن خانم چن سوزانده شود و از ادعای قانونی خود علیه زندان صرف نظر کنند، در زندان نگه داشتند.
برطبق گفته افراد داخلی، مأموران زندان از روش‌های زیر برای آزار و اذیت خانم چن استفاده می‌کردند:
او را مجبور می‌کردند که بدون حرکت برای مدتی طولانی بایستد؛ بعد از اینکه در شلوارش ادرار می‌کرد به او اجازه نمی‌دادند که از دستشویی استفاده یا خودش را تمیز کند؛ نوک سینه‌هایش را نیشگون می‌‌گرفتند و به آلت تناسلی‌اش دست می‌زدند؛ شست پایش را لگدمال می‌کردند که باعث خونریزی شدید شد؛ به دلیل ضرب و شتم سراسر بدنش کبود شده بود؛ روی او آب داغ می‌ریختند؛ او را مجبور می‌کردند که ادرار بنوشد و مدفوع بخورد.
هم‌سلولی‌های خانم چن از بوی بدش شکایت می‌کردند اما مأموران هنوز حاضر نشدند که به او اجازه دهند از دستشویی استفاده یا خودش را تمیز کند. هم‌سلولی‌هایش مجبور بودند در زمستان پنجره را دائماً باز نگه‌دارند که بو بیرون برود. پس از یک دوره زمانی، مأموران در نهایت به خانم چن اجازه دادند که یکبار خود را با آب سرد بشوید.
همچنین برای تضعیف قدرت اراده خانم چن او را تحت آزار و اذیت روحی و روانی قرارمی‌دادند. مأموران خانواده‌اش را فریب دادند و این باور را در آنها القاء کردند که خانم چن فقط به تمرین فالون گونگ اهمیت می‌دهد و علاقه‌ای به رفاه خانواده‌اش ندارد. سپس خانواده‌اش او را سرزنش کردند که باعث شد در طول این سال‌ها در ترس زندگی کنند و از او خواستند که باورش را انکار کند.
یکبار خانم چن دچار تشنج شد و او را مجبور کردند که بگوید باورش را رها کرده است، اما به محض اینکه آرامش خود را بازیافت گفته‌هایش را رد کرد.
بانویی که در وضعیت زندگی نباتی از زندان آزاد شد، پنج ماه بعد فوت می‌کند
خانم وانگ یانچیو از شهر جینژو، استان لیائونینگ در سال 2014 به چهار سال حبس محکوم شد. در حالی که در زندان زنان استان لیائونینگ محبوس بود، به‌طور مرتب تحت ضرب و شتم قرارمی‌گرفت. او یک ماه قبل از آزاد شدن به ضمانت پزشکی، سکته کرد و در وضعیت زندگی نباتی به‌سر می‌برد. در 29 دسامبر 2017 درگذشت. او 56 سال داشت.
خانمی اهل شاندونگ شش ماه بعد از آزاد شدن از حبس فوت می‌کند
خانم وانگ هائو‌هُنگ یکی از ساکنان شهر ژائویوان، در سال 2009 به هفت سال حبس محکوم شد و در زندان زنان استان شاندونگ به‌طور وحشیانه‌ای تحت آزار و شکنجه قرارگرفت. همچنین داروهای ناشناخته به او داده شد. شش ماه بعد از آزادی‌اش، علائم بیماری شدیدی را نشان داد و در 16 ژوئن 2017 درگذشت.
مرگ خانمی اهل پکن در سن 40 سالگی، بعد از خوراندن دارو به او در زندان
خانم شو شیوهونگ، ساکن پکن، در حین سپری کردن دوره حبس پنج ساله‌اش، داروهای ناشناخته به او دادند. او دوباره در سال 2016 دستگیر و به مدت سه ماه بازداشت شد. خانواده‌اش متوجه علائم بیماری در او شدند که مشابه علائمی بیماری بود که در طول اولین دوره حبسش نشان می‌داد. او در 2 آوریل 2017 درگذشت.
