(Minghui.org) کنفرانس تبادل تجربه فالون دافای ونکوور 2018 در 28 آوریل در کالج لانگارا در ونکوورِ کانادا برگزار شد. تمرین‌کنندگان این مسأله را به‌اشتراک گذاشتند که چگونه با پیروی از اصول حقیقت، نیک‌خواهی و بردباری، شهروندان بهتری شده‌اند و درباره حقایق آزار و شکنجه در چین به مردم می‌گویند.

روشنگری حقیقت برای چینی‌ها

طی ده سال گذشته خانم شیونگ در محل دفتر ویزایِ کنسولگری چین و در مکان‌های گردشگری حضور داشته و درباره فالون دافا با چینی‌ها صحبت کرده تا فریب تبلیغات افتراءآمیز کمونیست را نخورند. او گفت: «هنگام ایستادن مقابل ساختمان اداری ویزا، برخی از رهگذران تحت تأثیر قرار می‌گرفتند و غذا، چای و گل‌هایی برایم می‌فرستادند. رانندگانِ در حال گذر نیز با بوق زدن، حمایت خود را ابراز می‌کردند.»

دفتر ویزا دو بار تغییر مکان داده و خانم شیونگ تقریباً همیشه آنجا بوده است. از آنجا که او اغلب به مردم در یافتن آدرس کمک و در را برای‌شان باز یا اطراف ساختمان را تمیز می‌کرد، صاحبان کسب‌و‌کار در مغازه‌های اطراف تحت تأثیر قرار می‌گرفتند. او گفت: «آنها گاهی لقمه‌هایی برایم می‌آوردند و ازآنجا که کاری را در حمایت از هدفی صالح انجام می‌دادند، تحت تأثیر رفتارشان قرار می‌گرفتم.» وقتی مردم از خانم شیونگ می‌پرسیدند که آیا به کمک نیاز دارد، او اغلب می‌گفت که بهترین راه برای کمک صحبت با تعداد بیشتری از مردم درباره این تراژدی در چین است. یکی از رهگذران در پاسخ به او گفت: «قطعاً!»

کنفرانس تبادل تجربه فالون دافای ونکوور 2018 در کالج لانگارا، 28 آوریل 2018.

کوشاتر شدن

خانم لی در بخش فروش و بازاریابی اِپُک تایمز کار می‌کرد. از آنجا که زبان کره‌ای را به‌صورت روان صحبت می‌کرد، تقریباً به تمام مغازه‌هایی که صاحب کره‌ای داشتند، می‌رفت، اما با گذشت زمان سست و تا حدودی افسرده شد.

یک روز او رؤیایی داشت که در آن با چمدانی بزرگ و سنگین سرگردان بود. مردی به سمت او آمد و پیشنهاد کمک داد، اما او چمدانش را محکم نگه داشت و تمایلی به رها کردن آن نداشت. او که این رؤیا را اشارتی از سوی استاد درنظر گرفت، سعی کرد تلاش بیشتری را صرف مطالعه فا، انجام تمرینات و فرستادن افکار درست کند. به هنگام اداره مداخلات از سوی نیروهای کهن نیز به درون نگاه کرد. او گفت: «چند روز بعد، رؤیایی داشتم که در آن کیفی را از آن چمدان بیرون آوردم و باقی چمدان را پشت سرم رها کردم. برایم روشن است که به‌عنوان یک مرید دافا، باید استاد را در اصلاح فا یاری کنم و مردم را نجات دهم. بنابراین قول دادم به‌عنوان یک مرید دافا خوب عمل کنم.»

همانطور که خانم لی افکار درست خود را تقویت و هماهنگ می‌کرد، شجاعت و خرد بیشتری کسب کرد. در ماه‌های بعد، معجزاتی رخ دادند و او دو قرارداد بزرگِ یک‌ساله با مشتریانش بست.

نگاه به درون برای رشد

مارک تیکنر درباره تجربه مشارکتش در بحث و مذاکرات، هم در بریتیش کلمبیا و هم در دره فریزر، صحبت کرد، درحالی که نامزد انتخابات برای تعیین اعضای انجمن قانونگذاری بود. او در همه جلسات حضور داشت و همیشه موضوع آزار و شکنجه فالون دافا در چین، به‌خصوص جنایت برداشت اجباری اعضای بدن، را مطرح می‌کرد. در این همایش‌ها نامزدها به‌صف می‌ایستادند و با مردم صحبت می‌کردند. او گفت: «وقتی درباره برداشت اجباری اعضای بدن و فالون دافا صحبت می‌کردم، همایش آرام بود، گویا حتی هوا در اتاق یخ زده بود، اما می‌دانستم در بُعدی دیگر وزش باد سخت و سنگینی همچون تندر در جریان است.»

مارک گفت که تمرین‌کنندگان باید آموزه‌های فا را مهم‌ترین چیز درنظر بگیرند، چراکه آنها به تمرین‌کنندگان کمک می‌کنند تمرکز خود را حفظ کنند و در مسیر تزکیه خود به‌خوبی گام بردارند. او در ادامه افزود: «وقتی در محل کار یا در خانه رنج و محنت‌هایی اتفاق می‌افتند، همیشه آن را فرصتی برای رشد و بهبود خودم درنظر می‌گیرم.» به این ترتیب، او درک عمیق‌تری از فا به‌دست آورده و توانسته خودخواهی و سایر وابستگی‌ها را رها کند.

افزایش سطح آگاهی در کلاس درس

خانم چی، از سرزمین اصلی چین، از دوران کودکی با دنبال کردن پدر و مادرش، تمرین فالون دافا را انجام داده است. او چهار سال پیش به کالجی در ونکوور رفت و در هنرهای تجسمی و رشته کامپیوتر تحصیل کرد.

او گفت: «درباره این فکر می‌کردم که درباره واقعیت‌های فالون دافا، همچنین آزار و شکنجه، به استادان و دانشجویانم در کلاس هنر بگویم.» بنابراین او دو اثر هنری ساخت تا در کلاس درس به‌نمایش بگذارد. استادِ یک کلاس پیشرفته هنر، اهل چین بود. خانم چی در ابتدا مردد بود که با او صحبت کند. بعداً نزد او رفت و گفت که قصد دارد یک اثر هنری درباره نقض حقوق بشر در چین، از جمله سرکوب فالون دافا، بسازد.

او در ادامه اظهار کرد: «با کمال تعجب، این استاد حرف‌هایم را تأیید کرد. معلوم شد که او یکی از قربانیان جنبش دموکراتیک در میدان تیان‌آن‌من در سال 1989 بوده است.» بنابراین خانم چی مجموعه‌ای درباره سرکوب در چین، از جمله آزار و شکنجه فالون دافا، ساخت. وقتی آنها را در کل کلاس ارائه کرد، همه با جدیت و دقت تمام آنها را مطالعه کردند. دانشجویانش از این جنایات شوکه شدند و با تمرین‌کنندگان ابراز همدردی کردند.

این استاد بعداً به خانم چی گفت: «این اثری عالی است. باید آن را قاب بگیرید.»